၃၈ ျဖာ မဂၤလာပံုျပင္မ်ား
၁.. သူမိုက္ကို မေပါင္းေဖာ္ျခင္း
*** *** *** *** *** ***
Non - Association with Bad Characters
သူမိုက္ကို မေပါင္းေဖာ္ျခင္းသည္ မဂၤလာတစ္ပါးျဖစ္၏။
ေ႐ွးသေရာအခါ ဗာရာဏသီျပည္တြင္ ဒဓိ၀ါဟနမင္း စိုးစံသည္။
တစ္ေန႔သ၌ မင္းသည္ ျမစ္ထဲ၌ေမ်ာပါလာေသာ ေရႊေရာင္အဆင္း႐ွိသည့္ သရက္သီးတစ္လံုးကို ရ႐ွိသည္။ ထိုသရက္သီးကို သံုးေဆာင္ၾကည့္ရာ ခ်ိဳၿမိန္၍ ထူးျခားေကာင္းမြန္ေသာ အနံအရသာႏွင့္ ျပည့္စံုသည္ကို သိရသည္။ ထိုသရက္သီးကို စားၿပီး အေစ့ကို ဥယ်ာဥ္၌ ႏို႔ရည္ေလာင္း၍ စိုက္ပိ်ိဳးေစ၏။ သံုးႏွစ္ၾကာေသာ္ ထိုသရက္ပင္သည္ အလြန္ခ်ိဳလွသည့္ သရက္သီးကို သီး၏။
မင္းသည္ သရက္သီးမ်ားကို ကိုယ္တိုင္လည္း သံုးေဆာင္သည္။ တခ်ိဳု႔ေသာ တျခားမင္းမ်ားထံသို႔လည္း လက္ေဆာင္ေပးသည္။ သို႔ရာတြင္ မ်ိဳးပြားမည္ စိုးေသာေၾကာင့္ လက္ေဆာင္မေပးမီ သရက္သီး၏ အၫြန္႔အေညႇာင့္ျဖစ္မည့္ေနရာကို ဖား႐ိုးစူးႏွင့္ထိူးၿပီးမွ ေပးပို႔သည္။
လက္ေဆာင္ရလာေသာ မင္းတို႔သည္ သရက္သီးကို စား၍ အေစ့ကိုစိုက္ေစသည္။ အပင္မေပါက္ေပ။ မင္းတစ္ပါးသည္ သရက္သီး၏ အရသာကို ခါးေအာင္လုပ္ႏိုင္ေသာ ဥယ်ာဥ္မႉးတစ္ဦးကို ဒဓိ၀ါဟနမင္းထံ ေစလႊတ္သည္။ ဥယ်ာဥ္မႉးအျဖစ္ ခစားေစသည္။
ထိုဥယ်ာဥ္မႉးသည္ သရက္ပင္အနီး၌ တမာ ေခြးေတာင္ပင္တို႔ကို စိုက္၏။ ထိုအပင္တို႔ ႀကီးထြား၍ သရက္ပင္အျမစ္ႏွင့္ ေရာယွက္၍ သြားသည္။ ထိုသရက္ပင္၏ အသီးမ်ား ခါးသြားၾကသည္။ ဥယ်ာဥ္မႉးႈလည္း ထြက္ေျပးသြားေလသည္။
ဒဓိ၀ါဟနမင္းသည္ သရက္သီးမ်ား ခါးလာေသာ အေၾကာင္းရင္းကို ဘုရားေလာင္ပညာ႐ွိ အမတ္အား စူးစမ္းေစသည္။
ပညာ႐ွိအမတ္က.... "" တမာပင္ ေခြးေတာက္ပင္တို႔ေၾကာင့္ သရက္သီးခါးရပါ၏.."" ဟုေလ်ွာက္သည္။
ထို႔ေနာက္ ထိုအပင္တို႔ကို အျမစ္ႏွင့္တကြ ႏႈတ္ေစၿပီး ေျမျသဇာသစ္ ၊ ေျမျသဇာေကာင္းမ်ား ေကြၽးေမြးေစသည္။ ႏို႔ရည္၊ သကာရည္၊ နံ့သာရည္ တို႔ျဖင့္ သြန္းေလာင္းေစသည္။ သို႔ျဖင့္ ေနာက္ထပ္၍ သရက္သီးမ်ား သီးလာေသာအခါ သရက္သီးတို႔သည္ မူလအတိုင္း ခ်ိဳၿမိန္လာသည္။ ထူးကဲေသာ အနံအရသာႏွင့္ ျပည့္စံုလာေလသည္။
ထိုအခါ ပညာ႐ွိတို့က ...
"" အသက္မဲ့ေသာ အရာပင္လ်ွင္ မေကာင္းေသာ အေပါင္းအေဖာ္ႏွင့္ ေပါင္းေဖာ္ရ၍ ပ်က္စီးခဲ့ရေသးသည္။ အသက္႐ွိေသာ သတၱ၀ါတို႔ကား မေကာင္းေသာ အေပါင္းအေဖာ္ႏွင့္ ေပါင္းေဖာ္ေသာ္ အဘယ္ဆိုဖြယ္ရာ ႐ွိအ့ံနည္း..။""
ဟူ၍ ဆိုၾကေလသည္။
}}} က်မ္းကိုး -ငါးရာ့ငါးဆယ္
ဒဓိ၀ိဟနဇာတ္ {{{
✏ မင္းယုေ၀
No comments:
Post a Comment