အလုပ္မအားလို ့ တဲ့လား
----------------------------
တရားအားထုတ္ဖို ့ေျပာေတာ့ အလုပ္တကယ္
မအားလို ့ပါတဲ့ လြယ္လြယ္နဲ ့ေတာ့ ရမယ္မထင္နဲ ့
ဘုရားရွင္လက္ထက္ေတာ္အခါကတည္းက
တရားထူးလိုခ်င္သူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ
ႏွစ္ေပါင္းသံုးေလးဆယ္ မအိပ္မေန ၾကိဳးစားျပီး
မွ တရားထူးရ ရွိခဲ့ၾကပါတယ္
ေပါဠိလ မေထရ္ၾကီးတို ့ဆိုရင္ ႏွစ္ေပါင္းသံုးဆယ္
ေလာက္ ေက်ာမခင္း ေျခမေဆးပဲကို အားထုတ္
ခဲ့ၾကရတာ အဲဒီလိုမေထရ္ၾကီးေတြလည္းအမ်ား
ၾကီးရွိပါတယ္
ခု မ်က္ေမွာက္ေခတ္မွာလည္း လယ္တီဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးဆိုရင္ အုန္းသီးကို
ေခါင္းအံုးျပီးအိပ္ခဲ့တယ္ ျပဳတ္က်လိုက္ နိ ုးလိုက္
တားမွတ္လိုက္နဲ ့ သကၤန္းမွာ သန္းေတြ ၾကမ္းပိုး
ေတြရွိတာေတာင္ မဖယ္ရွားခဲ့ဘူးတဲ့ အၾကာၾကီး
အိပ္ေပ်ာ္ရင္တရားမွတ္ခ်ိန္နည္းမွာစိုးလို ့တဲ့
တရားျပ စာခ် က်မ္းျပဳစု ျပီး အလုပ္ေတြမအား
မလပ္ၾကားထဲကေတာင္ တရားထူးရဖို ့ အဲဒီေလာက္ထိ လံု ့လဝိရိယစိုက္ျပီး ရွာေဖြခဲ့ရတာပါ
မိုးညွင္းဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးဆိုရင္လည္း
ဆယ္ႏွစ္တိတိစကားမေျပာပဲနဲ ့ကို တရားကို
ၾကိဳးစားပမ္းစား ရွာေဖြခဲ့ရလို ့တရားထူးရခဲ့ၾကတာပ့
ဗုဒၶကလည္း
ခ်စ္သားတို ့ အျမတ္စားနိဗၺါန္ကို အည့ံစား လံု ့လ
ဝိရိယနဲ ့ ေရာက္ရိုးထံုးစံမရွိဘူးလို ့မိန္ ့ခဲ့ပါတယ္
ကြ်န္ေတာ္တို ့တေတြက ေလာကီမွာေန
ေလာကီအလုပ္ေတြအတြက္နဲ ့အခ်ိန္ကုန္
တရားစာတိုေပစေလးေတြေလာက္သာဖတ္
တေန ့တနာရီေတာင္အားထုတ္နိ ုင္ေအာင္
အခ်ိန္မေပးနိ ုင္ၾကပဲနဲ ့
မဂ္ ဖိုလ္ ကို ရက္တိုတို ဆိုျပီး
နိဗၺါန္ကို လိုခ်င္ေနၾကမယ္ဆိုရင္ေတာ့
မတန္မရာေတာင္းတတ္တဲ့လူစာရင္းမွာမ်ား
ပါေနမလားမသိဘူးေနာ္
ေပးဆပ္မႈ႕ထက္ လိုခ်င္မႈ႕က ပိုမ်ားေနရင္ေတာ့
မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရာားၾကီးေျပာသလို
အေတာင္းအရမ္းထူတာ ဘာမ်ိဳးလဲ သိတယ္မလား ဆိုသလိုမ်ိဳး ျဖစ္ေနမလားပဲ
တကယ္ပဲနိဗၺါန္လိုခ်င္တာဆိုရင္ေတာ့
ထိုက္သင့္တဲ့ ဇြဲ လံု ့လ ဝိရိယ ေတာ့
ထုတ္သင့္တယ္လို ့ ယူဆမိပါေၾကာင္း
ေစတနာေကာင္းေကာင္္းနဲ ့
ထပ္ေလာင္းသတိေပးပါရေစ
share
ဒါျဖင့္ တရားအလုပ္ဆိုတာ အားမွ အားထုတ္လို ့
ရမွာလားတဲ့ ေမးစရာရွိတယ္
ေလာကီအလုပ္ကေတာ့ ထမင္းစားေနတုန္း
တျခားအလုပ္လုပ္လို ့မရဘူး ေရခ်ိဳးေနတုန္း
တျခားအလုပ္လုပ္လို ့မရဘူး ခ်ီးပါေနတုန္း
လမ္းေလွ်ာက္ေနတုန္း စတဲ့ တခုခုလုပ္ေနခ်ိန္မွာ
အျခားတခုလုပ္လို ့မရဘူး
ဝိပႆနာအလုပ္က်ေတာ့ အဲဒီလိုမဟုတ္ပါဘူး
မဟာသတိပ႒ာန္အဖြင့္က်မ္းမွာဆိုရင္ စားရင္လည္းစားမွန္သိ သြားရင္လည္း သြားမွန္းသိ
ေသာက္ခ်င္လည္းေသာက္မွန္းသိ ေပါက္ခ်င္လည္း ေပါက္မွန္းသိ ရမယ္ လို ့
ဖြင့္ဆိုထားေတာ့
ထမင္းစားေနတုန္းလည္း ထမင္းလုပ္ျပဳလုပ္တာ
လက္ကယူတာ ပါးစပ္ဟတာ ထမင္းလုပ္ခံတြင္းကိုသြင္းတာ ဝါးတာ ျမိဳတာ
စသျဖင့္အမူအယာတိုင္းကို သတိေလးကပ္ျပီး
ရႈ႕မွတ္တာဟာ ဝိပႆနာရႈ႕ေနတာပါပဲ
ေရခ်ိဳးေနတုန္းလည္း လက္သြားတာ ေရခြက္ယူတာ ေလာင္းတာ ေရထိလို ့ေအးတာကို
ေအးမွန္းသိတာ အဲဒါေတြဟာလည္း ဝိပႆနာ
ရႈ႕မွတ္ေနတာပါပဲ
အဲဒီလို မိမိရဲ့ အမူအယာတိုင္း အမူအယာတိုင္း
သတိေလးကပ္ျပီးရႈ႕မွတ္တက္သြားမယ္ဆိုရင္
ေလာကီအလုပ္လည္းျပီးမယ္ ေလာကုတၲရာ
အလုပ္လည္းျပီးမယ္
ဘုရားရွင္လက္ထက္က ရိပ္သာဆိုတာ မရွိပါဘူး
သာဝတၲိမွာ ခုႏွစ္ပံုပံုရင္ငါးပံုကအရိယာေတြတဲ့
သီဟိုဠ္မွာ အရိယာမျဖစ္ဘူးတဲ့ဇရပ္မရွိဘူးတဲ့
သူတို ့ေတြဟာလည္း မိမိတို ့ရဲ့ ေန ့စဥ္လုပ္ေဆာင္
ခ်က္ေတြရဲ့အမူအယာေတြကို ခုလိုပဲ ရႈ႕မွတ္ရင္း
တရားထူးရသြားၾကတာပါ
ကဲ ဘယ္ေလာက္လြယ္သလဲ
ကမၻာေပၚမွာ အလြယ္ဆံုးနဲ ့ တန္ဘိုးအၾကီးဆံုး
အလုပ္ဟာ ဝိပႆနာပါပဲ
အခ်ိန္တခ်ိန္တည္းမွာ အလုပ္ႏွစ္ခု လုပ္နိ ုင္တာဟာလည္း ဝိပႆနာပါပဲ
မအားလို ့မလုပ္ျဖစ္တာဆိုတာ
မျဖစ္နိ ုင္ဘူး
မလုပ္ခ်င္လို ့ မလုပ္တာပဲေနလိမ့္မယ္
မသိလို ့ မလုပ္ျဖစ္ေသးတာဆိုရင္လည္း
ခုခ်ိန္ကစလို ့ ကိုယ့္အလုပ္ လုပ္ရင္းနဲ ့သာ
တရားစခန္းဝင္ၾကပါေတာ့လို ့ တိုက္တြန္းပါရေစ
စိတ္ပါရင္ အိပ္ယာဟာ ရိပ္သာပါပဲဗ်ာ
No comments:
Post a Comment