ဆုႀကီးပန္

ဆုႀကီးျပန္
" ဤေက်ာင္းတိုက္အတြင္းသို႔ ဘုရားအေလာင္း မလာရ"
   ( သထံု မင္းကြန္း ေဇတဝန္ဆရာေတာ္ႀကီး )
💢💢💢💢💢💢💢💢💢💢💢💢

         မိမိနဲ႔ အလြန္ရင္းႏွီးတဲ့ ဒကာႀကီးတစ္ေယာက္ ႏိုင္ငံျခားျပန္ဘြဲ႕ရ ဒကာႀကီးပါပဲ~ အခုေတာ့ ဝတ္ေၾကာင္ကို လြတ္ေအာင္႐ုန္းၿပီး သာသနာဝန္ ထမ္းေနပါတယ္~ သူ႔ဝါသနာအတိုင္း ပရဟိတကေလးေတြကို စာသင္ေပးတယ္~ ေရာက္ေလရာအရပ္မွာ အရိပ္ရမယ့္ သစ္ပင္ေတြကို စိုက္တယ္~ ပုတီးစိပ္တယ္~ တရားထိုင္ဖို႔ တိုက္တြန္းေတာ့ သူက ဘုရားဆုပန္ထားလို႔ ဝိပႆနာအလုပ္ကို ခရီးေပါက္ေအာင္ လုပ္လို႔မျဖစ္ဘူးတဲ့~ အႀကိမ္ႀကိမ္ကို တိုက္တြန္းေပမယ့္ အမ်ိဳးမ်ိဳး ဆင္ေျခေပးၿပီး ျငင္းဆိုေနပါတယ္💠

         မိမိက ဘုရားဆုပန္ေယာက္်ားဆိုတာ ' သုေမဓာ ရွင္ရေသ့ ' ' ဒီပကၤရာ ျမတ္စြာဘုရား ' ထံမွာ နိယတဗ်ာဒိတ္ခံယူေတာ့ ရွင္ရေသ့ရဲ႕ သီလသမာဓိ အရည္အခ်င္းက တကယ္လို႔သာ နိဗၺာန္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳလိုမယ္ဆိုရင္ ဂါထာထက္ဝက္ အကၡရာ (၁၆)လံုးေလာက္ တရားေဟာျပရံုနဲ႔ ရဟႏၲာ ျဖစ္ႏိုင္တဲ့ အေနအထားမ်ိဳး ျဖစ္ေနၿပီ~ အိမ္ရာတည္ေထာင္ျခင္းကို အငယ္ကတည္းက စိတ္မကူးခဲ့တဲ့အျပင္ မိဘမ်ား ဆံုးပါးသြားေတာ့ က်န္ရွိတဲ့အေမြေတြကိုလည္း အားလံုး စြန္႔ႏိုင္ေနၿပီ~ အခု ဒကာႀကီးရဲ႕ အေျခအေနက ဘယ္အဆင့္ေရာက္ေနၿပီလဲ ဆိုေတာ့လည္း ဘာမွ်ျပန္ေျပာလိုဟန္မရွိဘဲ ရယ္လို႔ပဲေနတယ္💠

         ေဂါတမ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ဟာ သုေမဓာ ရွင္ရေသ့ဘဝနဲ႔ နိယတဗ်ာဒိတ္လို႔ေခၚတဲ့ ဘုရားေလာင္းအျဖစ္ ခိုင္ၿမဲတဲ့ စကားကို ဒီပကၤရာ ျမတ္စြာဘုရားထံက ၾကားနာၿပီးခ်ိန္ကစၿပီး အခု ဘုရားျဖစ္တဲ့အထိ ေလးသေခၤ်နဲ႔ ကမ႓ာတစ္သိန္း ပါရမီျဖည့္ရတယ္~ ဒါေတာင္ ပညာဓိက ဘုရားအေလာင္း မို႔လို႔~ သဒၵါဓိက ဆိုလွ်င္ ရွစ္သေခၤ် နဲ႔ ကမ႓ာတစ္သိန္း ၾကာမယ္~ ဝီရိယဓိက ဆိုလွ်င္ (၁၆)သေခၤ် နဲ႔ ကမ႓ာတစ္သိန္းၾကာမယ္~ ဒီလို နိယတဗ်ာဒိတ္ မရခင္ အဲဒီအဆင့္ (လိုခ်င္လွ်င္ ရဟႏၲာ ျဖစ္ႏိုင္တဲ့အဆင့္ ) ေရာက္ဖို႔ ပါရမီျဖည့္ခဲ့တာ ဘယ္ေလာက္ၾကာခဲ့တယ္ဆိုတာ မခန္႔မွန္းႏိုင္ေသးဘူး💠

         ခုခ်ိန္ထိ သိရသေလာက္ လူဝတ္ေၾကာင္မ်ားထဲမွာေရာ ရဟန္းေတာ္မ်ားထဲမွာပါ ' ဘုရားဆုပန္ ' 'ဆုႀကီးပန္ ' ဆိုတဲ့ပုဂၢိဳလ္ တစ္ရာထက္ မနည္းေလာက္ ၾကားဖူး သိဖူးတယ္~ မၾကားမသိရတဲ့ အေရအတြက္က ဘယ္ေလာက္ ရွိေနမယ္မေျပာတတ္ဘူး~ ေသခ်ာတာကေတာ့ အဲဒီပုဂၢိဳလ္ေတြအားလံုးဟာ အခုဘဝမွာ " ျဖစ္ခ်င္စိတ္ ရွိမယ္ဆိုရင္ ရဟႏၲာ ျဖစ္ႏိုင္ေလာက္တယ္ " လို႔ ေျပာရေလာက္ေအာင္ စြန္႔လႊတ္ႏိုင္မႈ ႀကိဳးစားမႈမ်ိဳး မေတြ႕ရေသးသလို သက္ေတာ္ထင္ရွား ဘုရားတစ္ဆူဆူထံက နိယတဗ်ာဒိတ္စကား ရယူထားၿပီးသားလည္း မဟုတ္ဘူး💠

         ဒီေတာ့ သူတို႔ရဲ႕ ပါရမီကာလက အကန္႔အသတ္မရွိဘဲ အနည္းဆံုး နိယတဗ်ာဒိတ္ရၾကလို႔ ေလးသေခၤ် ကမ႓ာတစ္သိန္းကာလၾကာၿပီး ဘုရားျဖစ္ၾကမယ္ ဆိုရင္ေတာင္ ဒီပုဂၢိဳလ္ တစ္ရာေက်ာ္ ဘုရားျဖစ္ၿပီးမွ ဒကာႀကီး အလွည့္ဆိုရင္ ကမ႓ာေပါင္း ေလးရာေက်ာ္ ေစာင့္ရဦးမယ္ မဟုတ္လား~ ဒီၾကားထဲမွာ မဂ္ဖိုလ္ကိစၥ ရပ္ဆိုင္းထားမယ့္သေဘာလား~ ဆိုတဲ့အေၾကာင္း ေမးျပန္ေတာ့လည္း ဘာမွ ေရေရရာရာ ျပန္မေျပာဘူး~ ပါရမီ ျဖစ္ရံုေလာက္ေတာ့ လုပ္ပါတယ္တဲ့💠

         ' မဟာစည္ ဆရာေတာ္ ' ' ေတာင္ပုလု ဆရာေတာ္ ' စတဲ့ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားရဲ႕ ဆရာျဖစ္တဲ့ သထံုၿမိဳ႕ ' မင္းကြန္း ေဇတဝန္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ' ရွိစဥ္က ဆရာေတာ္ႀကီးကို အလြန္ ၾကည္ညိဳၿပီး ရင္းလည္းရင္းႏွီးတဲ့ ဒကာႀကီးတစ္ေယာက္က ေက်ာင္းတိုက္ကို မျပတ္လိုလို လာေလ့ရွိၿပီး ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးနဲ႔လည္း အကၽြမ္းတဝင္ ေလွ်ာက္ထား ေျပာဆိုေလ့ ရွိသတဲ~ အဲဒီ ဒကာႀကီးက အရပ္ထဲ ေရာက္ၿပီဆိုရင္ေတာ့ ' ဓမၼ ' ကို ' ဓားမ ' လုပ္ၿပီး ေတြ႕သမွ် တရားသမားတိုင္းကို တရားေစာင္းခုတ္ေတာ့တာပဲတဲ့~ သူ႔စကားေတြကို သေဘာမက်လို႔ ျပန္လွန္ ျငင္းၿပီဆိုရင္ " ဒါဟာ မင္းကြန္းဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးနဲ႔ေဆြးေႏြးၿပီး သိရတဲ့တရားဗ်~ လက္မခံႏိုင္ရင္ ဆရာေတာ္ႀကီးနဲ႔ သြားရွင္းၾက " ဆိုၿပီး ဆရာေတာ္ႀကီးအမည္နဲ႔ ကိုင္ထုေလ့ ရွိသတဲ့💠

         ဒါနဲ႔ ၾကာေတာ့ ဆရာေတာ္ႀကီးရဲ႕ တပည့္ဒကာေတြကလည္း နားမခံသာေတာ့တဲ့အတြက္ ဆရာေတာ္ႀကီးကို ျဖစ္ေၾကာင္းကုန္စင္ တင္ျပေလွ်ာက္ထားၾကေတာ့တယ္~ ေနာက္တစ္ခါ အဲဒီ ဒကာႀကီး ဆရာေတာ္ထံ ေရာက္လာတဲ့အခါ ဆရာေတာ္ႀကီးက တရားဆိုတာ ျငင္းခံုဖို႔ မဟုတ္ဘူး လိုက္နာက်င့္သံုးဖို႔ ျဖစ္တယ္~ တရားရွိသူဆိုတာဟာ ကိုယ္နႈတ္ႏွလံုး ေအးခ်မ္းၿငိမ္သက္သူ ျဖစ္ရတယ္~ အခုလို ေဒါသေတြ မာနေတြနဲ႔ ျငင္းခံုေနသူမ်ိဳး မဟုတ္ဘူး~ ဒါေၾကာင့္ ဒကာႀကီးဟာ ကိုယ့္သႏၲာန္မွာ တရားရွိေအာင္ အရင္က်င့္သံုးရမယ္ဆိုတဲ့ အေၾကာင္း ေျပာဆို ဆံုးမပါသတဲ့💠

         ဒီေတာ့ ဒကာႀကီးက သူဟာ ဆုႀကီးပန္ ျဖစ္တဲ့အတြက္ သူတစ္ပါးရဲ႕ သာဝက အျဖစ္နဲ႔ မဂ္ဖိုလ္ကို ရေအာင္ အားထုတ္လို႔မျဖစ္ဘူး~ ပါရမီဓာတ္ခံ ရရံုေလာက္ပဲ တရားကို နာယူ ေဆြးေႏြးႏိုင္မယ္ဆိုၿပီး ျငင္းဆန္ပါသတဲ့~ ဆရာေတာ္ႀကီးက အမ်ိဳးမ်ိဳး ဆံုးမေပမယ့္ ျငင္းဆန္ၿမဲ ျငင္းဆန္ေနတဲ့အခါ အဲဒီဒကာႀကီးကို ေနာက္ေနာင္ သူ႔ေက်ာင္းထဲ လံုးဝမလာဖို႔နဲ႔ သူ႔နာမည္ကိုသံုးၿပီး တရားျငင္းခံုတာမ်ိဳး လံုးဝမလုပ္ရလို႔ တားျမစ္လိုက္သတဲ့💠

         💡 အဲဒီအခ်ိန္ကစၿပီး မင္းကြန္း ေဇတဝန္ေက်ာင္းတိုက္မုဒ္ဝမွာ
" ဤေက်ာင္းတိုက္ အတြင္းသို႔ ဘုရားအေလာင္း လံုးဝမလာရ " လို႔ ဆိုင္းဘုတ္ကို ထင္ထင္ရွားရွားေရးၿပီး ခ်ိတ္ထားေစခဲ့တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္💡💡

         ဒီအေၾကာင္းကို ေျပာျပၿပီး မိမိကလည္း ဒကာႀကီးကို " ဒကာႀကီးလည္း ဆုႀကီးပန္အျဖစ္က လံုးဝ မေလွ်ာ့ႏိုင္ဘူးဆိုရင္ ဦးပဥၨင္းလည္း ေက်ာင္းမွာ ေဇတဝန္ဆရာေတာ္ႀကီးေရးတဲ့ ဆိုင္းဘုတ္မ်ိဳး ေရးထားရလိမ့္မယ္ ထင္တယ္ " လို႔ ေျပာလိုက္မိပါတယ္💠

         (၂) ႏွစ္ေလာက္ၾကာၿပီးေနာက္ ဒီတစ္ခါ ဒကာႀကီးနဲ႔ေတြ႕တဲ့အခါမွာေတာ့ ဒကာႀကီးက " အရွင္ဘုရား ေက်ာင္းမွာ တပည့္ေတာ္အတြက္ ဆိုင္းဘုတ္မ်ား ေရးထားတာရွိရင္ ျဖဳတ္လိုက္ပါေတာ့ ဘုရား " တဲ့~ တပည့္ေတာ္ ဆုႀကီးပန္ အျဖစ္ကို စြန္႔လႊတ္လိုက္ပါၿပီ~ တရားမ်ားလည္း ဆရာသမားထံ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီး စနစ္တက် အားထုတ္ေနပါၿပီဆိုတဲ့အေၾကာင္း ေလွ်ာက္ထားပါတယ္💠

         မိမိက ဒကာႀကီးရဲ႕ ဆံုးျဖတ္ခ်က္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဝမ္းေျမာက္စကားေျပာဆိုရင္း စပ္မိလို႔ တျခား မိမိ သိကၽြမ္းဖူးတဲ့ ဆုႀကီးပန္ဆရာေတာ္တစ္ပါးလည္း ' ဆုႀကီးပန္ ' အျဖစ္ကေန ' ဆုႀကီးျပန္ ' ျဖစ္သြားပံုကို ရယ္စရာအျဖစ္ စပ္မိၿပီး ေျပာျပလိုက္မိတယ္💠

         💦💦မံုရြာနယ္က သစ္ခ်ိဳလိန္လွ ဆိုတဲ့ အရပ္နားက ဆရာေတာ္ႀကီးတစ္ပါးကလည္း ဘုရားဆု ပန္သတဲ့~ ညပိုင္း ဘုရား ဝတ္တက္ၿပီးတဲ့အခါ သူက ဘုရားဆုပန္ထားေၾကာင္း ေျပာၿပီး အားလံုးကို သာဓု ေခၚခိုင္းတယ္~ တပည့္ေတြကိုလည္း ဘာဆုေတြမ်ား ပန္ၾကသလဲဆိုတာ ေမးေလ့ရွိသတဲ့~ တပည့္ရဟန္းေတြကလည္း ဆရာေတာ္ စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ တခ်ိဳ႕က လက္ဝဲရံတို႔ အလုပ္အေကၽြးဆုတို႔ အသီးသီး ေလွ်ာက္ၾကတာေပါ့~ တစ္ပါးေလွ်ာက္ထားၿပီးတိုင္း ဆရာေတာ္ႀကီးက " ေအး ေကာင္းတယ္ ေကာင္းတယ္ ကဲ အားလံုး သာဓုေခၚၾက " လို႔ တိုက္တြန္းေတာ့ က်န္တဲ့ ဦးပဥၨင္း ကိုရင္ေတြကလည္း သာဓု ေခၚၾကရတာေပါ့💦💦💦

         အဲဒီေက်ာင္းမွာ ေတာထြက္ကိုယ္ေတာ္ႀကီးတစ္ပါးလည္း ရွိတယ္~ ငယ္ငယ္ကေတာ့ အေသာက္အစား စတဲ့ စြယ္စံုဆယ့္ႏွစ္ႀကိဳးသမားဘဝကေန ရဟန္းျပဳလာတဲ့ကိုယ္ေတာ္ႀကီးဆိုကိုး~ ဆရာေတာ္က အစဥ္အတိုင္း ေမး ေမးလာလိုက္တာ အဲဒီ ကိုယ္ေတာ္ႀကီး ေျဖရမယ့္ အလွည့္ေရာက္ေတာ့ 
" တပည့္ေတာ္ပန္တဲ့ဆု ကိုေတာ့ မေျဖပါရေစနဲ႔ဘုရား " လို႔ ျငင္းဆန္သတဲ့~ ဆရာေတာ္က " ကိုယ္ေတာ္ႀကီး ဘာမ်ား မဟုတ္တယုတ္ဆုေတြ ပန္ထားလို႔ မေျဖခ်င္ရတာလဲ~ ေကာင္းတဲ့ဆု ပန္တာဆိုရင္ သူမ်ားေတြလည္း သာဓုေခၚရေအာင္ ေျဖမွေပါ့ " လို႔ အတန္တန္ တိုက္တြန္းေတာ့မွ " တပည့္ေတာ္က ဆရာေတာ္တို႔လို ပါရမီေတြကိုလည္း သိပ္ၿပီး ျဖည့္ဆည္းႏိုင္မယ္ မထင္လို႔ သုေဒၶါဓနမင္းႀကီးကို အားက်ၿပီး ဘုရားအေဖဆု ပန္ထားတယ္ဘုရား " လို႔ ေလွ်ာက္ထားလိုက္သတဲ့💠

         အဲဒီရဲ႕ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ညတိုင္း ျပဳေနက် ဆုႀကီးပန္သာဓုေခၚပြဲလည္း မလုပ္ျဖစ္ေတာ့ဘူး~ ေနာက္ (၅) ႏွစ္ေလာက္အၾကာမွာေတာ့ ဆရာေတာ္ႀကီးက
" ငါ ဘာဆုႀကီးပန္မွ မဟုတ္ေတာ့ဘူးေဟ့~ ခု ဘုရားသာသနာမွာပဲ မဂ္ဖိုလ္ရေအာင္ ႀကိဳးစားအားထုတ္ေတာ့မယ္ " ဆိုၿပီး ေတာရေဆာက္တည္ရင္း တရားအားထုတ္သြားပါေတာ့သတဲ့💦💦💦

         ' လယ္တီဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ' ကေတာ့ ဘုရားတစ္ဆူဆူကို ျငင္းပယ္ၿပီး ကိုယ္တိုင္ သယမ႓ဴ ျဖစ္ေအာင္ အခ်ိန္ဆြဲေနၾကသူမ်ားကို မဆိုထားႏွင့္
" ေနာက္ဘုရားမွာ အမ်ားငါတို႔ ပါၾကစို႔ " လို႔ ဆင္ေျခေပးသူမ်ားကိုပင္ -
" ခြင့္သာခိုက္မွာ မလိုက္လွ်င္ အမိုက္ နင့္ျပင္ ရွိေသးလိမ့္လား~
ခြင့္သာဆဲမွာ မႏြဲခ်င္လွ်င္ အလြဲ နင့္ျပင္ ရွိေသးလိမ့္လား~
   ခြင့္သာတုန္းမွာ မ႐ုန္းခ်င္လွ်င္ အရံႈး နင့္ျပင္ ရွိေသးမို႔လား ' လို႔
   သတိေပးဆံုးမခဲ့ပါတယ္💥💥💥

         အခု ၾကံဳေတြ႕ေနရတဲ့ ေဂါတမျမတ္စြာဘုရားရွင္ရဲ႕ သာသနာေတာ္ဟာ ဒုကၡလြတ္ေျမာက္လိုသူတို႔အတြက္ ခၽြင္းခ်က္မရွိ ျပည့္စံုလံုေလာက္ပါတယ္💦💦💦

     💠ဒီလို အခိုင္အမာ ယံုၾကည္ကိုးစားႏTathatha Dagonuniversity Thwe Thwe Hnin?Nang Htwe Phyu💢💢

ဓမၼေဘရီ အရွင္ဝီရမေထရ္ျမတ္တို႔ စကား
credit:dhmmapankhinn