စာလုံး

ႂကြေရာက္လာၾကေသာ ဓမၼမိတ္ေဆြမ်ားအားလုံး ကိုယ္၏က်န္းမာျခင္း စိတ္၏ခ်မ္းသာျခင္း ႏွင့္ျပည့္စုံၾကပါေစ။

Tuesday, February 28, 2017

႐ွင္ေမာ ေစတီေတာ္၏ ဘုရားသမိုင္း

#သိထားသင့္ေသာဘုရားေစတီသမိုင္း( 104 )
===========================
ရွင္ေမာ္  ေစတီေတာ္  သမိုင္း
(ယခု   ေရသားလတ့ံေသာ  ရွင္ေမာ္ဘုရား  ေစတီေတာ္သည္ကား  ထား၀ယ္ျမိဳ႕မွ   ေတာင္ဘက္မိုင္   ၄၀-ေက်ာ္ကြာေသာ  ထား၀ယ္ျမစ္ ၀  ရွင္ေမာ္ေတာင္   အငူစြန္းတြင္   တည္ထားလ်က္   ရွိသည္ျဖစ္၍  ရန္ကုန္ ,  ေမာ္လျမိဳင္ ,  ျမိတ္ ,
ေကာ့ေသာင္း စေသာ ျမိဳ႕မ်ားသို  ့သြားေသာ ေလွ , သေဘၤာစီး ခရီးသည္မ်ားတို  ့ေသအခ်ာ ဖူးျမင္ႏိုင္ၾကေပသည္။)
၁။ မဟာဗႏၶ ၀, စူ႒ဗႏၶ ၀ ညီေနာင္  မေထရ္  ၂-ပါး သာသနာျပဳရန္  ၾကြေရာက္လာျခင္း

ေဂါတမ  ရွင္ေတာ္ျမတ္စြာ  ပရိနိဗၺာန္စံေတာ္မူျပီးသည့္ေနာက္   အႏွစ္   ၂၂၀-ေျမာက္ေသာအခါ  ပါဋလိပုတ္
ျပည္ၾကီးႏွင့္တကြ  ဇမၺဴဒီပါတစ္ကၽြန္းလံုးကို   အစိုးရေတာ္မူေသာ  “သီရိဓမၼာေသာက”  မင္းၾကီး  လက္ထက္   “ရွင္မဟာ
ေမာဂၢလိပုတၱိႆ”  ရဟႏၱာ  မေထရ္ၾကီးသည္   “မဟာဗႏၶ ၀,  စူ႒ဗႏၶ ၀”  ညီေနာင္   မေထရ္   ၂-ပါးတို   ့အား   တနသၤာရီတိုင္း,
ဒူကရတိုင္းမ်ားသို့   သာသနာျပဳ  ေစလႊတ္ေတာ္မူရာ  ဒူကရတိုင္း  (ထား၀ယ္ျမိဳ႕)၏  ပင္လယ္ ၀  ေမာ္ ဦးျဖစ္ေသာ
“သိႏၶဳေသလ(ရွင္ေမာ္ )ေတာင္ ” သို  ့ေရာက္ရွိၾကေလ၏။
ယင္းေတာင္၌  နဂါးမင္းၾကီး၏  တူေတာ္   နဂါးစစ္သူၾကီးျဖစ္သည့္   “၀ါသုလေဒ ၀”  သည္   ရွင္ေတာ္ျမတ္စြာ၏
လက္်ာအံေတာ္   ဓာတ္ျမတ္ကို   နဂါးျပည္မွ   ပတၱျမားၾကဳတ္ႏွင့္ထည့္၍  ယူလာျပီးလွ်င္   လင္းလြန္းပင္ခြၾကား၌  ျမွဳပ္ ထားလ်က္
ကိုးကြယ္ေနသည္ကို   ျမင္ေတာ္မူေလေသာ္   ယင္းေတာင္တြင္   ေခတၱသီးတင္းသံုေနေတာ္မူျပီးမွ   တနသၤာရီတိုင္း  ဘုရင္
“ေကာရမၺ ” မင္းထံသြား၍ လူျပည္သူအေပါင္းတို  ့အား  တရားေရေအး အျမိဳင္ေဆးကို  တိုက္ေကၽြးေတာ္မူေလ၏။
ယင္းေနာက္   ဒူရကတိုင္းၾကီးရွင္   ဘုရင္   “ဓမၼေသန”  မင္းၾကီးထံ   ၾကြသြား၍  အထက္နည္း  ၇-ရက္
ဆြမ္းရပ္ေတာ္မူလ်က္  တရားေရေအး အျမိဳက္ေဆးကို  တိုက္ေကၽြးေတာ္မူျပန္ေလ၏။

ယင္းေနာက္  “ဓမၼေသန” မင္းၾကီးက “မဟာဗႏၶ ၀, စူ႒ဗႏၶ ၀” အရွင္  ၂-ပါးအား ေလွ်ာက္ထားသည္မွာ-
“ေဘးေတာ္ ,  ဘိုးေတာ္ ,  ခမည္းေတာ္ႏွင့္   တပည့္ေတာ္တို့ သည္   ရဟႏၱာအရွင္ျမတ္မ်ား  တည္းခို   သီတင္းသံုး
ေနထိုင္ေတာ္မူရန္   ေ၀မိႆေတာင္တြင္   ေက်ာင္းေတာ္   ေဆာက္လုပ္လွဴဒါန္းၾကပါသည္။  အရွင္ဘုရားတို႔ သည္
ယင္းေ၀မိႆကေတာင္ရွိ   ေရႊေက်ာင္းေတာ္တြင္   စံေနေတာ္မမူဘဲ  အဘယ့္ေၾကာင့္   သိႏၶဳေသလေတာင္၌  သီတင္းသံုး
ေနေတာ္မူပါသနည္း။”
“ဒကာေတာ္မင္းျမတ္   -  ျမတ္စြာဘုရားရွင္၏   လက္်ာအံေတာ္   ဓာတ္ျမတ္ကို   ၀ါသုလေဒ ၀  နဂါးမင္းသည္
သိႏၶဳေသလေတာင္ရွိ  လင္းလြန္းပင္ခြၾကား၌ ျမွဳပ္ထား၍  ကိုးကြယ္ေနသည္ကို  အမွီျပဳ၍ သီတင္းသံုးေနၾကပါသည္။”
“အရွင္ဘုရားတို  ့ -  ထုိအံေတာ္ ဓာတ္ျမတ္သည္  သိႏၶဳေသလေတာင္သို  ့  အဘယ္နည္းျဖင့္  ေရာက္လာပါ သနည္း။”
“အံေတာ္ဓာတ္ျမတ္ကို   နဂါးျပည္၌  ေရႊေစတီတည္၍  ကိုးကြယ္ထားရာ  သီရိဓမၼာေသာကမင္းၾကီး၏
ဘုန္းတန္ခိုးေတာ္ေၾကာင့္   ေၾကက္ရြံ႕၍  သီဟို႒္ကၽြန္းရွိ   ရဟႏၱာၾကီးတို႔ ထံ   နဂါးစစ္သူၾကီးက  ေလွ်ာက္ပန္ၾကားျပီးလွ်င္
၀ါသုလေဒ ၀ နဂါးမင္းက ယူေဆာင္လာလ်က္  ဤေတာင္၌ ကိုးကြယ္ထားပါသည္ ” ဟု  မိန္  ့ေတာ္မူေလ၏။
ထုိအခါ  ဓမၼေသနမင္းျမတ္သည္   အလြန္ၾကည္ညိဳကာ  သဒၶါတရား  ျဖစ္ေတာ္မူျပီးလွ်င္
“အရွင္ဘုရားတို ႔ ဤအံေတာ္ဓာတ္ျမတ္ကို   တပည့္ေတာ္လည္း  ကိုးကြယ္ပူေဇာ္လိုပါသျဖင့္   ကုသိုလ္အဖို႔ ကိုေစာင္မေတာ္မူပါ”
ဟု  ေလွ်ာက္ထားျပီးလွ်င္  အရွင္  ၂-ပါးတို႔ လည္း ၾကြသြားေတာ္မူၾကေလ၏။
ယင္းေနာက္   ဓမၼေသနမင္းျမတ္သည္   မွဴးမတ္ျပည္သူလူထုမ်ားႏွင့္   တိုင္ပင္လ်က္   အျမင္   ၇-ေတာင္ရွိေသာ
ေရႊသားေစတီေတာ္ကို   သြန္းလုပ္ေစျပီးလွ်င္   န၀ရတ္ကိုးပါးတို   ့ျဖင့္   ျခယ္လယ္အပ္ေသာ  ရတနာထီးေတာ္ ,  ျမသပိတ္ေတာ္ ,
ေရႊစင္ယပ္ ,  မိုးၾကိဳးသားေရနယ္ ,  သံေသသင္ဓုန္း,  သံေသအပ္ ,  ေဘာ္စင္   အပ္ခ်ည္တုိ ႔ ႏွင့္တကြ  စိန္ပန္းခိုင္ ,  ျမပန္းခိုင္ ,
ပတၱျမားပန္းခုိင္ , ရတနာပန္းခိုင္မ်ားပါ အသင့္စီမံျပီးစီးေအာင္  ျပဳလုပ္ထားရွိေလ၏။
“မဟာဗႏၶ ၀,  စူ႒ဗႏၶ ၀”  ရဟႏၱာအရွင္   ၂-ပါးတို ႔ လည္း  တနသၤာရီဘုရင္   ေကာရမၺမင္းထံ   သြားေရာက္ျပီးလွ်င္
ဓမၼေသနမင္းအား  မိန္းၾကားသကဲ့သို ႔ ပင္   မိန္ ႔ ၾကားေတာ္မူေလေသာ္   ေကာရမၺမင္းသည္လည္း  ထိုအံေတာ္   ဓာတ္ျမတ္ကို
ဖူးေျမာ္ပူေဇာ္လိုသည့္   သဒၶါဆႏၵ   အားၾကီးလွရကား  ဒူရကတိုင္း  ေအာင္သာ၀တီျပည့္ရွင္   ဘုရင္   ဓမၼေသနမင္းထံ
ပုဏၰားလက္ေဆာင္ေတာ္မ်ားႏွင့္တကြ အမတ္ေလးေယာက္တို  ့ကို  စာႏွင့္  ေစလႊတ္လိုက္ေလ၏။ စာတြင္  ပါရွိသည္ကား -“ဒူရကတိုင္း  ေအာင္သာ၀တီျပည္   ကလိန္ေအာင္ျမိဳ့ကို   အစိုးရေတာ္မူေသာ  အၾကည္ေတာ္
ဓမၼေသနမင္းတရား။
အၾကည္ေတာ္   စိုးပိုင္ေတာ္မူသည့္   ႏိုင္ငံေတာ္၌  ခပ္သိမ္းေသာ  ရတနာတို ႔ ထက္   ဆယ္ ,  ရာ,  ေထာင္ ,
ေသာင္းမကျမင့္ျမတ္   အဖိုးတန္လွပါေသာ  ရတနာျမတ္ကို   အၾကည္ေတာ္ႏွင့္အတူ   ျပဳစုလွဴဒါန္း
ကိုးကြယ္ပူေဇာ္လိုပါေၾကာင္း ၾကားေရာက္လိုက္ပါသည္  ဓမၼေသနမင္းျမတ္ ”
ဟူ၍  ပါရွိေလရာ  ဓမၼေသနမင္းျမတ္လည္း  မ်ားစြာ  အားရ၀မ္းေျမာက္ေတာ္မူ၍  လက္ေဆာင္ပဏၰာမ်ားကို
သိမ္းယူေတာ္မူလ်က္   “ေန႔ ရက္အခ်ိန္   က်ေရာက္သည့္အခါ  ၾကြခ်ီေတာ္   မူလာပါဟူေသာ
စာႏွင့္တကြ လက္ေဆာင္ပဏၰာမ်ားကိုပါ တံု  ့ျပန္လိုက္ေလ၏။

၂။ ဓမၼေသနမင္း, ေကာရမၺမင္း, ၀ါသုလေဒ ၀နဂါးမင္း မင္း ၃-ပါးတို  ့  အံေတာ္ဓာတ္ျမတ္ကို  ဌာပနာ၍ေစတီေတာ္ တည္ျခင္း

ဓမၼေသနမင္းၾကီးသည္   ေစတီတည္၍  ဌာပနာတိုက္ျပဳလုပ္ရန္   အရွင္   ၂-ပါးတို   ့အား   ေလွ်ာက္ထားေလလွ်င္   ေနာက္
၃-ရက္ေျမာက္လျပည့္ေက်ာ္   ၁-ရက္ေန႔ တြင္   အေၾကာင္းကို   ျပန္ၾကားမည္ဟု   မိန္ ႔ေတာ္မူခဲ့ျပီး  အရွင္   ၂-ပါးတုိ ႔ ၾကြသြားေတာ္မူေလ၏။
တပို ႔ တြဲလျပည့္ေန  က်ေရာက္လတ္ေသာ္   နဂါမင္းသည္   ဆြမ္း,  ဆီမီး,  ေရခ်မ္း,  နတ္ပန္းတို ႔ျ ဖင့္   သိႏၶဴေသလ
ေတာင္ေတာ္သာသို ႔   ပူေဇာ္ရန္   ေရာက္လာေလလွ်င္   အရွင္   ၂-ပါးတုိ ႔ က  နဂါးမင္းအား  ဓမၼေရေအး  အျမိဳက္ေဆးကို
တုိက္ေကၽြးေတာ္မူျပီးလွ်င္  မိန္  ့ေတာ္မူသည္မွာ -“ဒူရကတိုင္း  ေအာင္သာ၀တီျပည့္ရွင္   ဘုရင္   ဓမၼေသနမင္းၾကီးႏွင့္   တနသၤာရီ   တိုင္းၾကီးရွင္   ဘုရင္   ေကာရမၺမင္း  ၂-ပါးတို ႕ကဒကာေတာ္   နဂါးမင္းႏွင့္   အတူတကြ  အံေတာ္ဓာတ္ျမတ္ကို   ေစတီတည္၍  ဌာပနာ  လွဴဒါန္းလိုပါေၾကာင္းကို
ကၽြႏိုပ္တို ႔ ထံ   ေလွ်ာက္ထားပါသည္ ”  ဟု   မိန္ ႔ေတာ္မူရာ  နဂါးမင္းက  အလြန္တရာ  ႏွစ္သက္   ၀မ္းေျမာက္လွ၍  “ေကာင္းပါျပီ
ဘုရားတပည့္ေတာ္တည္း  တေပါင္းလျပည့္ေန႔ က်ေရာက္လွ်င္   ဌာပနာရန္   ပစၥည္းတုိ ႔ျ ဖင့္   လာေရာက္ပါမည္ ”  ဟု
ေလွ်ာက္ထားေလ၏။
ယင္းေနာက္   ဌာပနာမည့္ေနရာတြင္   နဂါးအေျခြအရံတို ႔ ကို   တူးေဖာ္ေစ၍  အျမင့္   ဉာဏ္ေတာ္   တစ္ထြာခန္ ႔ ရွိ
ပတၱျမားေစတီေတာ္ႏွင့္   အနံ   ၁၂-ေတာင္ ,  အလ်ား  ၈-ေတာင္ ,  အျမင့္   အေတာင္   ၂၀-ရွိေသာ  တိုက္အတြင္း  တစ္ ၀င္း၀င္း
တစ္ထိန္ထိန္ထြန္းပသည့္   ဘုိးေတာ္နဂါးမင္းၾကီး၏  လည္ရြတန္ဆာ  ကြမ္းသီးလံုးပမာဏရွိေသာ  ပတၱျမားကို
ေရႊသားမီးတိုင္ခံုေပၚ၌  တင္၍  အလြန္မာေၾကာသည့္   ေက်ာက္နံရံေရႊေျမတို ႔ျ ဖင့္   ဆန္းၾကယ္   ခမ္းနားလွစြာေသာ
ဌာပနာတိုက္ေတာ္ၾကီးကို  မြမ္းမံျပဳလုပ္ျပီး နဂါမင္း ျပန္သြားေလ၏။
ရဟႏၱာ  အရွင္   ၂-ပါးတို႔ လည္း  ဓမၼေသနမင္းၾကီးထံ   တဖန္   ၾကြေတာ္မူလာျပန္၍  ဆြမ္းအႏုေမာ္ဒနာကို   ျပဳျပီး
ဓမၼေသနမင္းၾကီးက  “အရွင္ဘုရားတို ႔ အံေတာ္ဓာတ္ျမတ္ကို   မည့္သည့္အခါ  ကိုးကြယ္ပူေဇာ္ျပဳလုပ္ရပါအံ့နည္း”  ဟု
ေလွ်ာက္ထားျပန္ေလ၏။
“ဒကာမင္းျမတ္   တပို   ့တြဲလျပည့္ေန  ့ က  နဂါးမင္း  လာေရာက္ျပီး  တေပါင္းလျပည့္ေန  ့က်ေရာက္လတ္ေသာ္   မင္း  ၃-ပါးအတူတကြ  ေပါင္းဆံုလ်က္   ဌာပနာလွဴဒါန္းရန္   လာေရာက္ပါမည္ဟု   ေလွ်ာက္ထားျပီးေသာ္   ဆန္းၾကယ္ခမ္းနားလွစြာေသာ
ဌာပနာတိုက္ေတာ္ၾကီးကို  နဂါးမင္းသည္  အေျခြအရံမ်ားျဖင့္  ေသခ်ာစြာျပဳလုပ္ျပီး ျပန္သြားေလျပီ ” ဟုမိန္  ့ေတာ္မူေလ၏။
ဓမၼေသနမင္းၾကီးကလည္း  အလြန္ ၀မ္းေျမာက္ေတာ္မူလ်က္   လူေပါင္းတစ္ေထာင္ခန္ ႔ တို ႔ ကို   မွဴးမတ္မ်ားႏွင့္   တကြ
ၾကပ္မ၍   ယင္း  “သိႏၶဳေသလေတာင္ ”  ေပၚ၀ယ္   ၾကီးက်ယ္ဆန္းျပား  ခမ္းနားလွစြာေသာ  မ႑ပ္ၾကီးကို   ေဆာက္လုပ္ေစျပီး
တနသၤာရီဘုရင္  ေကာရမၺမင္းထံသို  ့လည္း  အေၾကာင္းၾကားေတာ္မူေလ၏။
တနသၤာရီဘုရင္   “ေကာရမၺမင္း”  သည္လည္း  စစ္အဂၤါ  ေလးပါးႏွင့္တကြ  ေရေၾကာင္းခ်ီေတာ္မူလာရာ
သာသနာေတာ္သကၠရာဇ္  ၂၃၈-ခု  တေပါင္းလဆန္း ၁၃-ရက္ေန ့တြင္  သိႏၶဳေသလေတာင္ေပၚသို  ့ေရာက္ရွိေတာ္  မူေလ၏။
ဒူရကတိုင္းၾကီးရွင္   ဘုရင္   “ဓမၼေသနမင္းၾကီး”  သည္လည္း  မ်ားျပားလွစြာေသာ  စစ္အဂၤါအေပါင္းတို ႔ ႏွင့္   တကြ
ျပည္သားျပည္သူ  လူထုအမ်ားတို  ့ပါ  ျခံရံလ်က္  ယင္းေန ့တြင္ပင္  သိႏၶဳေသလာေတာင္သို  ့ေရာက္ရွိေတာ္မူေလ၏။
ဘုရင္   ၂-ပါး  ေတြ  ့ဆံု၍   ႏွုတ္ခြန္းဆက္သေတာ္မူၾကျပီး  ညခ်မ္း  အခ်ိန္   က်ေရာက္လတ္ေသာ္   မ်ားျပား  လွစြာေသာ
ဆီမီး,  ေရခ်မ္း,  တံခြန္ ,  ပန္းတို ႔ျ ဖင့္   ဆန္းျပားတင့္တယ္စြာ  ျမတ္စြာဗုဒၶ၏  အံေတာ္ဓာတ္တည္ရွိရာ  လင္းလြန္ပင္၌
ပူေဇာ္ကန္ေတာ့ၾကေလရာ  အံေတာ္ဓာတ္ျမတ္သည္   ထန္း  ၂-ဖ်ာခန္ ႔ မွ်  ေရာင္ျခည္ေတာ္   ကြန္ ႔ျ မဴးလ်က္   အထူးထူးေသာ
တန္းခိုးျပဋိဟာကို   ျပေတာ္မူေလ၏။မင္း  ၂-ပါးႏွင့္တကြ  မွဴးမတ္ျပည္သူလူထု   အေပါင္းတို ႔ လည္း  အံ့ၾသလ်က္   ညီညြတ္စြာ
ဦးတိုက္ၾကေလ၏။
ယင္းအခါ၀ယ္   ဓမၼေသနမင္းသည္   အလြန္ၾကည္ညိဳေသာ  ေဇာပီတိ   ျဖစ္ေတာ္မူသျဖင့္   မိန္းေမာ  ေတြေ၀ျခင္း
ျဖစ္ေလရာ မိဖုရားၾကီးႏွင့္  သားေတာ္  အိမ္ေရွ  ့မင္းတို  ့က  တြဲထူေတာ္မူကာ ႏွာေတာ္ေပးမွ  သတိရေလ၏။
ယင္းေနာက္   အံေတာ္ဓာတ္ျမတ္သည္   မင္း ၂-ပါးတို  ့၏   ဦးထိပ္ထက္သို   ့ၾကြေတာ္မူျပီးလွ်င္   လင္းလြန္း  ပင္ခြၾကားသို   ့
ၾကြ၀င္ေတာ္မူေလ၏။
ဤသို ႔ျ ဖင့္   ၃-ရက္ပတ္လံုး  ပူေဇာ္ေတာ္မူေနသည့္   အခိုက္   “နဂါးမင္း”  သည္   စစ္အဂၤါ  ၄-ပါးႏွင့္တကြ
တူရိ ယာငါးပါးတို႔ ကို   သာယာျငိမ့္ေလးစြာ  တီးမွုတ္လ်က္   တေပါင္းလျပည့္ေန႔ေန၀န္းေပၚသည္ႏွင့္   တစ္ျပိဳင္နက္
ေရာက္ရွိေလ၏။
“မင္း  ၃-ပါး  ႏွုတ္ခြန္းဆက္သေတာ္မူၾကျပီးလွ်င္ ”  နဂါးမင္း၏  ကုသိုလ္ျဖစ္သည့္   ပတၱျမားေစတီေတာ္   အတြင္း၀ယ္
အံေတာ္   ဓာတ္ျမတ္ကို   သြင္းႏွံေတာ္မူေလ၏။  ယင္းေနာက္   ဓမၼေသနမင္းျမတ္၏  ကုသိုလ္ေတာ္   ျဖစ္ေသာ
ေရႊသားေစတီေတာ္ကို  အုပ္ေတာ္မူေလ၏။
ယင္းေနာက္   တနသၤာရီမင္းျမတ္၏  ကုသိုလ္ေတာ္ျဖစ္သည့္   ေရႊသားျပာသာဒ္ကို   ေငြသားတိုင္း  ၅-လက္မ  ပတ္လည္စိုက္ျပီး
ေရႊျပသာဒ္တင္၍  နဂါးမင္း၏  ကုသုိလ္ေတာ္ထီးကို   ေရႊစင္အတိ   လံုးပတ္ညွိဳဆုိင္ထြာ  အျမင့္   ၁၂-ေတာင္   မကိုဋ္ပံုသဏၭာန္
ရတနာ  ၇-ပါးတုိ ႔ျ ဖင့္ျပီးေသာ  ေညာင္ရြက္ပန္းဆိုင္း,  ပန္းသြယ္တို ႔ျ ဖင့္   တလက္လက္   ထြန္းပသည့္   ရတနာထီးေတာ္ကို
အုပ္မိုးလ်က္   ပန္းဆိုင္း,  တံခြန္ ,  ကုံကၠား,  မုေလးပြားတို ႔ ကိုေရႊျပသာဒ္၌  တြဲရရြဲဆြဲျပီးလွ်င္   ေရႊသားေစတီေတာ္   အျမင့္   ၇-ေတာင္၊  ေရႊသားပစၥယံထိပ္ ၀  ၃-ေတာင္၊  ၅-လက္၊  ေရႊသားန၀ရတ္   ၉-ပါးျဖင့္   ျခယ္လယ္ေသာ  ရတနာထီးေတာ္၊  ယင္းအျပင္
ဓမၼေသနမင္း,  ေကာရမၺမင္း,  နဂါးမင္းတို႔ ၏  ေရႊကိုယ္ေလး  ရုပ္ပံုေတာ္မ်ား၊  ေဘးေတာ္ ,  ဘုိးေတာ္ ,  ခမည္းေတာ္ ,
မယ္ေတာ္တို ႔ ၏ ရုပ္ပံုမ်ား  အသီးသီးတို   ့အျပင္   ရဟႏၱာအရွင္ျမတ္  ၂-ပါးတို  ့၏   ေရႊရုပ္ပံုေတာ္မ်ား၊  ပတၱျမား  ပန္းခိုင္ ,  ျမပန္းခိုင္ ,
စတုမဟာရာဇ္နတ္မင္းၾကီး ၄-ပါးတို  ့၏   ေရႊအကိုယ္ေလးရုပ္ပံုေတာ္မွာ သံေသ, ျပဒါးေသ  ပန္းဆိုင္းတို   ့ႏွင့္   ပူေဇာ္ဟန္ထားျပီး
“ေရႊတံခါးျဖင့္   ပိတ္လ်က္   ဌာပနာတုိက္ေတာ္ၾကီးကို   ေက်ာက္ၾကီး,  ေက်ာက္ ငယ္   တို   ့ႏွင့္တကြ   ပိတ္ဆို   ့ျပီးလွ်င္   ေလယႏၱရား,
ေရယႏၱရား စက္တို  ့ျဖင့္  ထားရွိေလ၏။”
ယင္းေနာက္   ရဟႏၱာအရွင္ျမတ္  ၂-ပါးတို ႔ အားလည္း မင္း ၃-ပါးတို  ့က   ပရိကၡရာ ၈-ပါးတို  ့ျဖင့္   လွဴဒါန္းေတာ္   မူျပီးလွ်င္
“ေရစက္သြန္းခ်  အမွ်ေ၀ျပီးသည္ႏွင့္   တစ္ျပိဳင္နက္   ေတာင္ေတာင္အလံုး  ေတာင္ငလ်င္   ပဲ့တင္ဟီးျပီး  မဟာပထ၀ီေျမၾကီး   ၃-ၾကိမ္လွုပ္၍ ေကာင္းခ်ီးသာဓု  ေခၚေလသတည္း။”

#သစၥာရွင္
ျမတ္ဗုဒၶ၏သာသနာpage ျပန္လည္တင္ဆက္သည္။

တရားေဆာင္သူ တရား႐ွိသူ

"တရားေဆာင္သူ တရားရွိသူ"
*********************

ျမတ္စြာဘုရားလက္ထက္ေတာ္က တစ္ဂါထာတည္းပဲရၿပီးေတာ့ အဲဒီတစ္ဂါထာတည္းကိုပဲ ေဟာၿပီး
ေတာထဲမွာ တရားက်င့္ေနတဲ့
မေထရ္အိုတစ္ပါး ရွိပါတယ္..

`တစ္ဂါထာမေထရ္´က  အဲဒီဂါထာနဲ႔ပဲ တရားေဟာေတာ့ နတ္ျဗဟၼာေတြက တစ္ေတာလုံး ပဲ့တင္ထပ္ေအာင္ သာဓုေခၚၾကေလ့ရွိပါတယ္..

တစ္ေန႔က်ေတာ့ သာဝတၳိၿမိဳ႕က ပိဋကတ္သုံးပုံ အာဂံုေဆာင္ထားတဲ့ မေထရ္ႏွစ္ပါး
(တစ္ပါးကို အျခံအရံတပည့္ ငါးရာစီနဲ႔ဆိုေတာ့
စုစုေပါင္းသံဃာ တစ္ေထာင့္ႏွစ္ပါး)
ၾကြလာပါတယ္..
တစ္ဂါထာမေထရ္က ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာျဖင့္ ခရီးဦးၾကိဳဆိုၿပီး မေထရ္ႏွစ္ပါးအား ေတာထဲမွာ တရားေဟာေပးဖို႔ ေလ်ွာက္ပါတယ္..

တိပိဋကဆရာေတာ္ႏွစ္ပါးကလည္း ပလႅင္ႏွစ္လုံးခင္းၿပီးေတာ့ တစ္ပါးက ပါဠိရြတ္ တစ္ပါးက အနက္အဓိပၸာယ္ သာဓကေတြနဲ႔ ရွင္းျပလိုက္နဲ႔ ပိဋကတ္သုံးပံုက အဆီအႏွစ္ေတြကို ထုတ္ၿပီးေတာ့ ျမိဳင္ျမိဳင္ဆိုင္ဆိုင္ႀကီး ေဟာၾကပါေတာ့တယ္..
ဒါေပမယ့္ တရားသာဆုံးသြားတယ္..
သာဓုေခၚသံက တစ္ခ်က္မွကို ထြက္မလာပါဘူး..

ဒီေတာ့-
"ငါ႔ရွင္ ငါ႔ရွင္ေျပာေတာ့ တရားဆုံးရင္ တစ္ေတာလုံး ပဲ့တင္ထပ္ေအာင္ သာဓုေခၚတယ္ဆို အခု တစ္ခြန္းမွလည္း မၾကားပါလား"

"ခါတိုင္း တပည့္ေတာ္ တရားေဟာရင္ သာဓုေခၚသံေတြ အႀကီးအက်ယ္ပါပဲဘုရား ဒီကေန႔ ဘာျဖစ္လို႔ သာဓုေခၚသံမၾကားရသလဲ ဆိုတာေတာ့ တပည့္ေတာ္လည္း နားမလည္ႏိုင္ပါဘူး"

"ဒါျဖင့္ ငါ႔ရွင္ ခါတိုင္းေဟာေနက် တရားေလး ေဟာစမ္းပါဦး"ဆိုေတာ့ တစ္ဂါထာမေထရ္လည္း
သူေဟာေနက် ဂါထာကို ေဟာေတာ့တာပါပဲ..

    အဓိေစတေသာ အပၸမဇၨေတာ
    မုနိေနာ ေမာနပေထသု သိကၡေတာ။
    ေသာကာ န ဘဝႏၲိ တာဒိေနာ
    ဥပသႏၲႆ သဒါ သတီမေတာ။

ဂါထာေလးလည္းဆံုးေရာ ေခၚလိုက္ၾကတဲ႔ သာဓုသံေတြဟာ တစ္ေတာလုံး ပဲ့တင္ထပ္သြားပါတယ္..

[တစ္ဂါထာမေထရ္ရဲ႕ တစ္ဂါထာ အဓိပၸာယ္မွာ-
အေၾကာင္းေရာ အကိ်ဳးေရာ ႏွစ္မ်ိဳးလုံးပါပါတယ္..
အေၾကာင္းက က်င့္စဥ္
အက်ိဳးက က်င့္စဥ္ေၾကာင့္ရမယ့္ ခ်မ္းသာ

အေၾကာင္းျဖစ္တဲ့ က်င့္စဥ္က..
(၁)အဆင့္ျမင့္စိတ္ ရွိရမယ္
(၂)သတိရွိရမယ္
(၃)ဉာဏ္ရွိရမယ္
(၄)ဉာဏ္ျဖစ္ေၾကာင္း သီလ သမာဓိရွိရမယ္

အက်ိဳးျဖစ္တဲ့ ခ်မ္းသာက..
(၁)ဘာစိုးရိမ္ေသာက စိတ္ဆင္းရဲမႈမွ
     မျဖစ္ေတာ့ဘူး
(၂)ဘယ္ေလာကဓံနဲ႔ ၾကံဳၾကံဳ မတုန္လႈပ္ေတာ့ဘူး
(၃)ရာဂ ေဒါသစတဲ့ ကိေလသာေတြ
     ျငိမ္းေအးသြားမယ္
(၄)သတိအျမဲရွိတဲ့ ရဟႏၲာ ျဖစ္သြားမယ္]

ဒီေတာ့ တိပိဋကဆရာေတာ္ႏွစ္ပါးရဲ႕ တပည့္ေတြက-
"ဒီေတာထဲက နတ္ေတြ မ်က္ႏွာသိပ္လိုက္တာပဲ တို႔ဆရာေတာ္ႏွစ္ပါး အားရပါးရ အက်ယ္တဝင့္ ၿမိဳင္ၿမိဳင္ဆိုင္ဆိုင္နဲ႔ ေဟာတုန္းကေတာ့ သာဓု တစ္ခြန္းမွ မေခၚပဲနဲ႔ ဘာမဟုတ္တဲ့ ဒီမေထရ္အို ေတာထြက္ကိုယ္ေတာ္ႀကီး တစ္ဂါထာေလး ေဟာတာက်ေတာ့ သာဓုေခၚတယ္ မေက်နပ္ဘူး ဘုရားဆီ သြားတိုင္မယ္"ဆိုၿပီးေတာ့ တစ္ခါတည္း ဘုရားဆီ သြားေလ်ွာက္ၾကေတာ့တာပါပဲ..

အမွန္ကေတာ့ တိပိဋက ဆရာေတာ္ႏွစ္ပါးဟာ ပိဋကတ္သုံးပုံ အာဂုံေဆာင္ထားေပမယ့္ ပုထုဇဥ္ဘဝပဲရွိေနေသးလို႔ ကိေလသာေစာ္နံလို႔ ဆိုၿပီးေတာ့ နတ္ေတြက သာဓုမေခၚတာပါ..
သာဓု မေခၚျခင္းအားျဖင့္ သူတို႔တစ္ေတြ အျမင္မွန္ရၿပီးေတာ့ ကိေလသာကင္းေအာင္ တရားထူးတရားျမတ္ရေအာင္ က်င့္ၾကံၾကပါေစ သိတဲ့အတိုင္းက်င့္ၾကပါေစ ဆိုတဲ့ ေစတနာနဲ႔ နတ္ေတြက သာဓု မေခၚတာပါ..

ဒါနဲ႔ ျမတ္စြာဘုရားဆီသြားေလ်ွာက္ေတာ့ ျမတ္စြာဘုရားက-

       န တာဝတာ ဓမၼဓေရာ
       ယာဝတာ ဗဟု ဘာသတိ။
       ေယာ စ အပၸမိၸ သုတြာန
       ဓမၼံ ကာေယန ပႆတိ။
       သ ေဝ ဓမၼဓေရာ ေဟာတိ
       ေယာ ဓမၼံ နပၸမဇၨတိ။

"တရားေတြအမ်ားႀကီး သင္ၾကားေနရံု ေဟာေျပာေနရံု ပို႔ခ်ေနရံုနဲ႔ တရားေဆာင္သူအစစ္ မျဖစ္ေသးပါဘူး တစ္ပုဒ္တစ္ဂါထာပဲ သင္ၾကားထားေပမယ့္ အဲဒီ တစ္ပုဒ္တစ္ဂါထာအတိုင္း က်င့္လို႔ရွိရင္ တရားေဆာင္တဲ့သူျဖစ္ပါတယ္ က်င့္လို႔ သစၥာေလးပါးျမတ္တရားကို ထိုးထြင္းၿပီးေတာ့ သိတယ္ နိဗၺာန္ကိုမ်က္ေမွာက္ျပဳႏိုင္တယ္ဆိုရင္ တရားကိုေဆာင္တဲ့သူ ျဖစ္ပါတယ္"ဆိုၿပီးေတာ့ ဂါထာတစ္ပုဒ္နဲ႔ တရားေဟာလိုက္ပါတယ္..
ေဟာလိုက္တဲ့တရားအတိုင္း လိုက္နာ က်င့္ၾကံၾကတဲ့အတြက္ တရားထူး တရားျမတ္ေတြ ရသြားၾကပါတယ္..

တရားဗဟုသုတ နည္းလို႔ ဆိုၿပီး အားငယ္ေနစရာမလိုပါဘူး..
ကိုယ္သိသေလာက္ တရားဗဟုသုတေလးအတိုင္း
(နည္းလမ္းမွန္ဖို႔ေတာ့လိုပါတယ္)
က်င့္ေနဖို႔က အဓိကပါ..

က်င့္ေနရင္ ရတာက သူ႔အလိုလိုပါလာမွာပါပဲ..
'တရားရွိ'ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ
'တရားသိ တရားက်င့္ တရားရ'ဆိုတဲ့
အခ်က္အလက္(၃)ခု ရွိပါတယ္..
တရားသိရံုနဲ႔ တရားရွိသူ မျဖစ္ေသးပါဘူး..
တရားဗဟုသုတရွိသူပဲ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္..
တရားက်င့္မွ တရားရမွ တရားရွိသူ ျဖစ္တာပါ..

တရားက်င့္တယ္ဆိုတာ-
တရားနည္းလမ္းတက် စိတ္ထားတတ္တာ.. ဘယ္အာရံုနဲ႔ၾကံဳၾကံဳ စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ ကုသိုလ္ျဖစ္ေအာင္ ႏွလုံးသြင္းတတ္တာ.. မြန္ျမတ္သန႔္စင္တဲ့စိတ္နဲ႔ ကုသိုလ္အလုပ္ေတြ လုပ္ေနတာ..
တရားဘာဝနာေတြ ပြားမ်ားေနတာကို ေျပာတာပါ..

တရားရတယ္ဆိုတာ မဂ္ဉာဏ္ဖိုလ္ဉာဏ္နဲ႔ နိဗၺာန္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳတာကို ေျပာတာပါ..

တရားက်င့္ တရားရဖို႔အတြက္ တရားသိဖိို႔႔လည္္း အေရးႀကီးပါတယ္..
သိမွ က်င့္ႏိုင္မွာ ျဖစ္တဲဲ့အတြက္
သိေအာင္လည္္း ႀကိဳးစားပါ..
သိတဲ့အတိုင္းလည္္း က်င့္ပါ..
သိလည္းသိ က်င့္လည္းက်င့္ရင္
ရဖို႔က ေသခ်ာၿပီးသားပါပဲ..

ဒီဂါထာမွာပါတဲ့ `တရားေဆာင္သူ တရားရွိသူ´ ဆိုတဲ့ အခ်က္အလက္အတြက္ တစ္ဂါထာမေထရ္ရဲ႕ အျဖစ္အပ်က္က အထင္ရွားဆုံးသက္ေသပါပဲ..
`တစ္ဂါထာမေထရ္´ဟာ တစ္ဂါထာတည္း သိေပမယ့္ တစ္ကယ္က်င့္ခဲ့ပါတယ္..
က်င့္တဲ့အတိုင္းလည္း တရားရခဲ့ပါတယ္..
ဒါေၾကာင့္ `တစ္ဂါထာမေထရ္´ဟာ
တရားေဆာင္သူ အစစ္ တရားရွိသူ အစစ္ပါပဲ..
---------------------------------------

သာသနာႏွင့္ ေလာကႏွစ္ပါးလုံး၌
အေရးႀကီးေသာအမႈမွာ သိမႈႏွင့္က်င့္မႈ ျဖစ္သည္..
အမွန္ကိုသိ၍ အမွန္ကိုက်င့္လ်ွင္ မဂ္ဖိုလ္နိဗၺာန္သို႔ (မလဲြ)ဆိုက္ေရာက္ႏိုင္၏..
"သိမႈ က်င့္မႈ ဤႏွစ္ခု အထူး အားထုတ္ပါ..
အားထုတ္ပါက နိဗၺာန မုခ်ရမည္သာ"
                                    (ဆင္ရင္ဆရာေတာ္)

ကိုးကား-အရွင္ဆႏၵာဓိက
            ဦးေတာ္(အမရပူရ)

ေေစတနာေမတၱာအရင္းခံျဖင့္-
Credit to Ohmar Shin.

အားဖို႔မလို သိဖို႔လိုသည္

အားဖို႔ မလို သိဖို႔လိုသည္...

မေန႔က ေတာင္ႀကီးက အသိဒကာမတစ္ဦးက gtalk
ကေန ဦးဇင္းကို ေမးခြန္းေလးေတြ ေမးခ်င္တယ္ ဆိုၿပီး
ေသာတပန္ဆိုတာဘယ္လိုပုဂၢိဳလ္လဲ  လို႔စေမးပါတယ္။

ဦးဇင္းက-
ေသာတပန္မဟုတ္ပါဘူး ေသာတာပန္ပါ၊ အရိယာပုဂၢိဳလ္
ေလ…။ စင္ၾကယ္သူလို႔ အဓိပၸာယ္ရတယ္၊
ကိေလသာေတြ စင္ၾကယ္တာပါ ဆိုၿပီး အေျဖေပးလိုက္
ေတာ့ ဒီေခတ္ ျဖစ္ႏိုင္ေသးသလား တဲ့
တရားကို တကယ္မွန္မွန္ကန္ကန္ အားထုတ္ရင္ ျဖစ္ႏိုင္
တယ္လို႔ ဘုရားေဟာထားတာရွိပါတယ္လို႔အေျဖေပးလိုက္
ပါတယ္။

တပည့္ေတာ္တို႔က စီးပြားေရးမွာႏွစ္ျမဳပ္ထားရသူေတြဆို
ေတာ့ အကုသိုလ္ေတြေတာ့ မကင္းႏိုင္ေသးဘူးေပါ့ဘုရား၊
ဒါေပမယ့္ ကုသိုလ္တရားေတြကိုေတာ့ မ်ားႏိုင္သမွ်မ်ား
ေအာင္ ႀကိဳးစားမွာပါ တဲ့၊

ဦးဇင္းက ကုသိုလ္တာမ်ားေအာင္ အားထုတ္ရမွာ မဟုတ္
ဘူး၊ အကုသိုလ္ေတြ ပါးေအာင္လည္း အားထုတ္ဖို႔ လိုအပ္
ေသးတယ္ေလ လို႔ ျပန္ေျပာလိုက္ပါတယ္။

အဲဒီေတာ့ သူက  အကုသိုလ္ လုပ္တိုင္း ငရဲက်ႏိုင္သလား
တဲ့

ဦးဇင္း ။    ။     အင္း…ႀကီးေလးတဲ့ ကံ (၅)မ်ိဳးကို လုပ္မိရင္
ေတာ့ ေသခ်ာေပါက္ငရဲက်မွာပါ၊ က်န္တဲ့ အကုသိုလ္ကံေတြ
ကေတာ့ မေသခ်ာပါဘူး…။ ကုသုိလ္ကံေတြက အက်ိဳးေပးခြင့္
ရသြားရင္ေပါ့..။
ေမးသူ ။     ။   (၅)မ်ိဳးက ဘာေတြလဲ ဘုရား…။
ဦးဇင္း ။     ။
(၁) အေမသတ္တဲ့ကံ၊(မာတုဃာတက)
(၂) အေဖသတ္တဲ့ကံ၊(ပိတုဃာတက)
(၃) ရဟႏၲာသတ္တဲ့ကံ၊(အရဟႏၲဃာတက)
(၄) ဘုရားေသြးစိမ္းတည္ေအင္လုပ္တဲ့ကံ၊(ေလာဟိတုပၸါဒက)
(၅)သံဃာသင္းခြဲတဲ့ကံ(သံဃေဘဒက)။
အဲဒီကံေတြက ႀကီးေလးတဲ့ ကံေတြလို႔ ေခၚတယ္..၊
ပါဠိလိုေတာ့ ပဥၥာနႏၲရိယကံေပါ့…။
(ပဥၥ-ငါးပါး+အနႏၲရိယ-အျခားမဲ့ဘ၀၌+ဣယ-အက်ိဳးေပးေသာကံ)
ေမးသူ ။    ။    ေအာ္ …. က်န္တဲ့ အကုသိုလ္ကံေတြ
ကေကာ ဘုရား….။
ဦးဇင္း ။     ။    အကုသိုလ္ဆုိတာ ေက်ာက္ခဲနဲ႔တူပါတယ္၊
ေသးေသး ႀကီးႀကီး ေအာက္နစ္မွာပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီ
ေက်ာက္ခဲရဲ့၀န္ကို ႏိုင္ႏုိင္တဲ့ ေလွစတဲ့ အခံရွိရင္ မနစ္ျမဳပ္
ႏိုင္ပါဘူး..။
ေမးသူ ။     ။   တင္ပါ..။
ဦးဇင္း ။      ။   ဒီလိုပါပဲ အကုသိုလ္ေတြလုပ္ခဲ့ေပမယ္
ကုသိုလ္ေတြမ်ားမ်ားလုပ္ရင္ ကုသိုလ္ကံေတြကအက်ိဳး
ေပးခြင့္ရရင္ အကုသိုလ္ကံက အက်ိဳးမေပးရင္ ေအာက္
အပါယ္ဘံုကိုမေရာက္ႏိုင္ပါဘူး…။ ခုနေျပာတဲ့ (၅)ပါးက
ေတာ့ အင္မတန္ႀကီးေလးတဲ့ ၀န္လုိဘယ္ဟာမွ ခံမထား
ႏိုင္ဘူးေလ..။
ေမးသူ ။      ။ တင္ပါ… တပည့္ေတာ္ သေဘာေပါက္ပါ
တယ္ ဘုရား…။
ဦးဇင္း ။     ။    ဥပမာေလး ေျပာျပဦးမယ္…။
ေမးသူ ။     ။   တင္ပါ… ေျပာျပပါဦးဘုရား….။
ဦးဇင္း ။     ။    ဦးဇင္းတို႔ စာေပမွာ (အဂၤုတၱိဳရ္-ပ-၂၅၀)
မွာ ေလာဏကပလႅသုတ္ဆိုတာရွိတယ္။ ျမန္မာလိုေတာ့
ဆားခြက္သုတၱန္ေပါ့။ အဲဒီမွာ ပါတဲ့ ဥပမာေလးပါ။
ဆိုပါစို႔ ဆားတစ္ပိႆာကို ျမစ္ထဲ သြန္ခ်ႀကည့္ ေရ
အရသာ ပ်က္သြားပါ့မလား..။
ေမးသူ ။     ။   ဘယ္ပ်က္မလဲ ဘုရား….။
ဦးဇင္း ။     ။    ေအး အဲဒီသေဘာပဲ ကုသိုလ္ကံ
အမ်ားႀကီးရွိေနသူဟာ အကုသိုလ္ကံ အနည္းငယ္
ေလးက အရာမထင္ အရသာမေပၚႏိုင္ေတာ့ဘူးေပါ့…။
ေမးသူ ။    ။    တင္ပါ မွတ္သားစရာေကာင္းလွပါတယ္
ဘုရား…။
ဦးဇင္း ။     ။    ေနာက္…ေရအိုးအေသးစားေလးထဲ ကို
ဆားတစ္ပိႆာထည့္ၾကည့္ ဘယ္လိုျဖစ္မလဲ…။
ေမးသူ ။     ။   အင္မတန္ငန္ပီး ေရအရသာေတာင္ ရ
ေတာ့မွ မဟုတ္ပါဘူး ဘုရား..။
ဦးဇင္း ။     ။    ေအး ဟုတ္တယ္ ေရကနဲ႔ၿပီး ဆားက
မ်ားေနတာကိုး အဲဒီလိုပဲ ကုသိုလ္ကံနည္းနည္းေလး
သာ ရွိတဲ့သူဟာ အထိုက္အေလ်ာက္ အကုသိုလ္ျဖစ္
လိုက္ရင္ေတာင္ ရိွတဲ့ ကုသိုလ္ကံသတၱိေလးေတြ
ပ်က္ျပားသြားတတ္တယ္..။
ေမးသူ ။    ။    တင္ပါဘုရား….တပည့္ေတာ္လည္း
တရားေဘာင္ထဲ ၀င္ဖို႔ စိတ္ကူးရွိတယ္ဘုရား..
ဒါေပမယ့္ အိမ္ကို သံေယာဇဥ္ မျပတ္ႏုိင္ေသးဘူး
ဘုရား…။
ဦးဇင္း ။     ။    ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ေပါ့ေလ ကုသိုလ္
ဆိုတာေတာ့ ယူတတ္ရင္ ရပါတယ္။
ေမးသူ ။    ။    ေျပာျပပါဦးဘုရား….။
ဦးဇင္း ။    ။     အခု ေန႔စဥ္ စား၀တ္ေနေရးမွာ စိတ္
ကေလး ေျပာင္းထားလိုက္ရင္ကုသိုလ္ျဖစ္တယ္ေလ..၊
ဥပမာ…..ညီေတြ ညီမေတြကို ကိုယ္က ထမင္းခူးေၾကြး
တယ္ဆိုပါစို႔… ညီေတြ ညီမေတြ အေပၚေစတနာကေလး
ထားပီး သူတို႔ေလးေတြေကာင္းေကာင္း မြန္မြန္စားေသာက္
ႏိုင္ၾကပါေစ…လို႔ စိတ္ထားလိုက္ရင္“ေမတၱာဘာ၀နာ”
ကုသိုလ္ရတယ္၊ ကုိယ္က ေစတနာနဲ႔ ေကၽြးေမြးေတာ့
“ ဒါန” လည္းျဖစ္ေနတာပါပဲ၊ အလွဴႀကီးေတြ ေပးေနမွ
ဒါန ကုသုိလ္ေခၚတာ မဟုတ္ဘူးေလ…။
ေမးသူ ။    ။    တင္ပါ သေဘာေပါက္ပါတယ္ဘရား…။
ဦးဇင္း ။    ။     အေမ အေဖေတြကို ထမင္းပြဲျပင္ေပးရင္း
လဲ ဒါနကုသိုလ္ ေ၀ယ်ာ၀စၥေခၚတဲ့ သီလကုသိုလ္ ေမတၱာ
ဘာ၀နာ ကုသိုလ္ေတြ ယူႏိုင္ေအာင္ ေယာနိေသာမနသိ
ကာရ ဆိုတဲ့ ႏွလံုးသြင္းေလး ထားရင္ ဘာလုပ္လုပ္
ကုသိုလ္ဘာပဲ။
ေမးသူ ။    ။    တင္ပါ ဘုရား…။
ဦးဇင္း ။    ။     အခု အင္တာနက္ဆိုင္မွာ အလုပ္လုပ္တယ္
ဆိုေတာ့ သံုးစြဲသူေတြ အဆင္ေျပေစခ်င္တဲ့ စိတ္ကေလးနဲ႔
ေမတၱာထား ကုသိုလ္ျဖစ္တယ္ေလ၊ ဒါေၾကာင့္ ဦးဇင္းက
ေျပာေနတာေပါ့ “ တာ၀န္ေက်ရံု မလုပ္နဲ႔ ၊ နည္းနည္း ပိုလုပ္”
လို႔…။
ေမးသူ ။    ။    ဒါဆို ဘာပဲ လုပ္လုပ္ ေမတၱာ ထားရမယ္ဆို
တဲ့ သေဘာလား…။
ဦးဇင္း ။    ။     အင္း ေမတၱာဆိုတာက မေအာင္ျမင္ႏိုင္တဲ့
အရာရယ္လို႔ မရွိဘူးေလ…၊ ဦးဇင္းတို႔ ကိုရင္ဘ၀က က်က္ခဲ့
ဖူးတဲ့ စာေလးရွိေသးတယ္၊ ေျပာျပဦးမယ္…။
“ေယ တတၳ ပါဏာ ေတ ေတန ယာေပႏၲဳ “ (အဂၤုတၱိဳရ္၊ ၁၆၂)တဲ့၊
အဓိပၸာယ္က ဒီေနရာမွာ ရွိတဲ့ သတၱ၀ါေလးေတြ ငါစြန္႔လိုက္တဲ့
ထမင္းက်န္ဟင္းက်န္ေတြန႔ဲ သူတို႔ရဲ့ ခႏၶာကိုယ္ မွ်တႏိုင္ၾကပါေစ-
လို႔ ဆိုလိုတာပါ။ ထမင္းပန္းကန္ ဟင္းပန္းကန္ေဆးတဲ့ အခါ
မွာလဲ အဲဒီလိုေလးေတြ စိတ္ထားၿပီး ေဆးမယ္ ဆိုရင္ ကုသိုလ္
ျဖစ္တယ္လို႔ ျမတ္စြာဘုရားကိုယ္ေတာ္တိုင္ ေဟာေတာ္မူခဲ့တယ္
ေလ…။
ေမးသူ ။    ။    တင္ပါ့ဘုရား…။
ဦးဇင္း ။    ။     စိတ္ကေလးသာ ကုသိုလ္ဘက္ကို ေျပာင္း
လိုက္ပါ ယူစရာကုသိုလ္ေတြ မကုန္ႏိုင္ပါဘူး….၊  (ကုသလံ)
ေယာနိေသာ မနသိကာရပဒ႒ာနံ(အဘိ.႒-၁၊ ၁၀၅) ကုသိုလ္
ဆိုတာ ႏွလံုးသြင္းမွန္ကန္ျခင္းဟာ နီးေသာအေၾကာင္းပါတဲ့…
ဒါေၾကာင့္ ဘယ္အရာမဆို ေမတၱာထား ေကာင္းတဲ့ ေစတနာ
နဲ႔ လုပ္ရင္ကုသိုလ္ဆိုတာ ေန႔စဥ္စား၀တ္ေနေရးမွာ ယူစရာ
အမ်ားႀကီးပဲေလ….။ ေနာက္ဆံုး ၀ိပႆနာကုသိုလ္ကိုလဲ
သြားရင္း လာရင္း ေရာင္းရင္း၀ယ္ရင္းနဲ႔ သတိထားၿပီး လုပ္
ရင္ ရတာပါပဲ..။ ဒါေၾကာင့္ ေယာဆရာေတာ္က-
တရားဆိုတာ အားဖို႔မလို …၊ သိဖို႔လိုသည္… လို႔ မိန္႔ေတာ္မူ
တာေပါ့ ။
ေမးသူ ။    ။    တင္ပါ…ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ဘုရား….။

#သစၥာရွင္>>>>ျပန္လည္တင္ဆက္သည္။
CREDIT- ရနံ႔စံအိမ္