အကုသိုလ္၏ မိတ္ဖက္ဆိုးက်ိဳးမ်ား

" အကုသိုလ္၏မိတ္​ဖက္​ဆိုးက်ိဳးမ်ား "
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
{၁}ေလာဘ၏ဆုိးက်ိဳးမ်ား

{က}ေလာဘႀကီးရင္ ကိုယ္​့အျပစ္ကိုဖုံးလႊမ္းတတ္တယ္။

{ခ}ေလာဘႀကီးၿပီး​ေသရင္​ပိတၱာဘုံသို႔ေရာက္ေစတယ္။

{ဂ}ေလာဘႀကီးရင္ေရာဂါ​ေပါမ်ားတယ္။

{ဃ}ေလာဘႀကီးရင္ စည္းစိမ္ယုတ္​ေလ်ာ့ပါး​ေစတယ္။

(​ ​ေလာဘ၏ဆန္​႔က်င္​ဘက္​သည္​ ဒါနျပဳျခင္​းပါပဲ ။)

၂။ေဒါသ၏ဆိုးက်ိဳးမ်ား

{က}ေဒါသႀကီးရင္
    သူတစ္ပါးရဲ႕ဂုဏ္ေက်းဇူးကိုေခ်းဖ်တ္တတ္တယ္။

{ခ}ေဒါသႀကီးၿပီး​ေသရင္​ ငရဲဘုံသို႔ေရာက္ေစတယ္။

{ဂ}ေဒါသႀကီးရင္ ျမန္ျမန္​ရုပ္​အို​ေစတယ္။

{ဃ}ေဒါသႀကီးရင္ မိတ္ေဆြ​ေကာင္​းရွာၿပီး
   လူမိုက္​မိတ္​​ေဆြဆိုး​ေတြပါေစတယ္ ။

(​​ေဒါသ၏ဆန္​႔က်င္​ဘက္​သည္​ ​ေမတၱာပြားမ်ားျခင္​းပါပဲ)

၃။ေမာဟ၏ဆိုးက်ိဳးမ်ား

{က}ေမာဟႀကီးရင္
မမွန္တာကိုမွန္၊မွန္တာကိုမမွန္ဟုစြဲမွတ္​ယူတတ္တယ္။

{ခ}ေမာဟႀကီးၿပီး​ေသရင္​
  တိရိစၦာန္ဘုံသို႔ေရာက္ေစတယ္။

{ဂ}ေမာဟႀကီးရင္အသက္ျမန္​ျမန္​တို​ေစတယ္။

{ဃ}ေမာဟႀကီးရင္
  မိမိကိုယ္ကိုမျပည့္စုံေစဘူး မ​ေရာင္​့နိုင္​ဘူး ။

(​ေမာဟ၏ဆန္​႔က်င္​ဘက္​သည္​ အသိပညာရွိျခင္​းပါပဲ )

         အဌသာလိနီအဌကထာ=မွစုစည္​းတင္​ျပပါသည္​ ။

မ်ိဳးဆက္​သစ္​အရွင္​(ဖို​ေလးလုံး)

အမြဲ( ၃) မ်ိဳး

ဒီက​ေန႔​ေတာ့ျဖင္​့ ​ေယာဆရာ​ေတာ္​ဘုရားႀကီးက စာဝါပုိ႔ခ်ရင္​း​ေပး​ေသာ အဆုံးအမၾသဝါဒ​ေလး​ေတြကုိ ျပန္​လည္​မ်ွ​ေဝပါသည္​။

" အမြဲ (၃) မ်ဳိး "
````````´´´´´´´´´´
၁။ အ႐ွိမြဲတာရယ္​
၂။ အသိမြဲတာရယ္​
၃။ အက်င္​့မြဲတာရယ္​လို႔ အမြဲသုံးမ်ဳိး႐ွိတယ္​
     ျမန္​မာျပည္​ကုိမြဲတယ္​လို႔​ေျပာ​ေနၾကတဲ့လူ​ေတြကုိက ကုိယ္​ကုိယ္​တိုင္​က သုံးမ်ဳိးလုံးမြဲ​ေနၾကတာဗ် သုံးမ်ဳိးလုံးမြဲ​ေနၾကတာဘဲ၊
အ႐ွိလို႔​ေခၚတဲ့ ပထမ သုတအ႐ွိမြဲတယ္​၊ စိတ္​​ေကာင္း ​ေစတနာ​ေကာင္​း​ေတြမြဲတယ္​၊ ဓမၼ သုတအသိ​ေတြမြဲတယ္​၊
ကုိယ္​့ပိုက္​ဆံ တန္​ဘိုး႐ွိ​ေအာင္​ အက်ဳိး႐ွိ​ေအာင္​ ကုသုိလ္​ရ​ေအာင္​ အသုံးခ်နည္​း​ေလးကုိမသိမရွိတာ၊ ကုိယ္​စား​ေနတဲ့ ထမင္​းကုသုိလ္​ရ​ေအာင္​ဘယ္​လိုစားရမလဲဆိုတဲ့ အသိ​ေလးကုိမရွိၾကတာ၊ ကုိယ္​့မွာ႐ွိတဲ့အသိ​ေလး​က လူခ်မ္​းသာ နတ္​ခ်မ္​းသာ နိဗၺာန္​ခ်မ္​းသာအထိ​ေရာက္​​ေအာင္​ စြမ္​း​ေဆာင္​ႏိုင္​တယ္​ဆိုတဲ့ အသိ​လဲမ႐ွိၾကဘူး၊ " လူအားလုံးက အဲလိုတရားအ႐ွိ​ေတြမြဲ​ေနၾကတာ"

​ေနာက္​တစ္​ခု အသိမြဲတယ္​။
အထူးအားျဖင္​့ သူတို႔လက္​လွမ္​းမမွီတာက "ကိ​ေလသာဗ် ကိ​ေလသာ"
ျမန္​မာကုိမြဲ​ေနတယ္​လို႔​ေျပာ​ေနၾကတဲ့ လူ​ေတြကုိက မြဲ​ေနၾကတာ"အသိမြဲ​ေနၾကတာ"
ကိ​ေလသာကကြာ မ်က္​စိနဲ႔ၾကည္​့လည္​း မျမင္​ရပါဘူး၊ လက္​နဲ႔ထိၾကည္​့ တို႔ၾကည္​့​ေတာ့လည္​း ဘာမွမ​ေတြ႔ပါဘူး၊ စက္​ကိရိယာ​ေတြနဲ႔ စမ္​းသပ္​ၾကည္​့​ေတာ့လည္​း ဘာမွ​ေပၚမလာပါဘူး "ဘာနဲ႔စမ္​စမ္​း မ​ေတြ႔ပါဘူး" အမွန္​တကယ္​မ႐ွိလို႔​ေနမွာပါ၊ အဲလိုအသိမ႐ွိၾကလို႔​ေပါ့
"ငါစိတ္​ဆင္​းရဲရတာ သူ႔​ေၾကာင္​့."
"ငါဒုကၡ​ေရာက္​ရတာလည္​း သူ႔​ေၾကာင္​့"
ခ်မယ္​ ႐ိုက္​မယ္​ သတ္​မယ္​ ျဖတ္​မယ္​နဲ႔ စိတ္​​ေတြဆင္​းရဲရတာ၊
တရားခံအစစ္​ကုိ မ႐ွာႏိုင္​ဘူး အဲဒါအသိမြဲတာ၊
" စိတ္​ဆင္​းရဲရတာ သူ႔​ေၾကာင္​့"
"ျပႆနာျဖစ္​ရတာ သူ႔​ေၾကာင္​့"ဘာရမလဲကြ
ခ်မယ္​ ႏွက္​မယ္​ ျဖဳတ္​မယ္​ ပယ္​မယ္​
ဒါ​ေတြဟာ အထူးသျဖင္​့ ကိ​ေလသာလက္​လွမ္​းမမွီတာ အသိမြဲတယ္​။
ျမတ္​စြာဘုရား အဆုံးအမသာသနာ႐ွိရဲ႕သားနဲ႔ "ဟဲ့ အဲဒါ ​ေလာဘလက္​ခ်က္​"
"ဒါ ကိ​ေလသာရဲ့လက္​ခ်က္​"
"သိကၡာ သုံးပါး႐ွိတယ္​ကြ"အဲဒီလိုမသိၾကလို႔ ဆင္​းရဲ​ ဒုကၡ​ေတြ​ေရာက္​​ေနၾကတာပါ
"သူတို႔က အသိမြဲတယ္​ဗ်"

အသိမြဲ​ေတာ့ "အက်င္​့"လဲမြဲၿပီ​ေပါ့
သီလ သမာဓိ ပညာဆိုတဲ့ သိကၡာသုံးပါး႐ွိတယ္​ဆိုတာကုိ မသိၾကတာ၊ ဒုကၡ ကိ​ေလသာအဆိုးတရား​ေတြကုိ ႏိုင္​​ေအာင္​က်င္​့ဖို႔ အက်င္​့လည္​းမြဲတယ္​၊ တကယ္​့စိတ္​ခ်မ္​းသာ​ေအာင္​ စြမ္​း​ေဆာင္​ႏိုင္​ႏိုင္​တဲ့ သမာဓိ ဝိပႆနာ ဘာဝနာအက်င္​့လည္​းမြဲတယ္​၊ "အမြဲ သုံးမ်ဳိးသူတို႔လည္​းမြဲတာဘဲကြ သိလား"
ျမန္​မာလူမ်ဳိး​ေတြလည္း ​ဗုဒၶဘာသာလို႔အမည္​ခံထားၿပီး အမြဲ​ေတြအမ်ားႀကီး႐ွိၾကတာဘဲကြဲ႔၊
"တရားနာရမွာ ပ်င္းတယ္​"
"တရားပြဲသြားရမွာ ပ်င္​းတယ္​"
"စာဖတ္​ရမွာ ပ်င္​းတယ္​"
"တရားထိုင္​ရမွာ ပ်င္​းတယ္​"
လုပ္​ပါ တရားစာ​ေလးဖတ္​ပါ၊ စာအုပ္​​ေလးက ​ေသး​ေသး​ေလးပါ၊ အလကား​ေနမည္​့အတူတူ စာဖတ္​စမ္​းပါ၊ ခရီးသြားတဲ့အခါ ကားစီးရင္​းလည္​းဖတ္​လို႔ရပါတယ္​၊ ဖတ္​စမ္​းပါ​လို႔ ဘယ္​​ေလာက္​​ေျပာ​ေျပာ စာၾက​ေတာ့ မဖတ္​ခ်င္​ၾကပါဘူး
​ေဟာ ဖုန္​းက်​ေတာ့ပြတ္​ၾကပါတယ္​ဗ်ာ၊ ပြတ္​ၾကပါတယ္​၊ တစ္​ခါတည္း ဖုန္​းနဲ႔ဘဲ အခ်ိန္​​ေတြကုန္​ မၿပီးႏိုင္​ဘူး ဟုိဟာလည္​းၾကည္​့ ဒီဟာလည္​းၾကည္​့၊ ဟုိဟာနား​ေထာင္​ ဒီဟာနား​ေထာင္​နဲ႔
မစီမဆိုင္​ အခ်ိန္​​ေတြ အလဟႆကုန္​​ေနတာ
"ဗုဒၶဘာသာဆိုတဲ့ စကားလုံး​ေလးကုိ ခ်​ေတြကုိက္​ ႂကြက္​​ေတြကုိက္​ကုန္​ၿပီဗ်"
ဒါက​ေတာ့ တို႔ဗုဒၶဘာသာ​ေတြကုိလည္​း ​ေျဖး​ေျဖးနဲ႔ အက်င့္​ေ​တြပ်က္​သြားၾက​ေတာ့တာ​ေပါ့ဗ် ​ေနာ္
" စိတ္​ကုိ ျပည္​့ျပည္​့ဝဝ ခ်မ္​းသာ​ေအာင္​ ​ေပးစြမ္​းႏိုင္​တဲ့ ရတနာသုိက္​ ရတနာ​ေၾကာႀကီး တို႔ျမန္​မာျပည္​မွာ႐ွိ​ေနတာဘဲဗ်"
ကဲ "အမြဲ(၃)မ်ဳိးကလြတ္​​ေအာင္​ ႀကိဳးစားၾကပါ။
                                 ​၁၃၈၀-ျပည္​့ႏွစ္​
                            သီတင္​းကြၽတ္​လၦန္​း(၂)ရက္​

Credit
အဂၢမဟာ သုစိန္​

ေနမိဇာတ္ေတာ္

လိုအပ္​မယ္​ထင္​ရင္ ရွယ္​ယူထားပါ
÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷

ေနမိဇာတ္​ေတာ္​
~~~~~~~~~~
ေရွးသေရာအခါက မိထီလာျပည္၌ တရားႏွင့္အညီမင္းျပဳေသာ မဃေဒ၀မည္ေသာမင္းသည္ ျဖစ္ေပၚခဲ့၏။ ထိုမင္းသည္ ဥပုသ္ေန႕တိုင္း သီလေဆာက္တည္ေလ့ရွိ၏။ မိမိေခါင္း၌ ဆံပင္ျဖဴတစ္ေခ်ာင္း ေပါက္ခဲ့ေသာ ေျပာျပရန္ ဆတၱာသည္ (ဆံညွပ္သမား)အား မွာထားေလ၏။ ႏွစ္မ်ားစြာၾကာေသာအခါ ဆတၱာသည္သည္ မင္းႀကီးေခါင္း၌ ဆံျဖဴတစ္ေခ်ာင္း ေပါက္ေနသည္ကို ေမြးညပ္ျဖင့္ႏႈတ္၍ မင္းႀကီးအား ျပသေလ၏။

မင္းႀကီးလည္း ထိုဆတၱာသည္အား ရြာဆုေပး၍ သားေတာ္ႀကီး အိမ္ေရွ႕မင္းသားကို ေခၚၿပီး “ခ်စ္သား၊ ငါ့အား ေသမင္းတမန္မ်ားသည္ ျဖစ္ေပၚ၍ လာေလၿပီ၊ ငါသည္ လူ႕ေလာက၌ ကာမဂုဏ္တို႕ကို ခံစားၿပီးျဖစ္၍ နတ္ကာမဂုဏ္တို႕ကို ရွာရန္ အခ်ိန္တန္ၿပီ၊ သင္သည္ ႏိုင္ငံကိုအုပ္ခ်ဳပ္ မင္းလုပ္ေလာ့” ဟု မိန္႕ၾကား၍ ထီးနန္းကို လႊဲအပ္ေလ၏။ ေခါင္း၌ ဆံျဖဴတစ္ေခ်ာင္းေပါက္လွ်င္ ေတာ္ထြက္ တရားရွာမွီးျခင္း ဟူေသာ က်င့္၀တ္ကို စဥ္လာမပ်က္ ဆက္လက္ လိုက္နာရန္ႏွင့္ မင္းက်င့္တရားႏွင့္အညီ တိုင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္ မင္းလုပ္ရန္လည္း သြန္သင္ဆံုးမခဲ့ေလ၏။

မဃေဒ၀မင္းသည္ ထိုေန႕မွစ၍ ဖန္ရည္ဆိုးေသာ အ၀တ္ကို ၀တ္ဆင္ကာ မဃေဒ၀ဥယ်ာဥ္ေတာ္၌ အရပ္ဆယ္မ်က္ႏွာတို႕သို႕ ျဗဟၼ၀ိဟာရတရားျဖင့္ ျဖန္႕က်က္၍ ေနထိုင္ေတာ္မူ၏။ ထိုမင္းသည္ ကေလးသူငယ္ဘ၀ျဖင့္ ႏွစ္ေပါင္းရွစ္ေသာင္း ေလးေထာင္၊ အိမ္ေရွ႕မင္းအျဖစ္ျဖင့္ ႏွစ္ေပါင္းရွစ္ေသာင္း ေလးေထာင္၊ ျပည့္ရွင္မင္းအျဖစ္ျဖင့္ ႏွစ္ေပါင္းရွစ္ေသာင္ းေလးေထာင္၊ ရေသ့ရဟန္းအျဖစ္ျဖင့္ ႏွစ္ေပါင္း ရွစ္ေသာင္းေလးေထာင္ေနၿပီး ကြယ္လြန္ေသာအခါ ျဗဟၼျပည္သို႕ လားေရာက္ရေလ၏။
သားေတာ္မင္းမွစ၍ ရွစ္ေသာင္းေလးေထာင္ေသာ မင္းတို႕သည္ မဃေဒ၀မင္းႀကီး၏ နည္းလမ္း၊ သြန္သင္ဆံုးမခ်က္ႏွင့္အညီ မင္းျပဳ၍ မိထီလာျပည္သည္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ စည္ပင္၀ေျပာလွ်က္ ရွိခဲ့ေပ၏။ ဆံျဖဴတစ္ပင္ ေပါက္သည္ႏွင့္ အိမ္ေရွ႕စံကို နန္းလႊဲအပ္၍ မိမိတို႕အတြက္ သံသရာရိကၡာထုပ္ကို ကိုယ္စီထုပ္ပိုး သြားႏိုင္ၾကေလ၏။
လူတို႕၏ ပထမအရြယ္သည္ ပညာရွာမွီးျခင္းျဖင့္ ကုန္ဆံုးေစျခင္းကို ထိုမင္းသားတို႕သည္ ျပဳမူေဆာင္ရြက္ ႏိုင္ခဲ့ၾက၏။

အခ်ိန္တန္အရြယ္ေရာက္လို႕ ဒုတိယအရြယ္မွာ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ဖို႕ အခ်ိန္က်စဥ္မွာလဲ သူတို႕သည္ တာ၀န္ေက်ပြန္ျခင္းျဖင့္ မိထီလာျပည္ႀကီးကို သာယာ၀ေျပာ ေစခဲ့၏။ တတိယအရြယ္ တရားရွာရမည္အခ်ိန္ ဆံပင္ျဖဴတစ္ေခ်ာင္း ေပါက္တယ္ဆုိရင္လဲ ေသမင္းတမန္ အမိန္႕ေတာ္ဟုခံယူလွ်က္ တရားဘာ၀နာဘက္၌ စိတ္ကိုညႊတ္ေစကာ သားေတာ္ႀကီးကို ထီးနန္း လႊဲအပ္ကာ ေတာထြက္ရဟန္းျပဳျခင္းျဖင့္ ျဗဟၼျပည္သုိ႕ တက္လွမ္းႏိုင္ခဲ့ၾက၏။
မဃေဒ၀မင္း၏ လမ္းစဥ္ႏွင့္ ထိုလမ္းစဥ္အတုိင္း လိုက္နာေဆာင္ရြက္ေသာ ရွစ္ေသာင္း ေလးေထာင္ေသာ မင္းအေပါင္းတို႕၏ စိတ္ဓာတ္သည္ ခ်ီးက်ဴးစရာပင္ ျဖစ္၏။ ေနမိမင္း လက္ထက္အထိ ရွစ္ေသာင္း ေလးေထာင္ေသာမင္းတို႕သည္ မိထီလာျပည္၏ အစဥ္အလာကို ထိန္းသိမ္ႏိုင္ခဲ့ၾကေလ၏။

ေနမိမင္း၏သားေတာ္ ကဠာရဇနက မင္းလက္ထက္တြင္ကား ဘိုးေဘးတို႕၏ အစဥ္အလာသည္ ပ်က္၍သြားေတာ့၏။ ဆံျဖဴတစ္ေခါင္းလံုးေပါက္ေသာ္လည္း ထီးနန္းမစြန္႕ ေတာမထြက္ပဲ အသက္ ထက္ဆံုး မင္းစည္းစိမ္ကို ခံစားလွ်က္ ေနေတာ့၏။ ထိုမင္းအား မိထီလာျပည္၏ အဆံုးစြန္ေသာမင္းဟူ၍ ပိဋကတ္ေတာ္၌ မွတ္တမ္းျပဳထားေလ၏။

(မွတ္ခ်က္။ ထို မဃေဒ၀မင္း သည္လည္းေကာင္း၊ သားစဥ္ေျမးဆက္ ေနမိမင္းသည္လည္းေကာင္း ၂ ပါးလံုးသည္ ေဂါတမျမတ္စြာဘုရား အေလာင္းအလ်ာမ်ားျဖစ္သည္ဟု မွတ္သားရပါသည္)

တစ္ရံေရာအခါ ဝိေဒဟရာဇ္တိုင္း၊ မိထီလာျပည္၌ မဃေဒဝမင္း စိုးစံသည္။ ထိုမင္းသည္ တရားေတာ္၌ ေမြ႔ေလ်ာ္သည္။ အသက္ႀကီးရင့္၍ ဆံပင္ျဖဴလာလွ်င္ ရဟန္းျပဳ၍ ေတာထြက္မည္ဟု ဆံုးျဖတ္ထားသည္။ ဆံပင္၊ မုတ္ဆိတ္တို႔ကို ျပဳျပင္ေပးေသာ ဆတၱာသည္အား မိမိ၏ ဆံပင္ျဖဴလာလွ်င္ ေလွ်ာက္ထားရန္ မွာၾကားထားသည္။ တစ္ေန႔ေသာအခါ ဆတၱာသည္ သည္ မင္းႀကီး၏ ဦးေခါင္း၌ ဆံပင္ျဖဴ တစ္ပင္ကို ေတြ႔ျမင္သည္။ ထိုအခါ “အရွင္မင္းႀကီး- ဦးေခါင္းေတာ္၌ ဆံပင္ျဖဴ တစ္ပင္ ေတြ႔ျမင္ပါသည္” ဟူ၍ ေလွ်ာက္ထားသည္။

မင္းႀကီးလည္း သားေတာ္ အိမ္ေရွ႕မင္းသားကို ထီးနန္းေပးအပ္လိုက္သည္။ မိမိနည္းတူ “ဆံပင္ျဖဴကို ျမင္ေတြ႕လွ်င္ ေတာထြက္ပါ”ဟူ၍ မွာၾကားသည္။ ထို႔ေနာက္ ထီးနန္းကို စြန္႔သည္။ ရဟန္းျပဳ၍ ေတာထြက္ သြားေလသည္။ ဤသို႔လွ်င္ သား၊ ေျမး၊ ျမစ္ အဆက္ဆက္တို႔သည္ ထီးနန္းကို စိုးစံၾကသည္။ ဆံပင္ျဖဴေသာအခါ ေတာထြက္ၾကသည္။ ထိုမဃေဒဝမင္းမွ ရွစ္သိန္း သံုးေသာင္း တစ္ေထာင္ ကိုးရာ ကိုးဆယ္ေျမာက္ေသာ မင္းသည္ မိထိလာျပည္၌ ဆက္လက္ စိုးစံသည္။ ထိုမင္းတြင္ ေနမိကုမာရ အမည္ရွိေသာ သားေတာ္ တစ္ပါးရွိသည္။ ထိုေနမိ မင္းသားသည္ ငယ္ရြယ္စဥ္မွစ၍ အလွဴေပးသည္။ သီလ ေဆာက္တည္သည္။

ေရွးအစဥ္အလာအတိုင္း ခမည္းေတာ္သည္ ဆံပင္ျဖဴေသာအခါ ေတာထြက္သည္။ ထိုအခါ ေနမိမင္းသား သည္ ထီးနန္းကို ဆက္ခံရသည္။ ေနမိမင္းသည္ တိုင္းျပည္ကို မင္းက်င့္တရားႏွင့္ အညီ အုပ္ခ်ဳပ္သည္။ ထို႔အျပင္ ၿမိဳ႕တံခါးေလးခုႏွင့္ ၿမိဳ႕လယ္တို႔၌ အလွဴမ႑ပ္ ငါးခု ေဆာက္သည္။ အလွဴမ႑ပ္ တစ္ခုစီတြင္ အသျပာ တစ္သိန္း က်စီျဖင့္ ေန႔စဥ္ေပးလွဴသည္။ ငါးပါးသီလကို အၿမဲ ေစာင့္ထိန္းသည္။ ဥပုသ္ကို လျပည့္ လကြယ္ေန႔တိုင္း ေဆာက္တည္သည္။ တိုင္းသူျပည္သားတို႔ကို ကုသိုလ္ ေကာင္းမႈျပဳရန္ တိုက္တြန္းသည္။
ေနမိမင္း၏ အဆံုးအမကို နာယူၾကသူတို႔သည္ ကြယ္လြန္ေသာအခါ နတ္ျပည္သို႔ ေရာက္ၾကေလသည္။ ဤတြင္ နတ္ျပည္မွာ နတ္ဦးေရ တိုးပြားစည္ကားေန၏။ ငရဲျပည္ကား ေျခာက္ကပ္ေနသည္။ တစ္ေန႔တြင္ ေနမိမင္းႀကီးသည္ အလွဴေပးျခင္းႏွင့္ သီလ ေဆာက္တည္ျခင္းတြင္ မည္သည္က ပို၍ အက်ိဳးႀကီးေၾကာင္း စဥ္းစား ေတြးေတာကာ ဆံုးျဖတ္မရႏိုင္ေအာင္ ရွိေလသည္။

ဤသို႔ ေတြးႀကံသည္ကို သိၾကားမင္း သိရွိေသာအခါ လူ႔ျပည္သို႔ ဆင္းသက္လာသည္။ ေနမိမင္းႀကီးေရွ႕၌ ကိုယ္ထင္ျပလ်က္ “အရွင္မင္းႀကီး အလွဴေပးျခင္းထက္ သီလ ေစာင့္ျခင္းက ပို၍ အက်ိဳးႀကီးပါသည္” ဟုု ေဟာေျပာသည္။ ထို႔ေနာက္ တာဝတႎသာ နတ္ျပည္သို႔ ျပန္ႂကြသြားေလသည္။

ထိုအေၾကာင္းကို တာဝတႎသာနတ္ျပည္ရွိ နတ္မ်ား သိရွိၾကေသာအခါ ေနမိမင္းႀကီးကို ဖူးေတြ႔လိုေသာ ဆႏၵမ်ား ျဖစ္ေပၚလာၾကသည္။ သို႔ျဖင့္ ေနမိမင္းႀကီးကို နတ္ျပည္သို႔ ပင့္ေဆာင္ ျပသပါရန္ သိၾကားမင္းအား ေတာင္းပန္ၾကသည္။ သိၾကားမင္းလည္း နတ္တို႔ အလိုကို လိုက္ေလ်ာသည္။ မာတလိနတ္သားအား “ေနမိမင္းႀကီးကို ပင့္ေဆာင္ေလာ့” ဟူ၍ ေစခိုင္းသည္။ မာတလိနတ္သားသည္ သိေႏၶာျမင္း တစ္ေထာင္ကေသာ ေဝဇယႏၲာ ရထားျဖင့္ ေနမိမင္းႀကီးကို လာေရာက္ေခၚသည္။ မိထိလာ ျပည္သူတို႔ အံ့ၾသကာ ရင္သပ္ရႈေမာ ၾကည့္ရႈၾကသည္။

မာတလိသည္ ေနမိမင္းႀကီးကို ပင့္ဖိတ္သည္။ မင္းႀကီးလည္း နတ္ျပည္ကို မေရာက္ဖူးသျဖင့္ ဝမ္းေျမာက္ ဝမ္းသာ လက္ခံလိုက္သည္။ ျပည္သူတို႔ႏွင့္ နန္းတြင္းသူ နန္းတြင္းသားတို႔အား “မၾကာမီ ငါ ျပန္လာခဲ့မည္။ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈတို႔ကိုသာ မေမ့မေလ်ာ့ဘဲ ျပဳၾကပါ” ဟူ၍ မွာၾကားသည္။

မာတလိက ေနမိမင္းကို နတ္ျပည္ၾကြဖို႔ ရထားထက္ပင့္ လာၿပီး နတ္ျပည္ကိုသြားရာ လမ္းႏွစ္လမ္း ရွိတယ္။ တစ္လမ္းက ငရဲလမ္း တစ္လမ္းက နတ္လမ္းျဖစ္တယ္။ ဘယ္လမ္းက သြားခ်င္သလဲ လို႔ေမးတယ္။ ေနမိ မင္း က ငါဟာ ငရဲဘံုေရာ၊ နတ္ဘံုေရာ မျမင္ဖူးဘူး….။ ျမင္ဖူးေအာင္ ႏွစ္လမ္းလံုးက သြားခ်င္တယ္လို႔ ေျပာတယ္။ မာတလိ က ငရဲလမ္းေရာ နတ္လမ္းေရာ တစ္ ၿပိဳင္နက္တည္း သြားလို႔မျဖစ္ဘူး။ ဘယ္လမ္းကဦးစြာ ၾကြလိုပါသလဲ လို႔ေမးေတာ့ ေနမိမင္း က ငရဲလမ္းကို ဦးစြာသြားမယ္လို႔ ေျပာတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မာတလိနတ္သား ဟာ ေ၀ဇယႏၱာ ရထားကို ငရဲလမ္းက ဦးစြာႏွင္တယ္။

သည္ ငရဲႀကီးေတြက ေျမႀကီး အတြင္းက ငရဲေတြ မဟုတ္ဘူး။ ေကာင္းကင္ မွာေျမျပင္ မွာတည္ ေနၾက တဲ့ႀကိမ္ပိုက္ ငရဲ ေခြးစား ငရဲစတဲ့ ဥႆဒ ငရဲမ်ား ကိုဆိုလိုတယ္။ မာတလိနတ္သား ဟာ ငရဲဘံု ကိုျပ ၿပီးေတာ့ နတ္ဘံု ရွိရာ ေကာင္းကင္ ထက္ ကို ရထား ကို ဦးလွည့္ၿပီးေတာ့ ေမာင္း တယ္။ နတ္လမ္းခရီးမွာ ဗရဏီ နတ္သမီးဗိမာန္ ေသာဏဒီနိ နတ္သားဗိမာန္၊ ဖာလ္ဗိ မာန္၊ ျမ ဗိမာန္၊ ေၾကာင္မ်က္ရြဲ ဗိမာန္စသည္တို႔ကိုျပေနတုန္း သိၾကားမင္းထံ ကအေထာက္ေတာ္ေရာက္ခဲ့လို႔ တာ၀တိ ံသာသို႔ ေရွး႐ႈၿပီး ရထားကိုႏွင္ခဲ့တယ္။

ရထား ဘယ္ေရာက္လာ သလဲဆိုေတာ့ ျမင္းမိုရ္ေတာင္ကို ရံၿပီးတည္ေနတဲ့ ေတာင္စဥ္ ၇ ထပ္ဆီ ေရာက္လာတယ္။ အဲဒီအခါ ေနမိမင္းက သည္ေတာင္ေတြ က ဘာေတာင္ေတြေခၚပါသလဲ လို႔ေမးေတာ့ မာတလိနတ္ သားက သုဒႆေနာ တရ၀ီေကာ၊ ဤသ ၀ေရာ ယုဂႏၶေရာ၊ ေနမိႏၵေရာ ၀ိနတေကာ၊ အႆကေ႑ာ ဂီရိျဗဟၼာစေသာ ဂါထာျဖင့္ သုဒႆန စတဲ့ ေတာင္စဥ္ ခုႏွစ္ထပ္ ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာၾကားၿပီး ေတာင္စဥ္ ခုႏွစ္ထပ္မွ တစ္ဖန္ စတုမဟာရာဇ္ ဘံု မ်ား ကို ျပသတယ္။ ၿပီးမွ တာ၀တိ ံသာနတ္ျပည္ကို တက္တယ္။

၇ ရက္ေျမာက္ေသာေန႔မွာ လူ႔ျပည္ျပန္လာၿပီး နတ္ျပည္၊ ငရဲျပည္အေတြ႕အၾကံဳမ်ားကို ျပန္လည္ေဟာေျပာတယ္။ တစ္ေန႔ ဆတၱာသည္က မင္းႀကီးရဲ႕ ဆံေကသာကိုရွင္းလင္းေပးရာမွ ေငြေကသာတစ္ပင္ ရွင္သန္ေနေၾကာင္း ေလွ်ာက္ၾကားေလေတာ့ ဆတၱာသည္ႀကီးကို ဆုေတာ္ေငြမ်ားႏွင့္အတူ ၿမိဳ႕စားရာထူး အပ္ႏွင္းလိုက္တယ္။ ေနာက္ ရ ရက္အတြင္းမွာဘဲ သားေတာ္ထံ ထီးနန္းအပ္ႏွင္း၍  ေလွ်ာ္သကၤန္းကို၀တ္လ်က္ ရဟန္းျပဳကာ ဘ၀ဆံုးတိုင္ တရားအားထုတ္ခဲ့ေလေတာ့သည္။

ဓမၼမိတ္ေဆြမ်ားအားလုံး နိဗၺာန္​၏
အ​ေထာက္​အပ့ံျဖစ္​ၾကပါ​ေစ...။

မ်ိဳးဆက္​သစ္​အရွင္​(ဖို​ေလးလုံး)စုစည္​း၍ဓမၼဒါနျပဳပါသည္​ ။

သို႔ေသာ္၏အျခားတဖက္

" သို႔​ေသာ္​၏အျခားတစ္​ဖက္​ "
~~~~~~~~~~~~~~
၁။​ ခင္​တြယ္​တတ္​တာ​ေကာင္​းပါတယ္​
   သို႔​ေသာ္​
   တစ္​​ေန႔​ေန႔မွာအကုန္​ခြဲခြာထားခဲ့ရမယ္​ဆိုတာမ​ေမ့ပါနဲ႔ ။

၂။ စတတ္​ ​ေနာက္​တတ္​တာ​ေကာင္​းပါတယ္​
   သို႔​ေသာ္​
   သူတစ္​ပါးရဲ႕ဘဝပ်က္​​ေအာင္​အထိမ​စပါနဲ႔မ​ေနာက္​ပါနဲ႔ ။

၃။ စိတ္​ခ်မ္​းသာတတ္​တာ​ေကာင္​းပါတယ္​
   သို႔​ေသာ္​ 
   သူတစ္​ပါးဘဝကိုနင္​း​ေခ်းၿပီးမွရတဲ့စိတ္​ခ်မ္​းသာမႈ
   မျဖစ္​​ေစနဲ႔ ။

၄။ ျပည္​့စံုႂကြယ္​ဝခ်မ္​းသာတာ​ေကာင္​းပါတယ္​
    သို႔​ေသာ္​
   ကိုယ္​က်င္​့တရား​ေတာ့မဆင္​းရဲ​ေစနဲ႔ ။

၅။ ပညာတတ္​တာ​ေကာင္​းပါတယ္​
    သို႔​ေသာ္​
ူ    သူတစ္​ပါးကိုနွိမ္​့ခ်မဆက္​ဆံပါနဲ႔ ။

၆။ ရုပ္​ရည္​လွပတာ​ေကာင္​းပါတယ္​
    သို႔​ေသာ္​
    အတြင္​းစိတ္​ရုပ္​မဆိုး​ေစနဲ႔ ။

၇။ နာမည္​ႀကီးတာ​ေကာင္​းပါတယ္​
    သို႔​ေသာ္​
    ရိုးသားမႈကိုတန္​ဖိုးထားပါ ။

၈။ အျမင္​့​ေရာက္​​ေနတာ​ေကာင္​းပါတယ္​
    သို႔​ေသာ္​
    ​ေအာက္​​ေခ်မလြတ္​ပါ​ေစနဲ႔ ။
    (ဘဝမ​ေမ့ပါနဲ႔)

၉။ သူတစ္​ပါးရဲ႕​အျပစ္​​ေတြ​ေထာက္​ျပတတ္​တာ​
    ​ေကာင္​းပါတယ္​
     သို႔​ေသာ္​
    ကိုယ္​့အျပစ္​​ေတြကို​ေထာက္​ျပတဲ့အခါမွာလည္​း​
     လက္​ခံပါ ။

၁၀။​ ​ေအာင္​ျမင္​​ေနတာ​ေကာင္​းပါတယ္​
    သို​႔​ေသာ္​
    က်ရႈံးတဲ့ဒဏ္​ကိုလည္​းလက္​ခံတတ္​ပါ​ေစ ။

၁၁။ ခ်ီးမြမ္​းခံရတာ​ေကာင္​းပါတယ္​
      သို႔​ေသာ္​့
      ကဲ့ရဲ႕ခံရတဲ့အခါ ခံနိုင္​ရည္​စြမ္​းကိုလည္​း
      ႀကိဳ​ေမြးထားပါ ။

၁၂။ဘဝျမင္​့တာ​ေကာင္​းပါတယ္​
    သို႔​ေသာ္​
    ဘဝင္​မျမင္​့ပါနဲ႔ ။

၁၃။ အခ်စ္​ခံရတာ​ေကာင္​းပါတယ္​
     သို႔​ေသာ္​
     နားလည္​မႈ​ေတြရွိပါ​ေစ ။

၁၄။​ ​ေပ်ာ္​ပါးတတ္​တာ​ေကာင္​းပါတယ္​
     သို႔​ေသာ္​
    ကိုယ္​့ဘဝပ်က္​​ေလာက္​​ေအာင္​အထိ
    မ​ေပ်ာ္​ပါးလိုက္​ပါနဲ႔ ။

၁၅။ မိဘနွစ္​ပါးျပည္​့စုံစြာ​နဲ႔​ေနရတာ​ေကာင္​းပါတယ္​
     သို႔​ေသာ္​
     မိဘ​ေက်းဇူးဆပ္​ရမွာကိုမ​ေမ့ပါနဲ႔ ။

၁၆။ လိုခ်င္​​ေတြရထားတာ​ေကာင္​းပါတယ္​
      သို႔​ေသာ္​
      မလိုခ်င္​တာ​ေတြရလာတဲ့အခါစိတ္​မပ်က္​ပါနဲ႔ ။

၁၇။အ​ေကာင္​း​ေတြနဲ႔ႀကံဳ​ေနရတာ​ေကာင္​းပါတယ္​
    သို႔​ေသာ္​
  အဆိုး​ေတြဝင္​လာတဲ့အခါဘယ္​လို​ေနမလဲဆိုတာ
  ႀကိဳ​​ေတြးထားပါ။

မ်ိဳးဆက္​သစ္​အရွင္​(ဖို​ေလးလုံး)