တရားအလုပ္ဆိုတာ

တရားအားထုတ္ပါဆိုလ်ွင္ အခ်ိဳ႕က ပါရမီကို ယိုးမယ္ဖြဲ႔ၾကသည္။
         ပါရမီျပည့္ မျပည့္သိရန္မွာ မိမိကိစၥမဟုတ္၊ဒြိဟိတ္  တိဟိတ္ဆိုသည္မွာလည္း မိမိ တိုင္းထြာ တြက္ခ်က ္သိႏိုင္ေသာ ကိစၥမဟုတ္ပါ။
    ဤသူမွာပါရမီ႐ွိသည္၊ တရားရႏိုင္ေလာက္္ေသာဟိတ္ ္ျပည့္စံုသည္ဆိုသည္  ကိုသိရန္မွာ ထိုဟိတ္ စ႐ိုက္ႏွင့္ သင့္ေတာ္ေသာ ေလ်ာ္ညီေသာ တရားကို ေဟာၾကားရမည့္ ျမတ္စြာဘုရား႐ွင္၏ ကိစၥသာျဖစ္သည္။
   မိမိတို႔အတြက္မွာကား ဘုရား႐ွင္ေဟာၾကားခဲ့ေသာ ခနၶာငါးပါး ႐ုပ္နာမ္ ပရမတ္တရားကို သတိပ႒ာန္ နည္းလမ္းက်နစြာ အားထုတ္ရန္သာ ျဖစ္သည္။ ထိုသို႔အားထုတ္သျဖင့္ သစၥာတရားကို သိျမင္ၿပီး မဂ္၊ဖိုလ္၊နိဗၺာန္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳႏိုင္ပါက မိမိသည္ ္ပါရမီ႐ွိသည္၊တိဟိတ္ျဖစ္သည္ဟု သိႏိုင္သည္။
     နည္းစံနစ္က်နစြာ ႀကိဳးစားအားထုတ္ပါလ်ွက္ သစၥာကိုမသိ၊မဂ္၊ဖိုလ္၊နိဗၺာန္ကို မ်က္ေမွာက္မျပဳႏိုင္ပါက မိမိသည္ ဤဘဝတြင္ ပါရမီလိုသည္ဟု ဆိုႏိုင္သည္။
        သို႔ေသာ္  "အနာဂေတ ပစၥေယာဘဝိႆတိ"ဆိုသည့္အတိုင္း ဒုတိယဘဝ နတ္ျပည္ေရာက္ၿပီး မဂ္ဖိုလ္ရေပမည္။ထို႔ေၾကာင့္ တရားအားထုတ္ျခင္းသည္  မည္သည့္နည္းႏွင့္မွ အက်ိဳးမဲ့မျဖစ္ပါ၊
     မိမိမသိႏိုင္ေသာ  ပါရမီစကား၊တိဟိတ္   ဒြိဟိတ္စကားမ်ား ေျပာေနမည့္အစား သတိပ႒ာန္တရားကို ေလ့လာႀကိဳးစား အားထုတ္ၾကပါရန္ တိုက္တြန္းပါသည္။
ဓမၼပဒအ႒ကထာလာ ကုေဋ. ၁၆၀ႂကြယ္ သူေ႒းသားသည္ အရဟတၱဖိုလ္ ေရာက္နိုင္ေလာက္ေသာ ပါရမီ႐ွိေသာ္လည္း သတိပ႒ာန္အလုပ္ မဂၢင္အလုပ္တို႔ကို မလုပ္သျဖင့္ ပါရမီပ်က္စီးသြားၿပီး ေတာင္းရမ္းစားေသာက္ရသည့္ ဘဝသို႔ ေရာက္သြားရပံု ကို ပါရမီအား ယိုးမယ္ဖြဲ့ျပီး တရားအားထုတ္ရန္  ေနာက္တြန့္ေနသူမ်ား သင္ခန္းစာ ယူသင့္ပါသည္။
       ေလာကႀကီးတြင္ ကာမဂုဏ္တရားမ်ား ခံစားျခင္းျဖင့္ ေပ်ာ္ရႊင္ရျခင္းထက္ ၿငိမ္းခ်မ္း ၾကည္လင္ ျဖဴစင္သိမ္ေမြ႔ေသာ စိတ္ႏွလံုး႐ွိျခင္းသည္ ပို၍ေကာင္းမြန္ ျမင့္ျမတ္သည္ဟု မွန္းဆတတ္သည့္ အႏုမာနဉာဏ္မ်ိဳး သင့္တြင္ ႐ွိသည္ဆိုလ်င္  ပါရမီ႐ွိေသာသူ          ္ဟု ဆိုႏိုင္ပါၿပီ။