စာလုံး

ႂကြေရာက္လာၾကေသာ ဓမၼမိတ္ေဆြမ်ားအားလုံး ကိုယ္၏က်န္းမာျခင္း စိတ္၏ခ်မ္းသာျခင္း ႏွင့္ျပည့္စုံၾကပါေစ။

Tuesday, February 28, 2017

အားဖို႔မလို သိဖို႔လိုသည္

အားဖို႔ မလို သိဖို႔လိုသည္...

မေန႔က ေတာင္ႀကီးက အသိဒကာမတစ္ဦးက gtalk
ကေန ဦးဇင္းကို ေမးခြန္းေလးေတြ ေမးခ်င္တယ္ ဆိုၿပီး
ေသာတပန္ဆိုတာဘယ္လိုပုဂၢိဳလ္လဲ  လို႔စေမးပါတယ္။

ဦးဇင္းက-
ေသာတပန္မဟုတ္ပါဘူး ေသာတာပန္ပါ၊ အရိယာပုဂၢိဳလ္
ေလ…။ စင္ၾကယ္သူလို႔ အဓိပၸာယ္ရတယ္၊
ကိေလသာေတြ စင္ၾကယ္တာပါ ဆိုၿပီး အေျဖေပးလိုက္
ေတာ့ ဒီေခတ္ ျဖစ္ႏိုင္ေသးသလား တဲ့
တရားကို တကယ္မွန္မွန္ကန္ကန္ အားထုတ္ရင္ ျဖစ္ႏိုင္
တယ္လို႔ ဘုရားေဟာထားတာရွိပါတယ္လို႔အေျဖေပးလိုက္
ပါတယ္။

တပည့္ေတာ္တို႔က စီးပြားေရးမွာႏွစ္ျမဳပ္ထားရသူေတြဆို
ေတာ့ အကုသိုလ္ေတြေတာ့ မကင္းႏိုင္ေသးဘူးေပါ့ဘုရား၊
ဒါေပမယ့္ ကုသိုလ္တရားေတြကိုေတာ့ မ်ားႏိုင္သမွ်မ်ား
ေအာင္ ႀကိဳးစားမွာပါ တဲ့၊

ဦးဇင္းက ကုသိုလ္တာမ်ားေအာင္ အားထုတ္ရမွာ မဟုတ္
ဘူး၊ အကုသိုလ္ေတြ ပါးေအာင္လည္း အားထုတ္ဖို႔ လိုအပ္
ေသးတယ္ေလ လို႔ ျပန္ေျပာလိုက္ပါတယ္။

အဲဒီေတာ့ သူက  အကုသိုလ္ လုပ္တိုင္း ငရဲက်ႏိုင္သလား
တဲ့

ဦးဇင္း ။    ။     အင္း…ႀကီးေလးတဲ့ ကံ (၅)မ်ိဳးကို လုပ္မိရင္
ေတာ့ ေသခ်ာေပါက္ငရဲက်မွာပါ၊ က်န္တဲ့ အကုသိုလ္ကံေတြ
ကေတာ့ မေသခ်ာပါဘူး…။ ကုသုိလ္ကံေတြက အက်ိဳးေပးခြင့္
ရသြားရင္ေပါ့..။
ေမးသူ ။     ။   (၅)မ်ိဳးက ဘာေတြလဲ ဘုရား…။
ဦးဇင္း ။     ။
(၁) အေမသတ္တဲ့ကံ၊(မာတုဃာတက)
(၂) အေဖသတ္တဲ့ကံ၊(ပိတုဃာတက)
(၃) ရဟႏၲာသတ္တဲ့ကံ၊(အရဟႏၲဃာတက)
(၄) ဘုရားေသြးစိမ္းတည္ေအင္လုပ္တဲ့ကံ၊(ေလာဟိတုပၸါဒက)
(၅)သံဃာသင္းခြဲတဲ့ကံ(သံဃေဘဒက)။
အဲဒီကံေတြက ႀကီးေလးတဲ့ ကံေတြလို႔ ေခၚတယ္..၊
ပါဠိလိုေတာ့ ပဥၥာနႏၲရိယကံေပါ့…။
(ပဥၥ-ငါးပါး+အနႏၲရိယ-အျခားမဲ့ဘ၀၌+ဣယ-အက်ိဳးေပးေသာကံ)
ေမးသူ ။    ။    ေအာ္ …. က်န္တဲ့ အကုသိုလ္ကံေတြ
ကေကာ ဘုရား….။
ဦးဇင္း ။     ။    အကုသိုလ္ဆုိတာ ေက်ာက္ခဲနဲ႔တူပါတယ္၊
ေသးေသး ႀကီးႀကီး ေအာက္နစ္မွာပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီ
ေက်ာက္ခဲရဲ့၀န္ကို ႏိုင္ႏုိင္တဲ့ ေလွစတဲ့ အခံရွိရင္ မနစ္ျမဳပ္
ႏိုင္ပါဘူး..။
ေမးသူ ။     ။   တင္ပါ..။
ဦးဇင္း ။      ။   ဒီလိုပါပဲ အကုသိုလ္ေတြလုပ္ခဲ့ေပမယ္
ကုသိုလ္ေတြမ်ားမ်ားလုပ္ရင္ ကုသိုလ္ကံေတြကအက်ိဳး
ေပးခြင့္ရရင္ အကုသိုလ္ကံက အက်ိဳးမေပးရင္ ေအာက္
အပါယ္ဘံုကိုမေရာက္ႏိုင္ပါဘူး…။ ခုနေျပာတဲ့ (၅)ပါးက
ေတာ့ အင္မတန္ႀကီးေလးတဲ့ ၀န္လုိဘယ္ဟာမွ ခံမထား
ႏိုင္ဘူးေလ..။
ေမးသူ ။      ။ တင္ပါ… တပည့္ေတာ္ သေဘာေပါက္ပါ
တယ္ ဘုရား…။
ဦးဇင္း ။     ။    ဥပမာေလး ေျပာျပဦးမယ္…။
ေမးသူ ။     ။   တင္ပါ… ေျပာျပပါဦးဘုရား….။
ဦးဇင္း ။     ။    ဦးဇင္းတို႔ စာေပမွာ (အဂၤုတၱိဳရ္-ပ-၂၅၀)
မွာ ေလာဏကပလႅသုတ္ဆိုတာရွိတယ္။ ျမန္မာလိုေတာ့
ဆားခြက္သုတၱန္ေပါ့။ အဲဒီမွာ ပါတဲ့ ဥပမာေလးပါ။
ဆိုပါစို႔ ဆားတစ္ပိႆာကို ျမစ္ထဲ သြန္ခ်ႀကည့္ ေရ
အရသာ ပ်က္သြားပါ့မလား..။
ေမးသူ ။     ။   ဘယ္ပ်က္မလဲ ဘုရား….။
ဦးဇင္း ။     ။    ေအး အဲဒီသေဘာပဲ ကုသိုလ္ကံ
အမ်ားႀကီးရွိေနသူဟာ အကုသိုလ္ကံ အနည္းငယ္
ေလးက အရာမထင္ အရသာမေပၚႏိုင္ေတာ့ဘူးေပါ့…။
ေမးသူ ။    ။    တင္ပါ မွတ္သားစရာေကာင္းလွပါတယ္
ဘုရား…။
ဦးဇင္း ။     ။    ေနာက္…ေရအိုးအေသးစားေလးထဲ ကို
ဆားတစ္ပိႆာထည့္ၾကည့္ ဘယ္လိုျဖစ္မလဲ…။
ေမးသူ ။     ။   အင္မတန္ငန္ပီး ေရအရသာေတာင္ ရ
ေတာ့မွ မဟုတ္ပါဘူး ဘုရား..။
ဦးဇင္း ။     ။    ေအး ဟုတ္တယ္ ေရကနဲ႔ၿပီး ဆားက
မ်ားေနတာကိုး အဲဒီလိုပဲ ကုသိုလ္ကံနည္းနည္းေလး
သာ ရွိတဲ့သူဟာ အထိုက္အေလ်ာက္ အကုသိုလ္ျဖစ္
လိုက္ရင္ေတာင္ ရိွတဲ့ ကုသိုလ္ကံသတၱိေလးေတြ
ပ်က္ျပားသြားတတ္တယ္..။
ေမးသူ ။    ။    တင္ပါဘုရား….တပည့္ေတာ္လည္း
တရားေဘာင္ထဲ ၀င္ဖို႔ စိတ္ကူးရွိတယ္ဘုရား..
ဒါေပမယ့္ အိမ္ကို သံေယာဇဥ္ မျပတ္ႏုိင္ေသးဘူး
ဘုရား…။
ဦးဇင္း ။     ။    ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ေပါ့ေလ ကုသိုလ္
ဆိုတာေတာ့ ယူတတ္ရင္ ရပါတယ္။
ေမးသူ ။    ။    ေျပာျပပါဦးဘုရား….။
ဦးဇင္း ။    ။     အခု ေန႔စဥ္ စား၀တ္ေနေရးမွာ စိတ္
ကေလး ေျပာင္းထားလိုက္ရင္ကုသိုလ္ျဖစ္တယ္ေလ..၊
ဥပမာ…..ညီေတြ ညီမေတြကို ကိုယ္က ထမင္းခူးေၾကြး
တယ္ဆိုပါစို႔… ညီေတြ ညီမေတြ အေပၚေစတနာကေလး
ထားပီး သူတို႔ေလးေတြေကာင္းေကာင္း မြန္မြန္စားေသာက္
ႏိုင္ၾကပါေစ…လို႔ စိတ္ထားလိုက္ရင္“ေမတၱာဘာ၀နာ”
ကုသိုလ္ရတယ္၊ ကုိယ္က ေစတနာနဲ႔ ေကၽြးေမြးေတာ့
“ ဒါန” လည္းျဖစ္ေနတာပါပဲ၊ အလွဴႀကီးေတြ ေပးေနမွ
ဒါန ကုသုိလ္ေခၚတာ မဟုတ္ဘူးေလ…။
ေမးသူ ။    ။    တင္ပါ သေဘာေပါက္ပါတယ္ဘရား…။
ဦးဇင္း ။    ။     အေမ အေဖေတြကို ထမင္းပြဲျပင္ေပးရင္း
လဲ ဒါနကုသိုလ္ ေ၀ယ်ာ၀စၥေခၚတဲ့ သီလကုသိုလ္ ေမတၱာ
ဘာ၀နာ ကုသိုလ္ေတြ ယူႏိုင္ေအာင္ ေယာနိေသာမနသိ
ကာရ ဆိုတဲ့ ႏွလံုးသြင္းေလး ထားရင္ ဘာလုပ္လုပ္
ကုသိုလ္ဘာပဲ။
ေမးသူ ။    ။    တင္ပါ ဘုရား…။
ဦးဇင္း ။    ။     အခု အင္တာနက္ဆိုင္မွာ အလုပ္လုပ္တယ္
ဆိုေတာ့ သံုးစြဲသူေတြ အဆင္ေျပေစခ်င္တဲ့ စိတ္ကေလးနဲ႔
ေမတၱာထား ကုသိုလ္ျဖစ္တယ္ေလ၊ ဒါေၾကာင့္ ဦးဇင္းက
ေျပာေနတာေပါ့ “ တာ၀န္ေက်ရံု မလုပ္နဲ႔ ၊ နည္းနည္း ပိုလုပ္”
လို႔…။
ေမးသူ ။    ။    ဒါဆို ဘာပဲ လုပ္လုပ္ ေမတၱာ ထားရမယ္ဆို
တဲ့ သေဘာလား…။
ဦးဇင္း ။    ။     အင္း ေမတၱာဆိုတာက မေအာင္ျမင္ႏိုင္တဲ့
အရာရယ္လို႔ မရွိဘူးေလ…၊ ဦးဇင္းတို႔ ကိုရင္ဘ၀က က်က္ခဲ့
ဖူးတဲ့ စာေလးရွိေသးတယ္၊ ေျပာျပဦးမယ္…။
“ေယ တတၳ ပါဏာ ေတ ေတန ယာေပႏၲဳ “ (အဂၤုတၱိဳရ္၊ ၁၆၂)တဲ့၊
အဓိပၸာယ္က ဒီေနရာမွာ ရွိတဲ့ သတၱ၀ါေလးေတြ ငါစြန္႔လိုက္တဲ့
ထမင္းက်န္ဟင္းက်န္ေတြန႔ဲ သူတို႔ရဲ့ ခႏၶာကိုယ္ မွ်တႏိုင္ၾကပါေစ-
လို႔ ဆိုလိုတာပါ။ ထမင္းပန္းကန္ ဟင္းပန္းကန္ေဆးတဲ့ အခါ
မွာလဲ အဲဒီလိုေလးေတြ စိတ္ထားၿပီး ေဆးမယ္ ဆိုရင္ ကုသိုလ္
ျဖစ္တယ္လို႔ ျမတ္စြာဘုရားကိုယ္ေတာ္တိုင္ ေဟာေတာ္မူခဲ့တယ္
ေလ…။
ေမးသူ ။    ။    တင္ပါ့ဘုရား…။
ဦးဇင္း ။    ။     စိတ္ကေလးသာ ကုသိုလ္ဘက္ကို ေျပာင္း
လိုက္ပါ ယူစရာကုသိုလ္ေတြ မကုန္ႏိုင္ပါဘူး….၊  (ကုသလံ)
ေယာနိေသာ မနသိကာရပဒ႒ာနံ(အဘိ.႒-၁၊ ၁၀၅) ကုသိုလ္
ဆိုတာ ႏွလံုးသြင္းမွန္ကန္ျခင္းဟာ နီးေသာအေၾကာင္းပါတဲ့…
ဒါေၾကာင့္ ဘယ္အရာမဆို ေမတၱာထား ေကာင္းတဲ့ ေစတနာ
နဲ႔ လုပ္ရင္ကုသိုလ္ဆိုတာ ေန႔စဥ္စား၀တ္ေနေရးမွာ ယူစရာ
အမ်ားႀကီးပဲေလ….။ ေနာက္ဆံုး ၀ိပႆနာကုသိုလ္ကိုလဲ
သြားရင္း လာရင္း ေရာင္းရင္း၀ယ္ရင္းနဲ႔ သတိထားၿပီး လုပ္
ရင္ ရတာပါပဲ..။ ဒါေၾကာင့္ ေယာဆရာေတာ္က-
တရားဆိုတာ အားဖို႔မလို …၊ သိဖို႔လိုသည္… လို႔ မိန္႔ေတာ္မူ
တာေပါ့ ။
ေမးသူ ။    ။    တင္ပါ…ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ဘုရား….။

#သစၥာရွင္>>>>ျပန္လည္တင္ဆက္သည္။
CREDIT- ရနံ႔စံအိမ္

No comments:

Post a Comment