မမေ့မလျော့နေတယ်ဆိုတာ

“မမေ့မလျော့နေတယ်ဆိုတာ”

မေ့လျော့တယ်ဆိုတာ ဘာကိုပြောတာတုံးဆိုတော့ အပျော်အပါးတွေ လိုက်စားပြီးတော့ ကိုယ့်စိတ်ကို ကာမဂုဏ်တွေထဲမှာ လွှတ်ထားတာဟာ ဒါ မေ့လျော့တယ် လို့ ခေါ်တယ်ပေါ့။

သဘာဝတရားကို မစဉ်းစားနိုင်ဘဲနဲ့ ကာမဂုဏ်အာရုံတွေထဲ စိတ်ကို လွှတ်ထားတယ်၊ ဒါဟာ မေ့လျော့ခြင်းပဲ၊ တစ်ဖက်ကနေကြည့်မယ်ဆိုရင် စဉ်းစားကြည့်ပေါ့။

ဘုန်းကြီးတို့တစ်တွေဟာ မမေ့လျော့သင့်ဘူးဆိုတာ ဘာလဲလို့ဆိုရင် ကုသိုလ်ကောင်းမှု လုပ်ဖို့ သတိရတာဟာ မမေ့လျော့ခြင်းပဲ ဖြစ်တယ်။

လူ့လောကရောက်လာတဲ့အခါ စားစရာ ရှာရတာတို့ နေစရာ ရှာရတာတို့နော်၊ ဒါတွေဟာ သဘာဝသာလျှင် ဖြစ်တယ်။

လောကမှာ တိရိစ္ဆာန်တွေဟာလည်းပဲ အတူတူပဲ၊ အိပ် စား ကာမ လို့ ဆိုတဲ့အတိုင်း အိပ်တာရယ် စားတာရယ် ကာမဂုဏ်ရယ် ဒီသုံးမျိုးကတော့ သတ္တဝါတိုင်းမှာ ရှိကြတယ်။ အဲဒီ သုံးမျိုးနဲ့ အချိန်ကုန်နေရင် မေ့လျော့တယ်လို့ ခေါ်တယ်။

လူတွေဟာလည်း နေ့စဉ် စီးပွားရေးကိစ္စ ဒီကိစ္စတွေနဲ့ချည်းပဲ အချိန်ကုန်နေရင် မေ့လျော့တယ်လို့ ခေါ်တယ်။ ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုရင် စဉ်းစားကြည့်ပေါ့-

စားစရာတို့ ၊ နေစရာတို့ ၊ ဝတ်စရာတို့ ၊ စီးပွားရေးကိစ္စတို့ ဒီကိစ္စတွေနဲ့ချည်း အချိန်ကုန်ပြီးတော့ နေမယ်ဆိုလို့ရှိရင် လူ့ရဲ့ ဘဝတစ်သက်တာ ကာလဆိုတာ ထာဝရမှ မဟုတ်တာ၊ မကြာခင်ပဲ ကုန်ဆုံးသွားမှာ၊ အချိန်ဆိုတာ ထာဝရ ရွေ့လျားနေတဲ့ အရာကြီးသာ ဖြစ်တယ်၊ အချိန်ကုန်သွားလို့ရှိရင် ဒီထဲက ဘာအကျိုးတွေ ရလိုက်မှာလဲ၊ ဘာမှ မရဘူး။ 

ကိုယ်လုပ်နေတဲ့ အလုပ်တွေဟာ တစ်ဘဝ တစ်နပ်စာအတွက်တွေချည်းပဲ၊ သံသရာအတွက်လည်း ဘာမှ ပါမှာ မဟုတ်ဘူး၊ နောင်ဘဝအတွက် ဘာမှ ပြင်ဆင်ထားတာ မရှိဘူး။

ဒီ ဖြစ်လာတဲ့ ဘဝမှာ မေ့မေ့လျော့လျော့ အာရုံကာမဂုဏ်တွေထဲမှာ စိတ်ပျော်သလို နေသွားပြီးတော့ သေဆုံးသွားတဲ့ အခါမှာကျတော့ ဘာမှ ပါမလာတဲ့အပြင် အကုသိုလ်တွေနဲ့ သွားရတဲ့အခါ နောင်ဘဝမှာ ဒီထက် ပိုနိမ့်ကျသွားနိုင်တယ်လို့ ဒီလို ဆိုတာ။

ဒါကြောင့်မို့လို့ ဘဝရလာတဲ့အခါ မမေ့မလျော့ နေရမယ်၊ မမေ့မလျော့ဆိုတာ တန်ဖိုးရှိတဲ့ အလုပ်ဟာ ဘာလဲ၊ အဲဒီ တန်ဖိုးရှိတဲ့ အလုပ်ကို လုပ်ဖို့ လိုတယ်ပေါ့၊ တန်ဖိုးရှိတယ်၊ ဒီ ဘဝတင် မဟုတ်ဘူး၊ သံသရာမှာ ဘဝကောင်းစားဖို့အတွက် ဘာတွေ လုပ်သင့်သလဲ။

ဆိုပါစို့ -

ဒီဘဝနေတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်တွေဟာ စားစရာနဲ့ ဝတ်စရာ ဒါနဲ့တင် အချိန်ကုန်ရမှာလား မဟုတ်ဘူး၊ လုပ်စရာတွေ ဘာတွေရှိတုံးဆိုရင် အသိပညာတွေ ဆည်းပူးအားထုတ်ရမယ်။ 

အသိပညာဆိုတဲ့နေရာမှာ စီးပွားရေးပညာလည်းပါတယ်၊ လူမှုရေးပညာလည်း ပါတယ်၊ ဒီထက်အရေးကြီးတဲ့ပညာကတော့ လုပ်သင့်တာနဲ့ မလုပ်သင့်တာ ခွဲခြားသိတဲ့အသိ ဓမ္မပညာမျိုးဆိုတာ ဆည်းပူးအားထုတ်ရမယ်။

အဲဒီလိုမှ မသိဘူးဆိုလို့ရှိရင် ကိုယ့်ဘဝဟာ တန်ဖိုးအလွန်နည်းသွားလိမ့်မယ်၊ ဒါကြောင့်မို့လို့ ရလာတဲ့ဘဝရဲ့အသိတွေ မရ ရအောင် ကြိုးစားရှာဖွေကြရမယ်၊ အသိရှိတဲ့လူ အသိရှိတဲ့ သားတစ်ယောက်ဖြစ်ဖို့ လုပ်ရမယ်၊ အဲဒါကို မမေ့မလျော့နေတယ်လို့ ဒီလိုပြောတာ။

ကျေးဇူးတော်ရှင် ပါမောက္ခချုပ်ဆရာတော် ဒေါက်တာနန္ဒမာလာဘိဝံသ

🙏🙏🙏🙏

crd