၃၈ျဖာ မဂၤလာပံုျပင္​မ်ား.. ၂

🍃 ၃၈ ျဖာ မဂၤလာပံုျပင္မ်ား..🍃
         ****   ^^^   ****
၂ . ပညာ႐ွိကို ဆည္းကပ္ျခင္း
*********************
Association with the wise.

   ပညာ႐ွိကို ဆည္းကပ္ျခင္းသည္ ႀကီးပြားျခင္းအလုပ္တစ္ခု ( ၀ါ ) မဂၤလာတစ္ပါးျဖစ္သည္။

  တစ္ရံေရာအခါ ဗာရာဏသီအနီး႐ွိ လက္သမားရြာႀကီး တစ္ရြာ၌ လက္သမားတစ္ေထာင္ ေနထိုင္ၾကသည္။ ထိုသူတို႔သည္ ထိုရြာ၌ ၾကာျမင့္စြာ ေနထိုင္လာခဲ့ကရာမွ လုပ္ငန္းမ်ား မေအာင္ျမင္ ျဖစ္လာသည္။

   ဆက္လက္ေနထိုင္ရန္ မသင့္ေလ်ာ္ေသာေၾကာင့္ တျခားအရပ္သို႔ ေျပာင္းေရႊ႔ေနထိုင္ရန္ စီစဥ္ၾကသည္။ ေလွႀကီးတစ္စီးျပဳလုပ္ကာ မိသားစုမ်ားကိုပါ တင္ေဆာင္၍ ေရလမ္းခရီးျဖင့္ ထြက္ခြာလာၾကသည္။

   သူတို႔သည္ သမုဒၵရာအလယ္၌ ဆန္ေရစပါးႏွင့္ သီးႏွံမ်ိဳးစံုေပါမ်ားေသာ ကြၽန္းတစ္ကြၽန္းကို ေတြ႔ၾကသည္။ ထိုကြၽန္းတြင္ သေဘၤာပ်က္သျဖင့္ ဦးစြာေရာက္ႏွင့္ေနေသာ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ကိုလည္း ေတြ႔သည္။ ထိုသူက ဤကြၽန္းမွာ အစားအစာ ေပါမ်ားေၾကာင္း.. သို႔ရာတြင္ နတ္မ်ားေစာင့္ေၾကာင္း ေျပာျပသည္။

   တဖန္..နတ္မ်ားသည္ လူသားတို႔၏ က်င္ႀကီးက်င္ငယ္တို႔ကို စက္ဆုပ္ၾကသည္။ ဤကြၽန္းတြင္ ေနလိုပါက က်င္ႀကီးက်င္ငယ္တို႔ကို စနစ္တက် စြန္႔ဖို႔လိုေၾကာင္း..
သဲမ်ားကို ယက္၍တြင္းျပဳၿပီးမွ စြန္႔သင့္ေၾကာင္း..
က်င္ငယ္တို႔ကို သဲျဖင့္ျပန္၍ ဖံုးအုပ္ရမည္ဟူ၍ .... သတိေပးေျပာဆိုသည္။

   လက္သမားတို႔သည္ ထိုကြၽန္း၌ပင္  နတ္တို႔အလိုက် စနစ္တက် ေနထိုင္ၾကသည္။ လက္သမားတစ္ေထာင္အနက္ ငါးရာစီကို ေခါင္းေဆာင္ႏွစ္ဦးက အုပ္ခ်ဳပ္ၾကသည္။ ေခါင္းေဆာင္ႏွစ္ဦးတြင္ တစ္ဦးက ပညာ႐ွိသည္။ တစ္ဦးကား ပညာမဲ့သည္။ လက္သမားတို႔သည္ ကြၽန္းေပၚတြင္ အေျခခ် ေနထိုင္ရာမွ အတန္ၾကာေသာ္ ပညာမဲ့ ေခါင္းေဆာင္ႏွင့္ ငယ္သားမ်ားသည္ အရက္မ်ားခ်က္၍ ေသာက္စားမူးယစ္လာၾကသည္။ က်င္ႀကီးက်င္ငယ္တို႔ကိုလည္း စည္းကမ္းတက် မစြန္႔ပစ္ၾကေတာ့ေပ။ ထင္သလိုစြန္႔ၾကေလသည္။

   သို့အတြက္ ကြၽန္းေစာင့္နတ္တို႔သည္ လြန္စြာအမ်က္ထြက္ၾကေလသည္။ ၁၅ ရက္လြန္ေျမာက္လ်ွင္ သမုဒၵရာေရကို တက္ေစ၍ ကြၽန္းေဆးအံ့.. လူအမ်ားကို ေသေစအ့ံဟု စီစဥ္ၾကသည္။ ကြၽန္းေစာင့္နတ္တို႔အနက္ နတ္ေကာင္းတစ္ပါးသည္ လူအမ်ား ေသေက်ပ်က္စီးမည္ကို မလိုလားေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ ကြၽန္းေနလက္သမားမ်ားထံ လာ၍ ၁၅ ရက္ မတိုင္မီ ထြက္ေျပးၾကရန္ သတိေပးေလသည္။

ထို႔ေနာက္ နတ္ဆိုးတစ္ပါး ေရာက္လာျပန္သည္။ ထိုနတ္ဆိုးသည္ လူအမ်ားတို႔ကို ေသေက်ပ်က္စီးေစလို၍...
"" ဤကြၽန္းတြင္ ဆက္လက္ေနထိုင္ၾကပါ။ ေဘးမ႐ွိပါ .."" ဟု ပရိယာယ္ျဖင့္ ေျပာဆိုေလသည္။

   ဤတြင္ ပညာ႐ွိေခါင္းေဆာင္က စဥ္းစားခ်င့္ခ်ိန္ၿပီးလ်ွင္ သူ၏ ငယ္သားမ်ားအား ေလွတို႔ကို အဆင္သင့္ စီစဥ္ထားေစသည္။ ပထမနတ္၏ စကားမွန္ေသာ ေရတက္လာပါက ေလွျဖင့္ထြက္ခြာၾကမည္။
ဒုတိယနတ္၏ စကားမွန္ေသာ္ ေလွတို႔ကို သင့္ေလ်ွာ္ရာ၌ထား၍ ဤကြၽန္းမွာပင္ ဆက္လက္ေနၾကမည္ဟု အေဖာ္လက္သမားမ်ားအား ေျပာဆိုမွာထားေလသည္။

   ထိုစကားကို ပညာမဲ့ ေခါင္းေဆာင္ကလက္မခံ။ အလုပ္ကိုမလုပ္။ "" ပထမနတ္သားသည္ သူတို႔ကိုမုန္း၍ ေျပာဆိုေနျခင္းျဖစ္သည္။ ဒုတိယနတ္သားသည္ ခ်စ္၍ေျပာဆိုျခင္းသာျဖစ္မည္.. ဤကြၽန္းမွ မစြန္႔ခြာႏိုင္။ ေလွျပဳလုပ္ရန္မလို "" ဟုဆို၏။
ဆိုသည့္္အတိုင္းလည္း ေလွမလုပ္ဘဲ ငယ္သားမ်ားႏွင့္အတူ ေသာက္စားမူးယစ္၍သာ ေန၏။

၁၅ ရက္ေစ့ေသာ္ ပထမနတ္သား ေျပာသည့္အတိုင္း သမုဒၵရာေရတို႔သည္  ကြၽန္းေပၚသို႔ တရိပ္ရိပ္တက္လာသည္။ ခါးလယ္ခန္႔ေရာက္ေသာအခါ ပညာ႐ွိေခါင္းေဆာင္ႏွင့္ ငယ္သားငါးရာတို႔သည္ ေလွႀကီးေပၚသို႔တက္၍ ေဘးကင္းစြာ ထြက္ခြာသြားၾကေလသည္။

   ပညာမဲ့ေခါင္ေဆာင္ႏွင့္ ငယ္သားမ်ားမွာမူ မမႈၾက။ ဤေရတို႔သည္ ခါးလယ္အထိသာေရာက္ၿပီး ျပန္က်သြားလိမ့္မည္ဟု ထင္မွတ္ၾကသည္။ သို႔ရာတြင္ သူတို႔ထင္ထားသကဲ့သို႔မဟုတ္.. ။ သမုဒၵရာေရတို႔သည္ တစ္စတစ္စႏွင့္ ထန္းတစ္ဖ်ားတိုင္ေအာင္ တက္လာေလ၏။ ပညာမဲ့ေခါင္းေဆာင္ႏွင့္ တကြ ထိုသူကိုဆည္းကပ္သူ ငယ္သားငါးရာစလံုး ေရနစ္ေသဆံုးၾကရေလသည္။

က်မ္းကိုး >> ငါးရာ့ငါးဆယ္ သမုဒၵ၀ါဏိဇဇာတ္

    ✏ မင္းယုေ၀

၃၈ျဖာ မဂၤလာပံုျပင္​မ်ား

၃၈ ျဖာ မဂၤလာပံုျပင္​မ်ား
၁.. သူမိုက္​ကို မ​ေပါင္​း​ေဖာ္​ျခင္​း
*** *** *** *** *** ***
Non - Association with Bad Characters

   သူမိုက္​ကို မ​ေပါင္​း​ေဖာ္​ျခင္​းသည္​ မဂၤလာတစ္​ပါးျဖစ္​၏။

   ​ေ႐ွးသ​ေရာအခါ ​ဗာရာဏသီျပည္​တြင္​ ဒဓိ၀ါဟနမင္​း စိုးစံသည္​။
   တစ္​​ေန႔သ၌ မင္​းသည္​ ျမစ္​ထဲ၌​ေမ်ာပါလာ​ေသာ ​ေရႊ​ေရာင္​အဆင္​း႐ွိသည္​့ သရက္​သီးတစ္​လံုးကို ရ႐ွိသည္​။ ထိုသရက္​သီးကို  သံုး​ေဆာင္​ၾကည္​့ရာ ခ်ိဳၿမိန္​၍ ထူးျခား​ေကာင္​းမြန္​​ေသာ အနံအရသာႏွင္​့ ျပည္​့စံုသည္​ကို သိရသည္​။   ထိုသရက္​သီးကို စားၿပီး အ​ေစ့ကို ဥယ်ာဥ္​၌ ႏို႔ရည္​​ေလာင္​း၍ စိုက္​ပိ်ိဳး​ေစ၏။  သံုးႏွစ္​ၾကာ​ေသာ္​ ထိုသရက္​ပင္​သည္​ အလြန္​ခ်ိဳလွသည္​့ သရက္​သီးကို သီး၏။

  မင္​းသည္​ သရက္​သီးမ်ားကို ကိုယ္​တိုင္​လည္​း သံုး​ေဆာင္​သည္​။ တခ်ိဳု႔​ေသာ တျခားမင္​းမ်ားထံသို႔လည္​း လက္​​ေဆာင္​​ေပးသည္​။ သို႔ရာတြင္​ မ်ိဳးပြားမည္​ စိုး​ေသာ​ေၾကာင္​့ လက္​​ေဆာင္​မ​ေပးမီ သရက္​သီး၏ အၫြန္​႔အ​ေညႇာင္​့ျဖစ္​မည္​့​ေနရာကို ဖား႐ိုးစူးႏွင္​့ထိူးၿပီးမ​ွ ​ေပးပို႔သည္​။

    လက္​​ေဆာင္​ရလာ​ေသာ မင္​းတို႔သည္​ သရက္​သီးကို စား၍ အ​ေစ့ကိုစိုက္​​ေစသည္​။ အပင္​မ​ေပါက္​​ေပ။ မင္​းတစ္​ပါးသည္​ သရက္​သီး၏ အရသာကို ခါး​ေအာင္​လုပ္​ႏိုင္​​ေသာ ဥယ်ာဥ္​မ​ႉးတစ္​ဦးကို ဒဓိ၀ါဟနမင္​းထံ ​ေစလႊတ္​သည္​။ ဥယ်ာဥ္​မႉးအျဖစ္​ ခစား​ေစသည္​။

   ထိုဥယ်ာဥ္​မႉးသည္​ သရက္​ပင္​အနီး၌ တမာ ​ေခြး​ေတာင္​ပင္​တို႔ကို စိုက္​၏။ ထိုအပင္​တို႔ ႀကီးထြား၍ သရက္​ပင္​အျမစ္​ႏွင္​့ ​ေရာယွက္၍ သြားသည္​။ ထိုသရက္​ပင္​၏ အသီးမ်ား ခါးသြားၾကသည္​။ ဥယ်ာဥ္​မႉးႈလည္​း ထြက္​​ေျပးသြား​ေလသည္​။
  
   ဒဓိ၀ါဟနမင္​းသည္​ သရက္​သီးမ်ား ခါးလာ​ေသာ အ​ေၾကာင္​းရင္​းကို ဘုရား​ေလာင္​ပညာ႐ွိ အမတ္​အား စူးစမ္​း​ေစသည္​။
   ပညာ႐ွိအမတ္​က.... "" တမာပင္​ ​ေခြး​ေတာက္​ပင္​တို႔​ေၾကာင္​့ သရက္​သီးခါးရပါ၏.."" ဟု​ေလ်ွာက္​သည္​။
 
   ထို႔​ေနာက္​ ထိုအပင္​တို႔ကို အျမစ္​ႏွင္​့တကြ ႏႈတ္​​ေစၿပီး ​ေျမျသဇာသစ္ ​၊ ​ေျမျသဇာ​ေကာင္​းမ်ား ​ေကြၽး​ေမြး​ေစသည္​။ ႏို႔ရည္​၊ သကာရည္​၊ နံ့သာရည္​ တို႔ျဖင္​့ သြန္​း​ေလာင္​း​ေစသည္​။ သို႔ျဖင္​့ ​ေနာက္​ထပ္​၍ သရက္​သီးမ်ား သီးလာ​ေသာအခါ သရက္​သီးတို႔သည္​ မူလအတိုင္​း ခ်ိဳၿမိန္​လာသည္​။ ထူးကဲ​ေသာ အနံအရသာႏွင္​့ ျပည္​့စံုလာ​ေလသည္​။

    ထိုအခါ ပညာ႐ွိတို့က ...
       "" အသက္​မဲ့​ေသာ အရာပင္​လ်ွင္​ မ​ေကာင္​း​ေသာ အ​ေပါင္​းအ​ေဖာ္​ႏွင္​့ ​ေပါင္​း​ေဖာ္​ရ၍ ပ်က္​စီးခဲ့ရ​ေသးသည္​။ အသက္​႐ွိ​ေသာ သတၱ၀ါတို႔ကား မ​ေကာင္​း​ေသာ အ​ေပါင္​းအ​ေဖာ္​ႏွင္​့ ​ေပါင္​း​ေဖာ္​​ေသာ္​ အဘယ္​ဆိုဖြယ္​ရာ ႐ွိအ့ံနည္​း..။""
                  ဟူ၍ ဆိုၾက​ေလသည္​။

    }}}  က်မ္​းကိုး -ငါးရာ့ငါးဆယ္​
              ဒဓိ၀ိဟနဇာတ္​ {{{
       ✏ မင္​းယု​ေ၀

ဆား​ေတာင္​ဆရာ​ေတာ္​ႀကီး၏အဆံုးအမ

ဆားေတာင္ဆရာေတာ္ၾကီး၏အဆုံးအမ
==========================
၁။ ဘယ္လုိပုဂၢုိလ္ျဖစ္ျဖစ္ တရားကေတာ့အားထုတ္ရမွာပဲ။ အားထုတ္ခြင့္ၾကုံတုန္း အားထုတ္ ၾက၊ သာသနာပၿပီဆုိေတာ့၀ိပသာနာနဲ့ေတြ႕ရတာမဟုတ္ဘူး။ဒီေတာ့ပုိနစ္နာတယ္။

၂။ တရားအားထုတ္ဖုိ့ေတာ့မအားဘူး။ မအားဘူးလုိ့ေျပာၾကတယ္။
ေသခ်ိန္က်လာလုိ့မေသခ်င္ေသးဘူးလုိ့ေျပာလုိ့ရတာ မဟုတ္ဘူး။ မအားဘူးလုိ့ ေျပာလုိ့ ရတာ မဟုတ္ဘူး။

၃။ တရားအားထုတ္တယ္ဆုိတာအားနဲ့မာန္နဲ့ထုတ္ရတယ္။ မေသခ်ာမေရရာဘူးလုိ့ေျပာလုိ့ ရတဲ့ အလုပ္ေတြေတာင္မွဟုတ္နုိးနုိးနဲ့သက္စြန့္စံဖ်ားလုပ္ေနရတာပဲ။ေသခ်ာေရရာတဲ့အလုပ္ ဘာပဲလုပ္စရာရွိလဲ။ ဆင္းရဲတစ္ဘ၀ေပါ့။ တစ္ဘ၀ေတာင္မွခဏေလးပါ။

၄။ ထိတုိင္းထိတုိင္း သိေနပါေစ။ ကိေလသာၾကားမခုိေစနဲ့။

၅။ တရားအားထုတ္တယ္ဆိုတာတမင္းစားသလုိပဲ။ မဆာလည္းစား၊ ဆာလည္းစား။ စားေကာင္းလိမ့္မယ္ထင္ေပမယ့္ တကယ္စားေတာ့ၿမိန္ခ်င္မွၿမိန္တာ။ မေကာင္းဘူးထင္လုိ့ လည္း တကယ္စားေတာ့ ၿမိန္ခ်င္ၿမိန္တာ။ ဒီေတာ့မထုတ္ခ်င္လည္းထုတ္၊ ထုတ္ခ်င္လည္း ထုတ္ေပါ့။

၆။ ၀ိပသာနာ တရားအားထုတ္ရတာ အလြန္ေကာင္းပါတယ္။ အ၀တ္လဲေျပာင္းစရာမလုိဘူး။ ဂူထဲေအာင္းစရာမလုိဘူး။ ပုထုဇဥ္စရုိက္မူေျပာင္းဖုိ့လုိတယ္။

၇။ ကုိယ့္ခနၶာ ကုိယ္ရူေနေတာ့ အမူေပြတာေပါ့။

၈။ မိ္မိခနၶာက ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ ေ၀ဒနာကုိသည္းခံရူမွတ္နိုင္မွ ပတ္၀န္းက်င္ရဲ့ေလာကဓံကုိလည္း ခံနုိင္ရည္ရွိမွာပဲ။

၉။ တရားအားထုတ္တဲ့အခါ ကိေလသာၾကာမခိုေအာင္ ႏွာသီး၀ေလကုိ ထိတုိင္းသိေနပါေစ။
ထိတဲ့ေပၚ သတိထား၊သတိထားရင္ တရားျမင္မယ္၊ သတိမထားရင္ အမွား၀င္မယ္။

၁၀။ အရိယာသူေတာ္ေကာင္းတုိ့ဆုိတာ ရုပ္ရယ္၊ နာမ္ရယ္၊ တရားရယ္ ဒီသုံးဦးနဲ့ပဲ အေဖာ္ျပု ေနတာပါ။ သူတုိ့မွာပ်င္းတယ္မရွိပါဘူး။

၁၁။ လူ၏သာဓုေခၚ၊ နတ္သာဓုေခၚေလာက္နဲ့ ေက်နပ္တင္းတိမ္ မေနၾကနဲ့။ ဘုရား၊ ရဟနၲာ အရိယာပုဂၢုိလ္ေတြ ခ်ီးမြမ္းတဲ့အထိ ျဖစ္ပါေစ။

၁၂။ ပထမေတာ့ တရားကုိ လူကဦးေဆာင္တယ္။ ေနာက္ေတာ့ တရားက လူကုိဦးေဆာင္ တယ္။ အဒီအခ်ိန္မွာ လူက တရားေနာက္လုိက္ဖုိ့လုိတယ္။

၁၃။ ခနၶာကေတာ့ သူ့တရားသူျပေနတာပဲ။ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟ ဖုံးေနေတာ့ ဘာမွမသိ လုိက္ရဘူး၊

၁၄။ အားကုိးမမွားေစနဲ့၊ မိ္မိကုိယ္ကုိ အားကုိးရမယ္။

၁၅။ ဘာမဆ္ုိ အတြင္းက ေအးေနေအာင္လုပ္ရတယ္။ အျပင္ကဘယ္ေလာက္ပူပူ အတြင္းက ေအးေနေတာ့ေအးတာပဲ။ အျပင္က ဘယ္ေလာက္ေအးေအး အတြင္းကပူေတာ့ ပူတာပဲ။

၁၆။ တရားႏွင့္အိပ္စက္ျခင္း၊ တရားႏွင့္နုိးထျခင္း၊ တရားႏွင့္ေမြ႕ေလ်ာ္ျခင္း၊ ဒါ အပၸမာဒ တရားပဲ။

၁၇။ ေလာကီခ်မ္းသာက တစ္ဘ၀တစ္နပ္စာ။ ေလာကုတၲရာခ်မ္းသာမွ တစ္သံသရာလုံး ေအးတာ။ တစ္ဘ၀တစ္နပ္စာလုပ္နဲ့။ တစ္ဘ၀သံသရာစာလုပ္ၾက။

၁၈။ မေကာင္းတာလုပ္တာသာေၾကာက္ရမွာ။ ေကာင္းတာလုပ္တာေၾကာက္စရာမလုိဘူး။ မေကာင္းတာေတာင္ ရဲရဲလုပ္ရဲရင္ ေကာင္းတာလုပ္တာ ဘာမရဲစရာရွိသလဲ။

၁၉။ မဟုတ္လည္းသည္းခံ၊ ဟုတ္လည္းသည္းခံရမွာပဲ။ ခံရမည့္အတူတူေတာ့ အခုကတည္း က ခံလုိက္ေတာ့ သံသရာျပတ္တာေပါ့။

၂၀။ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟကင္းေအာင္ ျပတ္ေအာင္လုပ္ၾက။ ျဖစ္ေအာင္လည္း မလုပ္နဲ့၊ ပ်က္ေအာင္လည္းမလုပ္နဲ့။ ျဖစ္ေအာင္လုပ္တာ ေလာဘ၊ ပ်က္ေအာင္လုပ္တာက ေဒါသ။ ျဖစ္တာပ်က္တာ မသိတာက ေမာဟ။

၂၁။စိတ္ကျဖတ္လုိ့ျပတ္တာမဟုတ္ဘူး။ တရားက ျဖတ္မွျပတ္တာ။ တရားရွိေအာင္ အားထုတ္ၾက။ တရားရွိေတာ့ တရားကပဲျဖတ္ေပးတယ္။ ျပတ္ေပးတယ္။ ပယ္ေပးတယ္။

၂၂။ အျမတ္က မရူံးေစနဲ့၊ အရူံးကသာ ျမတ္ပါေစ။ အကုသုိလ္က ကုသုိလ္ျဖစ္ပါေစ။ ကုသုိလ္က အကုသုိလ္မျဖစ္ေစနဲ့။

၂၃။ ပုထုဇဥ္ေတြ မေကာင္းတာလုပ္တာမ်ား အဆန္းလုပ္မေနနဲ့။ အခုလည္း မေကာင္းတာလုပ္ေနသလုိ ေနာင္လည္း မေကာင္းတာလုပ္ေနဦးမွာပဲ။ သူတုိ့မေကာင္းတာ ကုိယ္နဲ့ဘာဆ္ိဳင္သလဲ။ ကုိယ့္တရားကုိယ္ရူဖုိ့ပဲလုိတယ္။

၂၄။ ဘုရားစကား နားလည္ေအာင္လုပ္၊ ဘုရားစကားနားလည္ရင္ ေလာကစကားေတြအားလုံး နားလည္တယ္။

၂၅။ နိဗၺာန္မဂ္ဖုိရလုိေၾကာင္း ဆုေတာင္းခဲ့တာမ်ားၿပီ။ ၀ိဇၨာဥာဏ္မပါ၊ ဓမၼတာေတာင္းမုိ့၊ အာေညာင္းရုံပဲ ေမာဖတ္တင္မည္။ ဒါနျပုကာ အခါခါေတာင္းလဲ၊ ငါေကာင္းခ်င္မႈ ခုခံေနသည္။ ငါတစ္လုံးပယ္ကာ၊ ကြယ္ကာေပးမွ လြန္စြာမေႏွး နိဗၺာန္ျမင္မည္။

Credit to ကိုယ့္စိတ္ကုိစစ္၀ိပႆ    နာရိပ္သာ

သီလပ်က္​ကျပစ္​ငါး၀

သီလပ်က္​က ျပစ္​ငါး၀
** ** ** ** ** **
၁. သီလပ်က္​သူသည္​ ​ေမ့​ေမ့​ေလ်ာ့​ေလ်ာ့ မ်ားျခင္​း​ေၾကာင္​့ ဥစၥာစီးပြား ဆံုး႐ွံုးသြား၏။

၂. ​ေဆြဂုဏ္​ မ်ိဳးဂုဏ္​ ပ်က္​​ေအာင္​ မ​ေကာင္​းသတင္​း ထြက္​လာတတ္​၏။

၃. မည္​သည္​့ပရိတ္​သတ္​၊ မည္​သည္​့အစည္​းအ​ေ၀းမဆို မ်က္​ႏွာညႇိဳးငယ္​ သြားရတတ္​၏။

၄. ​ေတြ​ေတြ​ေ၀​ေ၀ ​ေသဆံုးရတတ္​၏။

၅. ​ေသၿပီး​ေနာက္​ အပါယ္​ ( ၄ )ပါး သို႔ ​ေရာက္​ရ၏။

              ✏ သာမ​ေဏ​ေက်ာ္​

​ေနာင္​ပြင္​့လတၱံ​ေသာဘု႐ား​ေပါင္​း

​ေနာင္​ပြင္​့လတၱံ ့​ေသာ ဘုရား​ေပါင္​း ရင္​့မွာ တစ္​က်ိပ္​ ( ၁၀ )
******************************
၁. ​ေမတၱယ်
၂. ရာမ
၃ . ပေႆနဒီ
၄ . အဘိဘူ
၅ . ဒီဃ​ေသာဏိ
၆ . စကႌ
၇ . သုဘ
၈ . ​ေတာ​ေဒယ်
၉ . နာဠာဂီရိ
၁၀ . ပါလိ​ေလယ်။

*** ဒႆုတၱရာ ပဥၥသတာ ၊ ​ေဗာဓိသတၱာ ၊  သမူဟ​ေတာ။
       ဧ​ေတ အႏုကၠမာ​ေစ၀ ၊ အ၀​ေသသာ နာႏုကၠမာ ။ ***

ရင္​့မွာတစ္​က်ိပ္​ ၊ ႏုမွာငါးရာ၊ ​ေနာင္​လာ႐ွစ္​​ေသာင္​း ဘုရား​ေပါင္​း..။

       🙇​ေသာတတၳကီက်မ္​း ၆၂၉
        ဘဒၵႏၱဥာဏာဘိ၀ံသ

အျမဲဆင္​ျခင္​အပ္​​ေသာအရာ

အျမဲဆင္​ျခင္​အပ္​​ေသာအရာ ( ၅ )မ်ိဳး
***••***••***••***••***••***
၁. ဇရာ... အိုျခင္​းသ​ေဘာတရားကို မလြန္​​ေျမာက္​ႏိုင္​။

၂. ​ဗ်ာဓိ... နာျခင္​းသ​ေဘာတရားကို မလြန္​​ေျမာက္​ႏိုင္​။

၃. မရဏ... ​ေသျခင္​းသ​ေဘာတရားကို မလြန္​​ေျမာက္​ႏိုင္​။

၄. နာနာဘာ၀ ၀ိနာဘာ၀... = ခ်စ္​အပ္​​ေသာ အရာအားလံုးႏွင္​့ ​ေသကြဲ႐ွင္​ကြဲ ကြဲရလိမ္​့မည္​။

၅. ကမၼႆကတဥာဏ္​ .. ​ေကာင္​းမႈ၊ မ​ေကာင္​းမႈ မိမိျပဳ​ေသာ ကံ၏ အ​ေမြခံတို႔သာ ျဖစ္​ၾကလိမ္​့မည္​။

           🙇 အဘိဏၰသုတ္​ 🙇

ကိုးကြယ္​ဆည္​းကပ္​ထိုက္​​ေသာ

ကိုးကြယ္​ဆည္​းကပ္​ထိုက္​​ေသာ ရဟန္​း၏ အဂၤါ ( ၁၀ ) ပါး
***"***"***"***"***"***"***"***"***"***"***
၁. သီလျဖဴစင္​ ခ်စ္​ခင္​အပ္​ျခင္​း။
၂. ဒါယကာ၊ ဒါယိကာမတို႔ ႏွလံုးကို  ပြား​ေစအပ္​ျခင္​း
၃. ​ေက်ာက္​ထီးတႏၱဳ အ​ေလးဂ႐ုျပဳအပ္​ျခင္​း။
၄. ​ေမတၱာစိတ္​ျဖင္​့ ပြား​ေစအပ္​ျခင္​း။
၅. လိမၼာယဥ္​​ေက်း​ေအာင္​ ဆံုးမတတ္​ျခင္​း။
၆. သူတစ္​ပါးတို႔၏ အဆိုးကို သည္​းခံႏိုင္​ျခင္​း။
၇. ပဋိစၥသမုပၸါဒ္​စသည္​ႏွင္​့စပ္​​ေသာ နက္​နဲ​ေသာ တရားစကားကို ​ေဟာ​ေျပာႏိုင္​ျခင္​း။
၈. မ​ေလ်ာ္​​ေသာ ​ေလာကီသခၤါရ ကုသိုလ္​ ၊ အကုသိုလ္​အရာ၌ မတိုက္​တြန္​းျခင္​း။
၉. ၀ိပႆနာႏွင္​့ယွဥ္​​ေသာ အဓိသီလ၌ ​ေဆာက္​တည္​​ေစျခင္​း။
၁၀. သတိပ႒ာန္​​ေလးပါး ၊ ​ေဗာဓိပကၡိယတရား သံုးဆယ္​့ခုနစ္​ပါးတို႔ကို ပြားမ်ား​ေလ့လာျခင္​း၌ ​ေဆာက္​တည္​​ေစျခင္​း။

         🙇စူဠနိ​ေဒၵယ ပါ ၁၆၄၊ ပါရာနယ၀ဂ္​ ***

ကုသိုလ္​​ေလးမ်ိဳးစံု မစံု စစ္​​ေဆး

ကုသိုလ္၄မ်ိဳးစံု မစံု စစ္ေဆးၾကည့္
••••••••••••••••••••••••••••••

ညအိပ္ယာဝင္ၿပီဆိုရင္ အရင္ဆံုး ဒါန၊ သီလ၊ သမာဓိ၊ ဝိပႆ    နာကုသိုလ္ ေလးမ်ိဳးစံု မစံု ကိုယ့္ဟာကိုျပန္စစ္ေဆးၾကည့္။
ကုသိုလ္ေလးမ်ိဳးစံုသြားၿပီဆိုရင္ အိပ္ခ်င္လည္းအိပ္ေတာ့။
အဲဒိလိုဆိုရင္ တစ္ေန႔တာအတြက္ ေန႔တြက္ကိုက္သြားၿပီ။

ကုသိုလ္ေလးမ်ိဳးမစံုေသးဘူး၊ လိုေနေသးတယ္ဆိုရင္ မအိပ္နဲ႔ဦး။
ခ်က္ခ်င္းဘုရားေက်ာင္းေဆာင္ေရွ႕ကိုသြား၊

♠ ဘုရားကို ေသာက္ေတာ္ေရကပ္၊ ဆီမီးကပ္၊ ေရကေတာ့ အခ်ိန္မေရြး ကပ္လို႔ရတယ္။
အဲဒိလိုဆိုရင္ ဒါနျဖစ္သြားမယ္။ (ဒါန)

♠ သရဏဂံု သီလေဆာက္တည္။(သီလ)

♠ ထြက္ေလ ဝင္ေလ ရႈ႕မွတ္၊ ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ပြားမ်ား။ (သမာဓိ)

♠ ခႏၶာအရွိကို ၪာဏ္နဲ႔ ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္ရႈ႕သံုးသပ္။ (ဝိပႆ    နာ)

ညအိပ္ယာဝင္ခါနီးမွာ ကုသိုလ္ေလးမ်ိဳး တစ္ခါတည္းစံုသြားတယ္ေနာ္။

ညအိပ္ယာဝင္တာဟာ အေသေလး ေသေတာ့တာတဲ့။

မနက္အိပ္ယာက ထလာတာ ဘဝသစ္ကေလး ျပန္စတာတဲ့။

အေသေလးေသခါနီး ကုသိုလ္ေလးမ်ိဳးမစံုရင္ ခ်က္ခ်င္းျပန္ျဖည့္လို႔ရတယ္။

အေသႀကီးေသခါနီးေရာက္ရင္ေတာ့ ကုသိုလ္ေလးမ်ိဳးမစံုရင္ ျပန္ျဖည့္လို႔မရေတာ့ဘူး။

♤ တိပိဋကဓရ ေယာဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး

Credit to original uploader.

မာရ္​ငါးပါး

မာရ္​ ( ၅ ) ပါး
**´`**´`**´`**
၁ . တစ္​​ေထာင္​့ငါးရာ ကိ​ေလသာသည္​
      #ကိ​ေလသာမာရ္​မည္​၏။

၂. ကုသိုလ္​ ၊ အကုသိုလ္​ကံသည္​
     #အဘိသခၤါရမာရ္​မည္​၏။

၃. မာရ္​နတ္​သည္​ ​ ​​ေဒ၀ပုတၱမာရ္​မည္​၏။

၄. ခႏၶာငါးပါးသည္​  ​ခႏၶမာရ္​မည္​၏။

၅. ​ေသျခင္​းတရားသည္​  ​မစၥဳမာရ္​မည္​၏။

           📚ခႏၶသံယုတ္​၊ မာရသုတ္​၊

​ေရခ်ိဳး​ေပးပါ

​ေရခ်ိဳး​ေပးပါ
********
** အမိ၀မ္​းမွ ကြၽတ္​လြတ္​စတြင္​ ငါ့႐ုပ္​ခႏၶာ မသန္​႔ပါ၍ ဦးစြာပထမ ​ေရခ်ိဳးရ၏။

** ထိုမွတဆင္​့ ႀကီးရင္​့၍လာ ဤခ်ိန္​ခါထိ ငါသည္​ ​ေရခ်ိဳး​ေနရဆဲ။

** ဤမ်ွမၿပီး ဇရာစီး၍ ခရီးလမ္​းဆံုး အသက္​သုဥ္​းလ်ွင္​ ​ေနာက္​ဆံုး​ေရခ်ိဳးရအံုးမည္​။

** ​ေျသာ္​...
     ငါ့႐ုပ္​ခႏၶာ အ​ေျဖ႐ွာ၍ ​ေသခ်ာ​ေစ့ငု သတိျပဳမွ အသုဘႀကီးပါတကား။

   }} အသ်ွင္​ပ၀ရ (ရန္​ကင္​း​ေတာင္​) {{

မာန

မာန
÷••÷••÷
     ေနာက္တစ္ခုက ကိုယ့္ရဲ႕အရည္အခ်င္း ၾကည့္ျပီးေတာ့ လူေတြဟာ ကိုယ့္ရဲ႕ အရည္အခ်င္းကို ထုတ္ေဖာ္ျပီး မာန္တက္တာေတြ ျဖစ္တတ္တယ္။ အဲဒါကို ။မာန။ လို႕ ေခၚတယ္။ ကိုယ့္ရဲ႕ အရည္အခ်င္းက ေကာင္းသည္ျဖစ္ေစ၊ နိမ့္က်သည္ ျဖစ္ေစ မာနဆိုတာ တက္လာတာ။ ကိုယ့္ရဲ႕ အရည္အေသြးေပၚမွာ အထင္အျမင္ေလးေတြ ျဖစ္လာတာကို မာနလို႕ ေခၚတယ္။ ငါ လုပ္ႏိုင္တယ္၊ ငါ သြားႏိုင္တယ္၊ ငါ စားႏိုင္တယ္။ ဒီ ။။ႏိုင္။။တယ္ဆိုတာ မာန လို႕ေခၚတယ္။ မလုပ္ႏိုင္ဘူးလို႕ ေျပာရင္လည္း မာနပဲ။ မလုပ္ႏိုင္တာက ညံ့တဲ့ အရည္အခ်င္းေပါ့။

         မာနဆိုတာ သူေတာင္းစားေတာင္ ရွိသတဲ့။ ၾကားဖူးလား? ေတာင္းစားေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္ကို သူေ႒းတစ္ေယာက္က မင္း ေတာင္းစားမေနနဲ႕၊ ငါ့ျခံထဲလာ အမႈိက္ရွင္း၊ ငါ တစ္ေန႕ ဘယ္ေလာက္ေပးမယ္။ သူေတာင္းစားက ဘာေျပာတုန္း? ။။က်ဳပ္က သူေတာင္းစားဗ်၊ ခင္ဗ်ား အလုပ္မလုပ္ႏိုင္ဘူးတဲ့။။တဲ့။ ျခံရွင္းတဲ့ အလုပ္ မလုပ္ႏိုင္ဘူးတဲ့၊ ဒါမ်ိဳး။ အဲဒါလည္း သူေတာင္းစားမာန ေခၚတာပဲ။ မာနဆိုတာ အမ်ိဳးမ်ိဳး၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အထင္ေရာက္တာ။ ကိုယ့္ရ႕ဲ အရည္အေသြး ကိုယ္အထင္ေရာက္တာဟာ မာနပဲ။

          အဲဒီမာနဟာလည္း ကိုယ့္ကိုယ္ကို ခ်စ္ခင္မႈ၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ယံုၾကည္မႈေပၚမွာ အေျခခံျပီးေတာ့ ျဖစ္တာမို႕လို႕ ေလာဘနဲ႕ ယွဥ္တြဲတယ္လို႕ ေျပာရတယ္။ ဒီ မာနျဖစ္ေပၚလာပံုနဲ႕ ပက္သက္လို႔ ေျပာရရင္ ဒီမာနက ေကာင္းတဲ့ မာနရွိတယ္။ ေကာင္းတဲ့ မာနရွိတယ္ဆိုတာ အေကာင္းဘက္ကို ဦးတည္သြားတဲ့ မာနကို ေျပာတာ။ မာနကေတာ့ မေကာင္းဘူးေပါ့။ သို႕ေသာ္ အေကာင္းဘက္ကို ဦးတည္သြားေစတဲ့ မာန၊ အဆိုးဘက္ကို ဦးတည္သြားေစတဲ့ မာနလို႕ ဒီလို ႏွစ္မ်ိဳး ခြဲႏိုင္တယ္။

အေကာင္းဘက္ကို ဦးတည္ေစတဲ့ မာန
             ဒီပကၤရာျမတ္စြာဘုရားနဲ႕ ေတြ႕တဲ့အခါ သုေမဓာရေသ့က ဘာေျပာလဲ၊ ။။။ကႎ ေမ ဧေကန တိေဏၰန၊ ပုရိေသန ထာမ ဒႆိနာ။။။ - ငါလို စြမ္းရည္သတၱိရွိတဲ့ လူတစ္ေယာက္က ကိုယ္လြတ္႐ုန္းသြားလို႕ ဘယ္ေတာ္မလဲ။။ သူ႕ကိုယ္သူ သူရဲ႕ စြမ္းရည္သတၱိကို အထင္ၾကီးတဲ့ မာနရွိတယ္။ ငါလိုလူက တစ္ေယာက္တည္း ကိုယ္လြတ္႐ုန္းလို႕ ဘယ္ေတာ္မလဲ၊ ။။ သဗၺညဳတံ ပါပုဏိတြာ၊ သံသာေရတြာ သေဒဝကံ။။ - ဘုရားအျဖစ္ကို ေရာက္ေအာင္လုပ္ျပီး သတၱဝါေတြ ကယ္တင္မယ္။။ တဲ့။
             အကယ္၍ ဒီပကၤရာ ျမတ္စြာဘုရားထံမွာ တရားနာျပီး တရားက်င့္လိုက္ရင္ သူဟာ ရဟႏၲာ ျဖစ္ႏိုင္တယ္၊ ရဟႏၲာျဖစ္ႏိုင္တဲ့ အရည္အခ်င္းမ်ိဳးက သူ႕မွာ ရွိျပီးသား။ ဘာလို႕တုန္းဆို စ်ာန္အဘိညာဥ္ေတြ ရထားတဲ့ ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးပဲ။ သို႕ေသာ္ သူက သူ႕ရဲ႕ စြမ္းရည္သတၱိကို သူယံုၾကည္တယ္ေလ၊ အားကိုးယံုၾကည္တဲ့ မာန္မာနကေလးက ေဂါတမ ျမတ္စြာဘုရားအျဖစ္ ေရာက္ေအာင္ ပို႕ေဆာင္ေပးလိုက္တာ။ အေကာင္းဘက္ကို ဦးေဆာင္တဲ့ မာနလို႕ ေခၚတယ္။ အဲဒီလို အေကာင္းဘက္ကို ဦးေဆာင္တဲ့ မာနမ်ိဳးကေတာ့ ရွိသင့္တယ္လို႕ ေျပာတာ။ ရွိသင့္တယ္ဆိုတာ သူ႕ေၾကာင့္ ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာ ရႏိုင္တယ္လို႕ ေျပာတာေနာ္။ အကုသိုလ္ေတာ့ အကုသိုလ္ပဲေပါ့။
               
           ဒီမာနက အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိတယ္။ မထားရမယ့္ မာနကေတာ့ ဘယ္လိုဟာတုန္းဆိုရင္ ။။ ငါ အတတ္ဆံုးပဲ၊  ဘယ္ေကာင္မွ ဂ႐ုစိုက္စရာ မလိုဘူး။။ ဆိုတဲ့ မာနမ်ိဳး။ ။။ငါ့ေလာက္ ေတာ္တဲ့လူ မရွိဘူး၊ ဘယ္သူ႕ကိုမွ ဂ႐ုမစိုက္ဘူး I don't care ။။ ဆိုတဲ့ မေကာင္းတဲ့ မာနမ်ိဳးေပါ့။ အက်ိဳးကို ပ်က္ျပားေစတယ္ေလ။ လူတကာ အမုန္းပြားေစတဲ့ မာနမ်ိဳး မထားရဘူးတဲ့၊ ကိုယ့္ထက္ၾကီးတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြေပၚမွာ မာန မထားရဘူး။ ဒီလို ဆိုလိုတယ္ေနာ္။ ခုနက ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာဘက္ကို ဦးတည္သြားတဲ့ မာနမ်ိဳးေတာ့ ထားရမယ္လို႕ ဒီလို ဆိုလိုတယ္ေနာ္။
  
            သို႕ေသာ္ ဘယ္မာနပဲျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ့္တကယ္ရွိတဲ့ အရည္အခ်င္းကို အရည္အခ်င္း ရွိတယ္ဆိုတဲ့ အေတြးသည္ပင္လ်ွင္ အင္မတန္ ထူးျခားတဲ့ တရားဓမၼတစ္ခုကို မ်က္ေမွာက္ျပဳဖို႕ရန္အတြက္ အႏၲရာယ္ျပဳတယ္တဲ့။
           ရွင္အႏု႐ုဒၶါမေထရ္ျမတ္ဟာ သကၤန္းဝတ္ျပီး ပထမဝါတြင္းမွာပဲ သမထက်င့္စဥ္ ေအာင္ျမင္လို႕ စ်ာန္အဘိညာဥ္ေတြ ရတယ္။ ဒိဗၺစကၡဳမွာ ထူးျခားတဲ့ ပုဂၢိဳလ္တစ္ေယာက္ျဖစ္တယ္။ သူစိတ္ထဲမွာ ထင္တယ္၊ ဒိဗၺစကၡဳနဲ႕ စၾကာဝဠာတစ္ေထာင္ကို သူ ၾကည့္ႏိုင္တယ္၊ သူ ရဟႏၲာျဖစ္ဖို႕ အလြယ္ေလးလို႕ ေအာက္ေမ့တယ္။ ဝိပႆနာေျပာင္းျပီး အားထုတ္တယ္၊ လံုးဝ ရဟႏၲာ မျဖစ္ဘူး၊ ဘာျဖစ္လို႕တုန္း?။ သူ႕မွာ ဘာအေတြးရွိတုန္းဆိုရင္ ။။စၾကာဝဠာ တစ္ေထာင္ကို ၾကည့္ႏိုင္တဲ့ စြမ္းရည္သတၱိ ငါ့မွာ ရွိတယ္။။ ဆိုတဲ့ အေတြးေလးရွိတယ္။ ဒါေလးက မာန တဲ့။ အဲဒီ မာန ခံေနလို႕ သူ ရဟႏၲာျဖစ္ကိုမျဖစ္ဘူး။
           ရွင္သာရိပုတၱရာကို သြားျပီး ေလၽွာက္တယ္၊ ။။အရွင္ဘုရား တပည့္ေတာ္ ဒိဗၺစကၡဳနဲ႕ ဒီစၾကာဝဠာတစ္ေထာင္ကို တစ္ျပိဳင္တည္း ၾကည့္ႏိုင္တယ္၊ တရားလည္း အားထုတ္တယ္၊ သမာဓိေတြလည္း ေကာင္တယ္၊ ဒါေပမယ့္ ဘာျဖစ္လို႕ ကိေလသာ အာသေဝါ မကုန္မွန္း မသိဘူး။။ ေပါ့။
         ရွင္သာရိပုတၱရာက ေထာက္ျပတယ္၊ ။။ငါ့ရွင္ - စၾကာဝဠာတစ္ေထာင္ကို ဒိဗၺစကၡဳနဲ႕ ၾကည့္ႏိုင္တယ္ဆိုတဲ့ အေတြးဟာ ငါ့ရွင္မွာ မာနျဖစ္ေနတာ၊ အဲဒီအေတြးကို ေဖ်ာက္လိုက္ပါ၊ မစဥ္းစားပါနဲ႕ တဲ့။ ငါတရားအားထုတ္ေနတယ္၊ သမာဓိေတြလည္း ေကာင္းတယ္ဆိုတဲ့ အေတြးဟာ ဥဒၶစၥျဖစ္ေနတာ စိတ္မျငိမ္မသက္ျဖစ္ေနတာ။ ။ဘာျဖစ္လို႕မ်ား ရဟႏၲာ မျဖစ္တာပါလဲ။ လို႕ဆိုတဲ့ ဒီအေတြးဟာ ကုကၠဳစၥျဖစ္ေနတာ၊ အကုသိုလ္ေတြခ်ည္းျဖစ္ေနတာ။။ စဥ္းစားၾကည့္။
         ဒီ စၾကာဝဠာတစ္ေထာင္ကို သူၾကည့္ႏိုင္လို႕ ၾကည့္ႏိုင္တယ္ ေျပာတာမ်ား ဘာအျပစ္ရွိလို႕တုန္း၊ ေျပာၾကမွာေပါ့၊ ဟုတ္တယ္မဟုတ္လား။ သို႕ေသာ္လည္း စဥ္းစားၾကည့္စရာက အင္မတန္ ေသးငယ္တဲ့ ျမဴမံႈကေလးတစ္ခုဟာ လက္ဖဝါးထဲမွာ ထည့္ပြတ္လို႕ရွိရင္ ဘာမွ မျဖစ္ဘူး၊ ဟုတ္လား။ သို႕ေသာ္ လက္ဖဝါးထဲ ထည့္ပြတ္လို႕ရွိမွန္းေတာင္ မသိတဲ့ အဲဒီျမဴမႈံေလးကို မ်က္လံုးထဲဲ ထည့္ၾကည့္ပါလား၊ မ်က္လံုး ဘယ္ႏွယ့္ေနမလဲ၊ မခံႏိုင္ဘူး။ အမႈံေသးေသးေလးပဲျဖစ္ေစ မ်က္လံုးထဲ ေရာက္သြားရင္ ခိုးလိုးခုလုနဲ႕ မ်က္ရည္ေတြ ထြက္ေစမွာပဲ။ အဲဒီလိုပဲ ဒီလိုေသးငယ္တယ္လို႕ ထင္ရတဲ့ မာနေလးက ရဟႏၲာျဖစ္ဖို႕အတြက္ စလံုးစခု ျဖစ္ေစတယ္။
          ဒါကို ရွင္သာရိပုတၱရာက ျမင္တယ္၊ ရွင္အႏု႐ုဒၶါက စဥ္းစားလို႕မရဘူး။ ရွင္သာရိပုတၱရာက ေထာက္ျပတယ္၊ ဒီ စိတ္ရဲ႕ အညစ္အေၾကးေတြက စိတ္ထဲမွာ ဝင္ေနတယ္။ အဲဒါေလးေတြကို ေလၽွာ္ပစ္လိုက္ပါလို႕ ေျပာတာေနာ္။ ျဖဴစင္ေအာင္ လုပ္ပစ္လိုက္ပါ၊ ဘာျဖစ္လို႕လဲဆို ဒီမာနေလးဟာလည္း စိတ္ရဲ႕ အညစ္အေၾကးေလးပဲ။ ညစ္တယ္ဆိုလို႕ရွိရင္ မၾကည္ဘူး။ မၾကည္ရင္ မျမင္ရဘူးေပါ့။ မွန္မ်ားလို႕ေပါ့။ နည္းနည္းေလး အစက္အေျပာက္ေတြရွိေနရင္ ျမင္ကြင္းမွာ လာ႐ႈပ္ေနမွာေပါ့။ ဒါေၾကာင့္ ဒီမာနဆိုတာဟာလည္း တရားထူး တရားျမတ္ ရဖို႕ရာအတြက္ အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္တဲ့ အရာတစ္ခု၊ စိတ္ရဲ႕ အညစ္အေၾကးတစ္ခုပါပဲ။

ဒိ႒ိနဲ႕ မာန အတူမျဖစ္
      
           ေလာဘရယ္၊ ဒိ႒ိရယ္၊ မာနရယ္ဟာ ေလာဘမူစိတ္မွာ ယွဥ္ျပီးေတာ့ ျဖစ္ၾကတယ္တဲ့။ အယူမွားတဲ့ ဒိ႒ိနဲ႕ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အထင္ၾကီးတဲ့ မာနတို႕ဟာ တူတူယွဥ္တြဲျပီး မျဖစ္ၾကဘူး။ ဘာ့ေၾကာင့္ ယွဥ္တြဲျပီး မျဖစ္တာတံုးဆိုလို႕ရွိရင္ အာ႐ုံခ်င္း မတူလို႕တဲ့။ အတူတူတြဲတယ္ ဆိုတဲ့ေနရာမွာ ။။အေျခခံဝတၳဳခ်င္း တူရမယ္၊ အာ႐ုံခ်င္း တူရမယ္၊ တျပိဳင္နက္ ျဖစ္ရမယ္၊ တျပိဳင္နက္ ခ်ဳပ္ရမယ္။။ ဒါမွ ယွဥ္တယ္၊ Association ဆိုတာ ဒါမွ။ တခုတည္း ျဖစ္ရမယ္။ သို႕ေသာ္ မာနနဲ႕ ဒိ႒ိဟာ ဒိ႒ိက သူရဲ႕ အယူအဆ philosophy ကို အာ႐ုံျပဳတယ္၊ မာနက သူ႕ရဲ႕ အရည္အခ်င္းကို အာ႐ုံျပဳတယ္ဆိုေတာ့ သူတို႕ႏွစ္ခုမွာ အာ႐ုံခ်င္းမတူၾကဘူး။
            စာေပထဲမွာေတာ့ စြမ္းရည္သတၱိခ်င္း ျပိဳင္ေနလို႕ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းျပတယ္၊ ျခေသၤ့ႏွစ္ေကာင္ဟာ လိုဏ္ဂူထဲ အတူမေအာင္းသလိုပဲလို႕ ဥပမာေပးထားတယ္။ သို႕ေသာ္ အဲဒီ အေၾကာင္းျပခ်က္ထက္ အာ႐ုံခ်င္း မတူလို႕ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းက ပိုျပီးေတာ့ သဘာဝက်တယ္။ ျခေသၤ့ဆိုတာ အုပ္လိုက္ေနတတ္တာဆိုေတာ့ တစ္ခါတေလက် သူတို႕တည့္ရင္ ျခေသၤ့အထီးၾကီးေတြႏွစ္ေကာင္က လိုဏ္ဂူထဲမွာ အတူေအာင္းတယ္။ တစ္ခါက TV ထဲမွာ ျခေသၤ့အုပ္ထဲ ျခေသၤ့အထီး ႏွစ္ေကာင္ရွိတာ ေတြ႕ရတယ္။ TV ၾကည့္ၾကည့္ေပါ့။
            ဒါေၾကာင့္မို႕ အာ႐ုံခ်င္း မတူလို႕ ဆိုတာက ပိုျပီးေတာ့ အဓိကက်တယ္။ မာနက ။သူရဲ႕ အရည္အေသြးကို အာ႐ုံျပဳတယ္။ ဒိ႒ိက ။သူရဲ႕အျမင္ကို အာ႐ုံျပဳတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႕ အာ႐ုံခ်င္း မတူလို႕ သူတို႕ အတူတူမယွဥ္ဘူး။ သို႕ေသာ္ ေလာဘနဲ႕က်ေတာ့ ႏွစ္ခုလံုး ယွဥ္တြဲၾကတယ္။
÷••÷••÷••÷••÷••÷••÷••÷••÷••÷••÷••÷••÷••÷••

                            အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ
                 ေထရဝါဒ ဗုဒၶသာသနာျပဳ တကၠသိုလ္
          ပါေမာကၡခ်ဳပ္ဆရာေတာ္ဘုရား အဂၢမဟာပ႑ိတ
              ေဒါက္တာ ဘဒၵႏၲနႏၵမာလာဘိဝံသ(Ph.D)

÷••÷••÷••÷••÷••÷••÷••÷••÷••÷••÷••÷••÷••÷••÷••÷
အဘိဓမၼာ ျမတ္ေဒသနာ ပထမတြဲ အပိုင္း၆၊ စိတ္၏ အညစ္အေၾကးမ်ားမွ ကူးယူပူေဇာ္ပါသည္။