စာလုံး

ႂကြေရာက္လာၾကေသာ ဓမၼမိတ္ေဆြမ်ားအားလုံး ကိုယ္၏က်န္းမာျခင္း စိတ္၏ခ်မ္းသာျခင္း ႏွင့္ျပည့္စုံၾကပါေစ။

Monday, May 24, 2021

တကယ့်အဖော်

⭐ ❝ တကယ့်အဖော်  ❞ ⭐
💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜

⭐ လူတွေဟာ ...
      အဖော်ကို အများကြီး ရှာတယ်။ 

🌍 ကိုယ့်စိတ်ကို သိပြီး 
      နေနိုင်တဲ့လူဟာ ...
ပြင်ပအဖော်ကို ရှာဖို့ မလိုတော့ဘူး။ 

🍎 ကိုယ့်စိတ်ထဲမှာပဲ 
      သတိ၊ သမာဓိ၊ ပညာတွေ 
ဖြစ်နေတဲ့လူဟာ ...
အဲဒါလေးကို သိပြီးတော့ ...
အဖော်လုပ်ပြီးတော့ နေလို့ရတယ်။

🎓 ပြင်ပအဖော်ဆိုတာဟာ ...
      ကိုယ်နဲ့ အတူတူ 
အမြဲတမ်း မပါနိုင်ဘူး။ 
အပေါ်ယံအဖော်ပဲ ဖြစ်မယ်။ 
ခဏ အဖော်ပဲ ဖြစ်မယ်။ 

🔘 တကယ့် တကယ် ...
      ဒုက္ခနဲ့တွေ့တဲ့အခါ ...
အခက်အခဲနဲ့ တွေ့တဲ့အခါမှာ ...
အဲဒီ ပြင်ပအဖော်က 
ကိုယ့်ကို ဘာမှ ထိထိရောက်ရောက်
အကူအညီ မပေးနိုင်ဘူး။ 
နဲနဲပါးပါးတော့ ပေးနိုင်မှာပေါ့။

📸 မိတ်ဆွေတွေ၊ သူငယ်ချင်းတွေ၊
      ဆွေမျိုးတွေက 
ကိုယ့်ဒုက္ခရောက်တဲ့အခါမှာ ...
သူတို့တတ်နိုင်သလောက်တော့ 
အကူအညီ ပေးမယ်ပေါ့။ 

🔴 ဒါပေမဲ့ ကိုယ့်စိတ်ထဲမှာ
      ခံစားနေရတာကို 
ပျောက်သွားအောင်တော့ ...
သူတို့ ဘာမှ မလုပ်ပေးနိုင်ဘူး။ 

👤 ပိုက်ဆံ ပေးချင်ပေးမယ်။ 
      နေမကောင်းတဲ့အခါ 
ဆေး၀ါး ပေးမယ်။ 
စားစရာ သောက်စရာ ပေးမယ်။ 
မိသားစုဆိုလည်း နှိပ်ပေးမယ်။ 
တစ်ခုခုပေါ့။ 
သက်သာအောင် လုပ်ပေးမယ်။ 
ဒါလောက်ပဲ သူတို့တတ်နိုင်တယ်။ 

🌓 တကယ် ကိုယ့်စိတ်ထဲမှာ ...     
      ခံစားနေရတာကိုတော့ 
ဘယ်သူမှ ကူပြီးတော့  မျှပြီးတော့ 
အဖော်အဖြစ် 
မခံစားပေးနိုင်ဘူး။

🔵 အဆိုးဆုံး အခြေအနေကို 
      ပြောရမယ်ဆိုရင် ...
သေခါနီးအချိန် ရောက်ပြီဆိုပါတော့။ 
ပါးစပ်ကလည်း ဘာမှ 
မပြောနိုင်တော့ဘူး။ 
မျက်စိကလည်း ကြည့်လို့ 
ကောင်းကောင်း မမြင်ရတော့ဘူး၊ 
မှုန်၀ါးလာပြီ။ 

💥 နားကလည်း
      ကောင်းကောင်း မကြားရတော့ဘူး။ 
ခန္ဓာကိုယ် ထိတွေ့မှုကလည်းပဲ ...
ကောင်းကောင်း မသိတော့ဘူး။ 
ထုံကုန်ပြီ ဆိုပါတော့။ 

🔳 စိတ်ကတော့ သိနေသေးတယ်။
      ဘေးက ကြည့်နေတဲ့
သူတွေကတော့ ...
မျောနေပြီလို့ ထင်မှာပဲနော်။ 
တကယ်တော့ မျောချင်မှ မျောတာ။

🛑 လူတစ်ယောက် သူ့ကိုယ်တွေ့ကို
      ပြောပြတာကတော့ ...
သူ့ကို ဘေးက လူတွေက 
မျောသွားပြီလို့ ပြောနေကြတယ်။ 
ဒါပေမယ့် ပြောနေတဲ့အချိန်မှာ ...
အဲဒီပြောသံကို 
သူကြားနေရတယ်တဲ့။ 

🔷 အဲဒီအချိန်မှာ 
      နားက မချုပ်သေးဘူး။ 
တကယ်သေတာမှ မဟုတ်ဘဲကိုး။ 
မျက်စိကတော့ မဖွင့်နိုင်ဘူး။ 
ပါးစပ်ကလည်း ပြန်မပြောနိုင်ဘူး။ 
တခြားလည်းပဲ အမူအရာနဲ့
သူဘာမှ လုပ် မပြနိုင်တော့ဘူး။ 
တစ်ကိုယ်လုံးက ငြိမ်ပြီးတော့ 
နေတာကိုး။ 
နားကတော့ ကြားနေသေးတယ်တဲ့။ 

🔶 ကာယပသာဒ အရင်ချုပ်တယ်။ 
      ပြီးတော့ မျက်စိ ချုပ်တယ်။
 နှာခါင်း ချုပ်တယ်။ 
လျှာထဲမှာဖြစ်တဲ့ အရသာတွေကို 
မသိတော့ဘူး။ ချုပ်သွားပြီ။ 

⚽ ပတ်၀န်းကျင်ကလူတွေက 
      သူ့ကို မျောနေပြီလို့ ပြောပေမယ့် ...
သူကတော့ သိနေသေးတယ်တဲ့။ 
သူ မမျောပါဘူးတဲ့။ 
အဲဒီအချိန်မှာ တစ်ခုခုတော့ 
ပြန်ပြောချင်တယ်။ 
ဒါပေမဲ့ ပြောလို့မရဘူးတဲ့။

🔺 အဲဒီတော့ အားငယ်တတ် 
      ကြောက်တတ်တဲ့သူဆိုရင် ...
အဲလိုအချိန်မှာ 
သူ့စိတ်ထဲ ဘယ်လိုနေမလဲ။ 
တော်တော်ကို အားငယ်နေလိမ့်မယ်။
တော်တော်ကို 
ကြောက်နေလိမ့်မယ်နော်။ 

☎ ကိုယ့်စိတ်ကိုယ် သိသူ၊ 
      တရားကို အားထုတ်ပြီး 
နေတဲ့သူဆိုရင် ...
အဲဒီအချိန်မှာ 
စိတ္တာနုပဿနာ အားထုတ်ပြီး
နေလို့ရတယ်။ 
ကိုယ့်စိတ်လေး ကိုယ်သိပြီး 
နေလို့ရတယ်။ 
စိတ်ထဲမှာ ဖြစ်နေတဲ့ ...
လှုပ်ရှားမှုတွေကို 
သိပြီး နေလို့ရတယ်။ 

🔔 အကယ်၍ လှုပ်ရှားမှု
      မရှိဘူးဆိုရင်လည်း 
အဲဒီ လှုပ်ရှားမှု မရှိတာကိုဘဲ 
သိပြီးတော့ နေလို့ရတယ်။ 
အဖော်မလိုတော့ဘူးနော်။

🔰 နောက်ဆုံးအချိန်မှာ ..
      အဖော်မရှိပါဘူး။ 
နောက်ဆုံးအချိန်မှာ ...
ကိုယ့်စိတ်ကိုယ် 
သိနေကျလူဆိုရင်တော့ 
အဲဒီသိနေတဲ့ ကိုယ့်ရဲ့ ဘာ၀နာလေးက 
ကိုယ်ရဲ့ တကယ့်အဖော်
ဖြစ်လိမ့်မယ်နော်။ 

♥ တကယ်တော့ ...
      ဘ၀သံသရာခရီးကို 
တစ်ကိုယ်တည်း သွားနေရတာပါ။ 
အဖော် မရှိပါဘူး၊ 
ခဏ ဆုံမိကြတာပါ။ 

💻 ဒီဘ၀မှာ ခဏလာဆုံပြီးတော့ ...
      ပြီးရင် လမ်းခွဲပြီး 
ကိုယ့်ခရီးကိုယ် ...
ဆက်သွားကြရဦးမှာပါ။

🌕 သံသရာတစ်လျှောက်လုံး လိုက်ပြီး 
      အဖော်လုပ်ပေးမဲ့သူ မရှိပါဘူး။

         🌀 ဆရာတော်ဦးဇောတိက
               မဟာမြိုင်တောရ

  Credit :

No comments:

Post a Comment