တိရစၧာန္​တို႔၏​ေတာင္​းပန္​ခ်က္​

★ ႏြား ၀က္​ သိုး ငါး ပုစြန္​တို႔က​ေတာင္​းပန္​သည္​ ★

     မ်ား ကြၽန္​​ေတာ္​ႏြား ၀က္​ သိုးငယ္​ႏွင္​့ ငါး ၾကက္​ ဂ်ိဳး ခါ စာ မ်ားငွက္​မ်ိဳးသတၱ၀ါ .. ပဒတ္​ပါ့ ဖြတ္​ ဖား ခို ငန္​း ဘဲ ဆိတ္​တ​ေထြ ထိပ္​​ေဘြမွာ ဦးၫြတ္​၍ထား .. ယုန္​ စိုင္​ ဆတ္​ သမင္​ ဂ်ီ အဥၥလီ၀တ္​တြား...
     ႂကြက္​ ​ေပြးျပင္​.. ​ေတာ​ေၾကာင္​ပါးငယ္​ႏွင္​့ ျမင္​း ကြၽဲမ်ားပန္​ထြား...

     အသားကိုအလြန္​​ေနာ္​ စားၾကလို႔ ကြၽန္​​ေတာ္​မ်ား ​ေသၾကရပါ...။

    သ​ေဗၺႏွင္​့သတၱာကို အ​ေ၀ရာ ရန္​မပြားႏွင္​့လို႔ ႏႈတ္​လ်ွာပါး ​ေမတၱာ​ေ၀.. မ်ားလွလူ​ေတြ..။

     သို႔​ေပမဲ့ အသား​ေတြကို စားတာ​ေလ လြန္​လြန္​းလွ​ေလ... အသားစားျဖတ္​ၾက​ေပလ်ွင္​ သတ္​မွာ​ေတြ ဟုတ္​ဖူးဖ်ာ့ ​ေလး..
(( သမုဒၵရာ​ေရထက္​ကဲ​ေအာင္​ ​ေမတၱာ​ေရသြန္​း​ေလာင္​းၾကတာလဲ ဤပါးစပ္​.. ရသတဏွာ ခံစား​ေတာ့လည္​း ဤပါးစပ္​..  တတ္​လည္​းတတ္​ႏိုင္​လြန္​းတယ္​..))

     သ​ေဗၺ​ေနာ္​ သတၱဟု ပါးစပ္​ကတဖြာဖြာ မျပတ္​ပ အ​ေ၀ရာ  ဖန္​ခါခါပို႔ျမဲ  သြန္​းလိုင္​တဲ့ ​ေမတၱာ​ေတြ သမုဒ္​​ေရ႐ွိတာထက္​ကဲ...။
သို႔​ေသာ္​လည္​း ခံတြင္​းလ်ွာမွာ ဟင္​းလ်ာမစဲ..

     သိုး ဆိတ္​ ခို ငါး ၾကက္​ ဘဲငယ္​ႏွင္​့ ႏြား ၀က္​ ကြၽဲစံုလင္​ လိပ္​ ​ေၾကာင္​ ယုန္​ ပဒတ္​မ်ိဳး ..ခါ ပြတ္​ ဂ်ိဳး ဂ်ီႏွင္​့သမင္​ ဖား ​ေပြးႏွင္​့ႂကြက္​ႏွင္​့အကင္​..   အခ်က္​ျပင္​​ေၾကာ္​​ေလွာ္​ၾကပါလို႔ စား​ေတာ္​ပ ​ေခၚၾက​ေပ​ေလကာ ရသတဏွာ  လ်ွာႏွစ္​ခြႏွင့္ ပါးစပ္​ခမ်ာငယ္​ တတ္​ႏိုင္​တာ လြန္​လြန္​းလွ​ေလး..။

     (( ကိုယ္​့ကိုယ္​ကိုယ္​​ေတာ့ ျခင္​ ကိုက္​မွမခံႏိုင္​..))

     တိရစၧာန္​ ထိုခပင္​းတို႔ကိုလ မ်ိဳးသြင္​းၾကမ​ေလာက္​ပါ.. ကိုယ္​ခ်င္​း​ေထာက္​မစာတယ္​.. ​ေၾကာက္​စရာပါတကား..
ကင္​းမဲ့ၾကက႐ုဏာ ခုအခါသတ္​လို႔သာစား..
ျခင္​ကိုက္​မ်ွ ကိုယ္​မခံျခင္​တယ္​ ျခင္​ကိုပင္​ရန္​ပြား  ျခင္​​ေဆး​ေတြ​ေဖာ္​စပ္​ထားပါလို႔ ျခင္​သတ္​သမားဖြဲ႔စည္​းကာ ရန္​သူလိုတမင္​ ျပဳၾကတာက ျခင္​ဥပအားလံုးကုန္​ပါသတ္​ၾက​ေလာ့ ျခင္​သတၱ၀ါဟာ ဒို႔သူငါ ​ေသြးကိုစုပ္​တာမို႔ အ​ေရးလုပ္​ တြင္​းျပင္​အိမ္​နံရံ.. လမ္​း​ေနာက္​​ေဖးမက်န္​ ျခင္​ကိုက္​တဲ့ ဤမ်ွဒဏ္​ကို  သည္​းမခံႏိုင္​ဘူးကြဲ႔​ေလး..။..။

    ျ​ဗဟၼစိုရ္​တရား ဓမၼခံကို လမ္​းမွန္​မွန္​ က်င္​့သံုးၾက​ေလး..။

             }} ျမစ္​သားအ​ေက်ာ့ ..ဖြဲ႔ဆိုသွ္​..{{
   (​ဗုဒၶဓမၼ​ေလာက အတြဲ. ၁၀ ၊ အမွတ္​.၁၄)