_______☘🌺☘______
တခါက လယ်တီဆရာတော်ကြီးသည် တပည့်ဖြစ်သူ ဦးခင်အား ပရိတ်ပဋ္ဌာန်းနှင့် ပတ်သက်၍ ရှင်းပြတော်မူ၏။
" မောင်ခင်.... "
" ဘုရား.... "
" မင်း ထမင်းစားသလားကွယ့် '
" နေ့တိုင်းစားပါတယ်ဘုရား "
" အချိုလေး အချဉ်လေးကော မစားဘူးလား "
" စားပါတယ်ဘုရား "
" အချိုအချဉ်ကျတော့ ဘာတွေစားလည်း "
" မှန်ပါ့ အချိုစားချင်တဲ့ခါ ထန်းလျက် ကြံသကာ
သကြားစားပါတယ်ဘုရား ။ အချဉ်စားလိုတဲ့ခါ
သံပုရာ ရှောက်များ စားပါတယ်ဘုရား "
" အေးအေး အချို အချဉ်ချည်းပဲစားတော့ကော
ထမင်းမစားပဲနေနိုင်လားကွယ့် "
" ထမင်းမစားပဲမနေနိုင်ပါဘူးဘုရား "
" ဒီလိုပဲမောင်ခင် တို့ဘုရားရှင်ရဲ့
အာဏာစက်တွေက
ခုထိပူပူနွေးနွေးရှိသေးတယ် ။
ဘုရားရှင်ရဲ့ ပရိတ်တော်တွေ
ပဌာန်းဒေသနာတော်တွေ ဓမ္မခဏ်တွေကို
ထမင်းလို့မှတ်ကွယ့် ။
ရံဖန်ရံခါစားတာက အချိုအချဉ်နဲ့တူတဲ့ဂါထာ
မန္တာန်တွေ ရွတ်ကြတာနဲ့တူတယ် ။
ဂါထာမန္တာန်တွေဆိုတာ သူ့နေရာနဲ့သူ
အသုံးတည့်ပေမယ့်
ထမင်းကိုလက်လွှတ်လို့မရဘူး
ဟိုဂါထာကောင်းနိုးနိုး
ဒီဂါထာအစွမ်းထက်နိုးနိုးနဲ့
ရွတ်နေလို့ကော အကျိုးထူးပါ့မလားကွယ့်...."
" မထူးပါဘူးဘုရား "
" ဥပမာတစ်ခုပြောပြမယ် .
တစ်ခါက ခရီးသွားတစ်ယောက်ဟာ
ရေမွတ်သိပ်လာလို့
ရေရှိနိုင်မယ့် နေရာတွေကို တူးသတဲ့ ။
တွင်းတွေသာ
တစ်တွင်းပြီးတစ်တွင်းများလာတယ်
ဘယ်တွင်းမှ ရေမရဘူးကွယ့် ။
ဒီလိုနဲ့ လက်မှိုင်ချနေတုန်း
လူတစ်ယောက်ရောက်လာပြီး
ဒျီလိုတူးနလေို့တော့ သည်တစ်သက်
ရေသောက်ရမှာမဟုတ်ဘူး ။
တူးလက်စတွင်းတွေထဲက
အနက်ဆုံးတွင်းကို ရှာပြီးဆက်တူးပါ....
လို့ ပြောပြီးထွက်သွားသတဲ့ ။
ဒီတော့မှ....ဟုတ်သားပဲ ဆြိုပီး
သူတူးထားတဲ့တွင်းတွေထဲက
အနက်ဆုံးတွင်းကိုဆက်တူးလိုက်တဲ့အခါကျတော့မှ
ရေကြည်တွေထွက်လာတယ်တဲ့....
ဂါထာတွေရွတ်တဲ့အခါမှာလည်း
ကိုယ့်စိတ်နဲ့တစ်ထပ်ထဲကျတဲ့ ဂါထာကို
ထုံနေအောင် စွဲစွဲမြဲမြဲရွတ်ရတယ်ကွယ့်
ဘယ်အရာမဆို ထက်သန်တဲ့ ဇွဲလုံ့လနဲ့
တစိုက်မတ်မတ်လုပ်ရတယ်....
ဒါမှရေကြည်သောက်ရမယ်ဆိုတာမှတ်ထား။
တို့ဘုရားအာဏာစက်က
ဇာတိခေတ် အာဏာခေတ် ဝိသယခေတ်ဆိုတဲ့ စကြာဝဠာကုဋေတစ်သိန်းမှာ
ခုထိပျံ့နှံ့နေဆဲကွယ့် ။
အေးအေး ဘာတွေပဲစားစား
ထမင်းကိုတော့ လက်မလွှတ်နဲ့ကွယ့်ကြားလား ။
" မှန်ပါ့ လိုက်နာမှတ်သားပါ့မယ်ဘုရား" ။
"သတ္တဝါခပ်သိမ်း၊ တရားကိန်း၊ အေးငြိမ်းချမ်းသာ ရှိပါစေ"
_______________________
#အင်ကြင်းမြိုင်ဆရာတော်
#အရှင်ဒေဝိန္ဒာဘိဝံသ
No comments:
Post a Comment