စာလုံး

ႂကြေရာက္လာၾကေသာ ဓမၼမိတ္ေဆြမ်ားအားလုံး ကိုယ္၏က်န္းမာျခင္း စိတ္၏ခ်မ္းသာျခင္း ႏွင့္ျပည့္စုံၾကပါေစ။

Tuesday, July 24, 2018

​ေထရဝါဒႏွင္​့ သာသနာပြဲ

ေထရ၀ါဒႏွင့္ သာသနာပြဲ ဟူေသာ အယူမွား။
═════════════════════════
#ေထရ၀ါဒႏွင့္ကန္ေတာ့ပြဲ။

❖ ဘုရားရွင္လက္ထက္ေတာ္က ဗုဒၶဘာသာ၀င္                    
သူေတာ္စင္မ်ားသည္ “ကန္ေတာ့္ပြဲ” “သာသနာ ပြဲ”                            
တင္ေသာ အေလ့အထ ရွိခဲ့ပါသေလာ ။                                 
အုန္း၊ငွက္ေပ်ာ့ျဖင့္သာသနာပြဲျပင္ထားရံုမွ်ျဖင့္                             
ဗုဒၶသာသနာ ေတာ္ျမတ္ၾကီး အရွည္တည္တံ့ႏိုင္                   
ပါမည္ေလာ ။

❖ ဘုရားရွင္လက္ထက္ေတာ္က ဗုဒၶဘာသာ၀င္                                  
သူေတာ္စင္မ်ားသည္ ငွက္ေပ်ာသီး ၊အုန္းသီးတုိ႕ျဖင့္              
ကန္ေတာ့ပြဲ ျပင္လွ်က္ သာသနာပြဲတင္ေသာ အေလ့              
အထရွိခဲ့သည္ဟု မည္သည့္ေထရ၀ါဒ ပိဋိကတ္ေတာ္                    
မ်ားတြင္မွေဖာ္ျပမထားပါ။
ဘုရားရွင္လက္ထက္ေတာ္က ဗုဒၶဘာသာ၀င္                      
သူေတာ္စင္မ်ား သာသ နာပြဲတင္ေသာအေလ့အထ               
ရွိခဲ့ပါလွ်င္ ထုိသို႔ရွိခဲ့ေၾကာင္းကုိ ပါဠိေတာ္ ၊အ႒ကထာ၊              
ဋီကာမ်ားတြင္ ေဖာ္ ျပ ပါရွိခဲ့မည္သာလွ်င္ျဖစ္ပါသည္။              
အုန္းသီး၊ ငွက္ေပ်ာသီးတို႕ျဖင့္ပြဲျပင္၍ ဘုရားရွင္အား              
လႈဒါန္းသည္ဟူ ၍လည္း ေထရ၀ါဒ ပိဋကတ္ေတာ္               
မ်ားတြင္ ေဖာ္ျပမထားပါ။ သာသနာပြဲတင္ျခင္းဟူသည္                       
ဘုရားရွင္ လက္ထက္ေတာ္က မရွိခဲ့ေသာ အေလ့အထ            
ျဖစ္ေၾကာင္းထင္ရွားလွပါသည္ ။

❖ အမွန္ေတာ့ေထရ၀ါဒ ျမတ္ဗုဒၶသာသနာမွာ                           
သာသနာပြဲတင္ရမည္ဟု ဘုရားရွင္မေဟာခဲ့ ။                        
ထုိနည္းတူ၊ နတ္ပြဲ ၊ဘုိးေတာ္ပြဲ ၊မယ္ေတာ္ပြဲတင္ရမည္           
ဟုလည္း ဘုရားရွင္ေဟာေတာ္ မမူခဲ့ပါ ။

❖ ဘုရားရွင္လက္ထက္ေတာ္က မရွိခဲ့ေသာ                            
အေလ့အထတစ္ခုကုိ ျမန္မာဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားအၾကား              
အျမစ္တြယ္ ပ်ံ႕ႏွံ႕ေအာင္ မည္သူတုိ႕ ၾကံေဆာင္ဖန္တီး            
ခဲ့ပါသနည္း ။အေျဖကားရွင္းလွပါသည္ ။ ဂိုဏ္း ဆရာ၊            
နတ္၀ါဒီ တုိ႕မွ တစ္ပါး မည္သူမွ် မျဖစ္ႏိုင္ပါ ။

❖ အုန္းပြဲ ၊ငွက္ေပ်ာ ပြဲဟူသည္ နတ္တင္ရာက                      
လာေၾကာင္း၊အလႈလုပ္ေသာအခါ အုန္းပြဲ၊ငွက္ေပ်ာပြဲ                
ထည့္ရန္ မလုိေၾကာင္းကုိ ေက်းဇူးရွင္ မဟာဂႏၶာရံု                 
ဆရာေတာ္ၾကီး အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသက ဤသို႕ မိန္႕                  
ေတာ္မူခဲ့ပါသည္။

❖ အလႈလုပ္တဲ့အခါ ငွက္ေပ်ာပြဲ၊အုန္းပြဲေတြမထည့္နဲ ့။           
ငွက္ေပ်ာပြဲ၊အုန္းပြဲ ဆို တာ နတ္တင္ရာက လာတယ္ ။           
ဘုရားရွင္ လက္ထက္က အလႈေတြမွာ တရားေဟာ                
ျပီးရင္ ဒကာေတြက ငွက္ေပ်ာပြဲ ၊အုန္းပြဲေတြ လုိက္ပို႔                
ရတာရွိသလား ။ မရွိဘူး ။  ေဇတ၀န္မွာ                               
ေဗထိေဗထိေတြ လုပ္သလား ။မလုပ္ဘူး ။                          
စင္စစ္ ကန္ေတာ့ပြဲတင္ျခင္းသည္ ဂိုဏ္းဆရာတို႕၏                 
ထြင္လံုးဟု ဆိုႏိုင္သကဲ့သို႕ တႏၱရ မႏ ၱရ၀ါဒတို႕ ၏                 
အရိပ္အေငြ႕ဟုလည္း ဆုိႏိုင္ပါလိမ့္မည္ ။                              
စင္စစ္ ဘုရားေက်ာင္းေဆာင္ရွိ ဘုရားရွင္၏                          
ေရွ႕ေတာ္ ေမွာက္တြင္ အုန္းစိမ္း၊ငွက္ေပ်ာစိမ္းမ်ား                     
အလံုးလိုက္ ဆက္ကပ္ထားျခင္းမွာ ျမတ္စြာဘုရားက               
အာဏာ ေဒသနာေတာ္ျဖင့္ ပညတ္ထားေသာ                          
၀ိနည္းေဒသနာေတာ္ႏွင့္လည္း ေလ်ာ္ညီအပ္စပ္ျခင္း                                  
မရွိပါ ။ သစ္သီးမ်ားကို မခြဲစိပ္ပဲ အလံုးလုိက္                                            
အစိမ္းလုိက္ ၊အစိမ္းလုိက္ ဆက္ကပ္ျခင္းသည္                                           
၀ိနည္း ေဒသနာေတာ္ႏွင့္ ဆန္႕က်င္သကဲ့သို႕                        
ေန႕ညမဟူ ဆက္ကပ္ထားျခင္းသည္လည္း                           
၀ိနည္း ေတာ္ႏွင့္ ဆန္႕က်င္ပါ၏။ ၀ိနည္းေတာ္ႏွင့္                 
ဆန္႕က်င္ေသာအေလ့အထ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္                   
တႏ ၱရ၊မႏ ၱရ၀ါဒ တို႕၏ အရိပ္ အေငြ႕ဟု ဆုိခဲ့ရျခင္း                
ျဖစ္ပါသည္ ။၀ိနည္းေတာ္ႏွင့္ မေလ်ာ္ညီေသာ အေလ့          
အထျဖစ္ေသာ ေၾကာင့္ေထရ၀ါဒႏွင့္ဖီလာဆန္႕က်င္ပါ၏။       
ကန္ေတာ့ပြဲ၊သာသနာပြဲႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍                                  
ဓမၼဒူတ အရွင္ကၠႏၵာ ၀ုဓ ဆရာေတာ္က ေအာက္ပါ             
အတုိင္း မိန္႕ေတာ္ မူခဲ့ပါ၏ ။

❖ အခ်ိဳ႕ အိမ္မ်ားတြင္ သာသနာပြဲဟုဆုိကာ                          
ျမတ္စြာဘုရား၏ ေရွ႕၌ အုန္းသီးအလံုး လုိက္၊                     
ငွက္ေပ်ာသီး အလံုးလုိက္အား တစ္ပတ္၊ႏွစ္ပတ္                   
ကပ္လႈထားသည္ကုိ ေတြ႕ရပါသည္။ ထုိသို႕ကပ္လႈ             
ထားျခင္းမွာ ျမတ္စြာဘုရားကုိအေစာင့္ထားသည္ႏွင့္            
တူေနေပသည္ ။ ျမတ္စြာဘုရားအား မေလးစားျခင္း              
ပင္ျဖစ္သည္ ။

❖ အကယ္၍ ကပ္ခ်င္လွ်င္ အုန္းသီးကုိ ခြဲစိတ္ျပီး                  
တစ္ခါစားမွ်ေလာက္ ကပ္၊ငွက္ေပ်ာသီး ကုိလည္း                  
အမွည့္ေလးငါးလံုးေလာက္ေရေဆးျပီး ပန္းကန္ျပားထဲ            
ထည့္ကပ္ရေပမည္။ ထိုသို႕ကပ္လႈမွသာလွ်င္                    
သက္ေတာ္ထင္ရွား ျမတ္စြာဘုရားကုိ ေလးေလး               
စားစားကပ္ လႈသည္ႏွင့္ တူေပသည္ ။ကပ္လႈျပီးလွ်င္           
ေန႕လယ္ ၁၂နာရီ မထုိးမီ ျပန္႕စြန္႕ရေပမည္။                      
သို႔မဟုတ္ပါက ျမတ္စြာဘုရားအား ညစာကပ္ထား               
သည္ႏွင့္ တူေနသျဖင့္ ဘုရား အေပၚ ၌မေလးစားမႈ႕                 
ျဖစ္သြားပါသည္ ။

❖ အုန္းပြဲ ၊ငွက္ေပ်ာပြဲကုိ သာသနာပြဲ အျဖစ္                        
ဘုရားေက်ာင္းေဆာင္တြင္ ပြဲျဖင့္ တင္လႈထားရံုမွ်ျဖင့္              
တင္လႈသူ၏ အတြင္းသႏာၱန္၌ သာသနာမတည္ႏိုင္ပါ။           
သာသနာျပဳရာလည္းမေရာက္ပါ။                                     
သာသနာပြဲတင္ထားလင့္ကစား ျမတ္ဗုဒၶ၏အဆံုးအမ              
ေဒသနာေတာ္မ်ားကို သိေအာင္မေလ့လာ၊                         
သိလည္း ေရေရရာရာ မသိေသာ္ ထုိသူသည္                    
သာသနာတည္သူ မဟုတ္ေပ။                                         
အုန္းသီး၊ငွက္ေပ်ာတုိ႕ျဖင့္ သာသ နာပြဲေပါင္း                       
အေထာင္အေသာင္း တည္ထားေသာ္လည္း                          
ျမတ္ဘုရား၏ တရားေတာ္မ်ားကုိ ပ်ံ႕ႏွံ႕ ေအာင္                      
ျဖန္႕ေ၀မႈ႕မျပဳလွ်င္ သာသနာျပဳရာ မေရာက္ပါ ။ 
အမွန္စင္စစ္သာသနာပြဲတင္ျခင္းထက္ တရားစာအုပ္၊             
တရားအမ္ပီသရီး၊တရားစီဒီခ်ပ္မ်ားကုိ လႈဒါန္းျခင္း                 
( ဓမၼဒါနအလႈ)ကသာ လက္ေတြ႕တြင္                              
အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈ႕ရွိျပီးသာသနာျပဳရာ                          
ေရာက္လိမ့္မည္ ။

❖ သာသနာ ငါးေထာင္ၾကာေအာင္ရည္စူးျပီး                          
သာသနာပြဲထိုးသည္ ဟူေသာ သူတုိ႕သည္ေထရ၀ါဒ                             
ဖုိးသုည တုိ႕သာျဖစ္၏။                                                 
ထိုသူတို႕သည္ သာသနာဟူသည္ အဘယ္အရာနည္း            
ဟူ၍ တိတိပပမသိေသာေၾကာင့္သာ ထုိစကားမ်ိဳးကုိ                
ေျပာဆုိျခင္းျဖစ္ပါ၏ ။အုန္းသီး၊ငွက္ေပ်ာသီးထည့္ျပီး               
ကန္ေတာ့ပြဲ ျပင္ထားရံုမွ် ျဖင့္သာသနာျပဳသည္ဟု                   
ယူဆလွ်င္ ထုိအယူအဆသည္ မွားယြင္းေသာ                       
အယူအဆသာျဖစ္ပါ ၏ ။ သာသနာပြဲတင္ျခင္းႏွင့္                   
စပ္လ်ဥ္း၍ စာေရးဆရာကုိ ျမင့္ေဌး (ဟႆၤ    တ)က                                      
ေအာက္ပါ အတုိင္း ေ၀ဖန္သံုးသပ္ခဲ့ဖူးပါသည္ ။

❖ သာသနာပြဲ ဆိုတာ တနည္းအားျဖင့္ ဘုရားကုိ                 
လႈဒါန္းထားတဲ့ ဘုရားပြဲမဟုတ္လား ။ ဘုရားမွာ                   
အုန္းသီးစိမ္းနဲ႕ငွက္ေပ်ာသီးစိမ္းကုိ ပြဲလုပ္ျပီးလႈတာ။             
ဂိုဏ္းဂဏသမားေတြ လုပ္ ၾကတာပဲ ။သူတုိ႕ကေတာ့                       
ဘယ္လုိရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႕ လုပ္ၾကတယ္ဆုိတာေတာ့            
မသိဘူး ။ တကယ္ဆုိရင္ ဘုရားအမႈးရွိတဲ့                       
သံဃာေတာ္ေတြကုိ စားဖြယ္ ေသာက္ဖြယ္ေတြ                  
လႈမယ္ဆုိရင္ အဆင္သင့္ ဘုန္းေပးႏိုင္ေအာင္                      
စီစဥ္ျပီးလႈရတယ္ ။ သံဃာေတာ္ေတြက အုန္းသီး ၊               
ငွက္ေပ်ာသီး ကုိ ကုိယ္တိုင္အုပ္ျပီး စားတာ ေတြ႕ဖူးလုိ႕လား။အဲဒီလုိလုပ္ရင္လည္း အာပတ္ေတြသင့္ေတာ့              
မွာေပါ့ ။
ေနာက္ျပီး စားေသာက္ဖြယ္ကုိလႈရင္လည္း                        
မြန္းမတိမ္းခင္လႈရတယ္။မြန္းတိမ္းသြားရင္                         
သံဃာေတာ္ေတြက အဲဒီ လႈဖြယ္၀တၳဳကုိအကပ္မခံ               
ၾကဘူး ။ ကာလ လြန္ျပီျဖစ္တဲ့ အတြက္လႈဒါန္းသူမွာ             
လည္း အလႈရဲ႕ အက်ိဳးကုိ ရသင့္သေလာက္မရဘူး ။            
ခုေတာ့ အုန္းပြဲ၊ငွက္ေပ်ာပြဲကုိ၂၄နာရီပတ္လံုးသာမက              
ငွက္ေပ်ာသီး မမွည့္မခ်င္း ၊အုန္းသီးမေျခာက္ မခ်င္း                
ဘုရားစင္ေပၚတင္ထားတာဆုိေတာ့ ဘုရားရွင္ကုိ                  
ေစာင့္ၾကည့္ခိုင္းထားသလုိ ျဖစ္မေနဘူးလား။                       
ငွက္ေပ်ာသီးလည္း မွည့္ေရာ အစိမ္းနဲ႕လဲ ၊                        
အမွည့္စားလိုက္ၾကေရာမဟုတ္လား။                              
တစ္ခါတစ္ေလ ငွက္ေပ်ာသီးဟာ အမွည့္လြန္ျပီး                    
ပုပ္ေနတာေတာင္ေတြ႕ဖူးတယ္။အဲဒီေတာ့                         
သာသနာပြဲလႈတဲ့ အဓိပၸာယ္က ဘယ္လုိအက်ိဳး                       
သက္ေရာက္ေတာ့မွာလဲ ။တကယ္ဆုိရင္ ပြဲက                      
အဓိကမဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ။ ကုိယ္က်င့္တရားကသာ                 
အဓိကပါ ။ ကုိယ္က်င့္တရားမေကာင္းဘဲ ပြဲေတြ                  
လမ္းေတြ ဘယ္ေလာက္ပဲ လုပ္ေနေန ဘာမွ                     
ျဖစ္လာမွာ မဟုတ္ပါဘူး ။

❖ စင္စစ္ ကန္ေတာ့ပြဲဟူသည္ ၀ိဇၨာလိုင္းသမား
ေတြ၏ ဘုရားေက်ာင္းအေဆာင္မ်ား၌သာ အေတြ႕
ရမ်ား ပါ၏။ နတ္၊ဘိုးေတာ္၊ ၀ိဇၨာစေသာပုဂၢိဳလ္တုိ႕ကုိ 
ကုိးကြယ္သူ၊ ေလာကီ အစီအရင္ ၊အစီအမံမ်ားကုိ 
ယံုၾကည္ကုိးစား တက္သူေတြ၏ အိမ္တြင္သာ 
ကန္ေတာ့ပြဲကုိ ကုိ အေတြ႕ရမ်ားပါ၏ ။ ဘုရား၊တရား၊ သံဃာ၊ ရတနာသံုုးပါး သန္႕သန္႕ ကိုသာ ယံုၾကည္
ကုိးကြယ္ေလ့ရွိသူ ၊ေထရ ၀ါဒီ စစ္စစ္တုိ႕၏ 
ေနအိမ္တြင္ ကန္ေတာ့ပြဲတင္ထားေလ့မရွိပါ ။ 
ကန္ေတာ့ပြဲနွင့္ ပတ္သတ္၍ စာေရးဆရာ 
ေက်ာ္ေစာမင္း ကလည္း ေအာက္ပါ အတုိင္း
ေရးသားခဲ့ပါ၏ ။

❖ ၀ိဇၨာလုိင္းသမားေတြ၏ ဘုရားေက်ာင္းေဆာင္                  
မွာေတြ႕ရ တက္ေသာ ပြဲကုိ ကၽြန္ေတာ္ဘ၀င္မက်ပါ။            
ပြဲထုိးသည္ဟူေသာ အယူအဆ ဘယ္ကလာသည္ကုိ             
ကၽြန္ေတာ္မသိပါ ။ ငွက္ေပ်ာသီး အစိမ္းႏွင့္ အံုးသီး              
ပါေသာပြဲ (၀ါ) အုန္းငွက္ေပ်ာပြဲ အဘယ္ရည္ရြယ္                
ခ်က္ႏွင့္ တင္ပါသနည္း ။

❖ ျမတ္စြာဘုရားကုိ ရည္မွန္း၍ လႈေသာပစၥည္း ၊                   
သံဃာေတာ္မ်ားအတြက္ အလႈပစၥည္းမ်ား ကုိ ဤသို႔            
လႈဒါန္း၍ ရပါသေလာ ။ငွက္ေပ်ာသီး ၊အုန္းသီး လုိ                 
အစားအစာမ်ိ္ဳးကုိ ကပၸိ ျပီးမွသာ ဘုန္းေပးအပ္သည္။               
အပင္ေပါက္ႏိုင္ေသာ ၊ဗီဇ မ်ိဳးေစ့ ပါေနေသာ အသီး               
မွန္သမွ်အတြက္ သံဃာေတာ္မ်ားႏွင့္ အပ္စပ္ေအာင္              
စီရင္ျပီးမွသာ ကပ္လႈရပါသည္ ။သေဘာကေတာ့                 
ကုိယ္စားမည္ဆုိလွ်င္စားရႏိုင္ေသ အစားအစာမ်ားကုိပင္          
ကပၸိျပီးမွ ကပ္ရတာမ်ိဳးေတြ ရွိ သည္ ။                                
အုန္းသီး ၊ငွက္ေပ်ာသီးလုိ အစားအစာမ်ိဳးအတြက္ကား             
စဥ္းစားသာ ၾကည့္ၾကဖုိ႕ျဖစ္ပါသည္ ။                              
ဤသို႕ ဘုရားအား လႈ၍မရေသာ အလႈပစၥည္းမ်ိဳးကုိ                
ဘာေၾကာင့္ ဘုရားေက်ာင္းေဆာင္ေပၚ တင္ေနၾကပါ              
သနည္း။ဘယ္ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႕ကပ္လႈေနၾကပါသနည္း။            
၀ိဇၨာပြဲ ဆုိျပီး ၀ိဇၨာၾကီးမ်ားကုိ ရည္္ရြယ္လႈဒါန္းသည္ဟု            
ဆုိၾကသည္ ။ဤလုိ အုန္းသီးအလံုးလုိက္ႏွင့္ ငွက္ေပ်ာ             
သီး အစိမ္းကုိ ၀ိဇၨာၾကီးမ်ားက ဘာလုပ္ၾကမည္နည္း။            
ကၽြန္ေတာ္စဥ္းစားရသေလာက္မွာေတာ့ အုန္းပြဲ၊                   
ငွက္ေပ်ာပြဲသည္ ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာႏွင့္ ဘာမွ                    
သက္ဆုိင္ျခင္းမရွိပါ ။ နတ္ကုိးကြယ္မႈ႕တြင္ကား                    
အုန္းေတြ၊ငွက္ေပ်ာေတြ ပါခဲ့ေလရာ ထုိအေလ့အထမွ                
တစ္ဆင့္ အုန္းပြဲ၊ ငွက္ေပ်ာပြဲ ကိစၥ ၾကီးသည္                        
ဘုရားေက်ာင္းေဆာင္ေပၚအထိ ေရာက္လာပံုရပါသည္။         
ဘုရားစင္ေပးတြင္ တင္လႈၾကေသာပြဲကုိ အခ်ိဳ႕ က                  
ဘုရားပြဲဟု ေျပာပါသည္။ဘုရားႏွင့္အုန္း၊ငွက္ေပ်ာပြဲတုိ႕            
မသက္ဆိုင္လွသည္ ကုိ ကၽြန္ေတာ္ေရးျပခဲ့ ပါျပီ ။              
ခ်ဳပ္၍ဆုိရေသာ္ ဘုရားရွင္၏ေရွကေတာ္ေမွာက္တြင္                
အုန္း၊ငွက္ေပ်ာပြဲကုိ အစဥ္အဆက္ကပ္ထားျခင္းသည္            
ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ျပ႒ာန္းေတာ္မူေသာ ၀ိနည္းေတာ္ႏွင့္          
မေလ်ာ္ညီေသာေၾကာင့္ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိ႕            
မျပဳသင့္ မျပဳအပ္ပါ ။ မည္သည့္ ၈ိုဏ္းဆရာ၊မည္သည့္          
ဘုိးေတာ္၊မည္သည့္ နတ္ ကေတာ္က ညႊန္ၾကားေနေစ            
ဘုရားရွင္၏ ၀ိနည္းႏွင့္ဆန္႕က်င္ေသာ ကန္ေတာ့ပြဲ၊သာသနာပြဲတင္ျခင္း မ်ားကုိ မျပဳသင့္ပါ ။ ဘုရားရွင္၏           
၀ိနည္းေတာ္ ကုိသာ ဦးထိပ္ပန္ဆင္အပ္ပါ၏ ။

❖ ဘုရားရွင္ထံတြင္ ကန္ေတာ့ပြဲ ၊သာသနာပြဲ                   
အေနျဖင့္ အျမဲကပ္လႈထားသူမ်ားအေနျဖင့္                        
ျမတ္စြာ ဘုရား၏ ၀ိနည္း ေဒသနာေတာ္ကုိ                     
ခ်ိဳးေဖာက္ရာေရာက္ေနသည့္ မိမိတုိ႕၏ကန္ေတာ့ပြဲတင္         
အျပဳအမူကုိ ျပန္လည္သံုးသပ္ဆန္းစစ္ၾကည့္သင့္ပါသည္ ။

❖ သာသနာပြဲ ဟု သံုးႏႈန္းေနသူမ်ား အေနျဖင့္                     
သာသာသနာဟူသည္ ဘုရားရွင္၏အဆံုးအမေတာ္မ်ား            
ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ထုိုအဆံုးအမကုိ သိရွိလုိက္နာက်င့္ၾကံ        
အားထုတ္သူ၏ အတြင္းသႏၱာ၌သာ သာသနာတည္လိမ့္        
မည္ဟု မွတ္ယူယံုၾကည္အပ္ပါ၏။အုန္းသီး၊ ငွက္ေပ်ာသီး          
ေတြထဲမွာ သာသနာမတည္ ကိန္းေသာေၾကာင့္                    
သာသနာပြဲဟူသည္ ဘုရားရွင္ လက္ထက္ကတည္းက            
မတည္ရွိခဲ့ေၾကာင္း အေလးအနက္                                
သိမွတ္ထားသင့္ပါ၏ ။      ။
                           
မင္းနန္(ေမာ္ကၽြန္း)

​ေႁမြ​ေပြးလိုမက်င္​့နဲ႔..

ေႁမြေပြးလို မက်င့္နဲ႔
••••••••••••••••••••

မာနဆိုတာ ကိုယ္ရည္ေသြးလြန္းတဲ့ စိတ္ပဲ။ ဒီစိတ္လႊမ္းမိုးေနရင္ ေသြး နားထင္ေရာက္ၿပီး ေမာက္မာေတာ့တာပဲ။

ဒီေတာ့ အျပဳသေဘာ ေဆာင္တဲ့ အျပဳအမူ အေျပာအဆို ဆိုတာ မရွိေတာ့ဘူး။

တခ်ိဳ႕က ပညာေၾကာင့္ မာန္တက္တယ္။ တခ်ိဳ႕က ဥစၥာေၾကာင့္၊ တခ်ိဳ႕က အာဏာေၾကာင့္၊ တခ်ိဳ႕က ႐ုပ္ရည္ေၾကာင့္၊ တခ်ိဳ႕က နာမည္ေၾကာင့္၊ တခ်ိဳ႕က အမ်ိဳးေၾကာင့္ မာန္တက္တယ္။

ဘာ္လိုပင္ မာန္တက္တက္၊ မာန ဝင္လာၿပီဆိုရင္ လူ႐ိုင္းတစ္ေယာက္လို ျဖစ္သြားတယ္။ လူႀကီးကို လူႀကီးမွန္း မသိ၊ မိဘကို မိဘမွန္း မသိ၊ ဆရာကို ဆရာမွန္း မသိ၊ အ႐ိုအေသ ေပးရေကာင္းမွန္း မသိေတာ့ဘူး။ ေျပာလိုက္ရင္ အထက္စီးကခ်ည္းပဲ။

‘‘ ငါက မဟုတ္မခံကြ၊ မဟုတ္လို႔ကေတာ့ ခြင့္လႊတ္မွာ မဟုတ္ဘူး၊ ကိုယ့္ လာ မထိနဲ႔၊ လာ ထိလို႔ကေတာ့ ယင္ေကာင္ေတာင္ အလြတ္ မခံဘူး၊ ငါက ေႁမြေပြးကြ’’ ဆိုၿပီး ဂုဏ္ယူၿပီး ေျပာတတ္ၾကတယ္။

ေျမေပြးဆိုတာ
ဘယ္လို သတၱဝါလဲ
--------------------

ဖားအံဘက္မွာ ေႁမြဖမ္း အလြန္ ကၽြမ္းက်င္တဲ့ ကရင္ႀကီးတစ္ေယာက္ ရွိတယ္။

အဲဒီကရင္ႀကီးက ေျခေထာက္ တစ္ဖက္က မသန္ရွာဘူး။ ဒါေပမဲ့ ေႁမြဖမ္းတဲ့ေနရာမွာေတာ့ အလြန္ေတာ္တယ္။ တစ္ညကို ၂-ေကာင္ ၃- ေကာင္ေလာက္ ရတယ္။ သူဖမ္းလိုက္ရင္လည္း ေႁမြေပြးပဲ။ သြားေရာင္းရင္ တစ္ေကာင္ကို တစ္ေသာင္း ေလာက္ ရတာကိုး။

အဲဒီကရင္ႀကီးကို လူငယ္ေလးတစ္ေယာက္က ‘‘ဖထီး ေႁမြေပြးကို ဘယ္လို ဖမ္းလဲဗ်’’လို႔  ေမးတယ္။

"ငါက ​ေျခ​ေထာက္​မသန္​​ေတာ့ လင္​း​ေႁမြတို႔ ​ေရ​ေႁမြ​တို႔ကို မဖမ္​းႏိုင္​ဘူး။ အဲဒီေကာင္ေတြက လူ​ေတြ႔ရင္​ ထြက္​​ေျပးတာကိုး။ ဒါ​ေၾကာင္​့ ငါက ​ေႁမြ​ေပြးပဲဖမ္​းတယ္’’။

လာမထိနဲ႔ ေသသြားမယ္
------------------

"​ေႁမြ​ေပြးက်ေတာ့ လူ​ေတြ႔ရင္​ မေျပးဘူး၊ ငါ့ထိရင္ ကိုက္မယ္ဆိုၿပီး ၿငိမ္​​ေနတာ၊ လာမထိနဲ႔ ​ေသသြားမယ္​​ ဆိုတဲ့ပုံစံမ်ိဳးေပါ့။ သူ႔ကိုမထိ​ေသးရင္​ ဘာမွ မလုပ္ဘူး၊ ဒီေတာ့ သူ႔ဦးေခါင္းနားကို မွိန္းနဲ႔ အသာ​ေလးကပ္​သြားၿပီး ဦးေခါင္​းကို ​မွိန္းႏွင့္ တခါထဲ ထိုးခ်လိုက္​တယ္။ ဒီေကာင္ မလႈပ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး’’။

"ေအာ္ .. ဖထီးက လက္သြက္ေတာ့ ရတာေပါ့ဗ်ာ"။

‘‘​လူေလးေရ .. လက္သြက္လို႔ မဟုတ္ဘူးကြ၊ ေႁမြထဲမွာ ေႁမြ​ေပြးက ဖမ္​းလို႔အလြယ္ဆုံးပဲ၊ အဆိပ္ျပင္းတယ္ ဆိုၿပီး မာန္တက္ေနတာကိုး၊ ဒီေတာ့ မေျပးဘူးေလ၊ မေျပးေတာ့ မွိန္းစာမိသြားတာေပါ့ကြာ’’ လို႔ ေျပာျပပါတယ္။

ဒီေတာ့ ေႁမြေပြး ဘာေၾကာင့္ ေသရသလဲလို႔ တရားခံရွာလိုက္ေတာ့ မာန္​တတ္​​လို႔ပဲဆိုတာ ေတြ႕ရတယ္။

အရပ္ထဲမွာလည္း မာန္တက္ေနတဲ့ လူေတြ အမ်ားႀကီး ရွိတယ္။ အဲဒါ ေႁမြေပြးလို လူပဲ။ ေအာင္ျမင္မႈေတြ ရလာၿပီ, နာမည္ေတြ ေက်ာ္ၾကားလာၿပီဆိုရင္ မာန္တက္တတ္တယ္။ အဲဒီလို မာန္တက္လာရင္ မွန္ကင္းကေန ထင္း ျဖစ္သြားႏိုင္တယ္ေလ။

မာနဝင္လာၿပီဆိုရင္ ကိုယ့္ရဲ႕ ဦးေခါင္းေပၚမွာ မွိန္းႀကီး ေရာက္လာလိမ့္မယ္ ဆိုတာကို သတိရပါ။ မွိန္းဆိုတာ အျခား မဟုတ္ဘူး၊ အကုသိုလ္ကံၾကမၼာပဲ။

ဒါေၾကာင့္ သတိေပးခ်င္ပါတယ္။ "ေႁမြေပြးလို မက်င့္နဲ႔"။

________________

သီတဂူ အရွင္ေဒဝိႏၵာဘိဝံသ
Credit.....

Friday, July 20, 2018

ျမတ္​ဗုဒၶ၏ ဆံုးမ

🎓 မေကာင္းမွဳကုိ မိမိၿပဳလွ်င္ မိမိသည္ပင္
       ပူပန္ညစ္ညဴးရ၏။

🎓 မေကာင္းမွဳကုိ မိမိမၿပဳလွ်င္ မိမိသည္ပင္
       စင္ႀကယ္ရ၏။

🎓 မိမိ၏ စင္ႀကယ္ၿခင္း၊ မစင္ႀကယ္ၿခင္းကုိ
       မိမိသည္ပင္ ၿပဳလုပ္၏။

🎓 တစ္ေယာက္ေသာသူသည္
      အၿခားသူတစ္ေယာက္ကုိ ကိေလသာ
      အညစ္အေႀကးမွ စင္ႀကယ္ေအာင္
      မသုတ္သင္ႏုိင္။
""""""""""""""""""""""""""
.... ဗုဒၶ
ဓမၼအႏွစ္​သာရ

Monday, July 2, 2018

ငါ့မွာရိကၡာ​ေတြ ႐ွိၿပီလား

"ငါ႔မွာ ရိကၡာေတြ ရွိၿပီလား?"
*****
တစ္ေန႔မဟုတ္တစ္ေန႔ အရြယ္ရလာတာနဲ႔တစ္ၿပိဳင္နက္
ဘုန္းႀကီးတို႔ဘဝဟာ သစ္ရြက္ဝါျဖစ္လာၾကၿပီ..
ေၾကြမယ္..မၾကာခင္..
ေလျပည္ကေလးမတို႔လိုက္နဲ႔ တို႔လိုက္တာနဲ႔
'ဘုတ္ကနဲ'ဆို ေၾကြၾကေတာ့မွာ..

အဲဒီလို ရင့္ေရာ္လာတဲ့အရြက္ျဖစ္လာတဲ့အျပင္
ေသမင္းတမန္ေတြကလည္း အိမ္တံခါးလာေခါက္ေနၿပီ..
ဘယ္ကေန ေခါက္လဲ..
ေခါင္းကိုလည္း ေခါက္တာပဲ..
ပါးစပ္ကိုလည္း လာေခါက္တာပဲ..
အဲဒီလို ေခါက္လိုက္တာနဲ႔ သြားတစ္ေခ်ာင္းျပဳတ္ထြက္သြားတယ္..
ေခါင္းတစ္ခ်က္ေခါက္လိုက္ရင္ ဆံပင္ေတြျဖဴသြားတယ္..

အဲ့ဒီလို ေသမင္းရဲ႕တမန္ေတြကလည္း
တံခါး လာေခါက္ေနၾကၿပီ..
ေသဖို႔ လမ္းဆုံလမ္းဝေရာက္ေနၾကၿပီ..
အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ ရိကၡာရွိၿပီလား ကိုယ့္မွာ စဥ္းစားရမွာ..
ကုသိုလ္ဆိုတဲ့ ရိကၡာေတြ ကိုယ့္မွာ ရွိၿပီလား ပါၿပီလား..
ေအး..မရွိေသးဘူး မပါေသးဘူးဆိုရင္
ရွိေအာင္လုပ္ ပါေအာင္လုပ္ ေနာ္..
ရိကၡာဆိုတာ အေရးႀကီးတယ္..

ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ျပန္စဥ္းစားၾက..
"ငါ႔မွာ ရိကၡာေတြ ရွိၿပီလား" လို႔..

                  ပါခ်ဳပ္ဆရာေတာ္ႀကီး

ေစတနာေမတၱာအရင္းခံျဖင့္ မ်ွေဝပူေဇာ္ပါသည္🙏🙏🙏
                  ohmarshin