​ေ႐ွးကျပဳဖူး ​ေကာင္​းမႈ့ထူး

ေရွးကတင္ႀကိဳ ၿပဳခဲ့ဖူးသည့္ ေကာင္းမွဳအထူးရွိပါေစ
🌈⛅☁🌈⛅☁🌈⛅☁🌈💨

တစ္ခါတုန္းက ထင္းေခြသမားတစ္ေယာက္ရွိပါတယ္။တေန႔ေတာ့ ထင္းေခြသမားဟာ ထင္းေခြရင္းနဲ႔ပဲ ေမွာင္သြားပါတယ္။ေမွာင္သြားၿပီဆိုေတာ့ ၿမိဳ ႔တံခါးလည္းပိတ္သြားၿပီဆိုေတာ့ ၿမိဳ ႔ထဲ၀င္လို႔မရေတာ့ပါဘူး။

ဒီေတာ့ နတ္ကြန္းတစ္ခုမွာ၀င္အိပ္လိုက္ပါတယ္။အဲဒီနတ္ကြန္းမွာ ယႀတာအၿဖစ္လႊတ္ထားတဲ့ ႀကက္ေတြလည္း ရွိပါတယ္။ေမွာင္ၿပီၿဖစ္လို႔ နတ္ကြန္းအနီး သစ္ပင္မွာ ႀကက္ေတြအိ္ပ္ေနႀကၿပီး မိုးေသာက္ကာလည္းေရာက္ေရာ အေပၚကိုင္းမွာ အိပ္တဲ့ ႀကက္တစ္ေကာင္ဟာ မစင္စြန္႔လိုက္တာ ေအာက္ကိုင္းမွာ အိပ္ေနတဲ့ ႀကက္ကိုယ္ေပၚကို က်သြားပါတယ္။ ပထမတစ္ႀကိမ္ စကားနဲ႔သာ ရန္ၿဖစ္ေပမယ့္ ဒုတိယတစ္ႀကိမ္ မစင္ကိုယ္ေပၚက်လာတဲ့အခါ ေအာက္မွာရွိတဲ့ ႀကက္က အေပၚကႀကက္ကို တက္ခြပ္ပါေတာ့တယ္။
နွစ္ေကာင္ ခြပ္ရင္း ေမာလာေတာ့ ခႏၶာကိုယ္ခ်င္း ဆက္ၿပိဳင္လို႔ မၿဖစ္ေတာ့ ေဒါသကလည္း မေၿပေသးတာနဲ႔ နွုတ္နဲ႔ တစ္ခါ ဆက္ၿပိဳင္ႀကၿပန္ပါတယ္။
ေအာက္ကိုင္းက ႀကက္က စေၿပာတယ္။ “မင္းက ငါ့ကို ဘာမွတ္ေနလို႔လည္း၊ ငါ့အသားကို ကင္စားတဲ့သူဟာ ခ်က္ခ်င္း အသၿပာတစ္ေထာင္ရတယ္”

ဒီေတာ့ အေပၚကိုင္းက ႀကက္က “ မင္းအသားစားလို႔ အသၿပာတစ္ေထာင္ရတာ စကားထဲထည့္မေၿပာနဲ႔၊ ငါ့ကို သတ္ၿပီး ငါ့ရဲ ႔အတြင္းသားရင္းကို စားရင္ စားတဲ့သူဟာ မင္းၿဖစ္မယ္၊ အပသာမန္အသားကို စားရင္ ေယာက္က်ားဆို ေသနာပတိ၊မိန္းမဆို မိဖုရားရာထူးရမယ္။ အရိုးအႀကြင္းအက်န္စားတဲ့သူဟာ လူၿဖစ္ရင္ ဘ႑ာစိုး ရဟန္းဆိုရင္ မင္းဆရာၿဖစ္မယ္ ဘာမွတ္ေနလဲ” ဟုၿပန္ေၿပာပါတယ္။
ထင္းေခြသမားလည္း ခ်က္ခ်င္းပဲ အေပၚကိုင္းက ႀကက္ကို ရိုက္သတ္ၿပီး အိမ္ယူလာ ဇနီးၿဖစ္သူကို ခ်က္ခိုင္းတယ္။ၿပီးေတာ့ ဇနီးကို “ ရွင္မေရ ဒီႀကက္ဟာ အစြမ္းအာနုေဘာ္ႀကီးတယ္ ငါေၿပာသလို စားႀကရင္ ငါက မင္းၿဖစ္မယ္၊မင္းက မိဖုရားၿဖစ္မယ္။ ထမင္းနဲ႔ ဒီႀကက္သားကို ယူခဲ့ ဂဂၤါၿမစ္မွာ သြားေရခ်ိဳးၿပီးမွ စားႀကတာေပါ့”

ဒီလိုနဲ႔ ထမင္းနဲ႔ ႀကက္သားကို ၿမစ္ဆီယူလာၿပီး ထမင္းမစားခင္ ေရဆင္းခ်ိဳးႀကပါတယ္။ေရခ်ိဳးေနစဥ္မွာပဲ ေလေပြတစ္ခ်က္တိုက္လိုက္တာ ထမင္းေတာင္းက ၿမစ္ထဲက်ၿပီး ေမ်ာပါသြားပါေတာ့တယ္။အဲဒီအခ်ိန္ ၿမစ္ေအာက္နားမွာ ဆင္ဆရာတစ္ေယာက္က ေရခ်ိဳးေနၿပီး ေမ်ာလာတဲ့ ထမင္းေတာင္းကိုေတြ႔ေတာ့ ဆယ္ယူဖြင့္ႀကည့္လိုက္ပါတယ္။ၿပီးေတာ့ မယားၿဖစ္သူဆီပို႔လိုက္ပါတယ္။ သူမလာမခ်င္း ထမင္းေတာင္းမဖြင့္ဖို႔လည္း တစ္ခါတည္းမွာလိုက္ပါတယ္။

ဆင္ဆရာမွာ အၿမဲဆည္းကပ္ကိုးကြယ္ေနတဲ့ ရေသ့တစ္ပါးလည္းရွိပါတယ္။ရေသ့က ဒိဗၺစကၡဳအဘိဥာဏ္လည္းရၿပီးသားဆိုေတာ့ သူ႔ဒကာကို ဘယ္လိုခ်ီးေၿမွာက္ရမလဲလို႔ ဆင္ၿခင္ႀကည့္ေနတဲ့အခ်ိန္ဆိုေတာ့ ထူးၿခားမွဳကိုၿမင္ၿပီး ဆင္ဆရာအိမ္ကို သူက အရင္ေရာက္ေအာင္ ႀကြသြားပါတယ္။ ဆင္ဆရာ အိမ္ၿပန္ေရာက္ေတာ့ သူ႔ဆရာရေသ့ကို ၿမင္တာနဲ႔ ႀကက္သားဆြမ္းကပ္ဖို႔ လုပ္ပါတယ္။ ဆရာရေသ့က “သင္တို႔ ငါစီစဥ္တဲ့ အတိုင္းၿပဳႀက” လို႔ေၿပာၿပီး ေကာင္းၿမတ္တဲ့ အတြင္းသားေတြကို ဆင္ဆရာကို စားေစပါတယ္။အပသားကို ဆင္ဆရာဇနီးကိုေကြ်းၿပီး သူကေတာ့ အရိုးအရင္းေလာက္ပဲ စားခဲ့ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဆင္ဆရာအား “ သင္ ေနာက္သံုးရက္ေလာက္ႀကာရင္ မင္းၿဖစ္လိမ့္မယ္။ သတိနဲ႔ေနပါ” လို႔ေၿပာၿပီး ၿပန္ႀကြသြားပါတယ္။

မႀကာခင္ အိမ္နီးခ်င္း မင္းတစ္ပါးက စစ္လာတိုက္ပါတယ္။ဒီေတာ့ ဆင္ဆရာရဲ ႔မင္းက ဆင္ဆရာကို မင္းအသြင္၀တ္ၿပီး ေရွ ႔ကေန တိုက္ခိုင္းပါတယ္။မင္းအစစ္က ေနာက္ကေန စီမံခန္႔ခြဲေပးေနပါတယ္။ဒါေပမယ့္ စစ္တိုက္ေနစဥ္ ရန္သူပစ္လိုက္တဲ့ ၿမွားတစ္စင္းဟာ မင္းအစစ္ကိုမွ မွန္ၿပီး က်ဆံုးသြားပါတယ္။ မင္းအစစ္က်ၿပီးေနာက္ ဆင္ဆရာက ေငြအသၿပာေတြထုတ္ၿပၿပီး “ နိုင္ေအာင္တိုက္ႀက၊ နိုင္ရင္ ဆုခ်မယ္” လို႔ေၿပာၿပီး တိုက္ေစပါတယ္။ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဆင္ဆရာတို႔ နိုင္သြားတယ္။
စစ္ပြဲၿပီးေတာ့ မင္းေၿမွာက္ဖို႔ ၿပႆနာဟာ အခ်ိန္တိုနဲ႔ ေၿပလည္သြားပါတယ္။ ဆင္ဆရာကိုပဲ မင္းေၿမွာက္လိုက္ႀကပါတယ္။

(ငါးရားငါးဆယ္ဇာတ္၀တၳဳ-သီရိဇာတ္)

ဒီ၀တၳဳရဲ ႔ထူးၿခားခ်က္ေလးကေတာ့ ေရွးကၿပဳခဲ့ဖူးတဲ့ ကုသိုလ္ေကာင္းမွဳအထူးပါမလာခဲ့ရင္ ဘယ္လို ထူးၿခားတဲ့အေၿခေနနဲ႔ပဲ ႀကံဳပါေစ ႀကီးပြားမွာမဟုတ္ဘဲ ကုသိုလ္အထူးပါလာရင္ေတာ့ ႀကီးပြားတိုးတက္မွာ ၿဖစ္ပါတယ္။
( ရေ၀ႏြယ္-အင္းမ) မဂၤလာအေတြးမွ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ပူေဇာ္သည္။

Credit to original writer.

သံသရာတစ္​လမ္​းသြား

သံသရာတစ္​လမ္​းသြား
🎈🎈🎈🎈🎈🎈🎈

   ​ေလာကႀကီးမွာ လမ္​းဆိုလို႔ ႏွစ္​လမ္​းပဲ႐ွိတယ္​။

ဒီႏွစ္​လမ္​းမွာ သတၱဝါတစ္​​ေကာင္​ရဲ႕သြားရာလမ္​းက​ေတာ့ တစ္​လမ္​းပဲ႐ွိတယ္​။
ဒီလမ္​းက ဒုဂၢတိျဖစ္​တဲ့ မ​ေကာင္​းတဲ့လမ္​း၊ တစ္​လမ္​းက​ေတာ့ သုဂတိျဖစ္​တဲ့ ​ေကာင္​းတဲ့လမ္​းျဖစ္​တယ္​။

သတၱဝါ​ေတြဟာ ​ေကာင္​းတာ​ေတြလုပ္​​ေနရင္​ ​ေကာင္​းတဲ့လမ္​း သြားမွာပဲ...
မ​ေကာင္​းတာ​ေတြလုပ္​​ေနရင္​ မ​ေကာင္​းတဲ့လမ္​း သြားမွာပဲ။

ဒါ​ေၾကာင ္​့#တစ္​လမ္​းသြားလို႔ ဆိုတယ္​။

            📝 အ႐ွင္​ဇနကာဘိဝံသ

သံ​ေယာဇဥ္​ မကင္​းသူမ်ား

ခႏၶာကို မိတ္​ဖြဲ႔ရတယ္​

ခႏၶာကုိ မိတ္ေဆြဖဲြ႔ရတယ္
,…………………

ခႏၶာၾကီးကုိ ေန႔စဥ္ေကၽြးရသလုိ ေကၽြးရက်ိဳးနပ္ေအာင္ ခုိင္းရတယ္၊
ခႏၶာကုိ မိတ္ေဆြဖဲြ႔ရတယ္။ ခႏၶာက မိတ္ေဆြမဖဲြ ့ရင္ အုိပစ္လုိက္ရမလား
နာပစ္လုိက္ရမလား ေသပစ္လုိက္ရမလားနဲ့ အျမဲျခိမ္းေျခာက္ေနတာ။

အုိတာ နာတာ ေသတာ ခႏၶာရဲ့ အလုပ္ပဲ၊ ဒါေပမယ့္ ခႏၶာကုိ သီလျဖစ္ေအာင္
သမာဓိေပၚေအာင္ ၀ိပႆနာေပၚလာေအာင္ ကုိယ္ကေကၽြးမယ္
ျပီးေတာ့ေကၽြးရက်ိဳးနပ္ေအာင္

ဒါနစြမ္းအားနဲ႔ ေက်းဇူးဆပ္ခုိင္း၊
သီလစြမ္းအားနဲ႔ ျပန္ေတာင္း၊
သမာဓိစြမ္းအားနဲ႔ ျပန္ထုတ္ခုိင္း၊
၀ိပႆနာစြမ္းအား ရေအာင္ေတာင္းယူ

အဲသလုိ ဥာဏ္ရွိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္က ခႏၶာကုိ မိတ္ေဆြဖဲြ႔ျပီး စြမ္းအားကုိ လိမ္မာပါးနပ္စြာယူတယ္။

တိပိဋကဓရ ေယာဆရာေတာ္
http://www.yawcommunity.com/
Ashin Indobhasa

​ေပ်ာက္​​ေသာသူ႐ွာလ်င္​​ေတြ႔

ေပ်ာက္ေသာသူ ရွာလ်င္ေတြ႕
ကုိယ္တုိင္ရွာ ရေအာင္ျဖည့္
!!!!!!!!!!~~~~!!!!!!!!!!~~~~!!!!!!!!!!~~~

ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ တိပိဋက ေယာဆရာေတာ္ၾကီးရဲ့ သံေ၀ဂဓမၼ ကဗ်ာကုိ ျပန္လည္မွ်ေ၀အပ္ပါတယ္၊ ကုိယ္ရွာတာ ကုိယ့္အတြက္လား လူမ်ားအတြက္လားဆုိတာ စဥ္းစားစရာပါ၊ ကုိယ္ရွာတဲ့ ရွာေဖြျခင္းကေကာ ဗုဒၶအလုိက် ရွာေဖြျခင္းမ်ိဳးျဖစ္ျပီလား ဆုိတာလဲ ကုသုိလ္ယွဥ္တဲ့အေတြးနဲ႔ ေတြးသင့္ပါတယ္၊

ရာထူးဂုဏ္သိန္၊ စည္းစိမ္ဥစၥာ၊

အျဖာျဖာသည္

ငါ့ဟာ ငါ့ဟာ သမုတ္ပါလည္း၊

ခႏၶာေႂကြေပ်ာက္ ေသၿပီးေနာက္၀ယ္၊

ကိုယ့္ေနာက္မပါ၊ အိမ္ေဂဟာ၌၊

စုကာပံုလ်က္ က်န္ေနခဲ့၏။

ေဆြမ်ိဳးမိဘ အ၀၀သည္၊ ခ်စ္ၾကေသာ္လည္း၊

မလြဲမေသြ ကြဲရေပမည္၊

ေသရာကိုယ့္ေနာက္၊ တစ္ေယာက္မပါ၊

ငိုယိုကာျဖင့္၊ ျမႇဳပ္ရာသခ်ႋဳင္း၊

ေျမလုပ္တိုင္းမွ၊ မဆိုင္းမတြ၊

ျပန္ၾကေလ၏၊

ကိုယ္တိုင္စီမံ၊ ကုသိုလ္ကံသာ၊

မကြာကိုယ့္ေနာက္၊ တေကာက္ေကာက္၊

လိုက္တတ္ၿမဲမို႔၊

ကိုယ့္ဖို႔ဥစၥာ၊ ကိုယ္တိုင္ရွာ၊

ရွိကာရွိတုန္း ရေအာင္ျဖည့္။ ။

Ashin Indobhasa blog မွကူးယူ​ေဖာ္​ျပပါသည္​။

သီလ​ေစာင္​့ထိန္​းပါ..

သီလေစာင့္ထိန္းပါ
🙇🙇🙇🙇🙇

မေကာင္းမႈဒုစရုိက္ ျပဳလုပ္တဲ့သူဟာ ေဘးၾကီးေလးပါးနဲ႕ ရင္ဆုိင္ရတယ္။
(၁) အတၱာႏု၀ါဒေဘး။ ။ မိမိကိုယ္ကိုမိမိ ျပန္စြပ္စြဲတဲ့ေဘး။

“ မေကာင္းမႈျပဳလုပ္ဖုိ႔ ဆိတ္ကြယ္ရာမရွိ ” ဆုိတဲ့အတုိင္း ကိုယ္မေကာင္းမႈျပဳတာကို အနည္းဆုံး ကိုယ္တစ္ေယာက္ေတာ့ သိေနတယ္။ ဒီအသိကပဲ “မင္းလူဆုိးပဲ၊ လူုယုတ္မာပဲ၊ သူခုိးပဲ၊ ဓားျပပဲ ” လို႔ ျပန္စြပ္စြဲေနတယ္။ ဒီအသိေၾကာင့္ပဲ ကိုယ့္အုိးကိုယ္မလုံကာ ဘယ္ေလာက္ပဲ ဟန္ေဆာင္ေဆာင္ “ ငါဟာ ဒုစရုိက္ေကာင္ လူယုတ္မာစာရင္းထဲ ပါေန ပါလား ” လို႔ သိမ္ငယ္ကာ စိတ္ဆင္းရဲရတယ္။

(၂) ပရာႏု၀ါဒေဘး။ ။
သူတစ္ပါးတုိ႔က မိမိကုိစြပ္စြဲတဲ့ေဘး။
“ ဟုတ္ရင္ေက်ာ္မယ္၊ ပုပ္ရင္ေပၚမယ္ ” ၊ “ ဆင္ေသကို ဆိတ္ေရနဲ႕ဖုံးလို႔မရ ” ဆုိတဲ့ စကားေတြလို ကိုယ္မေကာင္းမႈျပဳေနတာကို ပတ္၀န္းက်င္ကလူေတြ အေႏွးနဲ႕အျမန္ သိလာၾကမွာပဲ။ အဲဒီအခါ မိမိကို ၀ုိင္းျပီး ကဲ့ရဲ႕ အျပစ္တင္ရႈတ္ခ်ၾကမယ္။ ဒါလည္း စိတ္ဆင္းရဲစရာေကာင္းပါတယ္။

(၃) ဒ႑ေဘး။ ။ မင္းျပစ္မင္းဒဏ္ခံရတဲ့ေဘး။
“ ရာဇ၀တ္ေဘး ေျပးမလြတ္ ” ဆုိတဲ့အတုိင္း ခုိးဆုိးလုယက္ ဓါးျပတုိ္က္မႈ၊ မုဒိမ္းမႈက်ဴးလြန္ထားၾကတဲ့ လူေတြဟာ မင္းေဘးမသင့္ေအာင္ အျမဲပုန္းေရွာင္ ေျပးလႊားေနၾကရတယ္။ ေန႔စဥ္ရက္ဆက္ က်ီးလန္႔စာစကားသလို စုိးရိမ္ပူပန္ေနၾကရတယ္။ ေနာက္ဆုံးမွာ စုံေထာက္ရဲသားေတြရဲ႕ ဖမ္းဆီးျခင္းကို ခံရျပီး အခ်ဳပ္ဒဏ္ ေထာင္ဒဏ္ ေသဒဏ္ စသည္ကို က်ခံရလို႔ အရွင္လတ္လတ္ ေလာကငရဲထဲ ေရာက္ရေတာ့တယ္။

(၄) ဒုဂၢတိေဘး။ ။
အပါယ္ငရဲသုိ႔ က်ေရာက္ရတဲ့ေဘး။
ဒုစရိုက္မႈ ရာဇ၀တ္မႈ က်ဴးလြန္ထားၾကတဲ့ လူေတြဟာ ဒီဘ၀မွာ ဟန္ေဆာင္ေကာင္းလို႔ အၾကံအဖန္ေကာင္းလို႔ အျခားေဘးေတြ လြတ္ခ်င္လြတ္မယ္။ ေသလြန္တဲ့အခါ အကုသိုလ္ကံရဲ႕ အက်ုိးေပးမႈျဖစ္တဲ့ ဒုဂၢတိေဘးကိုေတာ့ မလြတ္နုိင္ဘူး။ အပါယ္ငရဲသုိ႔ က်ေရာက္ရျခင္းဟာ ၾကိဳးမိန္႔ခ်ခံရတာထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ ပုိဆုိးရြားပါတယ္။ ငရဲသား၊ တိရစၦာန္၊ ျပိတၱာ၊ အသူရကာယ္တုိ႔ရဲ႕ ဘ၀ဟာ ႏွစ္ရွည္လမ်ား အလြန္ဆင္းရဲလွပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မေကာင္းမႈဒုစရိုက္ကို ျပဳက်င့္ထားၾကတဲ့သူေတြဟာ ၾကဳိးမိန္႔ဒဏ္အခ်ခံထားရတဲ့ အက်ဥ္းသားလို ဘယ္လိုမွ ခ်မ္းသာေပ်ာ္ရႊင္နုိ္င္ၾကမွာ မဟုတ္ဘူး၊ အထက္က ေဘးၾကီးေလးပါးက သူ႔ကို အျမဲျခိမ္းေျခာက္ေနေပလိမ့္မယ္။ ယခုဘ၀မွာလည္း ခင္ပြန္း, ဇနီး, သားသမီး, ဥစၥာ ေရႊေငြတုိ႔နဲ႕ ခ်မ္းသာေပ်ာ္ရႊင္စြာ ေနလိုတယ္။ တမလြန္ဘ၀ အဆက္ဆက္မွာလည္း ခ်မ္းခ်မ္းသာသာေနထုိင္သြားလိုတယ္ ဆုိရင္ မေကာင္းမႈဒုစရိုက္မ်ားကို မက်ဴးလြန္မိေအာင္ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ရေပမယ္ ။

အေကာင္းဆုံး ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္တဲ့နည္းက ငါးပါးသီလကို ျမဲျမံစြာ ေစာင့္ထိန္းျခင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ကုသုိလ္အေပါင္းမွာ သီလကုသိုလ္ဟာ အျမတ္ဆုံး၊ သုဂတိဘုံသုိ႔ တတ္လွမ္းဖုိ႔အတြက္ သီလနဲ႕တူတဲ့ ေစာင့္တန္းေလွကား ဆုိတာ မရွိဘူး။ နိဗၺာန္ေရႊျပည္ျမတ္သုိ႔ ၀င္ေရာက္ဖုိ႔အတြက္လည္း သီလနဲ႕ တူတဲ့ တံခါးေပါက္ဆုိတာမရွိဘူး။ သတၱ၀ါတုိ႔ရဲ႕ ပူပန္မႈကို ေရ၊ ေလ၊ စႏၵကူး၊ လေရာင္၊ ပန္းစံပယ္ စတဲ့ အေအးဓါတ္တုိ႔နဲ႕ မေအးျမေစနုိင္ဘူး။ သီလ အေအးဓါတ္နဲ႕ထုံမႊမ္းေပးမွသာ ေအးျမနုိင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘ၀မခ်မ္းသာကို အလိုရွိတဲ့ လူေတြဟာ သူေတာ္ေကာင္းတုိ႔ ျမတ္ႏုိးၾကတဲ့ ဘ၀အဆင့္အတန္းကို ျမင့္မားေစတဲ့ တစ္ျပားတစ္ခ်ပ္မွလည္း ေငြကုန္ေၾကးက်မရွိတဲ့ အလွဆုံးအဆင္တန္ဆာလည္း ျဖစ္တဲ့ သီလကို လုံျခံဳေအာင္ ေစာင့္ထိန္းၾကရတယ္။

About-buddha . Blog မွကူးယူတင္​ျပပါသည္​။

ဘဝအိပ္​မက္​

ဘဝအိပ္မက္
------------------
        ေလာကဟူသည္ အမိုက္တိုက္သဖြယ္သျဖစ္၏။ ညဥ့္သဖြယ္သာ ျဖစ္၏။ ဘဝဟူသည္
အိပ္မက္သဖြယ္သာ ျဖစ္၏။ လူဟူသည္ အိမ္ေနသဖြယ္သာျဖစ္၏။
    ထို ့ေႀကာင္း ျဗဟၼာဘဝသည္လည္း အိပ္မက္တစ္မိ်ဳးသာျဖစ္၏။ နတ္ဘဝသည္လည္း အိပ္
မက္တစ္မ်ိဳးသာ ျဖစ္၏။ လူ ့ဘဝသည္လည္း
အိပ္မက္တစ္မ်ိဳးသာ ျဖစ္၏။ တိရစာၦန္ဘဝသည္
လည္းအိပ္မက္တစ္မ်ိဳးသာ ျဖစ္၏။ ေလာကျဖစ္စဥ္ဟူသမ်ွ အားလုံးတို ့သည္ အိပ္မက္သဖြယ္ခ်ည္းသာျဖစ္ပါ၏။ အမွန္မ်ား မဟုတ္ႀက။ အမွန္မ်ားမဟုတ္သျဖင့္ လြမ္းစရာလည္းမရွိ။ ေဆြးစရာလည္းမရွိ။ တပ္မက္စရာလည္းမရွိ။ ေဒါသ
ထြက္စရာလည္းမရွိ။ သို ့ပါလ်က္ လြမ္းႀက၏။ေဆြးႀက၏။ တပ္မက္ႀက၏။ ေဒါသထြက္ႀက၏။
ထိုအိပ္မက္ကား အစြမ္းထက္လွေသာ အိပ္မက္ေပတည္း။ (စာ - ၈၉)

ဆရာႀကီးဦးေရႊေအာင္
ဗုဒၶေလာကသားတို ့၏အႏႈိင္းမဲ႔ေက်းဇူးရွင္
သစၥာရွင္
ျမတ္ဗုဒၶ၏သာသနာpage

ဓာရဏပရိတ္​​

ဓာရဏပရိတၱ
*************
ျမတ္စြာဘုရား၏ အာေဝဏိက ဂုဏ္ေတာ္ ၁၈ ပါး
ပါဠိေတာ္
><><><><><><><><><><<><><
နေမာတႆ ဘဂဝေတာ အရဟေတာ သမၼာသမၺဳဒၶႆ
၁။ ဗုဒၶါနံ ဇီ၀ိတႆ န သကၠာ ေကနစိ အႏၲရာေယာ ကာတံု၊ တထာ ေမ ေဟာတု။

၂။ အတီတံေသ ဗုဒၶႆ ဘဂ၀ေတာ အပၸဋိဟတံ ဉာဏံ၊ အနာဂတံေသ ဗုဒၶႆ ဘဂ၀ေတာ အပၸဋိဟတံ ဉာဏံ၊ပစၥဳပၸႏၷံေသ ဗုဒၶႆ ဘဂ၀ေတာ အပၸဋိဟတံ ဉာဏံ။

၃။ ဣေမဟိ တီဟိ ဓေမၼဟိ သမႏၷာဂတႆ ဗုဒၶႆ ဘဂ၀ေတာ သဗၺံ ကာယကမၼံ ဉာဏပုဗၺဂၤမံ ဉာဏာႏုပရ၀တၱံ၊ သဗၺံ ၀စီကမၼံ ဉာဏပုဗၺဂၤမံ ဉာဏာႏုပရ၀တၱံ၊ သဗၺံ မေနာကမၼံ ဉာဏပုဗၺဂၤမံ ဉာဏာႏုပရ၀တၱံ။

၄။ ဣေမဟိ ဆဟိ ဓေမၼဟိ သမႏၷာဂတႆ ဗုဒၶႆ ဘဂ၀ေတာ နတၴိ ဆႏၵႆ ဟာနိ၊ နတၴိ ဓမၼေဒသနာယ ဟာနိ၊ နတၴိ ၀ီရိယႆ ဟာနိ၊ နတၴိ ၀ိပႆနာယ ဟာနိ၊ နတၴိ သမာဓိႆ ဟာနိ၊ နတၴိ ၀ိမုတၲိယာ ဟာနိ။

၅။ ဣေမဟိ ဒြါဒသဟိ ဓေမၼဟိ သမႏၷာဂတႆ ဗုဒၶႆ ဘဂ၀ေတာ နတၴိ ဒ၀ါ။ နတၴိ ရ၀ါ၊ နတၴိ အမၹဳဋံ၊ နတၴိ ေ၀ဂါရိတတၱံ၊ နတၴိ အဗ်ာ၀ဋမေနာ၊ နတၴိ အပၸဋိသခၤါႏေပကၡာ။ ဣေမဟိ အ႒ာရသဟိ ဓေမၼဟိ သမႏၷာဂတႆ ဗုဒၶႆ ဘဂ၀ေတာ နေမာ သတၱႏၷံ သမၼာသမၺဳဒၶါနံ။

၆။ နတၴိ တထာဂတႆ ကာယဒုစၥရိတံ၊ နတၴိ တထာဂတႆ ၀စီဒုစၥရိတံ၊ နတၴိ တထာဂတႆ မေနာဒုစၥရိတံ၊ နတၴိအတီတံေသ ဗုဒၶႆ ဘဂ၀ေတာ ပဋိဟတံ ဉာဏံ၊ နတၴိ အနာဂတံေသ ဗုဒၶႆ ဘဂ၀ေတာ ပဋိဟတံ ဉာဏံ၊ နတၴိ ပစၥဳပၸႏၷံေသ တံေသ ဗုဒၶႆ ဘဂ၀ေတာ ပဋိဟတံ ဉာဏံ၊ နတၴိ သဗၺံ ကာယကမၼံ ဉာဏာပုဗၺဂၤမံ ဉာဏံ နာႏုပရိ၀တၱံ၊ နတၴိ သဗၺံ ၀စီကမၼံ ဉာဏာပုဗၺဂၤမံ ဉာဏံ နာႏုပရိ၀တၱံ၊ နတၴိ သဗၺံ မေနာကမၼံ ဉာဏာပုဗၺဂၤမံ ဉာဏံ နာႏုပရိ၀တၱံ၊ ဣမံဓာရဏံ အမိတံ အသမံ သဗၺသတၲာနံ တာဏံ ေလဏံ သံသာရဘယဘီတာနံ အဂၢံ မဟာေတဇံ။

၇။ ဣမၼံ အာနႏၵ ဓရဏပရိတၱံ ဓာေရဟိ ၀ါေရဟိ ပရိပုစာၦဟိ၊ တႆ ကာေယ ၀ိသံ န ကေမယ်၊ ဥဒေက န လေဂၢယ်၊ အဂိၢ န ဍေဟယ်၊ နာနာဘယ၀ိေကာ၊ နဧကာဟာရေကာ၊ နဒြိဟာရေကာ၊ နတိဟာရေကာ၊ န စတုဟာရေကာ၊ န ဥမၼတၱကံ၊ န မူဠကံ၊ မႏုေႆဟိ အမႏုေႆဟိ န ဟႎသကာ။

၈။ တံ ဓာရဏပရိတၱံ ယထာ ကတေမ၊ ဇာေလာ မဟာဇာေလာ၊ ဇာလိေတၱ မဟာဇာလိေတၱ၊ ပုေဂၢ မဟာပုေဂၢ၊ သမၸေတၱ မဟာသမၸေတၱ၊ ဘူတဂၤမွိ တမဂၤလံ။ ဣမံေခါ ပနာနႏၵ ဓာရဏ ပရိတၱံ သတၱသတၱတိ သမၼာသမၺဳဒၶ ေကာဋီဟိ ဘာသိတံ၊ ၀ေတၱ အ၀ေတၱ၊ ဂႏၶေ၀ အဂႏၶေ၀၊ ေနာေမ အေနာေမ၊ ေသေ၀ အေသေ၀၊ ကာေယ အကာေယ၊ ဓာရေဏ အဓာရေဏ၊ ဣလိႅ မလိႅ၊ တိလိႅ မိလိႅ၊ ေယာ႐ုေကၡ မဟာေယာ႐ုေကၡ၊ ဘူတဂၤမွိ တမဂၤလံ။

၉။ ဣမံ ေခါ ပနာနႏၵ ဓာရဏပရိတၱံ န၀ န၀ုတိယာ သမၼာသမၺဳဒၶေကာဋီဟိ ဘာသိတံ၊ ဒိ႒ိလာ ဒ႑ိလာ မႏၲိလာ ေရာဂိလာ ခရလာ ဒုဗိ ၻလာ၊ ဧေတန သစၥ၀ေဇၨန၊ ေသာတၴိ ေတ ေဟာတု သဗၺဒါ။

ဓာရဏပရိတၱံ နိ႒ိတံ။
…………………………………………….

ဓာရဏပရိတ္ နိႆယ

၁။ ဗုဒၶါနံ - ျမတ္စြာဘာရားတို႔၏၊ ဇီ၀ိတႆ - အသက္ေတာ္၏၊ အႏၲရာေယာ - ေဘးအႏၲရာယ္ကို၊ ေကနစိ - တစ္စံုတစ္ေယာက္ေသာ သူသည္၊ ကာတံု - ျပဳျခင္းငွာ၊ နသကၠာ - မတတ္ႏိုင္၊ တထာ - ထို႔အတူ၊ ေမ - တပည့္ေတာ္အား၊ ေဟာတု - ျဖစ္ပါေစသတည္း။

၂။ ဘဂ၀ေတာ - ဘုန္းေတာ္ေျခာက္ပါးႏွင့္ျပည့္စံုေတာ္မူေသာ၊ ဗုဒၶႆ - ျမတ္စြာဘုရားအား၊ အတီတံေသ - လြန္ေလၿပီးေသာအတိတ္အဖို႔၌၊ အပၸဋိဟတံဉာဏံ - အဆီးအတား အပိတ္အပင္မရွိေသာ ဉာဏ္ေတာ္သည္၊ ေဟာတိ - ျဖစ္၏၊ ဘဂ၀ေတာ - ဘုန္းေတာ္ေျခာက္ပါးႏွင့္ျပည့္စံုေတာ္မူေသာ၊ ဗုဒၶႆ - ျမတ္စြာဘုရားအား၊ အနာဂတံေသ - ေနာင္လာလတၱံ႕ေသာ အနာဂတ္အဖို႔၌၊ အ,ပၸဋိဟတံ ဉာဏံ - အဆီးအတားအပိတ္အပင္မရွိေသာ ဉာဏ္ေတာ္သည္၊ ေဟာတိ - ျဖစ္၏၊ ဘဂ၀ေတာ - ဘုန္းေတာ္ေျခာက္ပါးႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူေသာ၊ ဗုဒၶႆ - ျမတ္စြာဘုရားအား၊ ပစၥဳပၸႏၷံေသ - ပစၥဳပၸန္ မ်က္ေမွာက္ျဖစ္ေသာအဖို႔၌၊ အပၸဋိဟတံ ဉာဏံ - အဆီးအတားအပိတ္အပင္မရွိေသာ ဉာဏ္ေတာ္သည္၊ ေဟာတိ - ျဖစ္၏။

၃။ တီဟိ - သံုးပါးကုန္ေသာ၊ ဣေမဟိ ဓေမၼဟိ - ဤဂုဏ္ေက်းဇူးတရားေတာ္တို႔ႏွင့္၊ သမႏၷာဂတႆ - ျပည့္စံုေတာ္မူေသာ၊ ဘဂ၀ေတာ - ဘုန္းေတာ္ေျခာက္ပါးႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူေသာ၊ ဗုဒၶႆ - ျမတ္စြာဘုရားအား၊ သဗၺံ - အလံုးစံုေသာ၊ ကာယကမၼံ - ကုိယ္ျဖင့္ျပဳအပ္ေသာ အမႈသည္၊ ဉာဏပုဗၺဂၤမံ - ဉာဏ္ေတာ္ျပ႒ာန္းျခင္းရွိသည္၊ ဉာဏာႏုပရိ၀တၱံ - ဉာဏ္ေတာ္၏ေနာက္သို႔ အစဥ္လိုက္သည္။ ေဟာတိ - ျဖစ္၏၊ သဗၺံ - အလံုးစံုေသာ၊ ၀စီကမၼံ - ႏႈတ္ျဖင့္ျပဳအပ္ေသာ အမႈသည္၊ ဉာဏပုဗၺဂၤမံ - ဉာဏ္ေတာ္ျပ႒ာန္းျခင္း ရွိသည္၊ ဉာဏာႏုပရိ၀တၱံ - ဉာဏ္ေတာ္၏ေနာက္သို႔ အစဥ္လိုက္သည္၊ ေဟာတိ - ျဖစ္၏၊ သဗၺံ - အလံုးစံုေသာ၊ မေနာကမၼံ - စိတ္ျဖင့္ ၿပီးေသာအမႈသည္၊ ဉာဏ ပုဗၺဂၤမံ - ဉာဏ္ေတာ္ ျပ႒ာန္းျခင္း ရွိသည္၊ ဉာဏာႏုပရိ၀တၱံ - ဉာဏ္ေတာ္၏ေနာက္သို႔ အစဥ္လိုက္သည္၊ ေဟာတိ - ျဖစ္၏။

၄။ ဆဟိ - ေျခာက္ပါးကုန္ေသာ၊ ဣေမဟိ ဓေမၼဟိ - ဤဂုဏ္ေက်းဇူးေတာ္တို႔ႏွင့္၊ သမႏၷာဂတႆ - ျပည့္စံုေတာ္မူေသာ၊ ဘဂ၀ေတာ - ဘုန္းေတာ္ေျခာက္ပါးႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူေသာ၊ ဗုဒၶႆ - ျမတ္စြာဘုရားအား၊ ဆႏၵႆ - သတၱ၀ါတို႔၏အက်ိဳး စီးပြားကို ျပဳလိုေသာ ဆႏၵေတာ္၏၊ ဟာနိ - ဆုတ္ယုတ္ျခင္းသည္၊ နတၱိ - မရွိ၊ ဓမၼေဒသနာယ - တရားေတာ္ကို ေဟာေျပာျခင္း၏၊ ဟာနိ - ဆုတ္ယုတ္ျခင္းသည္၊ နတၱိ - မရွိ၊ ၀ီရိယႆ - သူတပါးတို႔၏ အက်ိဳးစီးပြားအတြက္ ေဆာင္ရြက္ျခင္း၌ လံု႔လ၀ီရိယေတာ္၏၊ ဟာနိ - ဆုတ္ယုတ္ျခင္းသည္၊ နတၱိ - မရွိ၊ ၀ိပႆနာယ - သခၤါရတရားတို႔ကို အနိစၥ အစရွိေသာ လကၡဏာသံုးပါးျဖင့္႐ႈမႈ ၀ိပႆနာ ဉာဏ္ေတာ္၏၊ ဟာနိ - ဆုတ္ယုတ္ျခင္းသည္၊ နတၴိ - မရွိ၊ သမာဓိႆ - စိတ္တည္ၾကည္မႈ သမာဓိေတာ္၏၊ ဟာနိ - ဆုတ္ယုတ္ျခင္းသည္၊ နတၴိ - မရွိ၊ ၀ိမုတၱိယာ - အရဟတၱဖိုလ္ကို ၀င္စားေတာ္မူျခင္း၏၊ ဟာနိ - ဆုတ္ယုတ္ျခင္းသည္၊ နတၴိ - မရွိ။

၅။ ဒြါဒသဟိ - တစ္ဆယ္ႏွစ္ပါးကုန္ေသာ၊ ဣေမဟိဓေမၼဟိ - ဤဂုဏ္ေက်းဇူးေတာ္ တို႔ႏွင့္၊ သမႏၷာဂတႆ - ျပည့္စံုေတာ္မူေသာ၊ ဘဂ၀ေတာ - ဘုန္းေတာ္ေျခာက္ပါး ႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူေသာ၊ ဗုဒၶႆ - ျမတ္စြာဘုရားအား၊ ဒ၀ါ - ရယ္ျမဴးလို၍ ျပဳမူေျပာဆိုျခင္းသည္၊ နတၴိ - မရွိ၊ ရ၀ါ - သတိလြတ္၍ ခၽြတ္ယြင္းျပဳမူေျပာဆိုျခင္း သည္၊ နတၴိ - မရွိ၊ အဖုဋံ - ဉာဏ္ေတာ္ျဖင့္ မေတြ႕ မထိ မသိအပ္ေသာ တရားသည္၊ နတၴိ - မရွိ၊ ေ၀ဂါယိတတၲံ - ဉာဏ္ျဖင့္ မဆင္မျခင္ အေဆာတလ်င္ျပဳေသာအမႈ သည္၊ နတၴိ - မရွိ၊ အဗ်ာ၀ဋမေနာ - သူတစ္ပါးတို႔အတြက္ ေၾကာင့္ၾကမဲ႔ျဖစ္ေသာ စိတ္ႏွလံုးေတာ္သည္၊ နတၴိ - မရွိ၊ အပၸဋိသခၤါႏုေပကၡာ - ဉာဏ္ေတာ္ျဖင့္ မဆင္မျခင္ လ်စ္လ်ဴ႐ႈေသာ အမႈသည္၊ နတၴိ - မရွိ။

အ႒ာရသဟိ - တစ္ဆယ့္ႏွစ္ပါးကုန္ေသာ၊ ဣေမဟိဓေမၼဟိ - ဤေက်းဇူး တရားေတာ္တို႔ႏွင့္၊ သမႏၷာဂတႆ - ျပည့္စံုေတာ္မူေသာ၊ ဘဂ၀ေတာ - ဘုန္းေတာ္ေျခာက္ပါးႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူေသာ၊ ဗုဒၶႆ - ျမတ္စြာဘုရားအား၊ နေမာ - ရွိခိုးပါ၏၊ သတၱႏၷံ - ခုႏွစ္ဆူကုန္ေသာ၊ သမၼာသမၺဳဒၶါနံ - ၀ိပႆီ၊ သိခီ၊ ေ၀ႆဘူ၊ ကကုသႏၶ၊ ေကာဏာဂမန၊ ကႆပ၊ ေဂါတမတည္းဟူေသာ ျမတ္စြာဘုရားရွင္တို႔အား၊ နေမာ - ရွိခိုးပါ၏။

၆။ တထာဂတႆ - ၀ိပႆီ အစရွိေသာ ေရွးဘုရားတို႔ကဲ့သို႔ လာျခင္းေကာင္းေတာ္မူ ေသာ ျမတ္စြာဘုရားအား၊ ကာယဒုစၥရိတံ - ကုိယ္ျဖင့္ျပဳအပ္ေသာ မေကာင္းမႈ ကာယဒုစရိုက္သည္၊ နတၴိ - မရွိ၊ တထာဂတႆ - ျမတ္စြာဘုရားအား၊ ၀စီဒုစၥရိတံ - ႏႈတ္ျဖင့္ျပဳအပ္ေသာ မေကာင္းမႈ ‘၀စီဒုစရိုက္’ သည္၊ နတၴိ - မရွိ၊ တထာဂတႆ - ျမတ္စြာဘုရားအား၊ မေနာဒုစၥရိတံ - စိတ္ျဖင့္ျပဳအပ္ေသာ မေကာင္းမႈ ‘မေနာဒုစၥရိုက္’ သည္၊ နတၴိ - မရွိ၊ အတီတံေသ - လြန္ေလၿပီးေသာ အတိတ္အဖို႔၌၊ ဘဂ၀ေတာ - ဘုန္ေတာ္ႀကီးေသာ၊ ဗုဒၶႆ - ျမတ္စြာဘုရားအား၊ ပဋိဟတံဉာဏံ - ဆီးတားပိတ္ပင္ ျခင္းရွိေသာ ဉာဏ္ေတာ္သည္၊ နတၴိ - မရွိ၊ အနာဂတံေသ - ေနာင္လာလတၱံေသာ အနာဂတ္အဖို႔၌၊ ဘဂ၀ေတာ - ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ၊ ဗုဒၶႆ - ျမတ္စြာဘုရားအား၊ ပဋိဟတံဉာဏံ - ဆီးတားပိတ္ပင္ျခင္းရွိေသာ ဉာဏ္ေတာ္သည္၊ နတၴိ - မရွိ၊ ပစၥဳပၸႏၷံေသ - မ်က္ေမွာက္ေသာ အဖို႔ကာလ၌၊ ဘဂ၀ေတာ - ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ၊ ဗုဒၶႆ - ျမတ္စြာဘုရားအား၊ ပဋိဟတံဉာဏံ - ဆီးတားပိတ္ပင္ ျခင္းရွိေသာ ဉာဏ္ေတာ္သည္၊ နတၴိ - မရွိ၊ ဗုဒၶႆ - ျမတ္စြာဘုရားအား၊ သဗၺံ - အလံုးစံုေသာ၊ ကာယကမၼံ - ကိုယ္ျဖင့္ျပဳအပ္ေသာ အမႈသည္၊ ဉာဏပုဗၺဂၤမံ - ဉာဏ္ေတာ္လွ်င္ေရွ႕ သြားမရွိျခင္းသည္၊ နတၴိ - မရွိ၊ ဉာဏံ - ဉာဏ္ေတာ္သို႔၊ နာႏုပရိ၀တၱံ - အစဥ္မလိုက္ ျခင္းသည္၊ နတၴိ - မရွိ၊ ဗုဒၶႆ - ျမတ္စြာဘုရားအား၊ သဗၺံ - အလံုးစံုေသာ၊ ၀စီကမၼံ - ႏႈတ္ျဖင့္ေျပာအပ္ေသာ အမႈသည္၊ ဉာဏာပုဗၺဂၤမံ - ဉာဏ္ေတာ္လွ်င္ေရွ႕သြားမရွိျခင္း သည္၊ နတၴိ - မရွိ၊ ဉာဏံ - ဉာဏ္ေတာ္သို႔၊ နာႏုပရိ၀တၱံ - အစဥ္မလိုက္ျခင္းသည္၊ နတၴိ - မရွိ၊ ဗုဒၶႆ - ျမတ္စြာဘုရားအား၊ သဗၺံ - အလံုးစံုေသာ၊ မေနာကမၼံ - စိတ္ျဖင့္ျပဳအပ္ေသာ အမႈသည္၊ ဉာဏာပုဗၺဂၤမံ - ဉာဏ္ေတာ္လွ်င္ေရွ႕သြားမရွိျခင္း သည္၊ နတၴိ - မရွိ၊ ဉာဏံ - ဉာဏ္ေတာ္သို႔၊ နာႏုပရိ၀တၱံ - အစဥ္မလိုက္ျခင္းသည္၊ နတၴိ - မရွိ၊ ဣမံဓာရဏံ - ဤအေဆာင္သည္၊ ၀ါ - ဤေဆာင္ထားအပ္ေသာ ဓာရဏပရိတ္ေတာ္သည္၊ အမိတံ - မႏိႈင္းယွဥ္အပ္၊ အသမံ - တူမွ်ျခင္းလည္းမရွိ၊ သဗၺသတၱာနံ - ခပ္သိမ္းေသာ သတၱ၀ါအေပါင္းတို႔၏၊ တာဏံ - မွီခိုကိုးကြယ္ရာလည္း ျဖစ္၏၊ ေလဏံ - ပုန္းေအာင္းလဲေလ်ာင္းရာလည္းျဖစ္၏၊ သံသာရဘယဘီတာနံ - သံသရာေဘးကို ေၾကာက္ရြံ႕ေသာ သူတို႔၏၊ အဂၢံ - အလြန္ျမတ္ေသာ၊ ပရိတၱံ - အရံအတားျဖစ္၏၊ မဟာေတဇံ - ႀကီးေသာ တန္ခိုးရွိန္ေစာ္ အာႏုေဘာ္ရွိေသာ၊ ပရိတၱံ - အရံအတားျဖစ္၏။

၇။ အာနႏၵ - ခ်စ္သားအာနႏၵာ၊ ဣမံ - ဓာရဏပရိတၱံ - ဤသို႔ တန္ခိုးရွိန္ေစာ္အာႏုေဘာ္ ႀကီးျမတ္ေသာ ဓာရဏပရိတ္ေတာ္ကို၊ ဓာေရဟိ - ရြတ္ေဆာင္ေလာ့၊ ၀ါေရဟိ - မွတ္ သားေလာ့၊ ပရိပုစာၦဟိ - ေမးျမန္းစူးစမ္း ဆင္ျခင္ေလာ့၊ တႆ - ထိုသို႔ ရြတ္ေဆာင္၊ မွတ္သား၊ ေမးျမန္း၊ စူးစမ္းဆင္ျခင္ေသာသူ၏၊ ကာေယ - ကိုယ္၌၊ ၀ိသံ - ေႁမြ နဂါး စသည္တို႔၏အဆိပ္သည္၊ နကေမယ် - မက်ေရာက္ရာ၊ ဥဒေက - ေရ၌၊ နလေဂၢယ် - မၿငိတြယ္မနစ္မြန္းရာ၊ အဂၢိ - မီးသည္၊ နဍေဟယ် - မေလာင္ကၽြမ္းရာ၊ နာနာဘယ ၀ိေကာ - အထူးထူးအျပားျပားမ်ားျပားစြာေသာ ေဘးရန္တို႔သည္ မထိမေရာက္ႏိုင္ ရာ၊ နဧကာဟာရေကာ - တစ္စံုတစ္ေယာက္ေသာသူမွ် တစ္ရက္မေကာင္းႀကံေသာ သူသည္လည္း မႀကံႏုိင္ရာ၊ န ဒြိဟာရေကာ - ႏွစ္ရက္မေကာင္းႀကံျခင္းသည္လည္း မႀကံႏိုင္ရာ၊ န တိဟာရေကာ - ေလးရက္မေကာင္းႀကံျခင္းသည္လည္း မႀကံႏိုင္ရာ၊ န ဥမၼတၱကံ - ႐ူးသြပ္ပ်ံ႕လြင့္ေသာ အနာလည္းမျဖစ္ႏိုင္ရာ၊ န မူဠကံ - ေတြေ၀မိုက္မဲ ေသာ အနာလည္း မျဖစ္ႏိုင္ရာ၊ မႏုေႆဟိ - လူတို႔သည္ လည္းေကာင္း၊ အမႏုေႆဟိ - ဘီလူးတို႔သည္ လည္းေကာင္း၊ နဟႎသကာ - မၫႇင္းဆဲ မဖ်က္ဆီး မႏွိပ္စက္ႏုိင္ရာ။

၈။ တံ ဓာရဏပရိတၱံ - ထိုဓာရဏပရိတ္ေတာ္သည္၊ ယထာကတာေမ - အဘယ္နည္း ဟူမူကား၊ ဇာေလာ - စၾက၀ဠာ ကမာၻတစ္ေသာင္းကို ေလာင္ကၽြမ္းေစေသာ ေနခုႏွစ္စင္း၏ အရွိန္အေစာ္ကဲ့သို႔ ေဘးရန္အႏၲရာယ္အေပါင္းတို႔ကို ေလာင္ကၽြမ္း ပယ္ေဖ်ာက္ႏိုင္သည့္ တန္ခိုးရွိန္ေစာ္ အာႏုေဘာ္ရွိေတာ္မူ၏၊ မဟာဇာေလာ - နတ္၊ သိၾကား၊ နဂါး၊ ဂဠဳန္၊ ကုမာၻဏ္၊ ဘီလူး၊ ရကၡိဳက္ အစရွိသည္တို႔ကို တားျမစ္ႏုိင္ေသာ သံကြန္ရက္ႏွင့္တူေသာ ဘုန္းတန္ခိုးရွိန္ေစာ္ အာႏုေဘာ္ ရွိေတာ္မူ၏၊ ဇာလိေတၱ - ေရ၊ မီး၊ မင္း၊ ခိုးသူ၊ မခ်စ္မႏွစ္လိုေသာသူဟု ဆိုအပ္ေသာ ရန္သူအႏၲရာယ္အေပါင္းကိုလည္း ပယ္ရွားတားျမစ္ေတာ္မူႏိုင္၏၊ မဟာဇာလိေတၱ - ေရာဂႏၲရကပ္၊ သတၱႏၲရကပ္၊ ဒုဗိၻကၡႏၲရကပ္ဟုဆိုအပ္ေသာ ကပ္သံုးပါးတို႔မွ လြတ္ေျမာက္ႏုိင္ရာ၏၊ ပုေဂၢ - အမိ၀မ္းတြင္း၌ ပဋိသေႏၶ ေနေသာ္လည္း အ ျခင္း၊ ဆြံ႕ျခင္း၊ နားပင္းျခင္း၊ ႐ူးသြပ္၊ ပ်ံ႕လြင့္ျခင္း အနာမ်ိဳးတို႔မွ လြတ္ေစႏုိင္ရာ၏၊ မဟာပုေဂၢ - သစ္ပင္၊ ေတာင္ကမ္း၊ ေခ်ာက္တို႔မွ က်ျငားေသာ္လည္း မေသႏိုင္ရာ၊ သမၸေတၱ - မရေသးေသာ စည္းစိမ္ခ်မ္းသာ ရတနာဥစၥာအေပါင္းတို႔ကိုလည္း ရေစႏုိင္ရာ၏၊ မဟာသမၸေတၱ - ရၿပီးေသာ စည္းစိမ္ခ်မ္းသာ ရတနာဥစၥာအေပါင္းတို႔ကိုလည္း ႀကီးက်ယ္ျပန္႔ပြား မ်ားႏိုင္ရာ၏၊ ဘူတဂၤမွိ - ဟုတ္မွိန္ေသာအားျဖင့္၊ တမဂၤလံ - အမိုက္ေပ်ာက္၍ အလင္းေရာက္ႏိုင္ေတာ္မူ၏။

အာနႏၵ - ခ်စ္သားအာနႏၵာ၊ ေခါ ပန - စင္စစ္၊ ဣမံဓာရဏပရိတၱံ - ဤဓာရဏပရိတ္ေတာ္ကို၊ သတၱသတၱတိ သမၼာသမၺဳဒၶ ေကာဋီဟိ - ခုႏွစ္ဆယ့္ ခုႏွစ္ကုေဋကုန္ေသာ ဘုရားရွင္တို႔သည္၊ ဘာသိတံ - ေကာင္းစြာေဟာေတာ္မူအပ္ၿပီ၊ ၀ေတၱ -ေကာင္းေသာအက်ိဳးႏွင့္ယွဥ္၏၊ အ ၀ေတၱ - မေကာင္းေသာအက်ိဳးႏွင့္မယွဥ္၊ ဂႏၶေ၀ - ေကာင္းေသာတရားအရသာ အနံ႔မ်ိဳးကိုေဆာင္၏၊ အ ဂႏၶေ၀ - မေကာင္းေသာ တရားအရသာ အနံ႔မ်ိဳးကိုမေဆာင္၊ ေနာေမ - ေကာင္းေသာ စိတ္ႏွလံုးကိုေဆာင္၏၊ အ ေနာေမ - မေကာင္းေသာ စိတ္ႏွလံုးကို မေဆာင္၊ ေသေ၀ - သူေတာ္ေကာင္းတို႔ ႏွင့္ ေပါင္းေဖာ္ယွဥ္တြဲ မွီ၀ဲရသည္ ျဖစ္၏၊ အ ေသေ၀ - သူေတာ္မဟုတ္ သူယုတ္တို႔ႏွင့္ မေပါင္းေဖာ္မယွဥ္တြဲ မမွီ၀ဲရသည္ ျဖစ္၏၊ ကာေယ - ေကာင္းေသာကိုယ္ကို ျဖစ္ေစ၏၊ အ ကာေယ - မေကာင္းေသာကိုယ္ကို မျဖစ္ေစရာ၊ ဓာရေဏ - ေကာင္းေသာ ကုသိုလ္ အမႈကို ျပဳေဆာင္ရာ၏၊ အ ဓာရေဏ - မေကာင္းေသာ အကုသိုလ္အမႈကို မျပဳေဆာင္ရာ၊ ဣလႅိ - ေကာင္းေသာအိပ္မက္ကို ျမင္မက္ရာ၏၊ မိလႅိ - မေကာင္းေသာ အိပ္မက္ကို မျမင္မက္ရာ၊ တိလႅိ - ေကာင္းေသာ အတိတ္နိမိတ္ကို ျမင္ရ၏၊ မိလိႅ - မေကာင္းေသာ အတိတ္နိမိတ္ကို မျမင္ရ၊ ေယာ႐ုေကၡ - ေသၿပီးေသာ သစ္ပင္တို႔ကို ရွင္ေစႏုိင္၏၊ မဟာ ေယာ႐ုေကၡ - ရွင္ၿပီးေသာ သစ္ပင္တို႔ကိုလည္း အကိုင္းအခက္ အရြက္အလက္တို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေစႏိုင္ ၏၊ ဘူတဂၤမွိ - ဟုတ္မွန္ေသာအားျဖင့္၊ တမဂၤလံ - အမိုက္ေပ်ာက္၍ အလင္းေရာက္ ႏိုင္၏၊

၉။ အာနႏၵ - ခ်စ္သားအာနႏၵာ၊ ေခါ ပန - စင္စစ္၊ ဣမံဓာရဏပရိတၱံ - ဤဓာရဏပရိတ္ ေတာ္ကို၊ န၀န၀ုတိယာ သမၼာ သမၺဳဒၶ ေကာဋီဟိ - ကိုးဆယ့္ကိုးကုေဋကုန္ေသာ ဘုရားရွင္တို႔သည္၊ ဘာသိတံ - ေဟာေတာ္မူအပ္ၿပီ၊ ဒိ႒ိလာ - မေကာင္းသျဖင့္ ႀကံေသာသူတို႔၏ အႀကံအစည္ကိုလည္း သိျမင္ႏိုင္၏၊ ဒ႑ိလာ - ဓား၊ လွံ၊ လက္နက္၊ ေလး၊ ျမား၊ မီးေပါက္၊ အေျမာက္အစရွိေသာ ေဘးတို႔သည္လည္း မထိေရာက္ေစႏုိင္၊ မႏၲိလာ - မႏၲန္ မႏၲရား ဂါထာ အင္းအိုင္တို႔သည္လည္း ထက္ျမက္ႏိုင္၏၊ ေရာဂိလာ - ေရာဂါအႏၲရာယ္မ်ိဳးတို႔ကိုလည္း ပယ္ေဖ်ာက္ႏုိင္၏၊ ခရလာ - ၾကမ္းတမ္းခက္မာေသာ အနာေရာဂါမ်ိဳးတို႔သည္လည္း မထိမေရာက္ႏုိင္၊ ဒုဗိ ၻလာ - ႀကိဳး၊ ထိပ္၊ သံေျခက်င္း၊ အခ်ဳပ္အေႏွာင္၊ ေထာင္သြင္း အက်ဥ္းခ်ထားျခင္းတို႔မွလည္း လြတ္ေစႏုိုင္၏၊

ဧေတန သစၥ၀ေဇၨန - ဤသို႔မွန္ေသာ သစၥာစကား ေၾကာင့္၊ သဗၺဒါ - အခါခပ္သိမ္း၊ (ေမ - တပည့္ေတာ္အား)၊ ေတ - သင့္အား၊ (အမွာကံ - တပည့္ေတာ့္တို႔အား) (တုမွာကံ - သင္တို႔အား)၊ ေသာတၴိ - ခ်မ္းသာျခင္း သည္၊ ေဟာတု - ျဖစ္ပါေစသတည္း။

ဓာရဏပရိတ္ နိႆယၿပီး၏။

Ashin Indobhasa ..}}}blogspot.com {{{{မွ ကူးယူတင္​ျပပါသည္​။