၃၈ျဖာ မဂၤလာပံုျပင္မ်ား
*****************
၇။ အၾကားအျမင္မ်ားျခင္း
••• ••• ••• ••• ••• •••
[[ Knowledge ]]
အၾကားအျမင္ မ်ားျခင္းသည္ မဂၤလာတစ္ပါးျဖစ္၏။ ႀကီးပြားျခင္း၏ အေၾကာင္းတစ္ရပ္ ျဖစ္သည္။
တစ္ရံေရာအခါ ကုသ၀တီျပည္၌ မဟာသမၼတမင္း စိုးစံသည္။ ထိုမင္းလက္ထက္တြင္ ပုဏၰားခုႏွစ္ေယာက္တို႔သည္ အေဆြခင္ပြန္းဖြဲ႔ၾကၿပီးလ်ွင္ အၿမိဳ႕ၿမိဳ႕အရြာရြာသို႔ လွည့္လည္ၾကသည္။ ေဗဒင္ လကၡဏာ ေဟာ၍ စီးပြား႐ွာၾကသည္။ ရေသာေငြတို႔ကို စုေဆာင္းထားၾကရာ အသျပာငါးရာစုေဆာင္းမိသည္။ အသျပာ ၇၀၀ ျပည့္မွ ခြဲေ၀ယူၾကရန္ သေဘာတူၾကသည္။ ရ႐ွိထားေသာ အသျပာငါးရာကို သူဆင္းရဲမတစ္ေယာက္ထံ အပ္ႏွံထားသည္။
သူဆင္းရဲမအား..."" ဤအသျပာငါးရာကို အသင္ ေကာင္းစြာသိမ္းဆည္းထားေပးပါ။ ငါတို႔ခုႏွစ္ေယာက္ စံုစံုညီညီ လညေရာက္ေတာင္းမွ ေပးပါ။ ခုႏွစ္ေယာက္မျပည့္ဘဲ ဘာေတာင္းလ်ွင္ မေပးပါႏွင့္.."" ဟု မွာၾကားထားသည္။
ထို႔ေနာက္ ပုဏၰားခုႏွစ္ေယာက္ အတူထြက္ခြာသြားၾကသည္။ သူဆင္းရဲမ၏ အိမ္ႏွင့္မနီးမေ၀း လွမ္း၍ေခၚသံၾကားေလာက္ေသာ အရပ္႐ွိ ေခ်ာင္းတစ္ခုတြင္ ပုဏၰားတို႔ဘာသာဘာ၀ ဦးေခါင္းေဆးမဂၤလာျပဳရန္ ျပင္ဆင္ၾကသည္။
တေရာ္ကင္ပြန္း မပါသျဖင့္ အတူပါလာေသာ ပုဏၰားငယ္တစ္ေယာက္အား သူဆင္းရဲမထံသြား၍ တေရာ္ကင္ပြန္းေတာင္းရန္ ေစလိုက္သည္။ ပုဏၰားငယ္သည္ ႐ိုးေျဖာင့္သူမဟုတ္။ သူဆင္းရဲမထံ ေရာက္ေသာအခါ တေရာ္ကင္ပြန္းကိုသာမက အသျပာငါးရာကိုပါ ေတာင္းေလသည္။ သူဆင္းရဲမကလည္း ခုႏွစ္ေယာက္မျပည့္သျဖင့္ မေပးေပ။
ပုဏၰားငယ္က -- "" ကြၽႏု္ပ္ကို မယံုၾကည္ေသာ္ က်န္ပုဏၰားႀကီးတို႔အား ဟစ္၍ေမးေလာ့.."" ဟု ပရိယာယ္ျဖင့္ဆိုသည္။ သူဆင္းရဲမကလည္း.."" အ႐ွင္ပုဏၰားႀကီးတို႔ အပ္ခဲ့ေသာ ဥစၥာကို ေပးလိုက္ရမည္ေလာ.."" ဟု ဟစ္၍ ေမးသည္။
ပုဏၰားေျခာက္ေယာက္တို႔ကလည္း တေရာ္ကင္ပြန္းကို ေမးသည္ထင္၍ ..
"" ေပးလိုက္ပါ "" ဟု ဟစ္၍ဆိုၾကသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ သူဆင္းရဲမလည္း အသျပာငါးရာကို ေပးလိုက္ေလသည္။ ပုဏၰားငယ္သည္ အသျပာငါးရာကို တစ္ေနရာ၌ ၀ွက္ထားသည္။ တေရာ္ကင္ပြန္းကိုသာ ပုဏၰားႀကီးတို႔ကို ေပးသည္။ အားလံုးေခါင္းေဆး မဂၤလာျပဳၾကၿပီးေသာ္ ခရီးဆက္၍ သြားၾကသည္။ ညဘက္ေရာက္ေသာအခါ ပုဏၰားသယ္သည္ ၀ွက္ထားေသာ အသျပာငါးရာကို ယူ၍ ထြက္ေျပးသြားေလသည္။
နံက္သို႔ေရာက္ေသာအခါတြင္မွ ပုဏၰားႀကိီးတို႔သည္ ပုဏၰားငယ္၏ အၾကံကို သိ႐ွိၾကေလသည္။ ပုဏၰားႀကိီးတို႔သည္ သူဆင္းရဲမထံသြား၍.. .
"" ငါတို႔ ခုႏွစ္ေယာက္ အစံုအညီလာေရာက္ေတာင္းမွ အသျပာကို ေပးပါဟု ဆိုခဲ့သည္။ ယခု ပုဏၰားငယ္တစ္ေယာက္တည္းကို ဘာေၾကာင့္ေပးရသနည္း.."" ဟု ျပစ္တင္ေျပာဆိုသည္။
သူဆင္းရဲမက "" ကြၽန္မ ဟစ္၍ေမးပါေသးသည္။ အ႐ွင္ပုဏၰားႀကီးတို႔အားလံုးက ေပးပါဆို၍ ေပးလိုက္ရသည္။ ကြၽန္မ၌ တာ၀န္မ႐ွိပါ.."" ဟူ၍ ျပန္ေျပာသည္။
ပုဏၰားႀကီးတို႔ မေက်နပ္ၾကသျဖင့္ ဘုရင္ထံသြား၍ တိုင္ၾကားၾကသည္။ ဘုရင္လည္း သူဆင္းရဲမကို ေခၚယူစစ္ေဆးသည္။ ဘုရင္က သူဆင္းရဲမမွာ အျပစ္႐ွိသည္ဟုဆိုကာ အသျပာငါးရာကို ေပးေလ်ာ္ေစသည္။ သူဆင္းရဲမက...
"" ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးမမွာ ဆင္းရဲသူ မုဆိုးမျဖစ္ပါသည္။ လူမမည္ သမီးကေလး တစ္ေယာက္ကိုသာ အေဖာ္ျပဳ၍ ေနရပါသည္။ အေလ်ာ္ေပးရန္ ေငြမ႐ွိပါ.."" ဟူ၍ ေလ်ွာက္ထားသည္။ ဤတြင္ ဘုရင္က
"" ဥစၥာကို မေပးႏိုင္လ်ွင္ သင္ကိုယ္တိုင္ ပုဏၰားႀကီးတို႔ထံတြင္ တစ္လွည့္စီ ကြၽန္ခံေစ..."" ဟု စီရင္လိုက္ေလသည္။
ဤစီရင္ခ်က္အတိုင္းပင္ သူဆင္းရဲမသည္ ပုဏၰားႀကီးေျခာက္ေယာက္ထံတြင္ လ၀က္စီ အလွည့္က် ကြၽန္ခံရ႐ွာသည္။
ထိုစဥ္ လူမမည္ သမီးကေလးသည္ ႀကီးျပင္းလာသည္။ သမီးကေလးသည္ ထူးျခားလိမၼာသည္။ သူသည္ စာေပက်မ္းဂန္မ်ားကို သင္ယူသည္။ ေလ့လာဖတ္႐ႈ မွတ္သားသည္။ လူႀကီးသူမတို႔၏ အဆံုးအမကိုလည္း ေကာင္းစြာ နာယူမွတ္သားသည္။ အၾကားအျမင္မ်ားသူ ျဖစ္လာသည္။ သို႔ျဖင့္ ၁၈ ႏွစ္အရြယ္သို႔ ေရာက္လ်ွင္..
"" မိခင္၏ အျဖစ္ကို မေက်နပ္ႏိုင္ပါ။ ကြၽန္မခံသင့္ပါ။ ""ဟု ဆို၍ မိခင္ကိုေခၚကာ ဘုရင္ထံသို႔ သြားသည္။ ဘုရင္အား အမ်ိဳးသမီးငယ္က -- "" ကြၽန္ေတာ္မ၏ မိခင္ ကြၽန္ခံရသည့္ ကိစၥ မေက်နပ္ႏိုင္ပါ။ အ႐ွင့္ေ႐ွ႕ေတာ္၀ယ္ ပုဏၰားတို႔ႏွင့္ တရားဆိုလိုပါေသးသည္။ "" ဟု ေလ်ွာက္၏။
ဘုရင္ကလည္း ခြင့္ျပဳကာ ပုဏၰားေျခာက္ေယာက္ကို ေခၚေပးသည္။ ပုဏၰားေျခာက္ေယာက္တို႔ ေရာက္လာေသာ္ အမ်ိဳးသမီးငယ္က ဘုရင့္ထံမွ ေငြအသျပာငါးရာ ေခတၱေခ်းယူသည္။ ထို႔ေနာက္ အသျပာငါးရာထုပ္ကို ကိုင္လ်ွက္ ပုဏၰားတို႔အား အေရးဆိုသည္။
"" အသျပာငါးရာကို ေပးအပ္လ်ွင္ ကြၽန္ုပ္မိခင္အား ကြၽန္အျဖစ္က လႊတ္မည္ေလာ.."" ဟု ေမးသည္။
ပုဏၰားတို႔ကလည္း.. "" လႊတ္ပါမည္ "" ဟု ၀န္ခံၾကသည္။
ထိုအခါ အမ်ိဳးသမီးငယ္က.. "" ယခု အသျပာေငြ ရပါၿပီ။ ကြၽန္မ ေပးဆပ္ပါေတာ့မည္။ အပ္ႏွံရင္း ပုဏၰားခုႏွစ္ေယာက္ျပည့္ေအာင္ ေခၚပါဦး.."" ဟု ဆိုသည္။
ပုဏၰားေျခာက္ေယာက္တို႔မွာ ခုနစ္ေယာက္မျပည့္။ အသျပာေငြကို လက္မခံႏိုင္။ အသျပာေငြကို ခိုးကာ ပုဏၰားငယ္ မည္သည့္အရပ္သို႔ ထြက္ေျပးသြားသည္ကိုလည္း မသိၾက။ မည္သို႔မွ မတတ္ႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္ၾကရသည္။
ထိုအခါ မႉးမတ္တို႔သည္ အမ်ိဳးသမီးငယ္၏ ဥာဏ္ပညာကို ခ်ီးက်ဴးမဆံုး႐ွိၾကသည္။ ပုဏၰားေျခာက္ေယာက္တို႔ပင္ မေနသာ ၊ ခ်ီးက်ဴးသမႈျပဳၾကရသည္။
ဘုရင္ကလည္း.."" ငါ စီရင္အပ္ေသာ တရားကား ယြင္းမွားေပစြ။ ယေန႔မွစ၍ သူဆင္းရဲမကို ကြၽန္အျဖစ္မွ လြတ္ေစ။ ငါတရားမွားသည့္အတြက္ေၾကာင့္ အမ်ိဳးသမီး ေခ်းငွါးထားေသာ အသျပာငါးရာကို ေလ်ာ္ေၾကးအျဖစ္ အၿပီးအပိုင္ယူေစ..""
ဟူ၍ ေျပာင္းလႊဲစီရင္လိုက္ေလသည္။
ထို႔ေနာက္ ဘုရင္သည္ အမ်ိဳးသမီးငယ္၏ အၾကားအျမင္မ်ားမႈ၊ ဥာဏ္ပညာ႐ွိမႈကို ေလးစားျမတ္ႏိုးသျဖင့္ အမ်ိဳးသမီးငယ္ကို မိဖုရားေျမႇာက္လိုက္ေလသည္။
ျပည္ထဲေရးကို တိုင္ပင္ႏွီးေႏွာျခင္း ျပဳေလသည္။
က်မ္းကိုး.. ဓမၼဂန္ဖတ္စာႏွင့္ ပုရာဏ္က်မ္း
(( က်ီးသဲေလးထပ္ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ))
[[ To have a wide general knowledge in mundane and supramundane level is the highest blessing. ]]
No comments:
Post a Comment