ရှိခိုးခြင်း
^^^^^^^^^^
ညွတ်ခြင်း၊ကိုင်းခြင်း၊
ရှိုင်းခြင်း၊ဝပ်ခြင်း-ဆိုပြီး
ရှိခိုးခြင်း အင်္ဂါလေးပါးရှိတယ် ။
ဒီရှိခိုးခြင်း လေးပါးထဲမှာ
ညွတ်၊ကိုင်း၊ရှိုင်းသည် နမာမိ၊
ဝပ်သည် ဝန္ဒာမိ ဟု မှတ်ရမည် ။
ရှိခိုးမှုက နှစ်မျိုးရှိတယ်
နမာမိ-ရှိခိုးခြင်းနှင့်၊ဝန္ဒာမိ-ရှိခိုးခြင်းပါ ။
ဒီတော့
ညွတ်ခြင်းဆိုတာက
အာဇာနည်ခေါင်းဆောင်ကြီးများ
အကြီးအကဲ ဗိုလ်ကြီးများကို
ဦးခေါင်းညွတ်တာ
အရိုအသေပေးတာ၊ အလေးပြုတာသည်
နမာမိ-ရှိခိုးခြင်းဟုခေါ်တယ် ။
ကိုင်းခြင်းဆိုတာက
ရဟန်းသံဃာများအရှေ့
လူကြီးသူမများအရှေ့ သွားလာတဲ့အခါ
တွေ့ကြုံတဲ့အခါမျိုးမှာ
ဖိနပ်ချွတ်၊ထီးရုတ်ပြီး
ခါးကိုကိုင်းပြီး ရိုရိုသေသေ
ပြုမူသွားလာတာသည်လည်း
နမာမိ-ရှိခိုးခြင်းပါပဲ ။
ရှိုင်းခြင်းဆိုသည်မှာက
ရဟန်းသံဃာများကို ကန်တော့ပြီးတဲ့အခါ
လူကြီးသူမများကို ကန်တော့ပြီးတဲ့အခါ
ဖြုန်းကနဲထပြီး လှည့်ထွက်မသွားဘဲ
ခါးကိုညွတ်ပြီး နောက်သို့
သုံး,လေး,လမ်းလောက် နောက်ဆုတ်ပြီး
သွားလာ ပြုမူတာမျိုးကိုလည်း
နမာမိ-ရှိခိုးခြင်းဟု ခေါ်ပါသည် ။
ဒီရှိခိုးခြင်းသုံးမျိုးသည်
လောကကျင့်ဝတ်၊ လောကီရှိခိုးခြင်းဟု
မှတ်ရပါမည် ။
ဒါဟာ မြန်မာလူမျိုးတို့ရဲ့
ရှေးလူကြီးသူမများရဲ့ ရိုးရာယဥ်ကျေးမှုပါ ။
မြန်မာလူမျိုးစစ်ရင်
နမာမိ-ရှိခိုးခြင်းလောက်တော့
သိထား တတ်ထားရပါမယ် ။
ဝပ်ခြင်းဆိုသည်မှာကား
ခြေ,လက်,နဖူး,တတောင်,ဒူး
ငါးမျိုးညီကာ ရှိခိုးပါ ဆိုသည့်
ထိခြင်းငါးမျိုးနှင့် ရှိခိုးတာမျိုးကိုမှ
ဝန္ဒာမိ-ရှိခိုးခြင်းဟု ခေါ်ပါသည် ။
ဝန္ဒာမိ-နှင့် ရှိခိုးပါမှ
ထေရဝါဒ ဗုဒ္ဓဘာသာလူမျိုးတို့ရဲ့
ရှိခိုးခြင်း အစစ်ပါ ။
မြန်မာလူမျိုးလို့ သတ်မှတ်ထားရင်
ဘာလူမျိုးပဲဖြစ်ဖြစ်
နမာမိ-ဆိုတဲ့ရှိခိုးခြင်းနှင့် မြန်မာလူမျိုးတို့ရဲ့
ရိုးရာဓလေ့ လောကကျင့်ဝတ်လောက်တော့
လေ့လာ သင်ယူထားရပါမယ် ။
ဒါမှ လူအများအထင်ကြီး အလေးစားခံရပါမယ်။
ဝန္ဒာမိ-ရှိခိုးခြင်းကတော့
ဗုဒ္ဓဘာသာလူမျိုးတို့ရဲ့သီးသန့် ရှိခိုးခြင်းပါ ။
ဒါပေမယ့်
အမည်ခံဗုဒ္ဓဘာသာလူမျိုးတွေကတော့
အသက်တွေတာ ကြီးသွားကြတယ်
နမာမိ-ရှိခိုးခြင်းနှင့်၊ဝန္ဒာမိ-ရှိခိုးခြင်းကို
မခွဲခြားတတ်ကြသေးလို့
နမာမိ-ရှိခိုးခြင်းနှင့်ပဲ အချိန်တွေကုန်ခဲ့ကြပြီ ။
ဝန္ဒာမိ-ထိခြင်းပါးနှင့် ရှိခိုးတတ်တဲ့
မြန်မာလူမျိုးတွေ တောမှာကော မြို့မှာပါ
တွေ့ရမြင်ရ ရှားပါလာကြပြီ ။
စာရှည်လို့ မိမိတို့ဘာသာ
တွေးယူ မြင်ကြည့်ပါတော့,လို့
အဆုံးသတ်ရင်း
ဝန္ဒာမိနှင့် ရှိခိုးတတ်ကြသူများ ဖြစ်ကြပါစေ ။
ရဟန်း(အင်းတော်)
ဖေဖော်ဝါရီ. ၁၃. ၂. ၂၀၂၂
No comments:
Post a Comment