၂း၆း၁။ ပါဏာတိပါတအဓိပၸါယ္
***************************
ငါးပါးသီလတြင္ ပထမဆံုးသီလကို ပါဏာတိပါတာ ေ၀ရမဏိ သိကၡာပဒံ သမာဒိယာမိ= သက္ရႇိသတၲ၀ါကို သတ္ျခင္းမႇ ေရႇာင္ၾကဥ္ပါ၏ဟု ရြတ္ဆို၍ ေဆာက္တည္ရ၏။ ထိုတြင္ ပါဏာတိပါတ ဟူေသာပုဒ္သည္ ပါဏႏႇင့္အတိပါတ ဟူေသာပုဒ္ႏႇစ္ခုကို ေပါင္းစပ္ ထားျခင္းျဖစ္သည္။ လူသားတို႕ ေျပာဆိုေနၾကေသာ ေလာကေ၀ါဟာရအားျဖင့္ သတၲ၀ါ၊ ပရမတၴအားျဖင့္ ရုပ္ဇီ၀ိတိေျႏၵ နာမ္ဇီ၀ိတိ ေျႏၵတို႕ကို ပါဏဟုေခၚ၏။
သတ္ျခင္း၊ေသေစျခင္း(၀ါ)ေသေစလိုေသာေစတနာျဖင့္ ဓားစေသာ လက္ နက္ျဖင့္ သတ္ျခင္းကို အတိပါတဟုေခၚ၏။ ထိုေၾကာင့္ ပါဏဟူသည္ သတၲ၀ါျဖစ္၍ အတိပါတ ဟူသည္သတ္ျခင္းဟုမႇတ္သင့္၏။ ထိုသို႕ သတ္ျဖစ္ေအာင္ ၀ဓကေစတနာက ေစ့ေဆာ္၏။ ထိုေၾကာင့္ ပါဏာတိပါတဟူသည္ သတၲ၀ါဟုအမႇတ္ရႇိသည္ျဖစ္၍ သတၲ၀ါတို႕ကို ကုိယ္တိုင္သတ္ျခင္းဟူေသာ ကာယပေယာဂ၊ 'သတ္လိုက္ပါ'စသည္ျဖင့္ ေစခိုင္းျခင္းဟူေသာ ၀စီပေယာဂကို ျဖစ္ေစတတ္ေသာ သတ္ေၾကာင္း ေစတနာ(၀ဓကေစတနာ)ကို ေခၚဆိုျခင္းျဖစ္၏။၁ ထိုေၾကာင့္ ေသေစလိုေသာေစတနာ ျဖင့္ ကိုယ္တိုင္ျဖစ္ေစ၊ သူတပါးကို ေစခိုင္း၍ျဖစ္ေစ သတ္လ်င္ ပါဏာတိပါတကံေျမာက္၏။
ရုပ္ဇီ၀ိတ၊နာမ္ဇီ၀ိတႏႇစ္မ်ိဳးကို အသက္ဟုေခၚဆိုရာ ယင္းဇီ၀ိတႏႇစ္မ်ိဳးသည္ သတၲ၀ါတို႕ အေကာင္အထည္ ထင္ရႇားမျဖစ္ေပၚမီ အမိ၀မ္း၌ ပဋိသေႏၶေနစဥ္အခါ ကလလေရၾကည္တည္ခ်ိန္မႇစ၍ ျဖစ္ေပၚလာသည့္ ရုပ္နာမ္တရားမ်ားျဖစ္၏။၂ ထို့ေၾကာင့္ ကိုယ္၀န္ပ်က္က်ေစလိုေသာ ေစတနာျဖင့္ ကိုယ္၀န္ပ်က္ေဆး တုိက္ေကြၽးျခင္း၊ ႏႇိပ္နယ္ေပးျခင္းစသည္ ျပဳလုပ္လ်င္ ပါဏာတိပါတကံထိုက္၏။ ထို႕အတူ အေကာင္ေပါက္ႏုိင္ေသာ ၾကက္ဥ၊ဘဲဥစသည့္ဥမ်ားကို ခ်က္ျပဳတ္ေၾကာ္ေလႇာ္ စားေသာက္ရာ၌ လည္း ေစတနာပါလ်င္ ပါဏာတိပါတကံထိုက္၏။ သို့ေသာ္ ေသေစလိုေသာ ေစတနာသက္သက္ျဖင့္ ကား ပါဏာတိပါတကံမေျမာက္ေပ။ အဂၤါငါးရပ္ႏႇင့္ျပည့္စံုမႇသာ ပါဏာတိပါတကံေျမာက္၏။
၂း၆း၁း၁။ ပါဏာတိပါတကံအဂၤါ(၅)ပါး
ပါဏာတိပါတကံေျမာက္ရန္အဂၤါသည္(၅)ပါးရႇိ၏။ယင္းတို႕မႇာ-
၁။ သတၲ၀ါျဖစ္ျခင္း၊
၂။ သတၲ၀ါဟုလည္းသိျခင္း၊
၃။ သတ္လိုေသာစိတ္ ေစတနာလည္းထင္ရႇားရႇိျခင္း၊
၄။ ေသေအာင္လည္း လံု႕လပေယာဂျပဳျခင္း၊
၅။ ထိုလံု႕လပေယာဂေၾကာင့္ ေသျခင္းဟူ၍ ျဖစ္သည္။၁
အထက္ပါအဂၤါ(၅)ပါးႏႇင့္ ျပည့္စံုလ်င္ ပါဏာတိပါတကံေျမာက္၏။ကမၼပထေျမာက္ေသာ အကုသိုလ္ကံျဖစ္၏။ကမၼပထေျမာက္လ်င္ အပါယ္က်ရန္ေသခ်ာ၏။အထက္ပါ အဂၤါ(၅)ပါးလံုးႏႇင့္ မျပည့္စံုလ်င္ကား ပါဏာတိပါတကမၼပထမေျမာက္ေပ။ အပါယ္ပဋိသေႏၶအက်ိဳးကို မုခ်မေပးႏုိင္သည့္ ကံမ်သာ(ကမၼမတၲမ်သာ)ျဖစ္၏။ ထိုေၾကာင့္ သက္ရႇိသတၲ၀ါ ပင္ျဖစ္ေသာ္လည္း သက္ရႇိသတၲ၀ါဟုမသိ လ်င္လည္းေကာင္း၊ သိပင္သိျငားေသာ္လည္း ေသေစလိုေသာစိတ္မရႇိလ်င္လည္းေကာင္း၊ အမႇတ္တမဲ့ျပဳ လုပ္မိ၍ ေသသြားခဲ့လ်င္လည္းေကာင္း၊ေသေစလိုေသာစိတ္ရႇိေသာ္လည္း မိမိ၏လံု႕လပေယာဂမပါဘဲ သတၲ၀ါေသသြားခဲ့လ်င္လည္းေကာင္း၊ မိမိ၏လံု႕လပေယာဂျဖင့္ ေသေစရန္ သတ္ပင္သတ္ျငားေသာ္ လည္း သတၲ၀ါမေသခဲ့လ်င္လည္းေကာင္း ပါဏာတိပါတကမၼပထမေျမာက္ေပ။ ကမၼပထမေျမာက္ လ်င္ အပါယ္က်ရန္မေသခ်ာ။
ယင္းကမၼပထေျမာက္မႈ၊မေျမာက္မႈတို႕၏ အက်ိဳးေပးမႈႏႇင့္စပ္၍ ပဋိသမၻိဒါမဂ္ အ႒ကထာ ၌'ပဋိသေႏၶအက်ိဳးကိုျဖစ္ေစႏုိင္ေသာ ကုသိုလ္ကံ အကုသိုလ္ကံတို႕ကိုိသာလ်င္ ကမၼပထဟုဆို၍ ပဋိသေႏၶ အက်ိဳးကိုေပးရန္ မေသခ်ာေသာ ကုသိုလ္ကံ အကုသိုလ္ကံ တို႕ကိုကား ကမၼပထဟု မဆိုအပ္ကုန္ဟု ဖြင့္ဆို၏။၂ သို႕ျဖစ္၍ ကံေျမာက္ မေျမာက္ကို အထက္ပါအဂၤါရပ္တို႕ႏႇင့္ တိုက္ဆိုင္၍ ၾကည့္ရမည္။ယင္းအဂၤါ(၅)ပါးလံုးႏႇင့္ ျပည့္စံုလ်င္ ကံေျမာက္၍ တစ္ပါးပါးခြၽတ္ယြင္းလ်င္ ကံမေျမာက္ဟု မႇတ္ရမည္။
၂း၆း၁း၂။ သတ္နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳး
ပါဏာတိပါတအဂၤါ(၅)မ်ိဳးတြင္ နံပါတ္(၄)အဂၤါျဖစ္သည့္ ေသေအာင္လံု႕လ ျပဳျခင္းဟူူရာ၌ သတ္နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးကို က်မ္းဂန္မ်ား၌ ျပဆိုထား၏။
ယင္းတို႕မႇာ-
၁။ သာဟတၴိက= တုတ္ဓားစသည္တို႕ကို ကိုယ္တိုင္ကိုင္စြဲ၍ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ ရိုက္ပုတ္ထိုးခုတ္သတ္ျဖတ္ျခင္း၊
၂။ အာဏတၲိက= ႏႈတ္ျဖင့္ေျပာဆို၍ျဖစ္ေစ၊ စာျဖင့္ေရးသား၍ျဖစ္ေစ၊ အရိပ္နိမိတ္ကို ျပ၍ျဖစ္ေစ သတ္ခိုင္းျခင္း၊
၃။ နိႆဂၢိယ= ေလး၊ျမႇား၊ေသနတ္၊အေျာက္၊ဗုံုးစသည္တို႕ျဖင့္ ပစ္ခတ္သတ္ ျဖတ္ျခင္း၊
၄။ ထာ၀ရ= သြားလာရာလမ္းခရီးတို႕၌ သတၲ၀ါမ်ားေသေၾကပ်က္စီးေအာင္ တြင္းတူး၍ ျဖစ္ေစ၊ ေထာင္ေခ်ာက္ဆင္၍ ျဖစ္ေစ၊ ဆူးေျငာင့္ စသည္ကို စုိက္ထား၍ျဖစ္ေစ၊ ဗံုးအေျမာက္စသည္တို႕ကို ျမဳပ္ထား၍ျဖစ္ေစ သတ္ျဖတ္ျခင္း၊
၅။ ၀ိဇၨာမယ= အင္းအိုင္ခ်၍ျဖစ္ေစ၊ မႏၲာန္မန္းမႈတ္၍ျဖစ္ေစ သတ္ျဖတ္ျခင္း၊ ေလာကအတတ္အတတ္ပညာအမ်ိဳးမ်ိဳးတို႕ျဖင့္ သတ္ျဖတ္ျခင္း၊
၆။ ဣဒၶိမယ= ကံေၾကာင့္ျဖစ္ေသာ တန္ခိုး (ကမၼဇိဒၶိ)တို႕ျဖင့္ သတ္ျဖတ္ျခင္း ဟူ၍ ျဖစ္၏။၁
ထိုသတ္နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးတို႕တြင္ တစ္မ်ိဳးမ်ိဳးေသာနည္းျဖင့္ သတ္ရာ၌ မိမိရည္ရြယ္ေသာ သတၲ၀ါ ေသလ်င္ ပါဏာတိပါတကံထိုက္သည္။ မရည္ရြယ္ေသာသတၲ၀ါေသလ်င္ ပါဏာတိပါတကံမထိုက္ေပ။
၂း၆း၁း၃။ သတၲ၀ါအလိုက္အျပစ္ၾကီးငယ္ကြဲျပားပံု
ပုဂၢိဳလ္သတၲ၀ါတုိ႕ကို သတ္ျဖတ္၍ ေသဆံုးရာ၌ သင့္ေရာက္ေသာအျပစ္သည္ အသတ္ခံရေသာ ပုဂၢိဳလ္သတၲ၀ါတုိ႕အေပၚလိုက္၍ ကြဲျပားျခားနား၏။ ေသဆံုးမႈခ်င္း တူေသာ္လည္း အျပစ္ကားမတူညီေပ။
တိရစၧာန္တို႕ကို သတ္ျဖတ္ရာ၌ ခႏၶာကိုယ္ေသးငယ္ေသာ တိရစၧာန္ကို သတ္ျဖတ္လ်င္ အျပစ္လည္း ေသးငယ္၏။ ခႏၶာကိုယ္ၾကီးေသာတိရစၧာန္ကို သတ္ျဖတ္လ်င္ အျပစ္ပိုၾကီး၏။ ခႏၶာကိုယ္ ႀကီးလ်င္လံု႕လစိုက္ထုတ္ရမႈပို၍ႀကီးေသာေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ လံု႕လစိုက္ထုတ္ရ မႈျခင္းတူေသာ္လည္း ခႏၶာကိုယ္ပို၍ႀကီးေသာေၾကာင့္လည္းေကာင္း အျပစ္ပိုႀကီးရျခင္းျဖစ္၏။ သို႕ျဖစ္၍ ၾကမ္းပိုး၊ ျခင္စသည့္ သတၲ၀ါငယ္ေလးမ်ားကို သတ္ျဖတ္ျခင္းထက္ ဆင္၊ ကြၽဲ၊ ႏြားစသည့္ တိရစၧာန္ အႀကီးမ်ားကို သတ္ျဖတ္ျခင္းက အျပစ္ပိုႀကီးသည္ဟုမႇတ္ရမည္။ လူတို႕ကို သတ္ျဖတ္ရာ၌ အျပစ္ အႀကီးအငယ္ ကိုလည္း ထိုသူတို႕၏ သီလစသည့္ဂုဏ္သို႕လိုက္၍ ဆံုးျဖတ္ရမည္။ ကိုယ္က်င့္သီလ မရႇိသူကို သတ္ျဖတ္ရာ၌ အျပစ္ေသးငယ္၍ ကိုယ္က်င့္သီလရႇိသူကို သတ္ျဖတ္ရာ၌ အျပစ္ပိုႀကီး၏။၂ ကိုယ္က်င့္ သီလစသည့္ ဂုဏ္တို႕ႏႇင့္ ျပည့္စံုသူတို႕တြင္လည္း ေသာတာပန္ကို သတ္သူထက္ သကဒါဂါမ္ကို သတ္သူက အျပစ္ပိုႀကီး၏။ သကဒါဂါမ္ကိုသတ္သူထက္ အနာဂါမ္ကိုသတ္သူက အျပစ္ပိုႀကီး၏။ အနာဂါမ္ကို သတ္သူထက္ ရဟႏၲာကိုသတ္သူက အျပစ္ပိုႀကီး၏ဟု မႇတ္သင့္၏။
၂း၆း၁း၄။ ပါဏာတိပါတကံ၏ ဆိုးက်ိဳးမ်ား
ပါဏာတိပါတကံကုိ က်ဴးလြန္သူသည္ ငရဲ၊တိရစၧာန္၊ၿပိတၲာ၊အသူရကာယ္ဟူေသာ အပါယ္(၄)ဘံုတို႕တြင္ တစ္ဘံုဘံု၌ ျဖစ္ရတတ္၏။ ေကာင္းမႈတစ္ခုခုေၾကာင့္ လူ႕ဘ၀သို႕ ေရာက္လာ ျပန္လ်င္လည္း ေအာက္ပါဆုိးက်ိဳးမ်ားကို ခံစားရတတ္၏။ ထိုဆိုးက်ိဳးမ်ားမႇာ-
၁။ မ်က္စိနားႏႇာေျခလက္အဂၤါ ခ်ိဳ႕တဲ့ျခင္း၊
၂။ အနာေရာဂါမ်ားျပားျခင္း၊
၃။ အင္အားခ်ိဳ႕တဲ့ျခင္း၊(အားနည္းျခင္း၊)
၄။ ေဘးရန္ေပၚလာလ်င္ ေၾကာက္ရြံ႕တတ္္ျခင္း၊
၅။ စိုးရိမ္ေသာကမ်ားရျခင္း၊
၆။ သူတပါးတို႕၏ ႏႇိပ္စက္ညႇဥ္းပန္းမႈကို ခံရျခင္း၊
၇။ သူတပါး အသတ္ခံရျခင္း၊(၀ါ)ကိုယ့္ကုိယ္ကို သတ္ေသျခင္း၊
၈။ အေႁခြအရံပ်က္စီးရျခင္း၊
၉။ လ်င္ျမန္ ဖ်တ္လတ္မႈ မရႇိျခင္း၊
၁၀။ အသက္တိုျခင္း စသည္တို႕ျဖစ္သည္။၁
ဤဆိုးက်ိဳးမ်ားကို ၾကည့္လ်င္ ပါဏာတိပါတကံကို က်ဴးလြန္ခဲ့သူသည္ ဒုလႅဘဟုဆိုသည့္ လူ႕ဘ၀ကိုပင္ ရျငားေသာ္လည္း လူတန္းေစ့မေနႏုိင္ဘဲ အရမေတာ္လႇသည္ကို ေတြ႕ရမည္ျဖစ္၏။ထို ေၾကာင့္ သူတပါးအသက္ကို သတ္ျဖတ္ျခင္းမႇ ေရႇာင္ၾကဥ္သင့္၏။ ပါဏာတိပါတကံက်ဴးလြန္က ခံစားရမည့္ ဆိုးက်ိဳးမ်ားႏႇင့္စပ္၍ မႇတ္ရလြယ္ကူေစရန္ ေရႇးဆရာေတာ္မ်ားက ဤသို႕လကၤာစပ္ဆိုခဲ့ သည္။
''ပါဏာတိပါတ္၊သူ႕သက္သတ္က၊ခ်ိဳ႕တဲ့အဂၤါ၊မြဲျပာရုပ္သြင္၊အားအင္ယိုယြင္း၊လ်င္ျခင္းလည္းေ၀း၊ေဘး ကိုေၾကာက္တတ္၊အသတ္ခံရာ၊အနာမ်ားလ်က္၊ေႁခြရံပ်က္၍၊အသက္တိုလ်၊ျပစ္မ်ားစြာ့သည္၊ေရႇာင္က
အျပန္အက်ိဳးတည္း။''၂
၂း၆း၁း၅။ ပါဏာတိပါတမႇ ေရႇာင္ၾကဥ္ရက်ိဳးမ်ား
သူတစ္ပါးအသက္ကို သတ္ျခင္းမႇ ေရႇာင္ၾကဥ္လ်င္ နတ္ရြာသုဂတိသို႕ေရာက္ျပီး လူျဖစ္လ်င္ လည္း ေအာက္ပါအက်ိဳးတို႕ကို ခံစားရတတ္သည္။ ထိုအက်ိဳးတရားတို႕မႇာ-
၁။ အဂၤါၾကီးငယ္ႏႇင့္ျပည့္စံုျခင္း၊
၂။ အလံုးအရပ္ အခ်ိဳးအစားက်ျခင္း၊
၃။ လ်င္ျမန္ေပါ့ပါးျခင္း၊
၄။ ညီညြတ္ေသာ ေျခဖ၀ါး လက္ဖ၀ါးရႇိျခင္း၊
၅။ တင့္တယ္ေျပျပစ္ျခင္း၊
၆။ အသားအေရ ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕ျခင္း၊
၇။ စင္ၾကယ္ျခင္း၊
၈။ ရဲရင့္ျခင္း၊
၉။ ခြန္အားဗလ ၾကီးျခင္း၊
၁၀။ စကားေျပျပစ္ျခင္း၊
၁၁။ လူအမ်ားခ်စ္ခင္ျခင္း၊
၁၂။မိမိပရိသတ္စည္းလံုး ညီညြတ္မႈရႇိျခင္း၊
၁၃။ အေၾကာက္အရြံ႕ကင္းျခင္း၊
၁၄။ အဆိပ္အေတာက္မသင့္ျခင္း၊
၁၅။ သူတစ္ပါးလုံ႕လပေယာဂေၾကာင့္ မေသျခင္း၊
၁၆။ အျခံအရံ ပရိသတ္မ်ားျခင္း၊
၁၇။ အဆင္းလႇျခင္း၊
၁၈။ ရုပ္ရည္သႏၲာန္ေကာင္းျခင္း၊
၁၉။ အနာေရာဂါကင္းျခင္း၊
၂၀။ စိုးရိမ္ေၾကာင့္ၾကမႈ မရႇိျခင္း၊
၂၁။ ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏုိးသူတို႕ႏႇင့္ မေကြမကြင္းျခင္း၊
၂၂။ အသက္ရႇည္ျခင္း စသည္တို႕ျဖစ္ေၾကာင္း ခုဒၵကပါဌအ႒ကထာ၁၌ ဖြင့္ျပထား၏။
ျမတ္စြာဘုရား၏ လကၡဏာေတာ္ႀကီး ၃၂ ပါးတြင္ ရႇည္ေသာဖေနာင့္၊လက္ေခ်ာင္း၊ ေျခေခ်ာင္း ႏႇင့္ျပည့္စံုျပီး ျဗဟၼာမင္းကဲ့သို႕ ေျဖာင့္မတ္ေသာ ခႏၶာကိုယ္ရႇိျခင္းဟူသည့္ လကၡဏာေတာ္ႀကီးသံုးပါးတို႕ ပါ၀င္၏။ ျမတ္စြာဘုရားရႇင္အား ထိုလကၡဏာေတာ္ႀကီးသံုးပါးႏႇင့္ျပည့္စံုရျခင္းမႇာ သူ႕အသက္ကို သတ္ျခင္းမႇ ေရႇာင္ၾကဥ္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ျဖစ္၏။ သူအသက္သတ္မႈမႇ ေရႇာင္ၾကဥ္ခဲ့သူသည္ စၾကာ၀ ေတးမင္းျဖစ္၍ ဆန္႕က်င္ဘက္ရန္သူတို႕က မသတ္ျဖတ္ႏိုင္ျခင္း၊ အသက္ရႇည္ျခင္း၊အက်ိဳးတို႕ကို ရရႇိႏိုင္၏။ ဘုရားျဖစ္ခဲ့ေသာ္ သက္ေတာ္ရႇည္ျခင္း၊ ဆန္႕က်င္ဘက္ကို အလိုရိႇၾကသည့္ သမဏျဗဟၼဏ စသူတို႕၏ အသက္အႏၲရာယ္မေပးႏုိင္ျခင္းအက်ိဳးတို႕ကို ရရႇိ၏။
သို႕ျဖစ္၍ က်ဴးလြန္လ်င္ ခ်ိဳ႕တဲ့မႈမ်ားစြာျဖစ္ျပီး ေရႇာင္ၾကဥ္လ်င္ အက်ိဳးမ်ားစြာရေသာသူ႕ အသက္သတ္ျခင္း ပါဏာတိပါတကံကို လူသားတိုင္း ေရႇာင္ၾကဥ္သင့္လႇ၏။
No comments:
Post a Comment