ေစတီ ပုထိုး စတာေတြ မွာ မၾကာခဏ ေတြ႔ ျမင္ ေနရတတ္တ့ဲ ႏူတ္သီးမွာ အသီးေလးတစ္လံုးကုိ ကိုက္ ခ်ီ ထား တ့ဲ ပုံ ဟသၤာ ႐ုပ္ေလး အေၾကာင္း ဦးဇင္း ေရးျပ ပါ မယ္ ။
တစ္ခ်ိဳ႕ သိ ၿပီး သားျဖစ္ေနပင္မ့ဲ မသိတ့ဲသူေတြ အတြက္ ရည္ရြယ္ျပီး ေရးျပတာပါ ။
ေနာက္မို႔ ဘာအဓိပၸါယ္ နဲ႔ လုပ္ထား မွန္း လဲ မသိ ..။
ပါးစပ္ က ဘာႀကီး ခ်ီ ထား မွန္း လဲ မသိ ဘဲ ဘုရားဖူးသြား ခ်ိန္ မသိၾက တ့ဲ မိတ္ေဆြ ေတြ ေမးလာရင္ မေျဖတတ္မွာ စိုးလို႔ ပါ ။
ဗုဒၶဘာသာဝင္ အားလံုး သိသင့္ သိထိုက္ တ့ဲ ဇာတ္ေၾကာင္း ေလး တစ္ခု ပါ ။
ေ႐ွးအခါ ဗာရာဏသီျပည္ ျဗဟၼဒတၳ မင္း လက္ထက္မွာ ဗုဒၶေလာင္းလ်ာ ဟာ ဟိမဝႏၲာေတာ အတြင္း ဇဝန ဟံသ ဟသၤာ မ်ိဳး မွာ ျဖစ္ေတာ္ မူ ခ့ဲ ပါ တယ္ ။
ဘုရား အေလာင္း ဟသၤာမင္းမွာ
ညီဟသၤာ ႏွစ္ေကာင္လဲ႐ွိပါတယ္..။
ဇနဝဟံသ ဟသၤာ မ်ိဳး ေတြ က အလြန္ လ်င္ျမန္စြာ ပ်ံ သန္းႏိူင္ပါတယ္ ။ ထို႔ ေၾကာင့္ လည္း ဇဝန ဟံသ ရယ္ လို႔ ေခၚၾက တာ ပါ ။
ဇဝန = လ်င္ျမန္ျခင္း ။
ဟံသ = ဟသၤာ ။ လ်ွင္ျမန္ တ့ဲ ဟသၤာ ေတြ လို႔ အဓိပၸါယ္ ရတာ ေပါ့ ။
တစ္ ေန႔ မွာ ဟသၤာ ညီငယ္ ႏွစ္ေကာင္ က စဥ္းစားမိျကတယ္..။
ငါတို႔ အမ်ိဳးႏြယ္ ဟာ အလြန္ ပ်ံသန္း မူျမန္ၾက တယ္ ။
ေနမင္းႀကီး ဟာလဲ အလြန္ သြားႏူန္း ျမန္တယ္ ။ ငါတို႔ နဲ႔ ေနမင္း ၿပိဳင္ ၾကရင္ ေကာင္းမယ္လို႔ အေတြး ေပၚသြား ၾကပါ တယ္ ။
အဲဒိ အခါ ညီငယ္ဟသၤာ ႏွစ္ေကာင္ က ေနာက္ေန႔ အ႐ုဏ္တတ္ လို႔ ေနမင္းႀကီး စထြက္ ခ်ိန္ မွာ ၿပိဳင္ မယ္ လို႔ ဆံုးျဖတ္ၿပီး ဘုရားအေလာင္း ဟသၤာမင္းကို တိုင္ပင္ ၾကပါတယ္ ။
အေလာင္းအေလာင္းေတာ္ ဟသၤာ မင္းက ေနမင္းကို တုဖက္ၿပီး ၿပိဳင္ျခင္း မျပဳ သင့္ေၾကာင္း ညီငယ္ေတြကို တားျမစ္ပါ တယ္ ။
သ္ို႔ ေသာ္ ညီငယ္ ေတြ က စိတ္ဓာတ္ တတ္ႂကြ ေနတ့ဲ သူငယ္ေတြ ျဖစ္ေတာ့ အေလာင္းေတာ္ ဟသၤာမင္း၏ တားျမစ္မူ႔ ကို လက္မခံ ၾကပါ ဘူး ။
လူငယ္ဆိုတာက ပင္ကိုယ္အရြယ္ သေဘာ အရ စမ္းသတ္မူ႔ေတြ သိပ္လုပ္ခ်င္ ၾကတယ္ေလ။
ဒိလို နဲ႔ ေနာက္တစ္ေန႔ အ႐ုဏ္ မတတ္ခင္ ဟသၤာ ညီငယ္ ႏွစ္ေကာင္ ဟာ ယုဂႏၶဳရ္ ေတာင္ထက္၌ ေနမင္းႀကီး ကို ေစာင့္ေနၾက ပါ တယ္ ။
ၿပိဳင္ဆိုင္ဖို႔အတြက္ စိတ္ဓာတ္ေတြ အရမ္း တတ္ႂကြေန ၾက တ့ဲ ဟသၤာ ပ်ိဳ ႏွစ္ေကာင္ ေမ််ွာ္ လင့္ ေနတုန္း မွာ ေနမင္း ႀကီး စတင္ထြက္ ေပၚလာ ခ့ဲပါ တယ္ ။
ဟသၤာပ်ိဳႏွစ္ေကာင္ လဲ လွ်န္ျမန္ေသာ အဟုန္ကိုအသံုးျပဳၿပီး ေနမင္းႀကီး နဲ႔ ယွဥ္ၿပိဳင္ မူ႔ စတင္ ၾက ပါ ေတာ့ တယ္ ။
ညီငယ္ ဟသၤာ ပ်ိဳး ႏွစ္ေကာင္ ဟာ ေနမင္း ႀကီး နဲ႔ ယွဥ္ၿပိဳင္ ပ်ံသန္း ၾက ပါ တယ္ ။ မြန္႔တည့္ခါနီးအခ်ိန္ ေရာက္ေတာ့ အငယ္ ဆံုး ဟသၤာ ညီငယ္ေလး ဟာ ခံႏိူင္ရည္ မရိွေတာ့ ပါ ဘူး ။
ေနမင္းကို တုျပီး အလြန္ လ်င္ျမန္စြာ အစြမ္းကုန္ ပ်ံ သန္းရ တ့ဲ အတြက္ အေတာင္ ေတြၾကားက မီး ေတာက္ေလာက္ ေအာင္ပူျပင္း လာပါ ေတာ့တယ္ ။
အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ အေလာင္းေတာ္ ဟသၤာမင္း က ညီငယ္ေတြကို စိတ္မခ်လို႔ လိုက္လာပါ တယ္ ။
ဆက္ၿပီး မပ်ံႏိူင္ေတာ့ တ့ဲ ညီ ငယ္ ေတြကို ေတြ႔ေသာအခါ ...
"" ညီငယ္တို႔ စိုးရိမ္ျခင္း မျဖစ္ၾကပါ နဲ႔ ။ ညီ ငယ္ တို႔ အား ေနာင္ေတာ္ ကယ္ တင္အံ့ ....""""
.............ဟုေျပာဆိုၿပီး ညီအငယ္ဆံုး ဟသၤာ ညီေလးကို အေတာင္ ၾကားတြင္ ညွပ္ကာ စိတၱကူဋ္ ေတာင္ သို႔ ျပန္ သယ္ေဆာင္ ခ့ဲ ပါ တယ္ ။
ထိုေနာက္ ညီအလတ္ ထံ သို႔ တဖန္ လိုက္ သြားပါ ေတာ့ တယ္ ။ ညီ အလတ္ လဲ မပ်ံသန္း ႏိူင္ေတာ့ ပါ ဘူး ။
တဖန္ ညီအလတ္ ကို သယ္ ေဆာင္ၿပိး ျပန္ ပို ့ ျပန္ပါတယ္။ ညီငယ္ ေတြ ကို ကယ္ဆယ္ၿပီး ေသာ အခါ ကိုယ္တိုင္ မိမိ အား အစြမ္း ကို စမ္းသပ္ၾကည့္ ေသာ အားျဖင့္ ေနမင္း နဲ႔ ယွဥ္ၾကည့္ ပါ တယ္ ။
ဟသၤာ မင္း သည္ ေနမင္း ရဲ႕ ေ႐ွ႕ ၊ ေနာက္ ၊ ဝဲ ၊ယာ ေပါင္း ဆံုးပ်ံသန္း ရင္ အၾကံတစ္ ခု ျဖစ္ေပၚလာ ပါ တယ္ ။ တစ္ခ်ိန္က ငါ ဗာရာဏသီၿမိဳ႕ ေပၚက ျဖတ္ပ်ံတုန္း က ျပည္႐ွင္မင္း ႀကီးက မိတ္ေဆြဖြဲ႔ ဘူးတယ္ ။
ခုလို အက်ိဳးမရိွ ေနမင္း နဲ႔ ၿပိဳင္ ေနတာ ထက္စာရင္ ဗာရာဏသီျပည့္႐ွင္ ျဗဟၼဒတၳ မင္းကို တရားသြားေဟာတာ အက်ိဳး ရိွတယ္ လို႔ အၾကံျဖစ္သြားပါ တယ္ ။
အင္မတန္ အတုယူစရာ ေကာင္း ပါတယ္ ။
ယၡဳ ဳၾကည့္ ပါ ဟသၤာ မင္းဟာ အႏိူင္ရရိွေရး ဂုဏ္ ပုဒ္ကို မယူပဲ အမ်ား အက်ိဳး ေဆာင္ ရြက္ဖို႔ အတြက္ ဗာရာဏသီ ျပည့္႐ွင္မင္း ထံ ပ်ံသန္း လာပါ တယ္ ။
ဗာရာဏသီျပည့္႐ွင္ မင္းႀကီး လဲ ဟသၤာမင္းလာတာ ကို ျမင္လ််ွင္ ႀကိဳ ဆို ဧည့္ခံၿပီး ပန္းေပါက္ေပါက္ စသည္တို႔ျဖည့္ ေႂကြးေမြးပါတယ္ ။
ထို့ေနာက္ လာရင္းအေၾကာင္းကိုေမးရာ အေလာင္းေတာ္ ဟသၤာမင္းသည္ ေနမင္း ႏွင့္ ယွဥ္ၿပိဳင္ပံုအေၾကာင္းစံုကို မင္းႀကီး အား ေလ်ာက္တင္ပါ တယ္ ။
မင္းႀကီး လဲ ေနမင္း ကို ယွဥ္ၿပိဳင္ ခ့ဲ တ့ဲ အဟုန္ကို ႐ႈစားလိုပါ၏ဟု...
ေတာင္းဆိုပါတယ္ ..။
ထိုအခါ ဟသၤာမင္းက ေနမင္းကို ၿပိဳင္ဆိုင္ ခ့ဲ တ့ဲအဟုန္ အစစ္ကို ျပလို႔ မလြယ္လွပါ ။
သို႔ေသာ္ ေနမင္းကို ၿပိဳင္ဆိုင္တ့ဲ အဟုန္ကို သိႏိူင္ရန္ အတုလုပ္ျပပါမည္ဟုဆိုပါတယ္ ။
ယင္းေနာက္ ဟသၤာမင္းသည္ အေတာ္ဆံုး ေလးသည္ေတာ္ ေလးေယာက္ ကို ေရြးေစ၍ အရပ္ ေလးမ်က္ႏွာသို႔ မ်က္ႏွာ မူေစ၏ ။
ထိုေလးသည္ေတာ္ ေလးေယာက္ တို႔ ၏ အလယ္တြင္ တိုင္တစ္တိုင္ စိုက္ေစ၏ ။
ဟသၤာမင္း၏ လည္တြင္ ျခဴတစ္လံုး ကို ခ်ိတ္ဆြဲေစ၏ ။
ထို႔ေနာက္ ဟသၤာမင္းသည္ ေလးသည္ေတာ္တို႔အား မိမိအားတၿပိဳင္တည္း ျပစ္ရန္ မွာၾကားေလ၏..။
ဟသၤာမင္းသည္ တိုင္တိပ္၌ နား ေလ၏ ။
ေလးသည္ ေတာ္ တို႔ ၏ အရပ္ေလးမ်က္ ႏွာ သို႔ ၿပိဳင္တူ ျပစ္ေသာ ျမားတို႔ ကို ဟသၤာ မင္း သည္ လ်ွင္ျမန္စြာ ပ်ံသန္ၿပီး ႏူတ္သီး ျဖင့္ရေအာင္ ခ်ီေလ၏ ။
ထို႔ေနာက္ေလးသည္ေတာ္ တို႔၏ ေျခရင္း၌ စုပံုထားေပး၏ ။
ထိုသို႔ ပ်ံသန္း ေသာ အဟုန္သည္ ျမန္လြန္း ၍ ဟသၤာမင္းကို မျမင္ရ ျခဴသံကိုသာ ၾကားရေလ၏။
ေလးသည္ေတာ္တို႔၏ ျမႇား မ်ား ကုန္ေသာ အခါမွ ဟသၤာမင္းသည္ မူလ တိုင္ထိပ္တြင္ ျပန္နားေလ၏။
မင္းႀကီး အား.... " အ႐ွင္ မင္းႀကီး အကြၽန္ူပ္ တို႔ ၏ အျမန္ႏူန္း သည္ ဟီန ၊ အည့ ံစား ။ မစၧီမ ၊ အလယ္ လတ္စား ၊ ပဏီတ ၊ အျမတ္စား ဟုသံုးမ်ိဳးရိွေလ၏ ။
ယၡဳ ပ်ံသန္းေသာႏူန္း သည္ ဟီန ဟု ေခၚေသာ အညံ့စား ျမန္ႏူန္း မ်ွသာ ျဖစ္ပါ ၏ ။ " ဟုဆိုေလ၏။
ထိုအခါ မင္းႀကီး သည္ " အေဆြေတာ္ ဟသၤာ မင္း ဤ အဟုန္သည္ ဤ မ်ွျမန္ေနလ်ွင္ သင္တု႔ိ၏ ပဏီတ ဟု ေခၚေသာ အျမန္ဆံုး အဟုန္ႏူန္း ကေတာ့ ဆိုဖြယ္ရာ မရိွေတာ့ ၿပီ ။
ေလာကႀကီးမွာ အျမန္တကာထက္ အျမန္ဆုံး ျဖစ္ရမယ္ ။
ဒိထက္ ျမန္ေသးေသာ အရာ ရိွနိူင္အံုး မည္ ေလာ ? " ဟု ဟသၤာ မင္း ကို ေမး ေလ ၏။
ထိုအခါ ဟသၤာ မင္း သည္ "အ႐ွင္ မင္းႀကီး ...... အကြၽန္ူပ္ တို႔ ၏ အဟုန္ ထက္ ေသျခင္းတရား သည္ အဆေပါင္း ေထာင္ , ေသာင္း မက ျမန္လွပါတယ္..."" ဟု အစခ်ိ၍ ေသျခင္းတရား ၏ ျမန္ပံု ႏွင့္ မေသခင္ ကုသိုလ္ ေကာင္းမူ႔ မ်ား ျပဳရန္ တရားေဟာေလ၏။
ေသျခင္းတရား သည္ အလြန္ လ်င္ျမန္လွပါ သည္ ။
သတၱ၀ါတို႔သည္ ေသျခင္းတရားကို ေမ့ေလ်ာ့ေနၿပိး ေလာဘ..ေဒါသ ..ေမာဟ ေတြနဲ႔သာ အခ်ိန္ ေတြကုန္ေနၾက၏။
ငါဒီေန႔ ေသသြားရင္ ဘယ္ဘံုေရာက္ ႏိူင္ လဲ ကုသိုလ္ေတြ ဘယ္ေလာက္ လုပ္ထား ၿပီးၿပီ လဲ ဟု အျမဲ ဆင္ျခင္ ေန ရ ပါ မည္ ။
ေသျခင္း တရားကို မည္သူမွ် အစိုးမရ ပါ။
ေသမင္း သည္ ႀကီးတယ္ ငယ္တယ္ မေရြး ခ်ယ္ ပါ ..... အစရိွသျဖင့္ မေသခင္ က်န္ရိွေသး တ့ဲ အခ်ိန္ေလး မွာ ကုသိုလ္ ေကာင္းမူ မ်ား အလ်င္ အျမန္ျပဳ ရန္ ဟသၤာ မင္းသည္ ဗာရာဏသီ မင္း အား တရား ေဟာ ေလ ၏။
ဗာရာဏသီ ျပည့္
႐ွင္မင္းႀကီး လဲ ဟသၤာမင္း၏ တရားကို နာရ သျဖင့္ ဟသၤာ မင္း အေပၚၾကည္ ညိဳ မူမ်ား ပိုမို ျဖစ္ပြားလာျပ္ိး ဟသၤာမင္း၏ အဆံုးအမ အတိုင္း လိုက္နာေလေတာ့ ၏။
ဟသၤာမင္းနားခ့ဲတဲ့ တိုင္ထိပ္တြင္ လည္း ဟသၤာမင္းရုပ္ ထဳျပဳလုပ္ေစခ့ဲ ၏။
ထိႏုအခ်ိန္မွစ၍ အမ်ား ျပည္ သူမ်ား သည္ ေသျခင္းတရားကို တရားေဟာ ျပ ေသာ ဟသၤာ မင္း ကို ဂုဏ္ ျပဳေသာ အားျဖင့္ ဟသၤာ႐ုပ္ကို တံခြန္တိုင္ ထိပ္မ်ားတြင္ ထုလုပ္ထားၾကေလ၏ ။
တစ္နည္းအားျဖင့္ ဟသၤာမင္း ျခဴေလး ကို ခ်ီေနပံုကို ေတြ ျမင္ၿပီး ဟသၤာမင္း ေဟာခ့ဲ တ့ဲ ေသျခင္း၏ လ်င္ျမန္ပံုကို အမွတ္ရကာ မေသခင္ ကုသိုလ္ တရားမ်ား ျပဳလုပ္ ထားၾက ေစလို၍လည္း ျဖစ္ပါတယ္ ။
ယၡဳ တိုင္ ေစတီ ပုထိုး ေက်ာင္း စသည္ မ်ား တြင္ ဟသၤာ မင္း ျခဴေလး ကို ခ်ီထား ပံု မ်ားကို ေတြ ့ ျမင္ ႏိူင္ ျက ပါ သည္ ။
( မွတ္ခ်က္။ ။ တစ္ခါ တစ္ရံ ဟသၤာ မင္း ၏ ႏူတ္သီးတြင္ ျခဴ အစား သစ္သီး ဝလံ စတာေတြ ကို ခ်ီထားတ့ဲ ပံု ေတြ့ရတတ္ ပါ တယ္ ။ မူရင္း အတိုင္း ျခဴေလး ကို ခ်ီထား တ့ဲ ပံု ပဲ လုပ္သင့္ သည္ ဟု ထင္မိပါ သည္။)
ဤ ဟသၤာမင္း ဇာတ္ ေတာ္ ကို ေတရသက နိပါတ္ေတာ္ ၊ ဇဝနဟံသ ဇာတ္ မွ ထုက္ႏုတ္ျပီး ေရး ပါ သည္ ။ ဦးဇင္း ေရး ေသာ စာ ေပ မ်ား ကို မည္သူ မဆို လြတ္လပ္စြာ ထပ္ဆင့္ မ်ွေဝ ဒါန ျပဳ ႏိူင္ ပါ သည္ ။
ဓမၼမိတ္ေဆြ စာဖတ္ သူ အေပါင္းသည္ လည္း ဟသၤား ေဟာ ခ့ဲ သည့္ အတိုင္း ေသ ျခင္း ၏ လ်င္ျမန္ ပံုကို ဆင္ျခင္ ႏွလံုးသြင္ ၍ မေသခင္ အခ်ိန္ ေလး မွာ ကုသိုလ္ တရား ေတြ မ်ားစြား ျပဳႏိူင္ ၾက သူ မ်ား ျဖစ္ၾကပါ ေစ။
အ႐ွင္ ဗုဒၶ သိႆ
No comments:
Post a Comment