"ကိုယ်နဲ့မပတ်သက်တဲ့စိတ်ထား"
အလုပ်ပါးလို့ အချိန်အားတဲ့ အခါမျိုးမှာ
သက်တောင့်သက်သာနေပြီး
ကိုယ်မှာ ပေါ်နေတာတွေနဲ့ စိတ်မှာ
ဖြစ်နေတာကို အေးအေးဆေးဆေး
ကြည့်နေလို့ ရပါတယ်။
တရား အားထုတ်တယ် ဆိုတာ
ကိုယ်နဲ့ စိတ်မှာ ဖြစ်နေတာတွေ
ဖြစ်တဲ့အခိုက်မှာ သူတို့
သဘောသိအောင် သတိထား
နေရတာဖြစ်ပါတယ်။
ရှုစရာ အများကြီး မရှိပါဘူး။
ကာယ ဝေဒနာ စိတ္တာ ဓမ္မ တွေကို
အနုပဿနာ အကြိမ်ကြိမ် အနုစိတ်
လေ့လာ သုံးသပ်ပေးနေရတာ
ဖြစ်ပါတယ်။
ရှုစရာလေးမျိုး ကွဲပြားတယ်လို့
ပြောရပေမဲ့ အနှစ်ချုပ်လိုက်တော့
ကိုယ်နဲ့ စိတ်ပါဘဲ။
ဝေဒနာ ဆိုတာလည်း ကိုယ်နဲ့ စိတ်မှာ
ပေါ်လာတဲ့ တရားဖြစ်ပြီး ဓမ္မ
ဆိုတာလည်း ကျိုယျနဲ့စိတျမှာ ဖြစ်နေတဲ့
တရားတွေပါဘဲ။
ဘယ်ဟာကို အရင် ရှုမလဲလို့
မေးစရာ ရှိပါတယ်။
ဘာမှ ဟုတ်တိပတ်တိ
မရှုတတ်သေးရင်တော့ ရှုရလွယ်တဲ့
ကာယက စရှုရပါတယ်။
ကာယပြီးတော့ ဝေဒနာ။
ဝေဒနာပြီးမှ လျင်မြန်လှတဲ့ စိတ်ကို
ရှုရပါတယ်။
အားလုံး သဘောပေါက်သွားပြီ
ဆိုရင်တော့ ဓမ္မာနုပဿနာ ရှုရပါတယ်။
ဓမ္မာနုပဿနာ ရောက်ပြီ ဆိုရင်တော့
ဘယ်အာရုံ ရယ်လို့ မရွေးချယ်
ဖြစ်တော့ပါဘူး။
ပေါ်ရာ အာရုံကို ဓမ္မ ဖြစ်အောင်
အလိုက်သင့် ရှုသွားရုံပါဘဲ။
ဓမ္မာနူပဿနာ ရောက်ရင် ကာယ
ဝေဒနာ စိတ္တ ဆိုတဲ့ အရှုခံတွေကို ဘာမှ
ဝင်ရောက် စွက်ဖက်လို့ မရတော့ပါဘူး။
အရင်က သူစိမ်းလို ရှုတယ်
ဆိုတာထက် ကိုယ်နဲ့ မပတ်သက်တဲ့
စိတ်ထားနဲ့ ရှုရတော့မှာ ဖြစ်ပါတယ်။
ပေါ်ရာ ပြရာ ငါမပါဘဲ ရှုရပါမယ်။
အဲလို ရှုနိုင်ပြီ ဆိုရင်တော့ သဘာဝ
တရားကို ကောင်းမွန်စွာ
ဉာဏ်ရောက်ပြီလို့ ဆိုနိုင်ပါတယ်။
ဓမ္မသဘာဝ အစစ်အမှန်ကိုလည်း
တွေ့နိုင်ပါတယ်။
အေးချမ်းမှု အစစ်အမှန်ကိုလည်း
ရနိူင်ပါတယ်။
မဟာဗောဓိမြိုင်ဆရာတော်ဘုရားကြီး
credit....
No comments:
Post a Comment