"တစ်ချိန်ချိန်မှာတော့.... ခွဲရမှာပါ"
══════════
❖မနက်က ဒကာတစ်ယောက်က လျှောက်တယ်။
သူက မိသားစုနဲ့ ခွဲရနိုင်တဲ့
အခြေအနေမျိုး ကြုံနေရတယ်လို့ ဆိုတယ်။
ဆေးရုံတက်နေချိန်မှာဆို ရှင်ကွဲ ကွဲနေရတယ်။
ဆေးရုံက ပြန်မလာနိုင်တော့ရင်
သေကွဲ ကွဲရတော့မယ့် အခြေအနေလို့ဆိုတယ်။
သုံးနှစ်အရွယ် သမီးငယ်လေးက
သူ ဆေးရုံဆေးခန်း သွားရခါနီးတိုင်းငိုတယ်တဲ့ ...။
ဒါကြောင့် သူ့ကို စိတ်အားရှိစေမယ့်
တရားဓမ္မ ဟောကြားပေးပါလို့လျှောက်တယ် ...။
❖ဟိုတုန်းက -
အရူးတစ်ယောက်က
ရေအိုင်စပ်ထိုင်နေတုန်း ရေအိုင်ထဲကို
တောဘဲအုပ်ကြီး ကျလာတယ်။
သူ့က တောဘဲအုပ်ကြီးကို သူ့ဘဲတွေလို့
သတ်မှတ်ပြီး တုတ်တစ်ချောင်းကိုင်ပြီး
ဘဲကျောင်းနေတယ် ...။
ငါ့ဘဲတွေလို့ စိတ်ကူးယဉ်ကောင်းနေတုန်း
ညနေအချိန် ရောက်လာတယ်။
❖ ညနေရောက်တော့ ..
ဘဲတွေက ကောင်းကင်ပျံတက်ပြီး
အိပ်တန်းဆီ ပြန်ကြတယ်။
အဲဒီအခါမှာ သူက တုတ်တစ်ချောင်းကိုင်ပြီး
“ငါ့ဘဲတွေ ငါ့ဘဲတွေ ဘယ်သွားကြတာလဲ”
လို့ အော်ရင်းနဲ့... ဘဲအုပ်ကြီးနောက်ကို
ပြေးလိုက်သွားတယ်။
တကယ်က သူ့ဘဲတွေမှ မဟုတ်ဘဲ။
လူကောင်းဆိုရင်လည်း တောဘဲအုပ်ကို
ကိုယ့်ဘဲအုပ်လို့ ထင်ပါ့မလား ?
မထင်ပါဘူးနော် ...။
❖ဘဝတစ်ခုမှာ တွေ့ဆုံ ကြုံကြိုက်ရတဲ့
သားသမီး ဇနီးခင်ပွန်းကို
လူတွေက... ကိုယ့်အပိုင်လို့ ထင်နေကြတယ်။
တကယ်က ဘယ်သူကမှ ဘယ်သူ့ကိုမှ
မပိုင်ပါဘူး။
ကိုယ့်ခန္ဓာကိုယ်တောင် ကိုယ်မပိုင်ပါဘူးနော်။
❖အကြောင်းသင့်တုန်းလေးမို့
ပေါင်းဆုံနေကြရတာ ဖြစ်တယ်။
အကြောင်းမသင့်တဲ့တနေ့ ခွဲကြရမှာဘဲ။
❖ ဒါက ကိုယ့်တစ်ယောက်ထဲဘဲ
ဖြစ်နေတာလားဆိုတော့ မဟုတ်ဘူး။
သုံးဆယ့်တစ်ဘုံလုံး ဖြစ်နေကြတာ။
ကိုယ့်တစ်ယောက်ထဲ မဟုတ်ပါဘူး။
ဒါက သတ္တဝါတွေအတွက် ..
ဖြစ်ရိုးဖြစ်စဉ်တစ်ခုမျှသာ ဖြစ်တယ်။
❖ သို့သော်လည်း ကိုယ့်ဘဲအုပ်ကြီးလို့
စိတ်ကူးယဉ်ကောင်းနေတုန်းမှာ
ရုတ်တရက်ခွဲရတော့ ..
အတော်ခံစားကြရတယ်နော်။
❖ သတင်းစာ နောက်ကျောဘက်ကို
ဖတ်မိတဲ့အခါ ဘာခံစားရလဲ ?
ဘာမှမခံစားရဘူး။
ကိုယ်ဆိုင်တယ် ကိုယ်ပိုင်တယ်လို့
သတ်မှတ်မထားလို့နော် ...။
ကိုယ်ပိုင်တယ် ကိုယ်ဆိုင်တယ်လို့
သတ်မှတ်ထားရင် ခံစားကြရတယ်။
❖ ဒီတော့ သားသမီး ဇနီးခင်ပွန်းတွေကို
ကိုယ်ပိုင်တယ် ကိုယ်ဆိုင်တယ်ဆိုတဲ့
အထင်အမြင်မှားမှုကို ..
သတိလေးနဲ့ လျော့ချရမယ်။
ကိုယ်မထားခဲ့လဲ ..
သူတို့က ကိုယ့်ကို ထားခဲ့မှာဘဲ။
ဒီသဘာဝကို နားလည်လက်ခံနိုင်ရမယ်။
❖ ကိုယ်တကယ်ပိုင်တာ
ကိုယ်တကယ်ဆိုင်တာက
ကိုယ်ပြုထားတဲ့ ...
ကုသိုလ်ကံ အကုသိုလ်ကံတွေပဲဖြစ်တယ်။
ကိုယ့်ဘဝရဲ့ အဖော်အမွန်အစစ်ဆိုတာ
ကိုယ်ပြုထားတဲ့ ..
ကုသိုလ်ကံ အကုသိုလ်ကံတွေသာဖြစ်တယ်။
❖ သားသမီး ဇနီးခင်ပွန်းဆိုတာက
သုဿာန် ဟိုဘက်အထိ လိုက်လို့မရဘူး။
ကိုယ်ပြုထားတဲ့ ကံတွေကတော့
ကိုယ်သွားရာကို နိဗ္ဗာန်မရမချင်း
အရိပ်လို လိုက်ပါနေကြမှာဖြစ်တယ်။
❖ လူဆိုတာ အကြောင်းဆုံလို့
ပေါင်းဆုံရတဲ့အခါမှာ -
အကောင်းဆုံးပေါင်းဆုံခဲ့ကြသလို
အကြောင်းမဆုံတော့လို့ ..
ခွဲကြရတော့မယ်ဆိုရင်လည်း
အကောင်းဆုံး ခွဲနိုင်ဖို့လိုတယ်။
❖ ကိုယ်က သားသမီးဇနီးခင်ပွန်းကို
စွဲလမ်းတပ်မက်စိတ်နဲ့ သေတယ်ဆိုရင်
မကောင်းတဲ့ဘုံဘဝကို လားရောက်ရမယ်။
ကိုယ့်ရဲ့ စွဲလန်းတပ်မက်စိတ်က
သူတို့ကို ကောင်းကျိုးတစုံတရာ
ပြုနိုင်သလားဆိုတော့... မပြုနိုင်ဘူး။
❖ ကိုယ့်အတွက် ..
ကောင်းကျိုးပြုသလားဆိုတော့လည်း
မပြုပါဘူး။ နှစ်ဖက်ရှုံး၊ ရှုံးစေတယ်နော် ...။
❖ ဒါကြောင့် နှစ်ဖက်ရှုံး၊ မရှုံးရအောင်
ဒီအချိန်ကစလို့ မိသားစုကို
ငါတကယ်မပိုင် ငါတကယ်မဆိုင်ဘူးလို့
နားလည်လက်ခံပါ။
ဒီအခြေအနေက ..
ငါ့တစ်ယောက်ထဲ ကြုံနေရတာ
မဟုတ်ဘူးဆိုတာကိုလည်း
နားလည်လက်ခံပါ ...။
❖ မိသားစုကို ချစ်သလို ငါ့ကိုယ်ငါလည်း
ချစ်မှတော်မယ်လို့ တွေးပြီး
ဒါန သီလ ဘာဝနာအမွုတို့ကို
စွမ်းအားရှိသလောက် ပြုလုပ်အားထုတ်ပါ။
❖ တစ်ချိန်ချိန်တော့ ..
ကိုယ်မခွဲရင် သူတို့က ခွဲခဲ့မှာဘဲနော်။
✿ (ပါချုပ်ဆရာတော် ဒေါက်တာနန္ဒမာလာဘိဝံသ)
✿ Credit...
No comments:
Post a Comment