ကြာပန်းနှင့်တူတဲ့စိတ်

မြတ်စွာဘုရား တစ်ခါတုန်းက မိန့်ကြားဖူးတယ်...

***************

"ငါဟာ ကြာပန်းနဲ့ 

အလားသဏ္ဍာန်တူတယ်၊

ကြာပန်း ဆို တာ

ရေထဲမှာပေါက်တယ်၊

ရေထဲမှာကြီးတယ်၊

ရေထဲမှာကြီးပြီးတော့ ရေမျက်နှာပြင်ပေါ်

တက်ပြီးတော့ ပွင့်တဲ့ကြာပန်း။

သို့သော်...

ရေနဲ့ ထိတွေ့ခြင်း မရှိဘူး၊

ရေဟာ ကြာပန်းကို ညစ်ပေအောင် မလုပ်နိုင်ဘူး၊

ကြာပန်း ပေါ်ရေကျလိုက်လို့ရှိရင်ကြာဖက်ပေါ်ကျကျ၊ ကြာရွက်ပေါ်ကျကျ

ရေဟာလိမ့်ဆင်းသွားတယ်။

ထို့အတူပဲ ငါဟာ....

လောကထဲမှာ မွေးတယ်၊

လောကထဲမှာ ကြီးပြင်းတယ်၊ ဒါပေမယ့်

လောကသားတွေနဲ့ ပတ်သက်ပြီးတော့ ချစ်ခင်ခြင်းဆိုတဲ့ သံယောဇဉ် မုန်းတီးခြင်းဆိုတဲ့ သံယောဇဉ် လောကသားတွေအပေါ်မှာဖြစ်ပေါ်လာတဲ့

သံယောဇဉ်တွေ တစ်ခုမှမရှိဘဲနဲ့ငါဘုရားဟာ လောကသားတွေနဲ့လွတ်လွတ်လပ်လပ်နေထိုင်ခဲ့တယ်၊နေထိုင်လျက်ရှိတယ်၊ " ဆိုတာကိုထိုသုတ္တန်မှာ မြတ်စွာဘုရားရှင်းလင်းဟောကြားထားတယ်။

အဲဒီတော့...

လောကထဲမှာကြီးပြီးတော့

လောကနဲ့ လွတ်လွတ်ကင်းကင်းနေနိုင်တယ်။လွတ်လွတ်ကင်းကင်းနေတယ်ဆိုတာ ဘယ်လိုဟာကိုပြောတာတုန်း။

လောကလူသားတွေနဲ့ လွတ်လွတ်ကင်းကင်း

နေတာ ဒီလိုပြောတာမဟုတ်ဘူး။ လောကလူသားတွေနဲ့

ချစ်ခင်တွယ်တာမှုဆိုတာလည်းမရှိဘူး၊ လောကလူသားတွေအပေါ်မှာ

မုန်းတီးတာလည်း မရှိဘူး။

လောကလူသားတွေရဲ့အကျိုးကိုပြုတယ်။

ဆိုပါစို့...

ရေထဲမှာပွင့်တဲ့ ကြာပန်းကြီးဟာရေနဲ့ မလူးသော်လည်းပဲ

ရေမျက်နှာပြင်ကို လှအောင်လုပ်ထားတာတော့ ကြာပန်း ကြောင့်ပဲပေါ့။ အကယ်၍ ကြာပန်းမပွင့်ဘူးဆိုရင်

ရေမျက်နှာပြင်က လှစရာ အကြောင်း မရှိဘူးပေါ့။

မြတ်စွာဘုရား ဟာလည်း

လောကကြီးကို အလှဆင်တဲ့အခါမှာလောကပေါ်မှာသံယောဇဉ်နဲ့အလှဆင်တာ မဟုတ်ဘူး။လွတ်လပ်ပြီးတော့ မြင့်မြတ်တဲ့အသွင်သဏ္ဍာန်နဲ့ အလှဆင်ခဲ့ပြီးလောကရဲ့အကျိုးကို ပြု ခဲ့တယ်။ ။

(ပါမောက္ခချုပ်ဆရာတော်ဘုရားကြီး)

ဒေါက်တာအရှင်နန္ဒမာလာဘိဝံသ

Credit...

အိပ်နေရင်းနဲ့ တရားရှုမှတ်နည်

❝ အိပ်နေရင်းနဲ့ တရားရှုမှတ်နည်း❞

=======🌿🌷🌿=======

အိပ်ရာမှာ အိပ်ရင်းနဲ့ ခန္ဓာမှာ 

ထိနေတာတွေ၊လှုပ်ရှား နေတာတွေကို သိနေတယ်။ 

အသက်ရှုရင် လှုပ်ရှားနေတယ်။ နှလုံးခုန်ရင် လှုပ်ရှားနေတယ်။ အသက်ရှုရင် လှုပ်ရှားနေတာ သိဖို့ရာ လွယ်ပါတယ်။ အစမှာသာ ခက်တာ။ နောက်ပိုင်းကျ သိပ်လွယ်တာပဲ။ 

ဘယ်လောက်ထိအောင် 

လွယ်လာလည်းဆိုရင် 

အသက်ရှုတာကြီးကိုပဲ 

ကြမ်းတမ်းလွန်းလို့

အနှောင့်အယှက် ဖြစ်နေတယ်။ ဒီထက် သိမ်မွေ့တာကို ပြုချင်တာကိုး။ 

တစ်ခါတစ်လေ..

အသက်ကိုတောင် မရှုမိတော့သလို ဖြစ်သွားပြီးတော့ ငြိမ်နေတယ်။ အင်မတန် သိသာလွန်း အားကြီးသွားပြီနော်။

အသက်ရှုလို့ ၀င်လေ ထွက်လေကြီး မြည်တာက 

အသံအကျယ်ကြီးလို ဖြစ်နေတယ်။ 

ရှုး ရှုးနဲ့ ဖြစ်နေတာ။ 

တစ်ခါတစ်လေ...

ကိုယ့်ဖာသာ အားထုတ်ရင်းနဲ့ 

ဒီအသံကြီး ဘယ်က လာသတုန်းလို့ထင်တယ်။ နောက်မှ ငါ အသက်ရှုနေတဲ့ အသံပါလား...ကျယ်လိုက်တာလို့ သိမှာ။ သတိ မထားရင်တော့ မသိဘူးနော်။ 

သတိထားရင်...

တော်တော်လေး သိသာပါတယ်။ အဲဒီလိုပဲ အိပ်ရာမှာ အိပ်ရင်းနဲ့ပဲ ရသလောက် အသက်ရှုတာလေးကို 

သိပြီးတော့နေမယ်။ 

ဒီကြားထဲမှာ စိတ်ဆိုတာ ဖြစ်မနေတော့ဘူး။

အလုပ်ကိစ္စ တွေးတော့မှာ။

တွေးရင်လည်း သိပြီးတော့ 

အသာလေး ဖြတ်လိုက်ဖို့ပါ။ 

နေပါစေတော့ တစ်နေ့လုံး တွေးခဲ့ပြီ။ 

စိတ် ချမ်းချမ်းသာသာလေးနဲ့ တရားလေးမှတ်ရင်း 

ငြိမ်းငြိမ်းချမ်းချမ်း အိပ်လိုက်ပါ။ အိပ်ပျော်သွားရင် 

အိပ်မက်ဆိုးတွေ မမက်ပါဘူး။ သောကဖြစ်စရာ အိမ်မက်တွေ မမက်တော့ဘူး။ 

ငြိမ်းငြိမ်းချမ်းချမ်းလေး 

အိပ်ရတဲ့အတွက်ကြောင့်

နာရီ နည်းပေမယ့် 

ပိုပြီးတော့ အိပ်ရေး၀တယ်။ 

၄ - ၅ နာရီလောက် အိပ်လိုက်ရရင် တော်တော်လေး လန်းဆန်းပြီးတော့ အားပြန်ပြည့်သွားတယ်။ ဘက်ထရီကို အားအပြည့် ပြန်သွင်း လိုက်သလိုပါပဲ။ 

ဆရာတော်ဦးဇောတိက (မဟာမြိုင်တောရ)

              

Credit to original writer.