မကောင်းမှု မပြုရခြင်းဟာ ချမ်းသာတယ်
________________________________
ပါပါနံ- မကောင်းမှုတို့ကို။
အကရဏံ- မပြု လုပ်ရခြင်းသည်။
သုခံ- ချမ်းသာ၏။
အဓိပ်ပာယျက
“မကောင်းမှု မလုပ်ရခြင်းဟာ ချမ်းသာတယ်””တဲ့။
မကောင်းမှုဆိုတာ ကိုယ်ဖြင့်လုပ်တဲ့ ကာယကံ မကောင်းမှု၊
နှုတ်ဖြင့်ပြောတဲ့ ဝစီကံ မကောင်းမှု၊
စိတ်ဖြင့်ကြံတဲ့ မနောကံ မကောင်းမှုလို့ သုံးမျိုးရှိတယ်။
ဘယ်မကောင်းမှုမှ မချမ်းသာစေဘူး။
လုပ်ရင်တော့ဆင်းရဲမှာချည်းပဲ။
မကောင်းမှုမှန်ရင်တော့ မလုပ်မှကို ချမ်းသာမယ်။
တချို့က မကောင်းတာ လုပ်တယ်ဆိုရင်
ကြမ်းတမ်းတဲ့ ကာယကံမှု၊ ဝစီကံမှုလောက်ကိုပဲ မြင်မိကြတာ။
တကယ်က မကောင်းမှုဆိုတာ စိတ်ထဲမှာ အဖြစ်အများဆုံးပဲ။
စိတ်ထဲမဆန့်မှ နှုတ်ပေါ်၊ လက်ပေါ် ရောက်လာတာ။
ဒါကြောင့် မကောင်းတဲ့ အတွေးတွေ ဖြစ်နေပြီဆိုရင်
မကောင်းမှု ပြုရာရောက်ပြီလို့ နားလည်ကြရမှာ။
မကောင်းမှု ပြုနေပြီဆိုရင် မချမ်းသာနိုင်တော့ဘူး။
အဲဒီတော့ ချမ်းသာချင်ရင် စိတ်ထဲမှာတောင် မကောင်းတာ မဖြစ်မှ ရမှာ။မကောင်းမှုက စိတ်ထဲဖြစ်တာတောင် ဆင်းရဲစေတယ်ဆိုရင်
ပြောတဲ့အဆင့်၊ လုပ်တဲ့အဆင့် ရောက်သွားပြီဆိုရင်တော့
ပိုပြီး ဆင်းရဲရလိမ့်မယ်။ မကောင်းမှု လုပ်မိရင် ဆင်းရဲတယ်။
ပင်ပန်းတယ်ဆိုတာကို သိပြီးတော့ မကောင်းမှု မလုပ်ရင် ချမ်းသာတယ်။ သက်သာတယ်ဆိုတာကို နားလည်ရမယ်။
ခန္ဓာရဲ့ သဘာဝတွေကို ဖြစ်တိုင်း သိနေအောင်
ကြိုးစားခြင်းလို့ဆိုတဲ့ သတိပဋ္ဌာန်ဘာဝနာအလုပ်ကို
လုပ်နေတဲ့အချိန်မှာ ကာယကံ, ဝစီကံ, မနောကံ ကံ(၃)ပါးမှာ
ဘာမကောင်းမှုမှ မဖြစ်ဘူး။
မကောင်းမှုဆိုတဲ့ အပြစ်အနာအဆာ ကင်းပြီး အလွန်သန့်ရှင်းတယ်။
ဒါကြောင့်လည်း ဘာဝနာ ပွားနေတဲ့အချိန်မှာ ချမ်းသာကြတာပဲ။
ပူလောင်အောင် ရှို့မြိုက်မယ့်၊ ဆင်းရဲအောင် နှိပ်စက်မယ့်
အကုသိုလ်မကောင်းမှုတွေ မရှိလို့ အဲဒီအချိန်မှာ ချမ်းသာနေတာ။
ဒါကြောင့် မကောင်းမှု မပြုရခြင်းဟာ ချမ်းသာတယ်ဆိုတာကို
လက်တွေ့ နားလည်အောင် သတိပဋ္ဌာန်ဘာဝနာကို ပွားများကြည့်ရမယ်။
သစ္စာရွှေစည်ဆရာတော်
သုခ(၁၂)ပါး တရားတော်စာအုပ်မှ
No comments:
Post a Comment