(((၇)))(5))
၁၁=ဥာဏသမၸယုတ္
ျဖစ္ပြားရန္နွင့္
တိဟိတ္ဥကၠ႒ျဖစ္ရန္ကုိ
ေဖာ္ျပခ်က္
ေရွးက
ျပဆုိခဲ႔ၿပီးေသာ
ကုသုိလ္
အကုသုိလ္
အဗ်ာကတ
ဟိတ္သုံးပါး
(ဝါ) အေျခခံ
အေျခအျမစ္
(ဝါ) အရင္ဆုံး
ျဖစ္ေသာ
အစဆုံးျဖစ္ေသာ
အက်ဳိးမ်ားကုိ
ျဖစ္ေစေသာ
တရား
အေၾကာင္း
ပစၥည္းတရား
ျဖစ္ၾကရာ၌
ပစၥယ ပါဠိအစစ္
ပစၥည္း ပါဠိပ်က္ဟုဆုိ
အေၾကာင္း
အရင္ဆုံး ျဖစ္ေသာ ျမန္မာ
အယုတ္ဆုံးကံ ၊
ကံ၏အက်ဳိးကု္ိ
ယုံၾကည္သိရွိ၍ ၊
ျပဳလုပ္ေျပာဆုိ
ႀကံစည္ၾကပါမူ
ဥာသမၸယုတ္
ျဖစ္ေၾကာင္း ၊
ဤသုိ႔မွ်မသိပါမူ
ဥာဏဝိပၸယုတ္
ျဖစ္ေၾကာင္းမ်ားကုိ
ထင္ရွားသိေစလုိ၍ -
ကမၼဥၥ ဖလဥၥ
သဒၶဟိတြာ ကတံ
သမၸဇာနကတံနာမ ။
ကမၼံပိ ဖလံပိအဇာနိတြာ
ကတံ
အသမၸဇာန
ကတံနာမ ။
သမၸဇာနကရဏံပန
စတူဟိ ဥာဏ
သမၸယုေတၱဟိ ။
အသံပဇာနကရနံ
စတူဟိ
ဥာဏ ဝိပၸယုေတၱဟိ ။
(အ႒သာလိနီ)
ကမၼဥၥ-
ကံကုိလည္းေကာင္း ၊
ဖလဥၥ-
ကံ၏အက်ဳိးကုိ
လည္းေကာင္း
သဒၶဟိတြာ-
ယုံၾကည္၍
ကတံ -
ျပဳျခင္းသည္ ၊
သမၸဇာန-
ပညာျဖင့္ဆင္ျခင္မူ၍
ျပဳျခင္းမည္၏ ။
ကမၼံပိ -
ကံကုိလည္းေကာင္း ၊
ဖလံပိ-အက်ဳိးကုိလည္းေကာင္း ၊
အဇာနိတြာ -
မသိမူ၍ ၊
ကတံ -
ျပဳျခင္းသည္ ၊
အသံပဇာနကတံနာမ -
ပညာျဖင့္မဆင္ျခင္မူ၍
ျပဳျခင္းမည္၏ ။
သမၸဇာနကရနံပန-
ပညာျဖင့္ဆင္ျခင္၍ ၊
ျပဳျခင္းမည္သည္ကား ၊
စတူဟိ
ဥာဏသမၸယုေတၱဟိ -
သမၸယုတ္ေလးပါး
တုိ႔ေၾကာင့္ ၊
ေဟာတိ -
ျဖစ္၏ ။
အသမၸဇာနကရနံ - ပညာျဖင့္မဆင္ျခင္ဘဲ ၊
ျပဳျခင္းသည္ ၊
စတူဟိ
ဥာဏဝိပၸယုေတၱဟိ -
ဥာဏဝိပၸယုတ္ေလးပါး
တု္ိ ့ေၾကာင့္ ၊
ေဟာတိ - ျဖစ္၏ ။
ေဆာင္ပုဒ္
(၁) အက်ဳိးနွင့္ကံ၊
သိသူမွန္၊
ျဖစ္ရန္ဥာဏ
သမၸယုတၱ ။
(၂) အက်ဳိးနွင့္ကံ၊
မသိမွန္၊
ျဖစ္ရန္ဥာဏ
ဝိပၸယုတၱ ။ ဟု
အ႒သာဠိနီအ႒ကထာ မိန္႔မွာေတာ္မူတုိင္း
ဥာဏသမၸယုတ္
တိဟိတ္ကုသုိလ္ ၊
တိဟိတ္အဗ်ာကတတုိ႔
လက္ငင္း ျဖစ္ၾကျခင္းကုိ
အေသအခ်ာ
သိၾကပါေလ ။
ထုိမွတပါး
ဥာဏ္ျဖစ္ပြားရန္
အေၾကာင္းကံကုိ
ျပဳလု္ိၾကျပန္မူ
မိမိတု္ိ ့ကုိယ္တုိင္
သူတပါးအား
တရားသျဖင့္
ေဟာေျပာ ျပသ
ဆုံးမပဲ့ျပင္
သြန္သင္ ပုိ႔ခ်ျခင္း ၊
အျပစ္မရွိေသာ
အသက္ေမြးေၾကာင္း
ျဖစ္ေသာ
အတတ္မ်ား ၊ အမႈမ်ား ၊
ပညာမ်ားကုိ
သင္ေစျခင္း ၊
ထုိထုိဓမၼကထိကတုိ႔အား
ပူေဇာ္ သကၠာရ ကုိျပဳ၍
တရားဓမၼကုိ ေဟာေျပာ ပုိ႔ခ်
ဆုံးမပဲ့ျပင္ သြန္သင္
ေစျခင္း ၊
ကုသုိလ္ျပဳတုိင္းတုိ႔မွာ
ပညာႀကီးရပါလုိ၏
ဟု ဆုေတာင္းျခင္း
စသည္တု္ိ ့ကုိျပဳလုပ္
ၾကက
ပညာႀကီးျခင္း၏ အေၾကာင္း ေကာင္းျမတ္ေသာ
ဥာဏသမၸယုတ္ ကုသိုလ္ျဖစ္
ေၾကာင္းကုိ -
ေယာဟိ ပေရသံ
ဓမၼံ ေဒေသတိ ၊
အနဝိဇၨာနိ သိပၸာယတန
ကမၼာယတန
ယတနဝိဇၨာ႒ာနာနိ
သိကၡာေပတိ ၊
ဓမၼကထိကံ သကၠာရံ
ကတြာဓမၼံကထာေပတိ ၊
အာယတိ ံပညာဝါ
ဘဝိႆာမီတိ ပတၳနံ
ပဌပတြာ နာနပၸကာရံ
ဒါနံ ေဒတိ ၊
တႆ ဧဝရူပံ
ကမၼံဥပနိႆာယ
ကုသလံ ဥပၸဇၨမာနံ
ဥာဏသမၸယုတၱံ
ဥပၸဇၨတိ ။
ဟိ -မွန္၏ ။
ေယာ - အၾကင္ဓမၼကထိ
စာခ် စာသင္
စေသာပုဂၢဳိလ္သည္ ၊
ပေရသံ -
သူတပါးတုိ႔အား ၊
ဓမၼံ - တရားကုိ ၊
ေဒေသတိ -
ေဟာေျပာျပသ ဆုံးမ
ပဲ့ျပင္ သြန္သင္ပုိ႔ခ်၏ ။
အနဝိဇၨာနိ -
အျပစ္မရွိကုန္ေသာ
၊သိပၸာယတန
ကမၼာယတန ဝိဇၨာ႒ာနာနိ -
အသက္ေမြးေၾကာင္း
ျဖစ္ကုန္ေသာ
အတတ္
အမႈ ပညာတုိ႔ကုိ ၊
သိကၡာေပတိ -
သင္ေစတတ္၏ ။
ဓမၼကထိကံ -
တရားေဟာပုဂၢိဳလ္
စသည္ကုိ၊
သကၠာရံ -
ေကာင္းစြာ ျပဳအပ္ေသာ
ပူေဇာ္သကၠာရ
အရပ္ရပ္ကုိ ၊
ကတြာ
ျပဳ၍ ၊
ဓမၼံ-
တရားကုိ၊
ကထာေပတိ-
ေျပာေဟာပုိ႔ခ်
ဆုံးမပဲ့ျပင္ သြန္သင္
ေစ၏ ၊
အာယတိ ံ-
ေနာင္အခါ၌ ၊
ပညာဝါ - ပညာရွိေသာသူသည္ ၊
ဘဝိႆာမိ -
ျဖစ္ရပါလုိ၏ ။
ျဖစ္ရပါလတၱံ ့။
ဣတိ- ဤသို႔ ၊
ပတၳနံ-ေတာင့္တျခင္းကုိ၊
ပ႒ပတြာ-ျဖစ္ေစ၍ ၊
နာနပၸကာရံ -
အထူးထူးအျပားျပား
မ်ားစြာေသာ၊
ဒါနံ-
အလွဴကုိ၊
ေဒတိ-
ေပလွဴ၏ ။
တႆ-
ထုိသူ၏
၊(ဝါ)
တႆ-
ထုိသူအား ၊
ဧဝရူပံ-
ဤသုိ႔ သေဘာရွိေသာ ၊
ကမၼံ-
အမႈကုိ၊
ဥပနိႆာရ-
မွီ၍ ၊
ကုသလံ-
ကုသုိလ္သည္ ၊
ဥပၸဇၨမာနံ-
ျဖစ္သည္ရွိေသာ္၊
ဥာဏသမၸယုတၱံ-
ဥာဏ္နွင့္ယွဥ္ေသာ
ကုသုိသည္ ၊
ဥပဇၨတိ-
ျဖစ္၏ ။
ေဆာင္ပုဒ္
ေျပာေဟာသင္ေစ
ေဟာၾကာားေစနွင့္၊
တစ္ေထြဆုေတာင္း ၊ ႀကီးေၾကာင္းဥာဏ ၊
မွတ္ကုန္ၾက ။
ဟု
အ႒သာလိနီ
အ႒ကထာ
မိန္႔မွာေတာ္မူတုိင္း ၊
ဥာဏသမၸယုတ္
ျဖစ္ေၾကာင္း
နည္းေကာင္းနည္ျမတ္
တုိ႔ကုိ ရရွိမွတ္မိၾက၍
အရာရာတုိင္းတုိ ့မွာ
ဥာဏ္ႀကီးေၾကာင္း
အလုပ္ကုိ
အားထုတ္ျပဳလုပ္နႈိင္
ၾကပါေစသတည္း
ဤကား တိဟိတ္
ကုသုိလ္ အလုပ္ကုိ
အားထုတ္ရန္
အက်ဥ္းခ်ဳပ္တည္း ။
**** ***
--*--*--*-- --*--*--
No comments:
Post a Comment