ရည္စူးကုသိုလ္
__________________
ရဟႏၲာပုဂၢိဳလ္မ်ားမွတစ္ပါး သတၲ၀ါတစ္ဦးတစ္ေယာက္ ေသဆံုးသြားရင္ လားေရာက္ရမယ့္ဘ၀ ငါးမ်ဳိးရွိပါတယ္။
ဂတိငါးပါးေပါ့။
လူ႔ဘ၀၊ နတ္ဘ၀၊ ငရဲဘ၀၊တိရစၦာန္ဘ၀၊ ၿပိတၲာဘ၀ဆိုၿပီးေတာ့ ဘ၀ငါးမ်ဳိး တစ္မ်ဳိးမ်ဳိးကို လားေရာက္ရပါတယ္။
ျဗဟၼာဘ၀က နတ္ဘ၀ထဲမွာ၊ အသူရကာယ္ဘ၀က ၿပိတၲာဘ၀ထဲမွာ အက်ဳံး၀င္ပါတယ္။ ကုသိုလ္နဲ႔ေသတဲ့သူက ကုသိုလ္သတၱိအားေလ်ာ္စြာ လူ႔ဘ၀၊နတ္ဘ၀ဆိုတဲ့ ေကာင္းရာသုဂတိဘ၀ေတြကို လားေရာက္ရၿပီး အကုသိုလ္နဲ႔ ေသတဲ့သူက အကုသိုလ္သတၱိအားေလ်ာ္စြာ ငရဲဘ၀၊ တိရစၦာန္ဘ၀၊ ၿပိတၲာဘ၀ဆိုတဲ့မေကာင္းရာဒုဂၢတိဘ၀ေတြကို လားေရာက္ရပါတယ္။
ေသလြန္ၿပီးတဲ့ေနာက္ ကုသိုလ္အက်ဳိးေပးေၾကာင့္ လူျဖစ္သြားတယ္၊ နတ္ျဖစ္သြားတယ္ဆိုရင္၊ ဒါမွမဟုတ္ အကုသိုလ္ အက်ဳိးေပးေၾကာင့္ ငရဲက်သြားတယ္၊ တိရစၦာန္ျဖစ္သြားတယ္ဆိုရင္ က်န္ရစ္သူေတြက သူ႔အတြက္ရည္စူးၿပီးျပဳတဲ့ ကုသိုလ္ရဲ႕အက်ဳိးကို သူလံုး၀ခံစားခြင့္ မရွိေတာ့ပါဘူး။
ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ သူ႔အတြက္ ရည္စူးျပီးကုသိုလ္ျပဳေနတာကို သူ လံုး၀ မသိႏိုင္ေတာ့လို႔ပါပဲ။တကယ္လို႔ အကုသိုလ္အက်ဳိးေပးတစ္ခုခုေၾကာင့္ ၿပိတၲာဘံုဘ၀ ေရာက္သြားမယ္ဆိုရင္ေတာ့ က်န္ရစ္သူေတြက သူ႔အတြက္ ရည္စူးၿပီးျပဳတဲ့ ကုသိုလ္ရဲ႕ အက်ဳိးကိုအေၾကာင္းညီညြတ္မယ္ဆိုရင္ သူ အျပည့္အ၀ ခံစားခြင့္ရွိပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ သူ႔အတြက္ ရည္စူးၿပီးကုသုိလ္ျပဳေနတာကို အေၾကာင္းညီညြတ္ရင္ သူသိႏိုင္လို႔ပါပဲ။
ၿပိတၲာဘံုဘ၀ေရာက္တိုင္းလည္း ရည္စူးကုသိုလ္ရဲ႕အက်ဳိးကို ခံစားခြင့္ရွိတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ထမင္းဆာေလာင္ျခင္း၊ ေရမြတ္သိပ္ျခင္းတို႔ရဲ႕ ႏွိပ္စက္မႈဒဏ္ကို အၿမဲမျပတ္ခံေနရတဲ့ ‘အငတ္ခံၿပိတၲာ’ (ခုပၸိပါသိကၿပိတၲာ)၊ ပူျပင္းတဲ့ မီးေတာက္မီးလွ်ံေတြရဲ႕ေလာင္ကြၽမ္း၀ါးၿမိဳက္မႈဒဏ္ကို အၾကားမလပ္ ခံေနရတဲ့ ‘အေလာင္ခံၿပိတၲာ’(နိဇၩာမတဏိွကၿပိတၲာ)၊ အသူရကာယ္လို႔ သီးျခားေခၚတဲ့ ‘အႀကီးစားၿပိတၲာ(ကာလကဥၥိကၿပိတၲာ) ေတြဟာ ၿပိတၲာျဖစ္ေပမယ့္ ရည္စူးကုသိုလ္ကို သာဓုေခၚႏိုင္စြမ္း မရွိၾကတဲ့အတြက္ ရည္စူးကုသိုလ္ရဲ႕အက်ဳိးကို ဘာမွခံစားခြင့္မရွိပါဘူး။
သူတစ္ပါးတို႔ေပးတဲ့ အစားအစာကို အမွီျပဳၿပီး အသက္ရွင္ေနရတဲ့ ‘အေပးခံၿပိတၲာ’ (ပရဒတၲဴပဇီ၀ိကၿပိတၲာ) တစ္မ်ဳိးတည္းသာ ရည္စူးကုသိုလ္ကို သာဓုေခၚႏိုင္စြမ္းရွိတဲ့အတြက္ ရည္စူးကုသိုလ္ရဲ႕ အက်ဳိးကိုခံစားခြင့္ရွိပါတယ္။ ဒီအေပးခံၿပိတၲာ မ်ဳိးကို ‘ေ၀မာနိကၿပိတၲာ’(ဗိမာန္ရွင္ၿပိတၲာ) လို႔ အမ်ားက သိၾကပါတယ္။
ရည္စူးကုသိုလ္တစ္ခုက အရည္စူးခံပုဂၢိဳလ္ကို ေကာင္းက်ဳိးျပဳႏိုင္ဖို႔အတြက္ အဂၤါရပ္ငါးခ်က္နဲ႔ ျပည့္စံုဖို႔ လုိအပ္ပါတယ္။
(၁) အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ဟာ ကိုယ္က်င့္သီလစတဲ့ သူေတာ္ေကာင္းဂုဏ္နဲ႔ ျပည့္စံုသူျဖစ္ရမယ္၊
(၂) အလွဴေပးပုဂၢိဳလ္ရဲ႕ သႏၲာန္မွာ ‘ဒီကုသိုလ္ဟာ တမလြန္ဘ၀ ေျပာင္းသြားတဲ့ဘယ္သူ႔အတြက္ ရည္စူးပါတယ္’ လို႔ ရည္စူးစိတ္ထား အတိအက်ရွိရမယ္၊
(၃) လွဴဖြယ္ပစၥည္း အမ်ဳိးအစား စံုလင္ရမယ္၊
(၄) အလွဴေပးပုဂၢိဳလ္က မိမိရည္စူးတဲ့ပုဂၢိဳလ္ကို ကုသိုလ္အမွ်အတန္း ေပးေ၀ရမယ္၊
(၅) တမလြန္ဘ၀မွ အရည္စူးခံပုဂၢိဳလ္က ရည္စူးကုသိုလ္ကို၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာသာဓုေခၚရမယ္။
ဒီအဂၤါရပ္ငါးခ်က္နဲ႔ ျပည့္စံုၿပီဆိုရင္ေတာ့ သာဓုေခၚလိုက္တာနဲ႔ တစ္ၿပိဳင္နက္ အလွဴပဲြမွာ ပါ၀င္လွဴဒါန္းထားတဲ့ပစၥည္းေတြနဲ႔ နာမည္သာတူၿပီး အမ်ဳိးအစား အလြန္ေကာင္းမြန္၊ အေရအတြက္ အဆမ်ားစြာသာလြန္တဲ့ ပစၥည္းေပါင္းမ်ားစြာကို တမလြန္ဘ၀က အရည္စူးခံပုဂၢိဳလ္ ေသခ်ာေပါက္ ရရွိခံစားရပါေတာ့တယ္။
မိမိကုိရည္စူးၿပီးျပဳတဲ့ အလွဴဒါနအမွ်အတန္းကို သာဓုေခၚတဲ့ ၿပိတၲာတစ္ဦးဟာၿပိတၲာဘ၀က ကြၽတ္လြတ္ထိုက္တဲ့ ကံပါရင္ သာဓုေခၚၿပီးတာနဲ႔တစ္ၿပိဳက္နက္ ၿပိတၲာဘ၀က ကြၽတ္လြတ္ၿပီး ကံအားေလ်ာ္စြာ နတ္ျပည္၊ လူ႔ျပည္ေရာက္သြားႏိုင္ပါတယ္။
ကြၽတ္လြတ္ထိုက္တဲ့ကံ မပါေသးဘူးဆိုရင္ေတာ့ ၿပိတၲာဘ၀မွာပဲက်န္ရစ္သူလူေတြ လွဴဒါန္းေပးတဲ့ ပစၥည္းေတြနဲ႔ အလားတူ အမည္တူ၊ အမ်ဳိးေကာင္း၊ အဆတိုးပစၥည္းေတြကို သံုးေဆာင္ခံစားခြင့္ ရသြားပါတယ္။
ဒါ့ေၾကာင့္ တမလြန္ေရာက္ေက်းဇူးရွင္ေတြကို တကယ္ေက်းဇူးဆပ္ခ်င္တယ္၊ တမလြန္ေရာက္ ခ်စ္ခင္သူေတြကို တကယ္အက်ဳိးရေစခ်င္တယ္ဆိုရင္ လြဲမွားတဲ့ ေပးနည္းမ်ဳိးေတြကို ေရွာင္ၾကဥ္ၿပီး သူေတာ္ေကာင္းဂုဏ္နဲ႔ျပည့္စံုတဲ့ ရဟန္းသံဃာ၊ သို႔မဟုတ္ လူ၀တ္ေၾကာင္ေတြကိုမိမိ ေပးလိုရာ ပစၥည္းမ်ား ေပးလွဴျခင္းျဖင့္ ဒါနကုသိုလ္ကို ကိုယ္ကအရင္ရေအာင္ ယူပါ၊ ၿပီးမွ အဲဒီဒါနကုသိုလ္ကို တမလြန္ေရာက္ ကိုယ့္ေက်းဇူးရွင္၊ ကိုယ့္ခ်စ္ခင္သူေတြကို အတိအက်ရည္မွန္းၿပီး အမွ်အတန္းေပးေ၀လိုက္ပါ .... လို႔။
အရွင္ ဆႏၵာဓိက
(ေရႊပါရမီေတာရ)
Buddhavasa Tiloka မွ ျပန္လည္ ကူးယူ မွ်ေဝ ပူေဇာ္ပါသည္။
__________________________________________________
ေသသူအတြက္ ရည္စူးကုသိုလ္ျပဳလုပ္ေပးရာတြင္မည္က့ဲသို႔ အက်ိဳးေက်းဇူးရွိမႈ နွင့္ မည္ကဲ႔သို႔ရည္စူးကုသိုလ္ ျပဳလုပ္ေပးသင့္ပါသနည္း
════════════════════════════════════════
ရည္စူးကုသုိလ္
****************
(ေမး)
--------
အရွင္ဘုရား ေသဆံုးသူကို ရည္စူး၍ အလွဴဒါနၿပဳလုပ္လွ်င္ ရည္စူးခံရသူ၌ မည္သို႔ေသာ အက်ိဳးေက်းဇူးမ်ား ရႏိုင္သည္ကို သိလိုပါသည္ဘုရား။
(ေျဖ)
-------
ေသသူကိုပဲ ရည္စူးရည္စူး၊ ရွင္သူကိုပဲ ရည္စူးရည္စူး ကုသုိလ္ဆိုတာ ၿပဳသင့္ပါတယ္။
အရိယာပုဂၢိဳလ္မ်ားမွတစ္ပါး သတၱ၀ါတစ္ဦးတစ္ေယာက္ေသဆံုးသြားရင္ “လားေရာက္ရမယ့္ဘ၀ ငါးမ်ိဳး” ရွိပါတယ္။
- လူ႔ဘ၀
- နတ္ဘ၀ (ၿဗဟၼာဘ၀လည္း အက်ံဳး၀င္ပါသည္။)
- ငရဲဘ၀
- တိရစာၦန္ဘ၀
- ၿပိတၱာဘ၀ (အသူရကာယ္ဘ၀လည္း အက်ံဳး၀င္ပါသည္။)
ကုသုိလ္နဲ႔ေသတဲ့သူက ကုသုိလ္သတၱိအားေလ်ာ္စြာ လူ႔ဘ၀ နတ္ဘ၀ဆိုတဲ့ ေကာင္းရာသုဂတိဘ၀ေတြကို လားေရာက္ရၿပီး အကုသုိလ္နဲ႔ေသတဲ့သူက အကုသုိလ္သတၱိအားေလ်ာ္စြာ ငရဲဘ၀၊ တိရစာၦန္ဘ၀၊ ၿပိတၱာဘ၀ ဆိုတဲ့ မေကာင္းရာ ဒုဂၢတိဘ၀ေတြကို လားေရာက္ရပါတယ္။
ေသလြန္ၿပီး ကုသုိလ္အက်ိဳးေပးေၾကာင့္ လူၿဖစ္သြားတယ္။ နတ္ၿဖစ္သြားတယ္ဆိုရင္ ဒါမွမဟုတ္ အကုသုိလ္အက်ိဳးေပးေၾကာင့္ ငရဲက်သြားတယ္ တိရစာၦန္ၿဖစ္သြားတယ္ဆိုရင္ က်န္ရစ္သူေတြကသူ႔အတြက္ရည္စူးၿပီးၿပဳတဲ့ကုသိုလ္ရဲ႕အက်ိဳးကို သူလံုး၀ခံစားခြင့္ မရွိေတာ့ပါဘူး။ ဘာၿဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့သူ႔အတြက္ရည္စူးၿပီးကုသုိလ္ၿပဳေနတာကို သူလံုး၀မသိႏိုင္ေတာ့လို႔ပါပဲ။
တကယ္လို႔ အကုသုိလ္ကံအက်ိဳးေပးမႈေၾကာင့္ ၿပိတၱာဘံုေရာက္သြားမယ္ဆိုရင္ေတာ့က်န္ရစ္သူေတြက သူ႔အတြက္ရည္စူးၿပီးၿပဳတဲ့ ကုသုိလ္ရဲ႕အက်ိဳးကို အေၾကာင္းညီညြတ္မယ္ဆိုရင္ သူ အၿပည့္အ၀ခံစားခြင့္ ရွိပါတယ္။
ၿပိတၱာေလးမ်ိဳး
---------------
(၁) ခုပၸိပါသိကၿပိတၱာ – ထမင္းဆာေလာင္ၿခင္း၊ ေရမြတ္သိပ္ၿခင္းႏွိပ္စက္မႈဒဏ္ကို အၿမဲမၿပတ္ခံေနရတဲ့ အငတ္ခံၿပိတၱာ။
(၂) နိဇၥ်ာမတဏိွကၿပိတၱာ – ပူၿပင္တဲ့ မီးေတာက္မီးလွ်ံေတြရဲ႕ေလာင္ကၽြမ္း၀ါးၿမိဳက္မႈဒဏ္ကို အၾကားမလပ္ခံေနရတဲ့ အေလာင္ခံၿပိတၱာ။
(၃) ကာလကဥၥိကၿပိတၱာ – အသူရကာယ္လို႔ေခၚတဲ့ အၾကီးစားၿပိတၱာ ေတြဟာ ၿပိတၱာၿဖစ္ေပမယ့္ ရည္စူးကုသုိလ္ကို သာဓုေခၚႏိုင္စြမ္းမရွိၾကတဲ့အတြက္ ရည္စူးကုသုိလ္ရဲ႕အက်ိဳးကို ဘာမွခံစားခြင့္ မရွိပါဘူး။
(၄) ဗိမာန္ရွင္ၿပိတၱာ – သူတစ္ပါးေပးတဲ့ အစားအစာကိုအမွီၿပဳၿပီး အသက္ရွင္ေနရတဲ့ အေပးခံၿပိတၱာ (ပရဒတၱဴပဇီ၀ိကၿပိတၱာ) တစ္မ်ိဳးတည္းသာ ရည္စူးကုသုိလ္ကို သာဓုေခၚႏိုင္စြမ္းရွိတဲ့တြက္ ရည္စူးကုသိုလ္ရဲ႕အက်ိဳးကို ခံစားခြင့္ရွိပါတယ္။ ေ၀မာနိကၿပိတၱာ လို႔ အမ်ားကသိၾကပါတယ္။
ရည္စူးကုသုိလ္တစ္ခုက အရည္စူးခံပုဂၢိဳလ္ကို ေကာင္းက်ိဳးၿပဳႏိုင္ဖို႔အတြက္ အဂၤါငါးခ်က္နဲ႔ ၿပည့္စံုဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။
(၁) အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ဟာ ကိုယ္က်င့္သီလစတဲ့ သူေတာ္ေကာင္းဂုဏ္နဲ႔ ၿပည့္စံုသူ ၿဖစ္ရမယ္။
(၂) အလွဴေပးပုဂၢိဳလ္ရဲ႕သႏာၱန္မွာ ဒီကုသုိလ္ဟာ တမလြန္ဘ၀ေၿပာင္းသြားတဲ့ ဘယ္သူ႔အတြက္ရည္စူးပါတယ္လို႔ ရည္စူးစိတ္ထား အတိအက်ရွိရမယ္။
(၃) လွဴဖြယ္ပစၥည္းအမ်ိဳးအစား စံုလင္ရမယ္။
(၄) အလွဴေပးပုဂၢိဳလ္က မိမိရည္စူးတဲ့ပုဂၢိဳလ္ကို ကုသုိလ္အမွ်အတန္းေပးေ၀ရမယ္။
(၅) တမလြန္ဘ၀မွ အရည္စူးခံပုဂၢိဳလ္က ရည္စူးကုသုိလ္ကို ၀မ္းေၿမာက္၀မ္းသာ သာဓုေခၚရမယ္။
ဒီအဂၤါငါးရပ္နဲ႔ၿပည္စံုၿပီဆိုရင္ေတာ့ သာဓုေခၚလိုက္တာနဲ႔ တၿပိဳင္နက္ အလွဴပဲြမွာ ပါ၀င္လွဴဒါန္းထားတဲ့ပစၥည္းေတြနဲ႔ နာမည္သာတူၿပီး အမ်ိဳးအစားအလြန္ေကာင္းမြန္၊ အေရအတြက္ အဆမ်ားစြာသာလြန္တဲ့ပစၥည္းေပါင္းမ်ားစြာကို တမလြန္ဘ၀က အရည္စူးခံ ပုဂၢိဳလ္ေသခ်ာေပါက္ ရရွိခံစားရပါေတာ့တယ္။
သုိ႔ေပမယ့္ လွဴဖြယ္ပစၥည္း အမ်ိဳးအစားစံုလင္ဖို႔ သိပ္အေရးၾကီးပါတယ္။ ေသလြန္သူကို ရည္စူးတဲ့အလွဴပဲြတစ္ခုမွာ ေအာက္ဆံုးထစ္ဆံုးအားၿဖင့္ -
- စားစရာအတြက္ ဆြမ္းတစ္ပန္းကန္ (သို႔) မုန္႔တစ္ခု၊
- ေသာက္စရာအတြက္ ေရတစ္ဖန္ခြက္၊
- ၀တ္ရံုစရာ အ၀တ္အထည္အတြက္ လက္သုတ္ပ၀ါတစ္ထည္ (သို႔) လက္ကိုင္ပ၀ါတစ္ထည္၊
- ခိုေဆာင္းစရာ အေဆာက္အအံုအတြက္ ထီးတစ္လက္ (သို႔) ယပ္ေတာင္တစ္ေခ်ာင္း၊
- စီးနင္းသြားစရာ ယာဥ္အတြက္ ဖိနပ္တစ္ရံ အနည္းဆံုးလွဴဖြယ္ပစၥည္းငါးမ်ိဳး။ ပါ၀င္ရပါမယ္။ ဒါမွ စားေရး၊ ေသာက္ေရး၊ ၀တ္ေရး၊ ေနေရး၊ သြားလာေရး အဆင္ေၿပသြားမွာပါ။
- က်န္းမာေရးပါၿပည့္စံုသြားေအာင္ လ်က္ဆားတစ္ထုပ္ေလာက္ထည့္ခ်င္ရင္ ထည့္လိုက္ပါဦး။
မိမိကုိိရည္စူးၿပီးၿပဳတဲ့ အလွဴဒါနအမွ်အတန္းကို သာဓုေခၚတဲ့ၿပိတၱာတစ္ဦးဟာ ၿပိတၱာဘ၀က ကၽြတ္လြတ္ထိုက္တဲ့ကံပါရင္ သာဓုေခၚၿပီးတာနဲ႔ တၿပိဳင္နက္ၿပိတၱာဘ၀က ကၽြတ္လြတ္ၿပီး ကံအားေလ်ာ္စြာ နတ္ၿပည္၊ လူ႔ၿပည္ေရာက္သြားႏိုင္ပါတယ္။
ကၽြတ္လြတ္ထိုက္တဲ့ကံမပါေသးရင္ေတာ့ ၿပိတၱာဘ၀မွာပဲ က်န္ရစ္သူေတြ လွဴဒါန္းေပးတဲ့ ပစၥည္းေတြနဲ႔အလားတူ အမည္တူ အမ်ိဳးေကာင္း အဆတိုးပစၥည္းေတြကို သံုးေဆာင္ခံစားခြင့္ရသြားပါတယ္။
အထူးသတိၿပဳရန္မွာ – ရည္စူးကုသုိလ္ၿပဳၾကတဲ့ ကုသုိလ္ရွင္ေတြရဲ႕စိတ္အစဥ္မွာ ပူပင္ေသာက ကင္းရွင္းေနဖို႔ပါပဲ။ ေသာကေတြ မ်က္ရည္ေတြနဲ႔ ပူေလာင္ေနတဲ့ ရည္စူးကုသုိလ္ဟာ ရည္စူးသူထံေရွာေရွာရွဴရွဴေရာက္ဖို႔ သိပ္မေသခ်ာလွပါဘူး။တကယ္လို႔ေရာက္ခဲ့ရင္လည္း အရည္အေသြးညံ့ည့ံပဲ ေရာက္သြားမွာပဲ။
ကုသုိလ္ၿပဳစဥ္မွာေသလြန္သူအေပၚစဲြလမ္းတြယ္ၿငိတဲ့ သံေယာဇဥ္နဲ႔ စိတ္ႏွလံုးပူေလာင္ေနမယ္၊
မ်က္ရည္က် ငိုေၾကြးေနမယ္ဆိုရင္ ကိုယ္ၿပဳတဲ့ကုသုိလ္ဟာ အရည္အေသြးည့ံဖ်င္းတဲ့ကုသုိလ္ အကုသုိလ္ၿခံရံတဲ့ကုသုိလ္ ကုသုိလ္အပူပဲ ၿဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ကိုယ္ရထားတဲ့ကုသိုလ္ကို ေသလြန္သူထံပို႔ေပးရတာမို႔ ေသလြန္သူရတဲ့ ကုသုိလ္ဟာလည္း အည့ံစားကုသုိလ္ အေပါစားကုသိုလ္ အပူစားကုသုိလ္ပဲ ၿဖစ္ေတာ့မွာေပါ့။
၀မ္းနည္းပူေဆြးငိုေၾကြးေနတာဟာ ေသလြန္သူကို ခ်စ္ရာမေရာက္ဘဲ ႏွစ္ရာေရာက္ေနပါတယ္။
ကိုယ့္မွာ ကုသုိလ္ေကာင္းေကာင္းရွိမွ သူတစ္ပါးကိုလည္း ကုသုိလ္ေကာင္းေကာင္းေပးႏိုင္မွာမို႔ ေသလြန္သူထံ ရည္စူးကုသုိလ္ေကာင္းေကာင္း
ပို႔ေပးလိုသူတိုင္း ကုသုိလ္ၿပဳေနစဥ္မွာ
တြယ္ၿငိစြဲလမ္း အသည္းကၽြမ္းမႈေတြ၊
၀မ္းနည္းပူေဆြးငိုေၾကြးမႈေတြ ကင္းႏိုင္သမွ်
ကင္းရွင္းေအာင္ အထူးသတိထားၾကရပါမယ္။
ေသလြန္သူကို ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာေတြၿပည့္စံုေစခ်င္တဲ့ ေမတၱာဓါတ္၊
ဆင္းရဲဒုကၡေတြ လြတ္ေၿမာက္ေစခ်င္တဲ့ ကရုဏာဓါတ္၊
ကုသုိလ္ကံရဲ႕စြမ္းရည္သတၱိကုိ မမွိတ္မသုန္ယံုၾကည္တဲ့ သဒၶါဓါတ္၊
ကုသုိလ္ကံကို အရည္အေသြး အေကာင္းဆံုးၿဖစ္ေအာင္ ၿပဳၿပင္ႏိုင္တဲ့
ပညာဓါတ္၊သူေတာ္ေကာင္းဓါတ္ေတြနဲ႔ စိတ္ႏွလံုးေအးခ်မ္းစြာၿပဳတဲ့
ရည္စူးကုသုိလ္မ်ိဳး ၿဖစ္ရပါမယ္။
ၿပိတၱာႏြယ္ဖြား တမလြန္သူ၊ တမလြန္သားေတြကို ဘာပစၥည္းေပးေပးတုိက္ရိုက္ေပးလို႔မရပါဘူး။
လက္နဲ႔ကိုင္ၿပီးပဲၿဖစ္ၿဖစ္၊ စားပဲြေပၚ၊ စင္ေပၚ၊ အုတ္ဂူေပၚသြားတင္ၿပီးပဲၿဖစ္ၿဖစ္၊ ပံုစံတူပစၥည္းအတုေတြ၊ စကၠဴေတြကို မီးရႈိ႕ၿပီးပဲၿဖစ္ၿဖစ္ လံုး၀ေပးလို႔ မရပါဘူး။
ေပးလို႔ရတယ္လို႔ ယံုၾကည္ၿပီးေပးလည္း အဲဒီယံုၾကည္မႈဟာ တလြဲယံုၾကည္မႈ (အယူလဲြမႈ)မွ်သာၿဖစ္တဲ့အတြက္ အခ်ိန္ကုန္၊ လူပန္း၊ ေငြခန္းရံုကလြဲလို႔ ဘာအက်ိဳးမွ မရွိပါဘူး။ ယံုတုိင္းၿဖစ္တာမွ မဟုတ္ဘဲ။
ဒါ့ေၾကာင့္ တမလြန္ေရာက္ေက်းဇူးရွင္ေတြကို တကယ္ေက်းဇူးဆပ္ခ်င္တယ္၊
တမလြန္ေရာက္ခ်စ္ခင္သူေတြကို တကယ္အက်ိဳးရေစခ်င္တယ္ဆိုရင္
လြဲမွားတဲ့ေပးနည္းမ်ိဳးေတြကို ေရွာင္ၾကဥ္ၿပီး သူေတာ္ေကာင္းဂုဏ္နဲ႔ၿပည့္စံုတဲ့ ရဟန္းသံဃာ (သို႔) လူ၀တ္ေၾကာင္ေတြကိုမိမိေပးလိုရာပစၥည္းမ်ား
ေပးလွဴၿခင္းၿဖင့္ ဒါနကုသုိလ္ကို ကုိယ္ကအရင္ရေအာင္ယူပါ။
ၿပီးမွ အဲဒီဒါနကုသုိလ္ကိုတမလြန္ေရာက္ ကုိယ့္ေက်းဇူးရွင္ ကိုယ့္ခ်စ္ခင္သူေတြကို အတိအက်ရည္မွန္းၿပီး အမွ်အတန္းေပးေ၀လိုက္ပါ။
အပၸမာေဒန သမၼာေဒထ။
- အရွင္ဆႏၵာဓိက (ေရႊပါရမီေတာရ)
( ရည္စူးကုသုိလ္ စာအုပ္မွ -)
""""#ရည္စူးကုသိုလ္"""(အ႐ွင္ဆႏၵာဓိက )
Filesize >>>2.71MB
စာမ်က္ႏွာ >>30
ပါ႐ွိပါတယ္။
Pdfအားေဒါင္းရန္ Link>>>>>
ရည္စူး ကုသိုလ္ http://www.mediafire.com/?vsge54qxix8xy0v
Credit ====>><>>> ဓမၼေရခ်မ္းစင္
